Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Επιφανους 1
11742, Αθήνα
τηλ. 210-9214863
fax 210-9236325
e-mail: mikisthe@otenet.gr
ΕΙNΑΙ ΝΤΡΟΠΗ
Διαβάζω στον Τύπο ότι σε λίγο θα εγκατασταθεί ένα «Διευθυντήριο» στην χώρα μας, που ουσιαστικά θα μας κυβερνά με δικτατορικό τρόπο. Τα μέλη του θα παίρνουν μόνα τους όλες τις καίριες αποφάσεις, οι οποίες θα έχουν τον χαρακτήρα τελεσιγράφων, που θα πρέπει η χώρα μας να εφαρμόζει χωρίς δικαίωμα γνώμης.
Τα σκληρά οικονομικά μέτρα που πρόκειται να λάβουν, θα βυθίσουν τις κοινωνικές τάξεις -τη μια μετά την άλλη- σε απόγνωση, που τελικά θα γενικευθεί και θα μας οδηγήσει σε δραματικές κοινωνικές συνθήκες και καταστάσεις.
Το χειρότερο δε είναι ότι δεν πρόκειται τίποτα να διορθωθεί. Γιατί οι αιτίες του Κακού δεν βρίσκονται στους αριθμούς αλλά στους ανθρώπους. Που οι πάντες εν γνώσει τους οδήγησαν την χώρα εκεί που την οδήγησαν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους και όλοι μαζί εμείς που τους ψηφίζουμε, παρακολουθούμε την κατάσταση πληγωμένοι γιατί μας ξεγέλασαν ΟΛΟΙ ΟΛΟΥΣ, καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη ΟΛΟΙ ΟΛΩΝ και χάσαμε τον εαυτό μας και την πατρίδα μας.
Δεν αγαπάμε τους εαυτούς μας, δεν αγαπάμε την χώρα μας και γι’ αυτό τίποτα δεν μας σώζει.
Έτσι εκεί που φτάσαμε, τουλάχιστον ας μην ξεφτιλιζόμαστε μπροστά στους ξένους, γιατί είναι ντροπή ένας λαός με πληθυσμό 10 εκατομμυρίων να μην έχει 10 ανθρώπους ικανούς και να χρειάζεται την βοήθεια των ξένων. ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ !
Αθήνα, 17.2.2010
Επιφανους 1
11742, Αθήνα
τηλ. 210-9214863
fax 210-9236325
e-mail: mikisthe@otenet.gr
ΕΙNΑΙ ΝΤΡΟΠΗ
Διαβάζω στον Τύπο ότι σε λίγο θα εγκατασταθεί ένα «Διευθυντήριο» στην χώρα μας, που ουσιαστικά θα μας κυβερνά με δικτατορικό τρόπο. Τα μέλη του θα παίρνουν μόνα τους όλες τις καίριες αποφάσεις, οι οποίες θα έχουν τον χαρακτήρα τελεσιγράφων, που θα πρέπει η χώρα μας να εφαρμόζει χωρίς δικαίωμα γνώμης.
Τα σκληρά οικονομικά μέτρα που πρόκειται να λάβουν, θα βυθίσουν τις κοινωνικές τάξεις -τη μια μετά την άλλη- σε απόγνωση, που τελικά θα γενικευθεί και θα μας οδηγήσει σε δραματικές κοινωνικές συνθήκες και καταστάσεις.
Το χειρότερο δε είναι ότι δεν πρόκειται τίποτα να διορθωθεί. Γιατί οι αιτίες του Κακού δεν βρίσκονται στους αριθμούς αλλά στους ανθρώπους. Που οι πάντες εν γνώσει τους οδήγησαν την χώρα εκεί που την οδήγησαν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους και όλοι μαζί εμείς που τους ψηφίζουμε, παρακολουθούμε την κατάσταση πληγωμένοι γιατί μας ξεγέλασαν ΟΛΟΙ ΟΛΟΥΣ, καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη ΟΛΟΙ ΟΛΩΝ και χάσαμε τον εαυτό μας και την πατρίδα μας.
Δεν αγαπάμε τους εαυτούς μας, δεν αγαπάμε την χώρα μας και γι’ αυτό τίποτα δεν μας σώζει.
Έτσι εκεί που φτάσαμε, τουλάχιστον ας μην ξεφτιλιζόμαστε μπροστά στους ξένους, γιατί είναι ντροπή ένας λαός με πληθυσμό 10 εκατομμυρίων να μην έχει 10 ανθρώπους ικανούς και να χρειάζεται την βοήθεια των ξένων. ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ !
Αθήνα, 17.2.2010
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010
ΚΙΝΑ - ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΕΟΡΤΑΣΜΩΝ ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ
Πηγή: www.sofiatimes.com
13.02.10
Στο Αλσος Τσαογιάγκ, το μεγαλύτερο δημόσιο πάρκο της Ασίας, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης του Πεκίνου, η Ελλάδα θα κατέχει δεσπόζουσα θέση κατά τη διάρκεια των επταήμερων εορτασμών για το νέο Κινεζικό Έτος. Το έτος της Τίγρης ξεκινάει την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου και επίκεντρο των εορτασμών στην κινεζική πρωτεύουσα θα είναι το Άλσος Τσαογιάγκ, το οποίο θα επισκεφθεί μεγάλος αριθμός κατοίκων του Πεκίνου. Κεντρικό θέμα των φετινών εορτασμός θα είναι ο "Έρωτας", καθώς η κινεζική πρωτοχρονιά συμπίπτει με την εορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Στην κεντρική πλατεία του άλσους θα στηθεί το "Αιγαιοπελαγίτικο πάρκο", δηλαδή μια πλειάδα από πίνακες με τις πιο όμορφες ελληνικές παραλίες, το οποίο θα στηρίξει την ιδέα του "έρωτα", δεδομένου ότι το Αιγαίο Πέλαγος θυμίζει ηχητικά τη λέξη "Αγάπη" στην κινεζική γλώσσα. Οι επισκέπτες του άλσους θα μπορέσουν να νιώσουν το μπλε της ελληνικής θάλασσας και τον ρομαντισμό που αποπνέει, επισημαίνει δημοσίευμα του κινεζικού ειδησεογραφικού πρακτορείου Σινχουά, ενώ η τουριστική και οικονομική ιστοσελίδα CE.cn αναφέρεται στο "πέλαγος του έρωτα" που θα δημιουργήσει η Ελλάδα στο Τσαογιάγκ.
Σε ώρα υψηλής ακροαματικότητας (20:00), το τηλεοπτικό κανάλι BTV 9 μετέδωσε την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου ωριαία πολιτιστική εκπομπή διαλόγου, στην οποία συμμετείχε εκπρόσωπος της ελληνικής πρεσβείας στο Πεκίνο μαζί με υψηλόβαθμα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης του μεγαλύτερου διαμερίσματος του Πεκίνου, του Τσαογιάγκ. Θέμα της εκπομπής ήταν οι εορτασμοί για την κινεζική πρωτοχρονιά και η κεντρική θέση της Ελλάδας σε αυτούς.
Απαντώντας σε δημοσιογραφικές ερωτήσεις, οι συμμετέχοντες στην τηλεοπτική εκπομπή παρουσίασαν το "Ελληνικό θεματικό πάρκο" που θα καλύψει την κεντρική πλατεία του Τσαογιάγκ. Μέσα σε αυτό το ελληνικό πάρκο, το Λύκειο των Ελληνίδων της Χαλκίδας και το Παραδοσιακό Χορευτικό Συγκρότημα Ιστιαίας Ευβοίας θα εναλλάσσονται σε παραδοσιακούς ελληνικούς χορούς.
Ο ήχος της παραδοσιακής ελληνικής καμπάνας των εκκλησιών θα ηχήσει επίσης στο Άλσος Τσαογιάγκ μεταφέροντας ελληνικούς ήχους στο Πεκίνο και τις ευχές των Ελλήνων για το νέο κινεζικό έτος. Η καμπάνα αυτή θα είναι το δώρο της Ελλάδας στην Κίνα και θα παραμείνει στο Άλσος Τσαογιάγκ και μετά το τέλος των εκδηλώσεων, επισημαίνει η ειδησεογραφική ιστοσελίδα «Τα Νέα του Πεκίνου» (Beijing News).
Παράλληλα, δε, οι επισκέπτες του πάρκου θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν και αυθεντικές γεύσεις της ελληνικής κουζίνας. Ειδικό περίπτερο θα προσφέρει ελληνικά παραδοσιακά μικρογεύματα με βάση το σουβλάκι.
Πέρα από τις ελληνικές εικόνες, ήχους, μυρωδιές και γεύσεις θα υπάρχουν και ενδιαφέρουσες δραστηριότητες με χρώμα ελληνικό. Μεγάλα ταχυδρομικά κιβώτια θα είναι τοποθετημένα στην είσοδο του πάρκου. Εκεί, όπως σημειώνει η ειδησεογραφική ιστοσελίδα «Τα Νέα του Πεκίνου», οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να αγοράζουν ταχυδρομικά δελτάρια με ελληνικά ρομαντικά τοπία και να στέλνουν αυθημερόν μηνύματα στα αγαπημένα τους πρόσωπα. Παράλληλα, το κοινό θα μπορεί να συμμετάσχει σε ένα παιχνίδι τοξοβολίας, όπου ο Έλληνας Θεός του Έρωτα θα στοχεύει την Ελλάδα.
Η Ελλάδα είναι μεταξύ των τριών ελκυστικότερων προορισμών για τους Κινέζους, σύμφωνα με σχετική αρθρογραφία της «Τσάινα Ντέιλι».
13.02.10
Στο Αλσος Τσαογιάγκ, το μεγαλύτερο δημόσιο πάρκο της Ασίας, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης του Πεκίνου, η Ελλάδα θα κατέχει δεσπόζουσα θέση κατά τη διάρκεια των επταήμερων εορτασμών για το νέο Κινεζικό Έτος. Το έτος της Τίγρης ξεκινάει την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου και επίκεντρο των εορτασμών στην κινεζική πρωτεύουσα θα είναι το Άλσος Τσαογιάγκ, το οποίο θα επισκεφθεί μεγάλος αριθμός κατοίκων του Πεκίνου. Κεντρικό θέμα των φετινών εορτασμός θα είναι ο "Έρωτας", καθώς η κινεζική πρωτοχρονιά συμπίπτει με την εορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Στην κεντρική πλατεία του άλσους θα στηθεί το "Αιγαιοπελαγίτικο πάρκο", δηλαδή μια πλειάδα από πίνακες με τις πιο όμορφες ελληνικές παραλίες, το οποίο θα στηρίξει την ιδέα του "έρωτα", δεδομένου ότι το Αιγαίο Πέλαγος θυμίζει ηχητικά τη λέξη "Αγάπη" στην κινεζική γλώσσα. Οι επισκέπτες του άλσους θα μπορέσουν να νιώσουν το μπλε της ελληνικής θάλασσας και τον ρομαντισμό που αποπνέει, επισημαίνει δημοσίευμα του κινεζικού ειδησεογραφικού πρακτορείου Σινχουά, ενώ η τουριστική και οικονομική ιστοσελίδα CE.cn αναφέρεται στο "πέλαγος του έρωτα" που θα δημιουργήσει η Ελλάδα στο Τσαογιάγκ.
Σε ώρα υψηλής ακροαματικότητας (20:00), το τηλεοπτικό κανάλι BTV 9 μετέδωσε την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου ωριαία πολιτιστική εκπομπή διαλόγου, στην οποία συμμετείχε εκπρόσωπος της ελληνικής πρεσβείας στο Πεκίνο μαζί με υψηλόβαθμα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης του μεγαλύτερου διαμερίσματος του Πεκίνου, του Τσαογιάγκ. Θέμα της εκπομπής ήταν οι εορτασμοί για την κινεζική πρωτοχρονιά και η κεντρική θέση της Ελλάδας σε αυτούς.
Απαντώντας σε δημοσιογραφικές ερωτήσεις, οι συμμετέχοντες στην τηλεοπτική εκπομπή παρουσίασαν το "Ελληνικό θεματικό πάρκο" που θα καλύψει την κεντρική πλατεία του Τσαογιάγκ. Μέσα σε αυτό το ελληνικό πάρκο, το Λύκειο των Ελληνίδων της Χαλκίδας και το Παραδοσιακό Χορευτικό Συγκρότημα Ιστιαίας Ευβοίας θα εναλλάσσονται σε παραδοσιακούς ελληνικούς χορούς.
Ο ήχος της παραδοσιακής ελληνικής καμπάνας των εκκλησιών θα ηχήσει επίσης στο Άλσος Τσαογιάγκ μεταφέροντας ελληνικούς ήχους στο Πεκίνο και τις ευχές των Ελλήνων για το νέο κινεζικό έτος. Η καμπάνα αυτή θα είναι το δώρο της Ελλάδας στην Κίνα και θα παραμείνει στο Άλσος Τσαογιάγκ και μετά το τέλος των εκδηλώσεων, επισημαίνει η ειδησεογραφική ιστοσελίδα «Τα Νέα του Πεκίνου» (Beijing News).
Παράλληλα, δε, οι επισκέπτες του πάρκου θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν και αυθεντικές γεύσεις της ελληνικής κουζίνας. Ειδικό περίπτερο θα προσφέρει ελληνικά παραδοσιακά μικρογεύματα με βάση το σουβλάκι.
Πέρα από τις ελληνικές εικόνες, ήχους, μυρωδιές και γεύσεις θα υπάρχουν και ενδιαφέρουσες δραστηριότητες με χρώμα ελληνικό. Μεγάλα ταχυδρομικά κιβώτια θα είναι τοποθετημένα στην είσοδο του πάρκου. Εκεί, όπως σημειώνει η ειδησεογραφική ιστοσελίδα «Τα Νέα του Πεκίνου», οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να αγοράζουν ταχυδρομικά δελτάρια με ελληνικά ρομαντικά τοπία και να στέλνουν αυθημερόν μηνύματα στα αγαπημένα τους πρόσωπα. Παράλληλα, το κοινό θα μπορεί να συμμετάσχει σε ένα παιχνίδι τοξοβολίας, όπου ο Έλληνας Θεός του Έρωτα θα στοχεύει την Ελλάδα.
Η Ελλάδα είναι μεταξύ των τριών ελκυστικότερων προορισμών για τους Κινέζους, σύμφωνα με σχετική αρθρογραφία της «Τσάινα Ντέιλι».
ΝΕΛΣΩΝ ΜΑΝΤΕΛΑ - ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ
12.02.10
"Ο Νέλσον Μαντέλα εμπνεόταν από τη φιλοσοφία των αρχαίων Ελλήνων. Στη φυλακή ανέβαζε και αρχαίες ελληνικές τραγωδίες μαζί με τους συγκατηγορούμενούς του. Η πρώτη του παράσταση ήταν αυτή της 'Αντιγόνης' του Σοφοκλή όπου ο Μαντέλα ερμήνευσε τον ρόλο του Κρέοντα". Αυτό αποκάλυψε ο ομογενής νομικός της Νότιας Αφρικής, Γιώργος Μπίζος, σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό πρόγραμμα της "SBS" στην Αυστραλία, όπου μίλησε και για άγνωστες πτυχές του Νέλσον Μαντέλα, με τον οποίο συνδέεται πολύ στενά εδώ και έξι δεκαετίες. Η συνέντευξη δόθηκε με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την απελευθέρωση του Νέλσον Μαντέλα, που εορτάστηκε την Πέμπτη. Όπως είπε ο κ. Μπίζος, ο ρόλος του Κρέοντα δίδαξε τον Μαντέλα πως "ο ηγέτης θα πρέπει να κυβερνά δίκαια και όχι δικτατορικά αλλά και να μην φοβάται".
Ο κ. Μπίζος που ακόμα και σήμερα έχει σχεδόν καθημερινή επικοινωνία με τον πρώην πρόεδρο της Νότιας Αφρικής, λέει πως Ο Νέλσον Μαντέλα διαβάζει τέσσερις εφημερίδες καθημερινά και βλέπει τις ειδήσεις στην τηλεόραση, αλλά η μνήμη του αρχίζει να εξασθενεί.
"Θυμάται καλύτερα τα γεγονότα των δεκαετιών του '40, του 50, του '60 και του '70", λέει.
Ο κ. Μπίζος προσθέτει πως ο Μαντέλα λατρεύει την Ελλάδα και είναι γνώστης, κυρίως της αρχαίας Ελλάδας.
"Η Ελλάδα", λέει , "είναι η μάνα της Δημοκρατίας και η Νότια Αφρική η πιο μικρή κόρη της".
Ο Έλληνας νομικός συνδέεται με φιλία και αγώνες έξι δεκαετιών με το σύμβολο του αγώνα κατά του Απαρτχάιντ.
Συμμαθητής, συνεργάτης του ως νεαροί δικηγόροι, και συνήγορος του στα χρόνια του απαρτχάιντ ως τις μέρες μας, όπου διατηρούν στενή επαφή, ο κ. Μπίζος συνέδεσε το όνομα του με τη νομική και άλλη υπεράσπιση του Μαντέλα και με την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ιδιαίτερα δύσκολους καιρούς, με προσωπικό κόστος. Ο βίος του είναι μυθιστορηματικός και συνυφασμένος με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο Νέλσον Μαντέλα έχει πει και έχει γράψει για αυτόν: "Ο Γιώργος είναι αδερφός μου". Ο Γιώργος Μπίζος έχει καταξιωθεί στη συνείδηση του κόσμου παγκοσμίως, αλλά ειδικά στη Νότια Αφρική, όπου όλοι τον τιμούν, ως τον υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αλλά και η ζωή του ίδιου του κ. Μπίζου μοιάζει με μυθιστόρημα. Γεννήθηκε το 1928 στο Βασιλίτσι Μεσσηνίας και για το πώς βρέθηκε στη Νότια Αφρική λέει ο ίδιος: "Το 1941, μετά την εισβολή των Γερμανών, επτά σύμμαχοι στρατιώτες από τη Νέα Ζηλανδία κρύφτηκαν κοντά στο χωριό. Ο πατέρας μου κέρδισε την εμπιστοσύνη τους και ανέλαβε την ευθύνη να τους μεταφέρει στην Κρήτη. Με τη βοήθεια ενός αρμένιου φούρναρη κατάφερε τελικά να τους φυγαδεύσει, χωρίς να το καταλάβουν οι γερμανοί κατακτητές. Φύγαμε τελικά εγώ, ο πατέρας μου και οι στρατιώτες για την Κρήτη, νομίζοντας ότι το νησί είναι ελεύθερο. Εκεί επιβιβαστήκαμε σε ένα αγγλικό πλοίο, το οποίο μας μετέφερε στην Αίγυπτο. Στην Αίγυπτο μείναμε μαζί με τον πατέρα μου για τρεις μήνες. Μετά την προέλαση των Ιταλών προς την Αίγυπτο φύγαμε τελικά για τη Νότια Αφρική. Έτσι βρέθηκα στη Νότια Αφρική".
Για πρώτη φορά επέστρεψε στην Ελλάδα το 1972, αλλά έκτοτε πηγαίνει κάθε καλοκαίρι.
Φέτος, όπως λέει, μαζί με όλη την ομογένεια της Νότιας Αφρικής περιμένουν την ...εθνική Ελλάδας!
"Θα τους επιφυλάξουμε θερμή υποδοχή αλλά όχι κάθε βράδυ δεξιώσεις, όπως έγινε στις ΗΠΑ. Εδώ θέλουμε να τα πάει καλά η Ελλάδα", λέει με χιούμορ.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ - Σ. Χατζημανώλης
"Ο Νέλσον Μαντέλα εμπνεόταν από τη φιλοσοφία των αρχαίων Ελλήνων. Στη φυλακή ανέβαζε και αρχαίες ελληνικές τραγωδίες μαζί με τους συγκατηγορούμενούς του. Η πρώτη του παράσταση ήταν αυτή της 'Αντιγόνης' του Σοφοκλή όπου ο Μαντέλα ερμήνευσε τον ρόλο του Κρέοντα". Αυτό αποκάλυψε ο ομογενής νομικός της Νότιας Αφρικής, Γιώργος Μπίζος, σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό πρόγραμμα της "SBS" στην Αυστραλία, όπου μίλησε και για άγνωστες πτυχές του Νέλσον Μαντέλα, με τον οποίο συνδέεται πολύ στενά εδώ και έξι δεκαετίες. Η συνέντευξη δόθηκε με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την απελευθέρωση του Νέλσον Μαντέλα, που εορτάστηκε την Πέμπτη. Όπως είπε ο κ. Μπίζος, ο ρόλος του Κρέοντα δίδαξε τον Μαντέλα πως "ο ηγέτης θα πρέπει να κυβερνά δίκαια και όχι δικτατορικά αλλά και να μην φοβάται".
Ο κ. Μπίζος που ακόμα και σήμερα έχει σχεδόν καθημερινή επικοινωνία με τον πρώην πρόεδρο της Νότιας Αφρικής, λέει πως Ο Νέλσον Μαντέλα διαβάζει τέσσερις εφημερίδες καθημερινά και βλέπει τις ειδήσεις στην τηλεόραση, αλλά η μνήμη του αρχίζει να εξασθενεί.
"Θυμάται καλύτερα τα γεγονότα των δεκαετιών του '40, του 50, του '60 και του '70", λέει.
Ο κ. Μπίζος προσθέτει πως ο Μαντέλα λατρεύει την Ελλάδα και είναι γνώστης, κυρίως της αρχαίας Ελλάδας.
"Η Ελλάδα", λέει , "είναι η μάνα της Δημοκρατίας και η Νότια Αφρική η πιο μικρή κόρη της".
Ο Έλληνας νομικός συνδέεται με φιλία και αγώνες έξι δεκαετιών με το σύμβολο του αγώνα κατά του Απαρτχάιντ.
Συμμαθητής, συνεργάτης του ως νεαροί δικηγόροι, και συνήγορος του στα χρόνια του απαρτχάιντ ως τις μέρες μας, όπου διατηρούν στενή επαφή, ο κ. Μπίζος συνέδεσε το όνομα του με τη νομική και άλλη υπεράσπιση του Μαντέλα και με την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ιδιαίτερα δύσκολους καιρούς, με προσωπικό κόστος. Ο βίος του είναι μυθιστορηματικός και συνυφασμένος με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο Νέλσον Μαντέλα έχει πει και έχει γράψει για αυτόν: "Ο Γιώργος είναι αδερφός μου". Ο Γιώργος Μπίζος έχει καταξιωθεί στη συνείδηση του κόσμου παγκοσμίως, αλλά ειδικά στη Νότια Αφρική, όπου όλοι τον τιμούν, ως τον υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αλλά και η ζωή του ίδιου του κ. Μπίζου μοιάζει με μυθιστόρημα. Γεννήθηκε το 1928 στο Βασιλίτσι Μεσσηνίας και για το πώς βρέθηκε στη Νότια Αφρική λέει ο ίδιος: "Το 1941, μετά την εισβολή των Γερμανών, επτά σύμμαχοι στρατιώτες από τη Νέα Ζηλανδία κρύφτηκαν κοντά στο χωριό. Ο πατέρας μου κέρδισε την εμπιστοσύνη τους και ανέλαβε την ευθύνη να τους μεταφέρει στην Κρήτη. Με τη βοήθεια ενός αρμένιου φούρναρη κατάφερε τελικά να τους φυγαδεύσει, χωρίς να το καταλάβουν οι γερμανοί κατακτητές. Φύγαμε τελικά εγώ, ο πατέρας μου και οι στρατιώτες για την Κρήτη, νομίζοντας ότι το νησί είναι ελεύθερο. Εκεί επιβιβαστήκαμε σε ένα αγγλικό πλοίο, το οποίο μας μετέφερε στην Αίγυπτο. Στην Αίγυπτο μείναμε μαζί με τον πατέρα μου για τρεις μήνες. Μετά την προέλαση των Ιταλών προς την Αίγυπτο φύγαμε τελικά για τη Νότια Αφρική. Έτσι βρέθηκα στη Νότια Αφρική".
Για πρώτη φορά επέστρεψε στην Ελλάδα το 1972, αλλά έκτοτε πηγαίνει κάθε καλοκαίρι.
Φέτος, όπως λέει, μαζί με όλη την ομογένεια της Νότιας Αφρικής περιμένουν την ...εθνική Ελλάδας!
"Θα τους επιφυλάξουμε θερμή υποδοχή αλλά όχι κάθε βράδυ δεξιώσεις, όπως έγινε στις ΗΠΑ. Εδώ θέλουμε να τα πάει καλά η Ελλάδα", λέει με χιούμορ.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ - Σ. Χατζημανώλης
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ-ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
12.02.2010
"Σε όλη τη διάρκεια της πολυτάραχης ζωής μου η Κύπρος δεν έφυγε ούτε στιγμή από τη σκέψη μου", τονίζει ο κορυφαίος Έλληνας μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης, σε επιστολή προς τον πρόεδρο της Κυπριακής Βουλής Μάριο Καρογιάν. Ο Μ. Θεοδωράκης με την επιστολή του ευχαριστεί τη Βουλή της Κύπρου για τη διοργάνωση την ερχόμενη βδομάδα ειδικής εκδήλωσης αφιερωμένης στο έργο και την προσφορά του. Στην επιστολή του ο Μίκης Θεοδωράκης τονίζει ότι τώρα ακόμα βρίσκεται νοερά καθημερινά στο πλευρό της Κύπρου, γιατί, όπως αναφέρει, "πιστεύω ότι περνάτε και πάλι ιστορικές στιγμές λόγω της εμμονής των γνωστών σκοτεινών δυνάμεων να χτυπήσουν με κάθε τρόπο τον Ελληνισμό. Πιστεύω ότι το κάθε βήμα σας θα πρέπει να είναι μετρημένο χίλιες φορές και πάντοτε προς την κατεύθυνση που αποφάσισε το 76% των Ελληνοκυπρίων".
"Δεν έχουμε πλέον περιθώρια για νέα στραβοπατήματα", αναφέρει ο Μ. Θεοδωράκης και καταλήγει: "Γι' αυτό πρέπει όλοι μαζί, χέρι-χέρι να αντισταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις, ώστε να μείνει αλώβητος ο Ελληνισμός, η Ελληνικότητα, όπως μας την κληρονόμησαν γενεές γενεών Ελλήνων, με Φως, με Πολιτισμό, με θυσίες και με αίμα… Δεν μας επιτρέπεται να κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω!".
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ - Α. Βικέτος
"Σε όλη τη διάρκεια της πολυτάραχης ζωής μου η Κύπρος δεν έφυγε ούτε στιγμή από τη σκέψη μου", τονίζει ο κορυφαίος Έλληνας μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης, σε επιστολή προς τον πρόεδρο της Κυπριακής Βουλής Μάριο Καρογιάν. Ο Μ. Θεοδωράκης με την επιστολή του ευχαριστεί τη Βουλή της Κύπρου για τη διοργάνωση την ερχόμενη βδομάδα ειδικής εκδήλωσης αφιερωμένης στο έργο και την προσφορά του. Στην επιστολή του ο Μίκης Θεοδωράκης τονίζει ότι τώρα ακόμα βρίσκεται νοερά καθημερινά στο πλευρό της Κύπρου, γιατί, όπως αναφέρει, "πιστεύω ότι περνάτε και πάλι ιστορικές στιγμές λόγω της εμμονής των γνωστών σκοτεινών δυνάμεων να χτυπήσουν με κάθε τρόπο τον Ελληνισμό. Πιστεύω ότι το κάθε βήμα σας θα πρέπει να είναι μετρημένο χίλιες φορές και πάντοτε προς την κατεύθυνση που αποφάσισε το 76% των Ελληνοκυπρίων".
"Δεν έχουμε πλέον περιθώρια για νέα στραβοπατήματα", αναφέρει ο Μ. Θεοδωράκης και καταλήγει: "Γι' αυτό πρέπει όλοι μαζί, χέρι-χέρι να αντισταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις, ώστε να μείνει αλώβητος ο Ελληνισμός, η Ελληνικότητα, όπως μας την κληρονόμησαν γενεές γενεών Ελλήνων, με Φως, με Πολιτισμό, με θυσίες και με αίμα… Δεν μας επιτρέπεται να κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω!".
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ - Α. Βικέτος
ΣΚΟΠΙΑΝΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
Το παρακάτω έρθρο δημοσιεύτηκε από τον Σκοπιανό "ιστορικό" Risto Stefov στο www.americanchronicle.com
Risto Stefov
February 15, 2010
While Greek people struggle to keep their heads above water trying to weather their government´s self-inflicted economic crisis, Greeks propagandists worldwide are busy mounting new anti-Macedonian offensives and looking for ways to demonize the Republic of Macedonia, its leadership and the Macedonian people in general. I guess there is always money for anti-Macedonian propaganda!
I know all Greek propagandists don´t get paid; some do it for free out of "patriotism". Unfortunately they do it purely because they have been brainwashed to believe the lies their government and leaders have been feeding them over the last two centuries. Even the staunchest, most narrow minded and warped minds, however, at some point or another must realize that there are some things that can´t simply be explained by the lies of their mentors. Let´s start with me for example. No Greek to this day has ever accepted the fact that I was born and grew up in Greece. In their so-called "fantasy world" people like me do not exist. Well I am sorry to disappoint you guys but I do exist and so do hundreds of thousands of Macedonians just like me. Sorry for "polluting" your thoughts of purity but sooner or later you too will come to the realization that Macedonians do exist in Greece. I and many like me are indigenous Macedonians born in your precious "Greek Macedonia", the very same land your so-called "Greek" predecessors invaded, occupied and annexed in 1912, 1913 illegally and by force. It is a fact that I and many like me are descendents of those indigenous Macedonians whom the Greeks found when they came to take away my (not your) Macedonia from me.
No Greek to this day has accepted the fact that I am a Macedonian from Greece, from INSIDE Greece. Allow me to elaborate yet again. I am not from "Skopje", from "FYROM", or from "Vardaska Benovina". I am from Aegean Macedonia, the part of Macedonia that is now occupied by Greece.
Having to expose the fact that I come from Greek occupied Macedonia has always been a sore point, a thorn in the Greek propagandists´ side, a fact which they cannot accept because it deconstructs their concept of a "pure Greece" where only pure Greeks exist. Therefore it is inconceivable for them to admit that someone like me could possibly come from inside Greece. That is why they CONSTANTLY refer to me as a "Skopjan" a "Slav", a "Bulgarian", a Fyromian, etc., but never as a Macedonian. And I am not the only one, there are hundreds of thousands of others who fall into my category and not just Macedonians but also Turks, Albanians, Vlachs, etc.
Speaking of Vlachs, a Greek person who now writes for the American Chronicle, born of a Vlach father and a Bulgarian mother (you know who you are), married to a Macedonian from the Republic of Macedonia wrote about me recently and said that I can never be a Macedonian because to be a Macedonian I had to be a Greek first and Greek I was not.
Now here is the irony for you; while being of Vlach and Bulgarian origin, he sees himself as a "pure Macedonian Greek", (notice how the reference has changed from Greek-Macedonian to a Macedonian Greek) and he sees me as a "Slav" with Bulgarian origins. According to this guy I am not a Macedonian at all but he is; and a pure "Macedonian Greek" at that. You will need the magic of "Greek logic" to figure this one out!
Knowing nothing about me, except that I have been a thorn in the Greek´s side, this man seems to know more about me than I know myself, especially since, according to him, I cannot possibly be a Macedonian. Given his own situation, I wonder what he thinks privately of himself. I know what I am trying to say here is completely childish but I am attempting to convey to you the workings of this "Modern Greek man´s mind". Knowing full well that he himself is half Vlach and half Bulgarian he not only claims to be a pure "Macedonian Greek" but at the same time denies my identity without knowing anything about me!
What is a "Macedonian Greek" anyway? Is it a new ethnicity that sprung overnight out of this overwhelming "Greek love" for Macedonia?
Until yesterday people like this guy loathed the word "Macedonia" and put people like me in jail for just uttering it. Now the haters of Macedonia have become the lovers of Macedonia. Have these Greeks gone topsy-turvy? Have they forgotten how they acquired Macedonia and how they attempted to choke the life out of it? Have they forgotten to whom Macedonia belonged before their great grandfathers invaded, occupied, annexed and partitioned it with their partners the Serbians and Bulgarians? Have they forgotten that Macedonia was never Greek and in order to make it Greek they had to change it by erasing everything that was Macedonian and replace it with a fake Greek façade? Have they forgotten they had to change every person´s name and every place name in order to make it Greek sounding? Have they forgotten that they banned the Macedonian language by law from being spoken, even by those who spoke no other language? Where was the "love for Macedonia" then?
Allow me to put it bluntly, there never was, is, and there never will be any "love for Macedonia" by these Greeks. The only Greek motive for doing this is to gain advantage over the real Macedonians. Greeks such as this guy will lie and cheat in order to hang on to Macedonian lands and heritage because they know precisely how their recent ancestors acquired them. Allow me to say it again in hopes that it will finally be understood! Macedonia was never Greek; Greece however was Macedonian at one point in history. Let me elaborate;
It is well known that a "Greek State" never existed before 1829. The ancient City States were conquered by Philip II, king of Macedonia, in 338 BC and were never united into a single nation until the creation of the Greek Kingdom in 1832. Was it not the Macedonians who conquered the ancient City States? How then can ancient Macedonia be Greek?
While Philip II was recovering from battle wounds, the City States to the south were making alliances and amassing a great army to invade Macedonia. On hearing this, Philip decided it was time to meet this aggression head on and end the treachery once and for all. In 338 BC, in the shallow Cephisus River valley near the village of Chaeronea on the road to Thebes, the two opposing armies met face to face. On the north side stood Philip´s Macedonians with 30,000 infantry and 2,000 cavalry, the largest Macedonian army ever assembled. Among Philip´s commanding generals was his 18 year-old son, Alexander, in charge of the cavalry. On the south side, stood the allied Athenians, Thebans and Achaeans who assembled 35,000 infantry and 2,000 cavalry, the largest army ever assembled since the Persian invasion.
Closely matched, the armies clashed and while the battle ensued the Macedonian right flank fell back and began to retreat. Seeing the Macedonians weakening, the allied City State general gave orders to push on and drive the Macedonians back to Macedonia. As the Macedonians retreated, the allied flanks broke rank and began the pursuit. Not realizing it was a trick, the allies found themselves surrounded and slaughtered by Alexander´s cavalry. When it was over the majority of the allied army, including the elite Theban Sacred Band, lay dead in the fields of Chaeronea. Philip erected a statue of a lion to commemorate the sacrifice of the Theban Sacred Band which upheld its tradition and fought to the last man.
Ancient City State and Roman historians consider the battle of Chaeronea as the end of City State liberty, history and civilization.
The entire world, except for the "want-to-be" Greeks, knows the truth of what happened on that fateful day in history from which the City States never recovered until the 18th and 19th century when a number of Philhellenes decided to conduct an experiment by artificially resurrecting this ancient world.
So I repeat, Macedonia historically was never Greek. Part of Macedonia, 51% to be more precise, became Greek when Greece, Serbia and Bulgaria invaded Macedonia under the pretense of liberating it, drove the Ottomans out with the help of the Macedonian people, then occupied it, partitioned it and annexed it for themselves.
When the Greek army invaded Macedonia, Macedonia was not empty and devoid of people. There were people living there. These people were indigenous to Macedonia. The vast majority were ethnic Macedonians.
So allow me to summarize. The so-called "ancient Greeks", along with the Ancient City States, disappeared some 2,000 years ago but the idea of "Ancient Greece" was artificially resurrected by the Philhellenes and became an artificial reality after the creation of the Modern Greek State in the 1830´s. The people that lived on the lands that we today call Greece were not Greeks at all; they were ethnic Albanians, Macedonians, Vlachs, Turks, etc. who had migrated to the region over many centuries. If there is any trace of so-called "Ancient Greek" in these people it is so minute it is negligible.
The so-called "Modern Greeks" (ethnic Albanians, Vlachs, Macedonians, Turks, etc.) are the inheritors of these Greek lands only because they have been living on those lands for at least four centuries (according to the history of mass migrations in the region). Their only association with the ancients is that they happened to occupy the same lands over different times.
The Modern Greeks having NEVER lived in Macedonia cannot possibly be the rightful inheritors of Macedonian lands let alone of the Macedonian heritage. That privilege belongs to the Macedonian people who are indigenous to Macedonia and not to the Greeks, Serbians, or Bulgarians who acquired Macedonian lands illegally in 1912, 1913 by an act of war and against the will of the Macedonian people.
When the Greeks, Serbs and Bulgarians came to Macedonia in 1912 they found people living there. These people are the ancestors of today´s ethnic Macedonians, the real Macedonians. Many of these Macedonians were exiled and assimilated but many also went underground and remained Macedonian in spite of Greek attempts to eradicate them.
To make Macedonia more "Greek", in the 1920´s the Greek State imported over one million Turkish Christian settlers from Asia Minor of whom over six-hundred thousand were settled in Macedonia on Macedonian lands. These people were ethnic Turks of the Christian Orthodox faith who spoke no Greek and felt more Turkish than Greek. But upon their arrival in Macedonia they were assimilated and told that they were now Greeks and that they could only speak Greek and no other language. But in spite of all the Greek pressure and all odds, in a strange turn of events, many of these people indeed became assimilated, not in the Greek fold but in Macedonian society, especially in mixed marriages in the villages where they learned the Macedonian language and accepted and respected the Macedonians and their customs.
In Greek occupied Macedonia these people were given confiscated Macedonian properties gained by the Greek State through expulsion of ethic Macedonians and through several land reforms where lands belonging to Macedonians were re-divided and given to these people. These settlers were also used by the Greek State and Greek authorities to keep the Macedonians in line and to even help Hellenize them. Even Greek authorities admit that in almost every case brought before the Greek courts, rulings were always in favour of the settlers over the indigenous Macedonians. Many Greeks are grateful to the settlers because they helped change the demographics of Macedonia, tilting the scale in favour of the Greeks by making the indigenous Macedonians a minority in their native land.
So, why is there so much "Greek love" expressed for Macedonia nowadays?
Like I said before, it is very simple; the love expressed by these Greeks is not real love but another ruse to fool the innocent onlooker. It is Greek lust and greed for Macedonian lands and the Macedonian heritage disguised as love. Their true nature towards Macedonia is evidently expressed by the way they treat Macedonians.
When a Greek tells you "Macedonia is Greek", what he or she really means is that Macedonia has been taken, stolen from the Macedonian people by force and it is now Greek. If they truly loved Macedonia then surely they would be saying "Macedonia belongs to the Macedonians" or "Macedonia for the Macedonians". How many Macedonian loving Greeks have you heard say that?
When a Greek tells you "these people are stealing our Greek history", he or she means that "we (Greeks) have stolen their history and now they want it back". Besides, how can one steal a memory? Isn´t that what history is all about?
When a Greek tells you "that´s Greek", like the Macedonian ancient symbols and flags, she or he means "we have expropriated those symbols and flags and made them Greek when we annexed and stole their Macedonia from under them". Even if it was indeed "Greek" one has to distinguish between so-called "ancient Greek" or "Modern Greek" because the two are not only NOT the same but they are mutually exclusive when it comes to ancient symbols and flags. The only true Greek flag is the Bavarian flag that the Greek State uses today as its national flag!
When a Greek tells you "I am a pure Greek" he or she means that they are a "fake Greek", probably an ethnic Albanian, Vlach, Macedonian, or Turk who has bought into the Philhellene philosophy that by some freak accident of nature they have descended directly from the so-called "ancient Greeks", bypassing 2,500 years of evolution and ethnic erosion.
When a Greek tells you "I can speak and read Greek and I can read the ancient scripts on the stones left behind" it means that he or she has learned "Greek" in school the same way an Egyptologist has learned to read hieroglyphs. However, you don´t hear many Egyptologists claiming to be Egyptian and descendents of the Ancient Egyptians just because they can read hieroglyphs do you?
When a Greek tells you he or she is "Greek-Macedonian", "Macedonian Greek" or simply "Macedonian but of the Greek kind" they mean that they are a "fake Greek". They have abandoned their real ethnic identity and opted for the fake Greek one. They are actually here for the ride to exploit the real Macedonians and other ethnic groups and to rob them not only of their land and heritage, but of their identity. A fake Greek who pretends to be a "Macedonian of the Greek kind" is nothing more than a despicable identity thief.
Allow me to clarify myself here. While we the Macedonians and perhaps other people in this world see this business of "lying", "cheating" and "stealing" as a "bad thing", many Greeks see it as a good thing, an opportunity to improve their own economic and social status in Greek society. These people see themselves as "cunning" and "masters" in what they do. Just like their true 19th century ancestors who earned the title "clefts" meaning "thieves", they enjoy piracy and the benefits it brings. They see themselves as "gifted entrepreneurs" able to "pull the wool over our eyes", steal our land and heritage from under us and lie to us about it while looking directly into our eyes. I lived among them so I know what I am talking about. To them what they do is not a bad thing as long as it benefits them, no matter how much it hurts others.
No wonder the Greek state is on the verge of bankruptcy, a condition resulting from greed, neglect and nonchalance. These people not only steal from the minorities and from each other but, let me be the first to state the obvious; they also steal from government coffers. It makes one sick and to wonder why the European Union would still want to bail them out of their current economic mess?
I really feel sorry for the poor Macedonians and other minorities still living in Greece who not only do not have even the most basic human rights but now have to endure poverty on top of that.
When will the Greeks ever learn? But more importantly, when will their benefactors who support them ever learn?
Risto Stefov
February 15, 2010
While Greek people struggle to keep their heads above water trying to weather their government´s self-inflicted economic crisis, Greeks propagandists worldwide are busy mounting new anti-Macedonian offensives and looking for ways to demonize the Republic of Macedonia, its leadership and the Macedonian people in general. I guess there is always money for anti-Macedonian propaganda!
I know all Greek propagandists don´t get paid; some do it for free out of "patriotism". Unfortunately they do it purely because they have been brainwashed to believe the lies their government and leaders have been feeding them over the last two centuries. Even the staunchest, most narrow minded and warped minds, however, at some point or another must realize that there are some things that can´t simply be explained by the lies of their mentors. Let´s start with me for example. No Greek to this day has ever accepted the fact that I was born and grew up in Greece. In their so-called "fantasy world" people like me do not exist. Well I am sorry to disappoint you guys but I do exist and so do hundreds of thousands of Macedonians just like me. Sorry for "polluting" your thoughts of purity but sooner or later you too will come to the realization that Macedonians do exist in Greece. I and many like me are indigenous Macedonians born in your precious "Greek Macedonia", the very same land your so-called "Greek" predecessors invaded, occupied and annexed in 1912, 1913 illegally and by force. It is a fact that I and many like me are descendents of those indigenous Macedonians whom the Greeks found when they came to take away my (not your) Macedonia from me.
No Greek to this day has accepted the fact that I am a Macedonian from Greece, from INSIDE Greece. Allow me to elaborate yet again. I am not from "Skopje", from "FYROM", or from "Vardaska Benovina". I am from Aegean Macedonia, the part of Macedonia that is now occupied by Greece.
Having to expose the fact that I come from Greek occupied Macedonia has always been a sore point, a thorn in the Greek propagandists´ side, a fact which they cannot accept because it deconstructs their concept of a "pure Greece" where only pure Greeks exist. Therefore it is inconceivable for them to admit that someone like me could possibly come from inside Greece. That is why they CONSTANTLY refer to me as a "Skopjan" a "Slav", a "Bulgarian", a Fyromian, etc., but never as a Macedonian. And I am not the only one, there are hundreds of thousands of others who fall into my category and not just Macedonians but also Turks, Albanians, Vlachs, etc.
Speaking of Vlachs, a Greek person who now writes for the American Chronicle, born of a Vlach father and a Bulgarian mother (you know who you are), married to a Macedonian from the Republic of Macedonia wrote about me recently and said that I can never be a Macedonian because to be a Macedonian I had to be a Greek first and Greek I was not.
Now here is the irony for you; while being of Vlach and Bulgarian origin, he sees himself as a "pure Macedonian Greek", (notice how the reference has changed from Greek-Macedonian to a Macedonian Greek) and he sees me as a "Slav" with Bulgarian origins. According to this guy I am not a Macedonian at all but he is; and a pure "Macedonian Greek" at that. You will need the magic of "Greek logic" to figure this one out!
Knowing nothing about me, except that I have been a thorn in the Greek´s side, this man seems to know more about me than I know myself, especially since, according to him, I cannot possibly be a Macedonian. Given his own situation, I wonder what he thinks privately of himself. I know what I am trying to say here is completely childish but I am attempting to convey to you the workings of this "Modern Greek man´s mind". Knowing full well that he himself is half Vlach and half Bulgarian he not only claims to be a pure "Macedonian Greek" but at the same time denies my identity without knowing anything about me!
What is a "Macedonian Greek" anyway? Is it a new ethnicity that sprung overnight out of this overwhelming "Greek love" for Macedonia?
Until yesterday people like this guy loathed the word "Macedonia" and put people like me in jail for just uttering it. Now the haters of Macedonia have become the lovers of Macedonia. Have these Greeks gone topsy-turvy? Have they forgotten how they acquired Macedonia and how they attempted to choke the life out of it? Have they forgotten to whom Macedonia belonged before their great grandfathers invaded, occupied, annexed and partitioned it with their partners the Serbians and Bulgarians? Have they forgotten that Macedonia was never Greek and in order to make it Greek they had to change it by erasing everything that was Macedonian and replace it with a fake Greek façade? Have they forgotten they had to change every person´s name and every place name in order to make it Greek sounding? Have they forgotten that they banned the Macedonian language by law from being spoken, even by those who spoke no other language? Where was the "love for Macedonia" then?
Allow me to put it bluntly, there never was, is, and there never will be any "love for Macedonia" by these Greeks. The only Greek motive for doing this is to gain advantage over the real Macedonians. Greeks such as this guy will lie and cheat in order to hang on to Macedonian lands and heritage because they know precisely how their recent ancestors acquired them. Allow me to say it again in hopes that it will finally be understood! Macedonia was never Greek; Greece however was Macedonian at one point in history. Let me elaborate;
It is well known that a "Greek State" never existed before 1829. The ancient City States were conquered by Philip II, king of Macedonia, in 338 BC and were never united into a single nation until the creation of the Greek Kingdom in 1832. Was it not the Macedonians who conquered the ancient City States? How then can ancient Macedonia be Greek?
While Philip II was recovering from battle wounds, the City States to the south were making alliances and amassing a great army to invade Macedonia. On hearing this, Philip decided it was time to meet this aggression head on and end the treachery once and for all. In 338 BC, in the shallow Cephisus River valley near the village of Chaeronea on the road to Thebes, the two opposing armies met face to face. On the north side stood Philip´s Macedonians with 30,000 infantry and 2,000 cavalry, the largest Macedonian army ever assembled. Among Philip´s commanding generals was his 18 year-old son, Alexander, in charge of the cavalry. On the south side, stood the allied Athenians, Thebans and Achaeans who assembled 35,000 infantry and 2,000 cavalry, the largest army ever assembled since the Persian invasion.
Closely matched, the armies clashed and while the battle ensued the Macedonian right flank fell back and began to retreat. Seeing the Macedonians weakening, the allied City State general gave orders to push on and drive the Macedonians back to Macedonia. As the Macedonians retreated, the allied flanks broke rank and began the pursuit. Not realizing it was a trick, the allies found themselves surrounded and slaughtered by Alexander´s cavalry. When it was over the majority of the allied army, including the elite Theban Sacred Band, lay dead in the fields of Chaeronea. Philip erected a statue of a lion to commemorate the sacrifice of the Theban Sacred Band which upheld its tradition and fought to the last man.
Ancient City State and Roman historians consider the battle of Chaeronea as the end of City State liberty, history and civilization.
The entire world, except for the "want-to-be" Greeks, knows the truth of what happened on that fateful day in history from which the City States never recovered until the 18th and 19th century when a number of Philhellenes decided to conduct an experiment by artificially resurrecting this ancient world.
So I repeat, Macedonia historically was never Greek. Part of Macedonia, 51% to be more precise, became Greek when Greece, Serbia and Bulgaria invaded Macedonia under the pretense of liberating it, drove the Ottomans out with the help of the Macedonian people, then occupied it, partitioned it and annexed it for themselves.
When the Greek army invaded Macedonia, Macedonia was not empty and devoid of people. There were people living there. These people were indigenous to Macedonia. The vast majority were ethnic Macedonians.
So allow me to summarize. The so-called "ancient Greeks", along with the Ancient City States, disappeared some 2,000 years ago but the idea of "Ancient Greece" was artificially resurrected by the Philhellenes and became an artificial reality after the creation of the Modern Greek State in the 1830´s. The people that lived on the lands that we today call Greece were not Greeks at all; they were ethnic Albanians, Macedonians, Vlachs, Turks, etc. who had migrated to the region over many centuries. If there is any trace of so-called "Ancient Greek" in these people it is so minute it is negligible.
The so-called "Modern Greeks" (ethnic Albanians, Vlachs, Macedonians, Turks, etc.) are the inheritors of these Greek lands only because they have been living on those lands for at least four centuries (according to the history of mass migrations in the region). Their only association with the ancients is that they happened to occupy the same lands over different times.
The Modern Greeks having NEVER lived in Macedonia cannot possibly be the rightful inheritors of Macedonian lands let alone of the Macedonian heritage. That privilege belongs to the Macedonian people who are indigenous to Macedonia and not to the Greeks, Serbians, or Bulgarians who acquired Macedonian lands illegally in 1912, 1913 by an act of war and against the will of the Macedonian people.
When the Greeks, Serbs and Bulgarians came to Macedonia in 1912 they found people living there. These people are the ancestors of today´s ethnic Macedonians, the real Macedonians. Many of these Macedonians were exiled and assimilated but many also went underground and remained Macedonian in spite of Greek attempts to eradicate them.
To make Macedonia more "Greek", in the 1920´s the Greek State imported over one million Turkish Christian settlers from Asia Minor of whom over six-hundred thousand were settled in Macedonia on Macedonian lands. These people were ethnic Turks of the Christian Orthodox faith who spoke no Greek and felt more Turkish than Greek. But upon their arrival in Macedonia they were assimilated and told that they were now Greeks and that they could only speak Greek and no other language. But in spite of all the Greek pressure and all odds, in a strange turn of events, many of these people indeed became assimilated, not in the Greek fold but in Macedonian society, especially in mixed marriages in the villages where they learned the Macedonian language and accepted and respected the Macedonians and their customs.
In Greek occupied Macedonia these people were given confiscated Macedonian properties gained by the Greek State through expulsion of ethic Macedonians and through several land reforms where lands belonging to Macedonians were re-divided and given to these people. These settlers were also used by the Greek State and Greek authorities to keep the Macedonians in line and to even help Hellenize them. Even Greek authorities admit that in almost every case brought before the Greek courts, rulings were always in favour of the settlers over the indigenous Macedonians. Many Greeks are grateful to the settlers because they helped change the demographics of Macedonia, tilting the scale in favour of the Greeks by making the indigenous Macedonians a minority in their native land.
So, why is there so much "Greek love" expressed for Macedonia nowadays?
Like I said before, it is very simple; the love expressed by these Greeks is not real love but another ruse to fool the innocent onlooker. It is Greek lust and greed for Macedonian lands and the Macedonian heritage disguised as love. Their true nature towards Macedonia is evidently expressed by the way they treat Macedonians.
When a Greek tells you "Macedonia is Greek", what he or she really means is that Macedonia has been taken, stolen from the Macedonian people by force and it is now Greek. If they truly loved Macedonia then surely they would be saying "Macedonia belongs to the Macedonians" or "Macedonia for the Macedonians". How many Macedonian loving Greeks have you heard say that?
When a Greek tells you "these people are stealing our Greek history", he or she means that "we (Greeks) have stolen their history and now they want it back". Besides, how can one steal a memory? Isn´t that what history is all about?
When a Greek tells you "that´s Greek", like the Macedonian ancient symbols and flags, she or he means "we have expropriated those symbols and flags and made them Greek when we annexed and stole their Macedonia from under them". Even if it was indeed "Greek" one has to distinguish between so-called "ancient Greek" or "Modern Greek" because the two are not only NOT the same but they are mutually exclusive when it comes to ancient symbols and flags. The only true Greek flag is the Bavarian flag that the Greek State uses today as its national flag!
When a Greek tells you "I am a pure Greek" he or she means that they are a "fake Greek", probably an ethnic Albanian, Vlach, Macedonian, or Turk who has bought into the Philhellene philosophy that by some freak accident of nature they have descended directly from the so-called "ancient Greeks", bypassing 2,500 years of evolution and ethnic erosion.
When a Greek tells you "I can speak and read Greek and I can read the ancient scripts on the stones left behind" it means that he or she has learned "Greek" in school the same way an Egyptologist has learned to read hieroglyphs. However, you don´t hear many Egyptologists claiming to be Egyptian and descendents of the Ancient Egyptians just because they can read hieroglyphs do you?
When a Greek tells you he or she is "Greek-Macedonian", "Macedonian Greek" or simply "Macedonian but of the Greek kind" they mean that they are a "fake Greek". They have abandoned their real ethnic identity and opted for the fake Greek one. They are actually here for the ride to exploit the real Macedonians and other ethnic groups and to rob them not only of their land and heritage, but of their identity. A fake Greek who pretends to be a "Macedonian of the Greek kind" is nothing more than a despicable identity thief.
Allow me to clarify myself here. While we the Macedonians and perhaps other people in this world see this business of "lying", "cheating" and "stealing" as a "bad thing", many Greeks see it as a good thing, an opportunity to improve their own economic and social status in Greek society. These people see themselves as "cunning" and "masters" in what they do. Just like their true 19th century ancestors who earned the title "clefts" meaning "thieves", they enjoy piracy and the benefits it brings. They see themselves as "gifted entrepreneurs" able to "pull the wool over our eyes", steal our land and heritage from under us and lie to us about it while looking directly into our eyes. I lived among them so I know what I am talking about. To them what they do is not a bad thing as long as it benefits them, no matter how much it hurts others.
No wonder the Greek state is on the verge of bankruptcy, a condition resulting from greed, neglect and nonchalance. These people not only steal from the minorities and from each other but, let me be the first to state the obvious; they also steal from government coffers. It makes one sick and to wonder why the European Union would still want to bail them out of their current economic mess?
I really feel sorry for the poor Macedonians and other minorities still living in Greece who not only do not have even the most basic human rights but now have to endure poverty on top of that.
When will the Greeks ever learn? But more importantly, when will their benefactors who support them ever learn?
ΑΗΙ: RECALL U.S. AMBASSADOR TO TURKEY
AHI Calls on President Obama to Recall U.S. Ambassador to Turkey
February 16, 2010
In a three-part interview with Turkey’s Sabah newspaper, dated February 3, 4, and 5, 2010, U.S. Ambassador to Turkey James Jeffrey answered a large array of questions regarding Turkey’s role in the region today and overall U.S.-Turkish relations.
Ambassador Jeffrey’s responses for the public record were alarming and bring into question the Obama Administration’s policy as it specifically relates to Cyprus. As a result, the American Hellenic Institute (AHI) calls on President Barack Obama to immediately recall Ambassador James Jeffrey. AHI views the ambassador’s remarks as unacceptable, disappointing and damaging to U.S. interests.
Ambassador Jeffrey: Turkey “doesn’t invade neighbors…It has security concerns in Cyprus.”
AHI cites the following excerpts of the interview as reasons to recall Ambassador Jeffrey.
The interviewer, Nur Batur, asked the U.S ambassador: “Do you still support Turkey’s EU process?”
In Ambassador Jeffrey’s response, he says in part:
“Of course, I am hopeful. Because the values of Turkey and the EU are very compatible. Turkey is a democratic country. It is a free market economy. It is a peaceful country. It doesn’t invade neighbors. It has security concerns in Cyprus and in Northern Iraq. Basically, Turkey is a country with peace and stability elements in the region and reflects European values…Moreover, geographically, Turkey is closer to the EU than Cyprus. Cyprus was still an EU member when I last checked. As a matter of fact, most of Turkey is closer to Berlin or Paris. Under these conditions what keeps Turkey out of the EU?”
AHI asks: what security concerns in Cyprus? What democratic country? What peaceful country? And Turkey doesn’t invade its neighbors? In essence is Ambassador Jeffrey justifying or supporting the Turkish invasion and occupation of Cyprus when he states that Turkey has security concerns there? Also, the ambassador uses flawed logic if he contends geography takes precedence above all other criteria to join the EU.
The ambassador was also asked: “Do you think that Turkey, in these circumstances with tense relations with Israel, can still play a mediation role?”
Ambassador Jeffrey’s response in part is:
“Turkey is playing an important role for the region’s security by its zero conflict policy. Turkey’s approach in Afghanistan, Pakistan, Iraq, Caucasus, in Balkans and Cyprus is positive.”
One can characterize Turkey’s positive role in the region as dubious at best. When it comes to Cyprus, it is without question that Turkey is not playing a “positive” role. To the contrary, its role is that of an aggressor and occupier and cultural looter and cleanser who attempts to make permanent the division of Cyprus as the examples below prove.
With respect to Cyprus, Turkey continues to:
* Illegally occupy Cyprus with more than 40,000 troops;
* Bring illegal settlers from Turkey into the occupied area of Cyprus now totaling more than 180,000; and
* Manipulate the current negotiations in Cyprus and prevents Mr. Talat from negotiating freely.
Additionally, Turkey continues to:
* Violate the territorial integrity of Greece’s airspace and waters; and
* Prohibit religious freedoms toward the Ecumenical Patriarch and refuses to open the Halki School of Theology.
Ambassador Jeffrey’s Remarks Do Not Support President Obama’s Position on Cyprus
Simply stated, Ambassador Jeffery’s remarks do not support President Obama’s position on Cyprus. During President Obama’s speech before the Turkish Assembly on April 6, 2009, the president said the following regarding Cyprus:
“Advancing peace also includes the disputes that persist in the Eastern Mediterranean. And here there’s a cause for hope…The United States is willing to offer all the help sought by the parties as they work towards a just and lasting settlement that reunifies Cyprus into a bizonal and bicommunal federation.”
And in his October 2008 campaign statement, he said:
“…A negotiated political settlement on Cyprus would end the Turkish occupation of northern Cyprus and repair the island’s tragic division while paving the way to prosperity and peace throughout the entire region.”
As further evidence of Turkey’s failure in the region, on October 14, 2009, the Commission of the European Communities released its “Turkey 2009 Progress Report.” It detailed Turkey’s progress toward accession into the European Union. While the report acknowledged that Turkey “continued to express public support for fully fledged negotiations,” it also goes on to state:
“..as underlined by the Council conclusions of 8 December 2008, and in line with the negotiating framework, Turkey is expected to support actively the ongoing negotiations and to take practical steps to contribute to creating a climate favourable to a fair, comprehensive and viable settlement of the Cyprus problem within the UN framework, in accordance with the relevant UN SC resolutions and in line with the principles on which the Union is founded.
“Since the Council’s decision of December 2006, Turkey has made no progress towards fully implementing the Additional Protocol to the Association Agreement and has kept its ports closed to vessels from the Republic of Cyprus despite several calls by the EU. As pointed out by the December 2008 Council conclusions it is now urgent that Turkey fulfils its obligation to ensure full, non-discriminatory implementation of the Additional Protocol.
“Turkey has made no progress on normalizing bilateral relations with the Republic of Cyprus. It continues to veto Cyprus’s membership of several international organizations and arrangements such as the Wassenaar Agreement on the Code of Conduct on Arms Exports and on Dual-Use Goods. Civilian vessels prospecting for oil on behalf of the Republic of Cyprus were hindered by the Turkish navy on several occasion during the reporting period.”
The projection of U.S. interests in the southeastern Mediterranean region depends heavily on the stability of the region. Therefore, the U.S. has an important stake in fostering good relations between two NATO allies, Greece and Turkey, and in achieving a just and viable settlement of the Cyprus problem.
However, Turkey’s continued occupation of Cyprus, its demonstrated intransigence in the effort to solve the Cyprus problem, its refusal to recognize the Republic of Cyprus, its veto of Cyprus’ accession to international organizations, its continued violations of Greece’s territorial waters and airspace in the Aegean Sea; and its ongoing religious and human rights violations within its own borders all prevent stability in the region. Moreover, Turkey’s acts thwart U.S. interests.
AHI’s call for President Obama to immediately recall Ambassador James Jeffrey is based on the ambassador’s regrettable public record comments that call into question his support for a Cyprus solution based on a bi-zonal, bi-communal federation; a position that the Obama Administration and previous administrations clearly support. The ambassador’s remarks undermine the administration’s position on Cyprus.
AHI urges the Obama Administration to implement policy that would resolve the issues mentioned above in concert with the support of the rule of law and respect for international law. This would demonstrate that the United States truly wishes to advance the cause of solving the 36-year-old Cyprus problem. The United States’ best interests are not served when it continues to appease Turkey and pursue former failed policies that promote a double-standard in applying the rule of law to Turkey.
February 16, 2010
In a three-part interview with Turkey’s Sabah newspaper, dated February 3, 4, and 5, 2010, U.S. Ambassador to Turkey James Jeffrey answered a large array of questions regarding Turkey’s role in the region today and overall U.S.-Turkish relations.
Ambassador Jeffrey’s responses for the public record were alarming and bring into question the Obama Administration’s policy as it specifically relates to Cyprus. As a result, the American Hellenic Institute (AHI) calls on President Barack Obama to immediately recall Ambassador James Jeffrey. AHI views the ambassador’s remarks as unacceptable, disappointing and damaging to U.S. interests.
Ambassador Jeffrey: Turkey “doesn’t invade neighbors…It has security concerns in Cyprus.”
AHI cites the following excerpts of the interview as reasons to recall Ambassador Jeffrey.
The interviewer, Nur Batur, asked the U.S ambassador: “Do you still support Turkey’s EU process?”
In Ambassador Jeffrey’s response, he says in part:
“Of course, I am hopeful. Because the values of Turkey and the EU are very compatible. Turkey is a democratic country. It is a free market economy. It is a peaceful country. It doesn’t invade neighbors. It has security concerns in Cyprus and in Northern Iraq. Basically, Turkey is a country with peace and stability elements in the region and reflects European values…Moreover, geographically, Turkey is closer to the EU than Cyprus. Cyprus was still an EU member when I last checked. As a matter of fact, most of Turkey is closer to Berlin or Paris. Under these conditions what keeps Turkey out of the EU?”
AHI asks: what security concerns in Cyprus? What democratic country? What peaceful country? And Turkey doesn’t invade its neighbors? In essence is Ambassador Jeffrey justifying or supporting the Turkish invasion and occupation of Cyprus when he states that Turkey has security concerns there? Also, the ambassador uses flawed logic if he contends geography takes precedence above all other criteria to join the EU.
The ambassador was also asked: “Do you think that Turkey, in these circumstances with tense relations with Israel, can still play a mediation role?”
Ambassador Jeffrey’s response in part is:
“Turkey is playing an important role for the region’s security by its zero conflict policy. Turkey’s approach in Afghanistan, Pakistan, Iraq, Caucasus, in Balkans and Cyprus is positive.”
One can characterize Turkey’s positive role in the region as dubious at best. When it comes to Cyprus, it is without question that Turkey is not playing a “positive” role. To the contrary, its role is that of an aggressor and occupier and cultural looter and cleanser who attempts to make permanent the division of Cyprus as the examples below prove.
With respect to Cyprus, Turkey continues to:
* Illegally occupy Cyprus with more than 40,000 troops;
* Bring illegal settlers from Turkey into the occupied area of Cyprus now totaling more than 180,000; and
* Manipulate the current negotiations in Cyprus and prevents Mr. Talat from negotiating freely.
Additionally, Turkey continues to:
* Violate the territorial integrity of Greece’s airspace and waters; and
* Prohibit religious freedoms toward the Ecumenical Patriarch and refuses to open the Halki School of Theology.
Ambassador Jeffrey’s Remarks Do Not Support President Obama’s Position on Cyprus
Simply stated, Ambassador Jeffery’s remarks do not support President Obama’s position on Cyprus. During President Obama’s speech before the Turkish Assembly on April 6, 2009, the president said the following regarding Cyprus:
“Advancing peace also includes the disputes that persist in the Eastern Mediterranean. And here there’s a cause for hope…The United States is willing to offer all the help sought by the parties as they work towards a just and lasting settlement that reunifies Cyprus into a bizonal and bicommunal federation.”
And in his October 2008 campaign statement, he said:
“…A negotiated political settlement on Cyprus would end the Turkish occupation of northern Cyprus and repair the island’s tragic division while paving the way to prosperity and peace throughout the entire region.”
As further evidence of Turkey’s failure in the region, on October 14, 2009, the Commission of the European Communities released its “Turkey 2009 Progress Report.” It detailed Turkey’s progress toward accession into the European Union. While the report acknowledged that Turkey “continued to express public support for fully fledged negotiations,” it also goes on to state:
“..as underlined by the Council conclusions of 8 December 2008, and in line with the negotiating framework, Turkey is expected to support actively the ongoing negotiations and to take practical steps to contribute to creating a climate favourable to a fair, comprehensive and viable settlement of the Cyprus problem within the UN framework, in accordance with the relevant UN SC resolutions and in line with the principles on which the Union is founded.
“Since the Council’s decision of December 2006, Turkey has made no progress towards fully implementing the Additional Protocol to the Association Agreement and has kept its ports closed to vessels from the Republic of Cyprus despite several calls by the EU. As pointed out by the December 2008 Council conclusions it is now urgent that Turkey fulfils its obligation to ensure full, non-discriminatory implementation of the Additional Protocol.
“Turkey has made no progress on normalizing bilateral relations with the Republic of Cyprus. It continues to veto Cyprus’s membership of several international organizations and arrangements such as the Wassenaar Agreement on the Code of Conduct on Arms Exports and on Dual-Use Goods. Civilian vessels prospecting for oil on behalf of the Republic of Cyprus were hindered by the Turkish navy on several occasion during the reporting period.”
The projection of U.S. interests in the southeastern Mediterranean region depends heavily on the stability of the region. Therefore, the U.S. has an important stake in fostering good relations between two NATO allies, Greece and Turkey, and in achieving a just and viable settlement of the Cyprus problem.
However, Turkey’s continued occupation of Cyprus, its demonstrated intransigence in the effort to solve the Cyprus problem, its refusal to recognize the Republic of Cyprus, its veto of Cyprus’ accession to international organizations, its continued violations of Greece’s territorial waters and airspace in the Aegean Sea; and its ongoing religious and human rights violations within its own borders all prevent stability in the region. Moreover, Turkey’s acts thwart U.S. interests.
AHI’s call for President Obama to immediately recall Ambassador James Jeffrey is based on the ambassador’s regrettable public record comments that call into question his support for a Cyprus solution based on a bi-zonal, bi-communal federation; a position that the Obama Administration and previous administrations clearly support. The ambassador’s remarks undermine the administration’s position on Cyprus.
AHI urges the Obama Administration to implement policy that would resolve the issues mentioned above in concert with the support of the rule of law and respect for international law. This would demonstrate that the United States truly wishes to advance the cause of solving the 36-year-old Cyprus problem. The United States’ best interests are not served when it continues to appease Turkey and pursue former failed policies that promote a double-standard in applying the rule of law to Turkey.
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
ΠΟΜΑΚΟΙ - ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΘΕΝΤΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ
Άρθρο του Πρώην Υπουργού Μακεδονίας-Θράκης Ν. Μάρτη
Όταν ήμουν Υπουργός Μακεδονίας–Θράκης ο Καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Νίκος Μουτσόπουλος, μου ζήτησε να χρηματοδοτήσω ανασκαφές στην περιοχή που είναι τα χωριά στα οποία κατοικούν Πομάκοι. Του έδωσα χρήματα από το Πρόγραμμα Παραμεθορίων Περιοχών. Όταν έκανε την ανασκαφή, μου είπε ότι βρήκε χριστιανική εκκλησία. Οι Πομάκοι που χρησιμοποίησε για την ανασκαφή του είπαν: «Χριστιανοί δεν έζησαν εδώ». Τους απάντησε: «Εσείς ήσαστε χριστιανοί και σας έκαναν Μουσουλμάνους». Τα γεγονότα αυτά και τον βίαιο εξισλαμισμό των Πομάκων αναφέρει η Αιμιλία Λαδοπούλου από βουλγάρικες πηγές και από τον Τσέχο Γλωσσολόγο και Ιστορικό Leopold Geitler. [Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ – 10 Φεβρουαρίου 2010].
Το ότι οι Πομάκοι ήταν Χριστιανοί επιβεβαιώνεται και εκ του ότι οι Πομάκοι διατηρούν χριστιανικά έθιμα, όπως π.χ. στη ζύμη για το ψωμί κάνουν τον σταυρό και πριν από το κόψιμο του ψωμιού το σταυρώνουν με το μαχαίρι, επίσης σταυρώνουν τα παιδιά όταν πρόκειται να κοιμηθούν. Οι Πομάκοι εκδίδουν στην Κομοτηνή την εφημερίδα «Ζαγόρισσα» στην ελληνική γλώσσα και τιμούν την Παναγία, την οποία αποκαλούν Μυριάμ. [Λεπτομέρειες σε άρθρο της Αιμιλίας Λαδοπούλου - ΕΣΤΙΑ, 31.12.2009].
Οι Πομάκοι διαφέρουν φυσιογνωμικά από τους Τούρκους και προϋπήρχαν ιστορικά προ της αφίξεως των Τούρκων. Τότε ήσαν γνωστοί ως Αγριάνες.
Εθνική προσφορά αποτελεί η έκδοση από τον Πρόεδρο της ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ, Πρόδρομο Εμφιετζόγλου, Λεξικού Ελληνο-Πομακικής Γλώσσας και βιβλία για τα σχολεία της δημοτικής εκπαίδευσης.
Στο Παππίκιο όρος τον 11ο αιώνα υπήρχαν δεκάδες Μοναστήρια και επί των ημερών που ήμουν Υπουργός έγιναν ανασκαφές και αποκαλύφθηκαν ψηφιδωτά και χριστιανικά τεκμήρια.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία μου με τον τότε Σωματάρχη του 4ου Σώματος Στρατού στην Ξάνθη, με πληροφόρησε ότι και ο στρατός έχει επισημάνει θέσεις χριστιανικές (νεκροταφεία).
Οι πρώτοι ημίθεοι όπως ο Ορφέας, ο Μουσαίος, ο Ευμόλαος ήταν Θράκες. Ο Πρωταγόρας, ο Λεύκιππος, ο Εκκαβαίος, ο γλύπτης Πρίνιος, ο αρχιγραμματέας του Μεγάλου Αλεξάνδρου Ευμένης και κυρίως ο Δημόκριτος –ο πατέρας της Θεωρίας του Ατόμου- ήταν Θράκες.
Η λατρεία του Διονύσου από τη Θράκη διαδόθηκε σε ολόκληρη την Ελλάδα. Οι βασιλείς της Θράκης ισχυρίζοντο ότι κατάγονται από τον Ερμή.
Το 1980 έγινε στο Βελιγράδι Συνέδριο της ΟΥΝΕΣΚΟ. Τηλεφώνησα στον Καθηγητή Γρηγόριο Κασιμάτη (Πρέσβη μας στην ΟΥΝΕΣΚΟ) και του ζήτησα να προτείνει διοργάνωση Συνεδρίου από την ΟΥΝΕΣΚΟ για τον Δημόκριτο στην Ξάνθη. Αποφασίστηκε και το Συνέδριο αυτό έγινε το 1982 στην Ξάνθη. Το φιλοξένησε το Δημοκρίτειο ίδρυμα της Ξάνθης και έλαβαν μέρος πολλοί Ατομικοί Επιστήμονες, οι οποίοι αναφέρθηκαν στην ειρηνική και οικολογική χρησιμοποίηση της ατομικής ενέργειας.
Πρέπει να προβληθούν τα Άβδηρα και η Σαμοθράκη, όπου βρέθηκε η Νίκη της Σαμοθράκης – το σημαντικότερο έκθεμα του Μουσείου του Λούβρου - και όπου ο Φίλιππος γνώρισε την μητέρα του Αλέξανδρου, την Ολυμπιάδα.
Ο ισχυρισμός των Τούρκων ότι καταπιέζεται η τουρκική μειονότητα στη Θράκη και η επιδίωξη τους για συνδιοίκηση της Θράκης, είναι στόχος απορριπτέος πλην των ανωτέρω γεγονότων και διότι οι Τούρκοι παραβίασαν τους ακόλουθους δύο ουσιώδεις όρους της Συνθήκης της Λωζάνης: Ότι είναι θρησκευτικός ο χαρακτήρας των μειονοτήτων και ότι θα διατηρηθεί η αριθμητική ισορροπία των μειονοτήτων.
Όταν ήμουν Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης ήρθε στο γραφείο μου αμερικανός δημοσιογράφος και μου ζήτησε να τον διευκολύνουν οι αρχές της Θράκης για να εξετάσει καταγγελία Τούρκων, ότι καταπιέζονται οι Τούρκοι. Του υποσχέθηκα ότι θα το φροντίσω, αλλά πρέπει να ξέρει ότι η ελληνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη ήταν τότε μόνο περί τους 3.000, ενώ το 1920 ήταν 200.000 και πλέον. Αντιθέτως η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη αυξήθηκε από το 1921 κατά 30%. και τον ερώτησα ποιος πιέζει ποιόν; Ο αμερικανός δημοσιογράφος μου απάντησε ότι δεν θα πάει στη Θράκη κατόπιν των όσων του είπα.
Όταν ήταν Πρόεδρος της ΕΟΚ ο Ντελόρ, ανέθεσε στον Ισπανό Καθηγητή Σεγκουάν να εξετάσει το θέμα των μειονοτήτων στην Ελλάδα. Για τη μουσουλμανική μειονότητα στην έκθεση ο Καθηγητής έγραψε ότι απολαμβάνει όλων των δικαιωμάτων, ότι τα σχολεία λειτουργούν κανονικά με δαπάνη του ελληνικού δημοσίου και διδάσκεται η τουρκική.
Η φερόμενη ως τουρκική μειονότητα στη Θράκη δεν είναι τουρκική, αλλά μουσουλμανική, η οποία αποτελείται από τουρκογενείς, από Πομάκους και Αθίγγανους. Κατόπιν οργανωμένου σχεδίου της τουρκικής κυβερνήσεως παραβιάστηκε η αριθμητική ισορροπία των μειονοτήτων. Η παραβίαση της αριθμητικής ισορροπίας κορυφώθηκε το 1955, με το πογκρόμ σε βάρος των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως. Ο Νέρων έκαψε τη Ρώμη για να εξοντώσει τους Χριστιανούς. Οι Τούρκοι εφήρμοσαν άλλη μέθοδο για την εξόντωση του ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως, όπως συνάγεται από τα πρακτικά της Δίκης Μεντερές, τα αρχεία του ΝΑΤΟ, τις ομολογίες στην Τουρκική βουλή και άπειρα δημοσιεύματα ξένου τύπου.
Την 3.9.1955 η σύζυγος του Τούρκου Προξένου της Θεσσαλονίκης με Έλληνα φωτογράφο της Θεσσαλονίκης, έβγαλε φωτογραφίες του τουρκικού Προξενείου της Θεσσαλονίκης (όπου γεννήθηκε ο Κεμάλ). Την επομένη αναχώρησε με τα παιδιά της στην Κωνσταντινούπολη και παρέδωσε τις φωτογραφίες σε εφημερίδες της Κωνσταντινουπόλεως. Στις 10 το πρωί της 5ης Σεπτεμβρίου 1955 ο φύλακας του Τουρκικού Προξενείου της Θεσσαλονίκης και ένας Τούρκος φοιτητής (ο οποίος αργότερα διορίστηκε Νομάρχης Καππαδοκίας), έριξαν στην αυλή του Προξενείου καψύλλιο δυναμίτιδας με συνέπεια να σπάσουν οι υαλοπίνακες του κτιρίου. Το πρωί της 6ης Σεπτεμβρίου 1955 εφημερίδα της Κωνσταντινουπόλεως, σε έκτακτη έκδοση της, δημοσίευσε την προκατασκευασμένη ψευδή πληροφορία ότι ανατινάχτηκε στη Θεσσαλονίκη η οικία στην οποία γεννήθηκε ο Κεμάλ. Το απόγευμα της ίδιας μέρας τουρκικός όχλος, που είχε ήδη μεταφερθεί από την Ασιατική ακτή – βάσει σχεδίου των τουρκικών αρχών - εντός 9 ωρών κατέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη 4.500 καταστήματα Ελλήνων, 1.000 σπίτια, 73 εκκλησίας και 37 σχολεία, προέβη σε τυμβωρυχίες και βίασε 200 Ελληνίδες. Το ίδιο βράδυ έκαψαν το Ελληνικό Προξενείο στη Σμύρνη και λεηλάτησαν τα σπίτια των Ελλήνων Αξιωματικών που υπηρετούσαν στο εκεί κλιμάκιο του ΝΑΤΟ. Με τα γεγονότα αυτά, μεγάλος αριθμός Ελλήνων εγκατέλειψαν την Τουρκία και τις εκεί περιουσίες τους. Η Ελλάδα με έντονη πίεση Αμερικής και ΝΑΤΟ για αυτοσυγκράτηση, δεν αντέδρασε χάριν της συμμαχίας. Η μη άμεση καταδίκη των παρανόμων ενεργειών της Τουρκίας, αποθράσυνε τους Τούρκους, οι οποίοι χρησιμοποίησαν έκτοτε ακατονόμαστα εκβιαστικά μέτρα (αστυνομικά, οικονομικά και άλλα), με στόχο τον εξαναγκασμό προς φυγή και των υπόλοιπων Ελλήνων.
Όταν ήμουν Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης, πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία έκαναν εκδρομή στις πόλεις και τα χωριά που είχαν ζήσει. Επιστρέφοντας μου έλεγαν με δάκρυα στα μάτια την συγκίνησή τους από τις συναντήσεις τους με τους Τούρκους που τώρα ζούσαν στα χωριά αυτά.. Πιστεύω ότι ο τουρκικός και ο ελληνικός λαός μπορούν να ζήσουν ειρηνικά αν οι αξιωματούχοι της Τουρκίας συνειδητοποιήσουν τα οφέλη των δύο λαών που θα αποτελέσουν σημαντικό παράγοντα ειρήνης στην περιοχή.
Νίκος Μάρτης
Πρώην Υπουργός
Όταν ήμουν Υπουργός Μακεδονίας–Θράκης ο Καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Νίκος Μουτσόπουλος, μου ζήτησε να χρηματοδοτήσω ανασκαφές στην περιοχή που είναι τα χωριά στα οποία κατοικούν Πομάκοι. Του έδωσα χρήματα από το Πρόγραμμα Παραμεθορίων Περιοχών. Όταν έκανε την ανασκαφή, μου είπε ότι βρήκε χριστιανική εκκλησία. Οι Πομάκοι που χρησιμοποίησε για την ανασκαφή του είπαν: «Χριστιανοί δεν έζησαν εδώ». Τους απάντησε: «Εσείς ήσαστε χριστιανοί και σας έκαναν Μουσουλμάνους». Τα γεγονότα αυτά και τον βίαιο εξισλαμισμό των Πομάκων αναφέρει η Αιμιλία Λαδοπούλου από βουλγάρικες πηγές και από τον Τσέχο Γλωσσολόγο και Ιστορικό Leopold Geitler. [Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ – 10 Φεβρουαρίου 2010].
Το ότι οι Πομάκοι ήταν Χριστιανοί επιβεβαιώνεται και εκ του ότι οι Πομάκοι διατηρούν χριστιανικά έθιμα, όπως π.χ. στη ζύμη για το ψωμί κάνουν τον σταυρό και πριν από το κόψιμο του ψωμιού το σταυρώνουν με το μαχαίρι, επίσης σταυρώνουν τα παιδιά όταν πρόκειται να κοιμηθούν. Οι Πομάκοι εκδίδουν στην Κομοτηνή την εφημερίδα «Ζαγόρισσα» στην ελληνική γλώσσα και τιμούν την Παναγία, την οποία αποκαλούν Μυριάμ. [Λεπτομέρειες σε άρθρο της Αιμιλίας Λαδοπούλου - ΕΣΤΙΑ, 31.12.2009].
Οι Πομάκοι διαφέρουν φυσιογνωμικά από τους Τούρκους και προϋπήρχαν ιστορικά προ της αφίξεως των Τούρκων. Τότε ήσαν γνωστοί ως Αγριάνες.
Εθνική προσφορά αποτελεί η έκδοση από τον Πρόεδρο της ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ, Πρόδρομο Εμφιετζόγλου, Λεξικού Ελληνο-Πομακικής Γλώσσας και βιβλία για τα σχολεία της δημοτικής εκπαίδευσης.
Στο Παππίκιο όρος τον 11ο αιώνα υπήρχαν δεκάδες Μοναστήρια και επί των ημερών που ήμουν Υπουργός έγιναν ανασκαφές και αποκαλύφθηκαν ψηφιδωτά και χριστιανικά τεκμήρια.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία μου με τον τότε Σωματάρχη του 4ου Σώματος Στρατού στην Ξάνθη, με πληροφόρησε ότι και ο στρατός έχει επισημάνει θέσεις χριστιανικές (νεκροταφεία).
Οι πρώτοι ημίθεοι όπως ο Ορφέας, ο Μουσαίος, ο Ευμόλαος ήταν Θράκες. Ο Πρωταγόρας, ο Λεύκιππος, ο Εκκαβαίος, ο γλύπτης Πρίνιος, ο αρχιγραμματέας του Μεγάλου Αλεξάνδρου Ευμένης και κυρίως ο Δημόκριτος –ο πατέρας της Θεωρίας του Ατόμου- ήταν Θράκες.
Η λατρεία του Διονύσου από τη Θράκη διαδόθηκε σε ολόκληρη την Ελλάδα. Οι βασιλείς της Θράκης ισχυρίζοντο ότι κατάγονται από τον Ερμή.
Το 1980 έγινε στο Βελιγράδι Συνέδριο της ΟΥΝΕΣΚΟ. Τηλεφώνησα στον Καθηγητή Γρηγόριο Κασιμάτη (Πρέσβη μας στην ΟΥΝΕΣΚΟ) και του ζήτησα να προτείνει διοργάνωση Συνεδρίου από την ΟΥΝΕΣΚΟ για τον Δημόκριτο στην Ξάνθη. Αποφασίστηκε και το Συνέδριο αυτό έγινε το 1982 στην Ξάνθη. Το φιλοξένησε το Δημοκρίτειο ίδρυμα της Ξάνθης και έλαβαν μέρος πολλοί Ατομικοί Επιστήμονες, οι οποίοι αναφέρθηκαν στην ειρηνική και οικολογική χρησιμοποίηση της ατομικής ενέργειας.
Πρέπει να προβληθούν τα Άβδηρα και η Σαμοθράκη, όπου βρέθηκε η Νίκη της Σαμοθράκης – το σημαντικότερο έκθεμα του Μουσείου του Λούβρου - και όπου ο Φίλιππος γνώρισε την μητέρα του Αλέξανδρου, την Ολυμπιάδα.
Ο ισχυρισμός των Τούρκων ότι καταπιέζεται η τουρκική μειονότητα στη Θράκη και η επιδίωξη τους για συνδιοίκηση της Θράκης, είναι στόχος απορριπτέος πλην των ανωτέρω γεγονότων και διότι οι Τούρκοι παραβίασαν τους ακόλουθους δύο ουσιώδεις όρους της Συνθήκης της Λωζάνης: Ότι είναι θρησκευτικός ο χαρακτήρας των μειονοτήτων και ότι θα διατηρηθεί η αριθμητική ισορροπία των μειονοτήτων.
Όταν ήμουν Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης ήρθε στο γραφείο μου αμερικανός δημοσιογράφος και μου ζήτησε να τον διευκολύνουν οι αρχές της Θράκης για να εξετάσει καταγγελία Τούρκων, ότι καταπιέζονται οι Τούρκοι. Του υποσχέθηκα ότι θα το φροντίσω, αλλά πρέπει να ξέρει ότι η ελληνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη ήταν τότε μόνο περί τους 3.000, ενώ το 1920 ήταν 200.000 και πλέον. Αντιθέτως η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη αυξήθηκε από το 1921 κατά 30%. και τον ερώτησα ποιος πιέζει ποιόν; Ο αμερικανός δημοσιογράφος μου απάντησε ότι δεν θα πάει στη Θράκη κατόπιν των όσων του είπα.
Όταν ήταν Πρόεδρος της ΕΟΚ ο Ντελόρ, ανέθεσε στον Ισπανό Καθηγητή Σεγκουάν να εξετάσει το θέμα των μειονοτήτων στην Ελλάδα. Για τη μουσουλμανική μειονότητα στην έκθεση ο Καθηγητής έγραψε ότι απολαμβάνει όλων των δικαιωμάτων, ότι τα σχολεία λειτουργούν κανονικά με δαπάνη του ελληνικού δημοσίου και διδάσκεται η τουρκική.
Η φερόμενη ως τουρκική μειονότητα στη Θράκη δεν είναι τουρκική, αλλά μουσουλμανική, η οποία αποτελείται από τουρκογενείς, από Πομάκους και Αθίγγανους. Κατόπιν οργανωμένου σχεδίου της τουρκικής κυβερνήσεως παραβιάστηκε η αριθμητική ισορροπία των μειονοτήτων. Η παραβίαση της αριθμητικής ισορροπίας κορυφώθηκε το 1955, με το πογκρόμ σε βάρος των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως. Ο Νέρων έκαψε τη Ρώμη για να εξοντώσει τους Χριστιανούς. Οι Τούρκοι εφήρμοσαν άλλη μέθοδο για την εξόντωση του ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως, όπως συνάγεται από τα πρακτικά της Δίκης Μεντερές, τα αρχεία του ΝΑΤΟ, τις ομολογίες στην Τουρκική βουλή και άπειρα δημοσιεύματα ξένου τύπου.
Την 3.9.1955 η σύζυγος του Τούρκου Προξένου της Θεσσαλονίκης με Έλληνα φωτογράφο της Θεσσαλονίκης, έβγαλε φωτογραφίες του τουρκικού Προξενείου της Θεσσαλονίκης (όπου γεννήθηκε ο Κεμάλ). Την επομένη αναχώρησε με τα παιδιά της στην Κωνσταντινούπολη και παρέδωσε τις φωτογραφίες σε εφημερίδες της Κωνσταντινουπόλεως. Στις 10 το πρωί της 5ης Σεπτεμβρίου 1955 ο φύλακας του Τουρκικού Προξενείου της Θεσσαλονίκης και ένας Τούρκος φοιτητής (ο οποίος αργότερα διορίστηκε Νομάρχης Καππαδοκίας), έριξαν στην αυλή του Προξενείου καψύλλιο δυναμίτιδας με συνέπεια να σπάσουν οι υαλοπίνακες του κτιρίου. Το πρωί της 6ης Σεπτεμβρίου 1955 εφημερίδα της Κωνσταντινουπόλεως, σε έκτακτη έκδοση της, δημοσίευσε την προκατασκευασμένη ψευδή πληροφορία ότι ανατινάχτηκε στη Θεσσαλονίκη η οικία στην οποία γεννήθηκε ο Κεμάλ. Το απόγευμα της ίδιας μέρας τουρκικός όχλος, που είχε ήδη μεταφερθεί από την Ασιατική ακτή – βάσει σχεδίου των τουρκικών αρχών - εντός 9 ωρών κατέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη 4.500 καταστήματα Ελλήνων, 1.000 σπίτια, 73 εκκλησίας και 37 σχολεία, προέβη σε τυμβωρυχίες και βίασε 200 Ελληνίδες. Το ίδιο βράδυ έκαψαν το Ελληνικό Προξενείο στη Σμύρνη και λεηλάτησαν τα σπίτια των Ελλήνων Αξιωματικών που υπηρετούσαν στο εκεί κλιμάκιο του ΝΑΤΟ. Με τα γεγονότα αυτά, μεγάλος αριθμός Ελλήνων εγκατέλειψαν την Τουρκία και τις εκεί περιουσίες τους. Η Ελλάδα με έντονη πίεση Αμερικής και ΝΑΤΟ για αυτοσυγκράτηση, δεν αντέδρασε χάριν της συμμαχίας. Η μη άμεση καταδίκη των παρανόμων ενεργειών της Τουρκίας, αποθράσυνε τους Τούρκους, οι οποίοι χρησιμοποίησαν έκτοτε ακατονόμαστα εκβιαστικά μέτρα (αστυνομικά, οικονομικά και άλλα), με στόχο τον εξαναγκασμό προς φυγή και των υπόλοιπων Ελλήνων.
Όταν ήμουν Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης, πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία έκαναν εκδρομή στις πόλεις και τα χωριά που είχαν ζήσει. Επιστρέφοντας μου έλεγαν με δάκρυα στα μάτια την συγκίνησή τους από τις συναντήσεις τους με τους Τούρκους που τώρα ζούσαν στα χωριά αυτά.. Πιστεύω ότι ο τουρκικός και ο ελληνικός λαός μπορούν να ζήσουν ειρηνικά αν οι αξιωματούχοι της Τουρκίας συνειδητοποιήσουν τα οφέλη των δύο λαών που θα αποτελέσουν σημαντικό παράγοντα ειρήνης στην περιοχή.
Νίκος Μάρτης
Πρώην Υπουργός
Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010
ΠΕΡΟΥ: ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ
Πηγή: www.sofiatimes.com
Μια ελληνική σημαία έσωσε πριν από 130 χρόνια επτά Έλληνες και τις οικογένειές τους, στον Πόλεμο του Ειρηνικού, μεταξύ Περού και Χιλής. Ήταν το 1880, όταν Χιλιανοί στρατιώτες εισέβαλαν στο χωριό Σαν Αντρές, ένα ψαροχώρι του Περού. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι οι στρατιώτες σκότωναν τους κατοίκους. Ανάμεσα στους ντόπιους ήταν και επτά Έλληνες ναυτικοί που βρέθηκαν τυχαία στο Σαν Αντρές, κοντά στο Πίσκο, το 1870 και αποφάσισαν να ζήσουν εκεί. Για να σωθούν οι Έλληνες από τη σφαγή, ύψωσαν σε ένα σπίτι την ελληνική σημαία και κλείστηκαν εκεί με τις οικογένειές τους και με αρκετούς περουβιανούς. Οι Χιλιανοί στρατιώτες δεν τους πείραξαν. Οι Έλληνες και οι οικογένειές τους γλίτωσαν την καταστροφή. Σήμερα οι απόγονοί τους είναι κάπου 600. Τα επίθετα Κομνηνός, Γκίκας, Παπαφάβας, Φαλκόνης, Κωσταντίνου, είναι από τα πιο συνηθισμένα στο ψαροχώρι.
Εκατόν τριάντα χρόνια μετά η ελληνική σημαία υψώθηκε και πάλι. Η ελληνική κοινότητα της Λίμα μαζί με την ελληνική κοινότητα του Σαν Αντρές αποφάσισαν να γιορτάσουν για πρώτη φορά τα Φώτα στο χωριό. Ο δήμαρχος έδωσε εντολή να υψωθούν στην πλατεία η περουβιανή και η ελληνική σημαία. Πολλοί από τους απόγονους των πρώτων Ελλήνων ήταν συγκινημένοι. "Οι Έλληνες για μας είναι αδέλφια μας, σας οφείλουμε πολλά. Η ανάπτυξη στην περιοχή οφείλεται στο όραμα και στη δουλειά των πρώτων Ελλήνων που έφεραν νέες ιδέες στον τόπο μας", είπε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο δήμαρχος της περιοχής, Χουάν Βεργάρα Μάτα.
Οι Έλληνες του Σαν Αντρές είναι καθολικοί. Ο ιερέας του χωριού είναι ο Αλφόνσο Κομνηνός. "Όταν πέθαναν οι παππούδες μας, χάθηκαν πολλά από τα έθιμα που είχαν φέρει από την Ελλάδα. Μαζί με όλα αυτά χάθηκε και η Ορθοδοξία. Είμαστε πια Καθολικοί. Δεν γινόταν διαφορετικά. Όμως πολλοί κρατάμε ακόμη πολλά έθιμα. Για αυτό σήμερα γιορτάζουμε όλοι μαζί τα Φώτα", δήλωσε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο πάτερ Αλφόνσο Κομνηνός, ο οποίος είναι Έλληνας πέμπτης γενιάς.
Η θεία λειτουργία ήταν σύντομη και τελέστηκε στην παραλία, όπου έγινε και η κατάδυση του Τίμιου Σταυρού. Το ρόλο του ιερέα ανέλαβαν η πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας της Λίμα, Σόνια Βαβούλης και ο πάτερ Αλφόνσο. Οι λιγοστοί που μιλούν πια ελληνικά είχαν μοιράσει φωτοτυπίες με το απολυτίκιο των Θεοφανίων γραμμένο με ισπανικά γράμματα και έτσι συμμετείχαν όλοι στην ψαλμωδία. Ο ασημένιος σταυρός ρίχτηκε στη θάλασσα και όλοι μαζί σε κλίμα συγκίνησης έψαλαν "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου, Κύριε…".
Ένας πιτσιρικάς, έκτης γενιάς Έλληνας, βούτηξε στη θάλασσα και έφερε πίσω τον σταυρό.
"Είναι η πρώτη φορά που γιορτάζουμε έτσι εδώ. Είναι μια ιδιαίτερη στιγμή για όλους μας. Είναι παράλληλα και μια τιμή στη μνήμη των παππούδων μας. Είναι μεγάλη η χαρά για μας να βλέπουμε την ελληνική σημαία να κυματίζει στην πλατεία. Το 2007 ένας μεγάλος σεισμός κατάστρεψε το χωριό μας. Η Ελλάδα στάθηκε δίπλα μας και την ευχαριστούμε", δήλωσε ο πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας του Σαν Αντρές, Φερνάντο Ερνέστο Κομίνα Σεβάγιας.
"Εκδηλώσεις όπως και η σημερινή είναι πολύ συγκινητικές για μας. Δεν είναι μόνο φορτισμένες συναισθηματικά, αλλά ξυπνούν μέσα μας την πατρίδα, τη νοσταλγία, μας μαθαίνουν να μην ξεχνούμε την καταγωγή μας", είπε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας της Λίμα, Σόνια Βαβούλης.
Μια ελληνική σημαία έσωσε πριν από 130 χρόνια επτά Έλληνες και τις οικογένειές τους, στον Πόλεμο του Ειρηνικού, μεταξύ Περού και Χιλής. Ήταν το 1880, όταν Χιλιανοί στρατιώτες εισέβαλαν στο χωριό Σαν Αντρές, ένα ψαροχώρι του Περού. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι οι στρατιώτες σκότωναν τους κατοίκους. Ανάμεσα στους ντόπιους ήταν και επτά Έλληνες ναυτικοί που βρέθηκαν τυχαία στο Σαν Αντρές, κοντά στο Πίσκο, το 1870 και αποφάσισαν να ζήσουν εκεί. Για να σωθούν οι Έλληνες από τη σφαγή, ύψωσαν σε ένα σπίτι την ελληνική σημαία και κλείστηκαν εκεί με τις οικογένειές τους και με αρκετούς περουβιανούς. Οι Χιλιανοί στρατιώτες δεν τους πείραξαν. Οι Έλληνες και οι οικογένειές τους γλίτωσαν την καταστροφή. Σήμερα οι απόγονοί τους είναι κάπου 600. Τα επίθετα Κομνηνός, Γκίκας, Παπαφάβας, Φαλκόνης, Κωσταντίνου, είναι από τα πιο συνηθισμένα στο ψαροχώρι.
Εκατόν τριάντα χρόνια μετά η ελληνική σημαία υψώθηκε και πάλι. Η ελληνική κοινότητα της Λίμα μαζί με την ελληνική κοινότητα του Σαν Αντρές αποφάσισαν να γιορτάσουν για πρώτη φορά τα Φώτα στο χωριό. Ο δήμαρχος έδωσε εντολή να υψωθούν στην πλατεία η περουβιανή και η ελληνική σημαία. Πολλοί από τους απόγονους των πρώτων Ελλήνων ήταν συγκινημένοι. "Οι Έλληνες για μας είναι αδέλφια μας, σας οφείλουμε πολλά. Η ανάπτυξη στην περιοχή οφείλεται στο όραμα και στη δουλειά των πρώτων Ελλήνων που έφεραν νέες ιδέες στον τόπο μας", είπε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο δήμαρχος της περιοχής, Χουάν Βεργάρα Μάτα.
Οι Έλληνες του Σαν Αντρές είναι καθολικοί. Ο ιερέας του χωριού είναι ο Αλφόνσο Κομνηνός. "Όταν πέθαναν οι παππούδες μας, χάθηκαν πολλά από τα έθιμα που είχαν φέρει από την Ελλάδα. Μαζί με όλα αυτά χάθηκε και η Ορθοδοξία. Είμαστε πια Καθολικοί. Δεν γινόταν διαφορετικά. Όμως πολλοί κρατάμε ακόμη πολλά έθιμα. Για αυτό σήμερα γιορτάζουμε όλοι μαζί τα Φώτα", δήλωσε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο πάτερ Αλφόνσο Κομνηνός, ο οποίος είναι Έλληνας πέμπτης γενιάς.
Η θεία λειτουργία ήταν σύντομη και τελέστηκε στην παραλία, όπου έγινε και η κατάδυση του Τίμιου Σταυρού. Το ρόλο του ιερέα ανέλαβαν η πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας της Λίμα, Σόνια Βαβούλης και ο πάτερ Αλφόνσο. Οι λιγοστοί που μιλούν πια ελληνικά είχαν μοιράσει φωτοτυπίες με το απολυτίκιο των Θεοφανίων γραμμένο με ισπανικά γράμματα και έτσι συμμετείχαν όλοι στην ψαλμωδία. Ο ασημένιος σταυρός ρίχτηκε στη θάλασσα και όλοι μαζί σε κλίμα συγκίνησης έψαλαν "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου, Κύριε…".
Ένας πιτσιρικάς, έκτης γενιάς Έλληνας, βούτηξε στη θάλασσα και έφερε πίσω τον σταυρό.
"Είναι η πρώτη φορά που γιορτάζουμε έτσι εδώ. Είναι μια ιδιαίτερη στιγμή για όλους μας. Είναι παράλληλα και μια τιμή στη μνήμη των παππούδων μας. Είναι μεγάλη η χαρά για μας να βλέπουμε την ελληνική σημαία να κυματίζει στην πλατεία. Το 2007 ένας μεγάλος σεισμός κατάστρεψε το χωριό μας. Η Ελλάδα στάθηκε δίπλα μας και την ευχαριστούμε", δήλωσε ο πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας του Σαν Αντρές, Φερνάντο Ερνέστο Κομίνα Σεβάγιας.
"Εκδηλώσεις όπως και η σημερινή είναι πολύ συγκινητικές για μας. Δεν είναι μόνο φορτισμένες συναισθηματικά, αλλά ξυπνούν μέσα μας την πατρίδα, τη νοσταλγία, μας μαθαίνουν να μην ξεχνούμε την καταγωγή μας", είπε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας της Λίμα, Σόνια Βαβούλης.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΡΗΣ - ΓΕΡΟΥΣΙΑ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ (Η.Π.Α.)
Πηγή: www.sofiatimes.com
Ο Ελληνοαμερικανός πολιτειακός βουλευτής του Δημοκρατικού κόμματος, Μιχάλης Γιάνναρης, ανακοίνωσε ότι θα διεκδικήσει θέση στη Γερουσία της Νέας Υόρκης. Ο κ. Γιάνναρης εκλέχθηκε για πρώτη φορά στη Βουλή της Νέας Υόρκης το 2000 και θεωρείται ένα από τα ανερχόμενα στελέχη των Δημοκρατικών στην πόλη του Μεγάλου Μήλου. Η εκλογική περιφέρεια που θέτει υποψηφιότητα περιλαμβάνει την Αστόρια, όπου ζει μεγάλος αριθμός ατόμων ελληνικής καταγωγής, καθώς και άλλες περιοχές του Κουίνς. Τη συγκεκριμένη θέση κατέχει ο 82χρονος γερουσιαστής Τζορτζ Ονοράτο, ο οποίος αποφάσισε να αποσυρθεί, έπειτα από πολλά χρόνια, από την ενεργό πολιτική δράση. Οι προκριματικές εκλογές θα γίνουν το Σεπτέμβριο και οι γενικές το Νοέμβριο. Ακόμη δεν έχουν ανακοινωθεί οι υποψήφιοι του Ρεπουμπλικανού κόμματος. Τον κ. Γιάνναρη στηρίζουν ήδη αρκετά στελέχη του Δημοκρατικού κόμματος, ενώ έχει την οικονομική υποστήριξη Ελληνοαμερικανών επιχειρηματιών.
Τόσο στη Βουλή όσο και στη Γερουσία της Νέας Υόρκης, οι Δημοκρατικοί κατέχουν την πλειοψηφία.
Ο 39χρονος Μιχάλης Γιάνναρης γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και οι γονείς του είναι από τα Καλάβρυτα. Ο πατέρας του, Νικόλας Γιάνναρης, είναι καθηγητής οικονομικών στο πανεπιστήμιο Φόρντχαμ της Νέας Υόρκης.
Ο Ελληνοαμερικανός πολιτειακός βουλευτής του Δημοκρατικού κόμματος, Μιχάλης Γιάνναρης, ανακοίνωσε ότι θα διεκδικήσει θέση στη Γερουσία της Νέας Υόρκης. Ο κ. Γιάνναρης εκλέχθηκε για πρώτη φορά στη Βουλή της Νέας Υόρκης το 2000 και θεωρείται ένα από τα ανερχόμενα στελέχη των Δημοκρατικών στην πόλη του Μεγάλου Μήλου. Η εκλογική περιφέρεια που θέτει υποψηφιότητα περιλαμβάνει την Αστόρια, όπου ζει μεγάλος αριθμός ατόμων ελληνικής καταγωγής, καθώς και άλλες περιοχές του Κουίνς. Τη συγκεκριμένη θέση κατέχει ο 82χρονος γερουσιαστής Τζορτζ Ονοράτο, ο οποίος αποφάσισε να αποσυρθεί, έπειτα από πολλά χρόνια, από την ενεργό πολιτική δράση. Οι προκριματικές εκλογές θα γίνουν το Σεπτέμβριο και οι γενικές το Νοέμβριο. Ακόμη δεν έχουν ανακοινωθεί οι υποψήφιοι του Ρεπουμπλικανού κόμματος. Τον κ. Γιάνναρη στηρίζουν ήδη αρκετά στελέχη του Δημοκρατικού κόμματος, ενώ έχει την οικονομική υποστήριξη Ελληνοαμερικανών επιχειρηματιών.
Τόσο στη Βουλή όσο και στη Γερουσία της Νέας Υόρκης, οι Δημοκρατικοί κατέχουν την πλειοψηφία.
Ο 39χρονος Μιχάλης Γιάνναρης γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και οι γονείς του είναι από τα Καλάβρυτα. Ο πατέρας του, Νικόλας Γιάνναρης, είναι καθηγητής οικονομικών στο πανεπιστήμιο Φόρντχαμ της Νέας Υόρκης.
ΑΛΕΞΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΙΑΣ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΙΛΛΙΝΟΪΣ (Η.Π.Α.)
Πηγή: www.sofiatimes.com
Ο Αλέξης Γιαννούλιας κέρδισε χθες τις προκριματικές εκλογές του Δημοκρατικού κόμματος για τη θέση στη Γερουσία που κατείχε ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα. Στις γενικές εκλογές του ερχομένου Νοεμβρίου, ο 33χρονος Ελληνοαμερικανός πολιτικός, ο οποίος είναι ο υπουργός Οικονομικών της πολιτείας του Ιλινόι, θα αντιμετωπίσει το Ρεπουμπλικανό ομοσπονδιακό βουλευτή Πολ Κερκ. Σε περίπτωση που εκλεγεί το Νοέμβριο, θα είναι ο δεύτερος ομογενής που θα κατέχει θέση στην 100μελή Γερουσία, αφού μετά την αποχώρηση του Δημοκρατικού Πολ Σαρμπάνη το 2007, σήμερα είναι μόνο η Ρεπουμπλικανή Ολυμπία Σνόου. Ο Αλέξης Γιαννούλιας γεννήθηκε στο Σικάγο στις 16 Μαρτίου 1976 από Έλληνες μετανάστες. Η μητέρα του είναι από τα Χανιά και ο πατέρας του ήταν από τα Καλάβρυτα. Σπούδασε οικονομικά και νομικά σε πανεπιστήμια του Σικάγο, της Βοστώνης και της Νέας Ορλεάνης.
Για ενάμιση χρόνο (1998 - 2000) έπαιξε μπάσκετ με την ομάδα του Πανιωνίου. Εργάστηκε ως τραπεζίτης και διετέλεσε αντιπρόεδρος στην "Βroadway Bank", μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες του Ιλινόι. Παράλληλα με την επαγγελματική του σταδιοδρομία, δημιούργησε το μη κερδοσκοπικό φιλανθρωπικό ίδρυμα "ΑG Foundation" για την καταπολέμηση των παιδικών ασθενειών και της φτώχειας.
Υπουργός Οικονομικών του Ιλινόι εκλέχθηκε με το Δημοκρατικό κόμμα στις 7 Νοεμβρίου 2006. Τότε, είχε την υποστήριξη του γερουσιαστή Μπαράκ Ομπάμα, για τον οποίο ο κ. Γιαννούλιας είχε εργαστεί στην προεκλογική του εκστρατεία το 2004, όταν διεκδίκησε την εκλογή του στη Γερουσία και στη συνέχεια το 2008 για την προεδρία της χώρας
Ο Αλέξης Γιαννούλιας κέρδισε χθες τις προκριματικές εκλογές του Δημοκρατικού κόμματος για τη θέση στη Γερουσία που κατείχε ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα. Στις γενικές εκλογές του ερχομένου Νοεμβρίου, ο 33χρονος Ελληνοαμερικανός πολιτικός, ο οποίος είναι ο υπουργός Οικονομικών της πολιτείας του Ιλινόι, θα αντιμετωπίσει το Ρεπουμπλικανό ομοσπονδιακό βουλευτή Πολ Κερκ. Σε περίπτωση που εκλεγεί το Νοέμβριο, θα είναι ο δεύτερος ομογενής που θα κατέχει θέση στην 100μελή Γερουσία, αφού μετά την αποχώρηση του Δημοκρατικού Πολ Σαρμπάνη το 2007, σήμερα είναι μόνο η Ρεπουμπλικανή Ολυμπία Σνόου. Ο Αλέξης Γιαννούλιας γεννήθηκε στο Σικάγο στις 16 Μαρτίου 1976 από Έλληνες μετανάστες. Η μητέρα του είναι από τα Χανιά και ο πατέρας του ήταν από τα Καλάβρυτα. Σπούδασε οικονομικά και νομικά σε πανεπιστήμια του Σικάγο, της Βοστώνης και της Νέας Ορλεάνης.
Για ενάμιση χρόνο (1998 - 2000) έπαιξε μπάσκετ με την ομάδα του Πανιωνίου. Εργάστηκε ως τραπεζίτης και διετέλεσε αντιπρόεδρος στην "Βroadway Bank", μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες του Ιλινόι. Παράλληλα με την επαγγελματική του σταδιοδρομία, δημιούργησε το μη κερδοσκοπικό φιλανθρωπικό ίδρυμα "ΑG Foundation" για την καταπολέμηση των παιδικών ασθενειών και της φτώχειας.
Υπουργός Οικονομικών του Ιλινόι εκλέχθηκε με το Δημοκρατικό κόμμα στις 7 Νοεμβρίου 2006. Τότε, είχε την υποστήριξη του γερουσιαστή Μπαράκ Ομπάμα, για τον οποίο ο κ. Γιαννούλιας είχε εργαστεί στην προεκλογική του εκστρατεία το 2004, όταν διεκδίκησε την εκλογή του στη Γερουσία και στη συνέχεια το 2008 για την προεδρία της χώρας
ΕΛΕΝΗ ΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΟΥΝΑΛΑΚΗ: ΠΡΕΣΒΗΣ Η.Π.Α. ΣΤΗΝ ΟΥΓΚΑΡΙΑ
Πηγή: www.sofiatimes.com
Υπερήφανη για την ελληνική καταγωγή της, εμφανίζεται η νέα πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ουγγαρία, η γνωστή Ελληνοαμερικανίδα επιχειρηματίας από την Καλιφόρνια, Ελένη Τσακοπούλου - Κουναλάκη, σε σημερινή συνέντευξή της που δημοσιεύεται στο πρωτοσέλιδο της μεγάλης κυκλοφορίας, δωρεάν εφημερίδας της Βουδαπέστης, «Μετροπόλ». Στη συνέντευξή της η κ. Τσακοπούλου - Κουναλάκη τονίζει τη μεγάλη σημασία που έχει για την ίδια και την οικογένειά της, η διατήρηση των πατροπαράδοτων ελληνικών ηθών και εθίμων και επισημαίνει πως είχε την τύχη να την παντρέψει - με τον επίσης ελληνικής καταγωγής γνωστό δημοσιογράφο και εκδότη του μηνιαίου περιοδικού «Washington Monthly» Μάρκο Κουναλάκη - ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.
Η πρέσβης των ΗΠΑ υπογραμμίζει πως η τύχη των Ελλήνων της Διασποράς είναι παντού παρόμοια και προσθέτει ότι οι δικοί της γονείς, όπως και του συζύγου της, αναγκάσθηκαν να μεταναστεύσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες εξαιτίας του Εμφυλίου Πολέμου στην Ελλάδα, μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η ίδια εκφράζει στη συνέντευξη, την επιθυμία της να επισκεφθεί το ελληνικό Χωριό Μπελογιάννης (περίπου 50 χιλιόμετρα νότια της Βουδαπέστης), το οποίο είχε ιδρυθεί στις αρχές της δεκαετίας του 1950 από Ελληνες πολιτικούς πρόσφυγες στην Ουγγαρία.
Ακόμη η κ. Τσακοπούλου - Κουναλάκη σημειώνει ότι έχει ήδη την πρώτη ελληνίδα φίλη στη Βουδαπέστη, την Ελένη Κοράνη, η οποία διατηρεί γκαλερί στο κέντρο της ουγγρικής πρωτεύουσας και από την οποία η ίδια προμηθεύτηκε πίνακες ζωγραφικής για το γραφείο της στο κτίριο της αμερικανικής πρεσβείας.
Η συνέντευξη συνοδεύεται από φωτογραφίες από την τελετή των διαπιστευτηρίων της κ. Τσακοπούλου-Κουναλάκη, από τη συνάντησή της με την Αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον καθώς και από προσωπικές της φωτογραφίες με το σύζυγό της.
Η νέα Αμερικανίδα πρέσβης, πρόεδρος κατασκευαστικής εταιρείας, που ίδρυσε ο πατέρας της -ο γνωστός Ελληνας επιχειρηματίας του Σακραμέντο και από τους βασικούς υποστηρικτές υποψηφίων του Δημοκρατικού Κόμματος, Αγγελος Τσακόπουλος- είχε επιδώσει στις 11 Ιανουαρίου τα διαπιστευτήριά της στον Ούγγρο πρόεδρο Λάσλο Ζόλιομ, ενώ την πρώτη δημόσια εμφάνισή της έκανε μία ημέρα αργότερα στην παραδοσιακή, ετήσια δεξίωση του Ούγγρου προέδρου, για τους αρχηγούς των ξένων διπλωματικών αποστολών.
Η τοποθέτηση ως πρέσβη στην Ουγγαρία, της κ. Τσακοπούλου-Κουναλάκη, που είναι ηγετικό στέλεχος της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας και γνωστή φιλάνθρωπος, αποτελεί επιλογή του Μπαράκ Ομπάμα, και η ίδια είναι μία από τους λίγους υποστηρικτές του Δημοκρατικού Κόμματος, τους οποίους ο Αμερικανός πρόεδρος έχει προτείνει για πρεσβευτικά αξιώματα.
Υπερήφανη για την ελληνική καταγωγή της, εμφανίζεται η νέα πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ουγγαρία, η γνωστή Ελληνοαμερικανίδα επιχειρηματίας από την Καλιφόρνια, Ελένη Τσακοπούλου - Κουναλάκη, σε σημερινή συνέντευξή της που δημοσιεύεται στο πρωτοσέλιδο της μεγάλης κυκλοφορίας, δωρεάν εφημερίδας της Βουδαπέστης, «Μετροπόλ». Στη συνέντευξή της η κ. Τσακοπούλου - Κουναλάκη τονίζει τη μεγάλη σημασία που έχει για την ίδια και την οικογένειά της, η διατήρηση των πατροπαράδοτων ελληνικών ηθών και εθίμων και επισημαίνει πως είχε την τύχη να την παντρέψει - με τον επίσης ελληνικής καταγωγής γνωστό δημοσιογράφο και εκδότη του μηνιαίου περιοδικού «Washington Monthly» Μάρκο Κουναλάκη - ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.
Η πρέσβης των ΗΠΑ υπογραμμίζει πως η τύχη των Ελλήνων της Διασποράς είναι παντού παρόμοια και προσθέτει ότι οι δικοί της γονείς, όπως και του συζύγου της, αναγκάσθηκαν να μεταναστεύσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες εξαιτίας του Εμφυλίου Πολέμου στην Ελλάδα, μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η ίδια εκφράζει στη συνέντευξη, την επιθυμία της να επισκεφθεί το ελληνικό Χωριό Μπελογιάννης (περίπου 50 χιλιόμετρα νότια της Βουδαπέστης), το οποίο είχε ιδρυθεί στις αρχές της δεκαετίας του 1950 από Ελληνες πολιτικούς πρόσφυγες στην Ουγγαρία.
Ακόμη η κ. Τσακοπούλου - Κουναλάκη σημειώνει ότι έχει ήδη την πρώτη ελληνίδα φίλη στη Βουδαπέστη, την Ελένη Κοράνη, η οποία διατηρεί γκαλερί στο κέντρο της ουγγρικής πρωτεύουσας και από την οποία η ίδια προμηθεύτηκε πίνακες ζωγραφικής για το γραφείο της στο κτίριο της αμερικανικής πρεσβείας.
Η συνέντευξη συνοδεύεται από φωτογραφίες από την τελετή των διαπιστευτηρίων της κ. Τσακοπούλου-Κουναλάκη, από τη συνάντησή της με την Αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον καθώς και από προσωπικές της φωτογραφίες με το σύζυγό της.
Η νέα Αμερικανίδα πρέσβης, πρόεδρος κατασκευαστικής εταιρείας, που ίδρυσε ο πατέρας της -ο γνωστός Ελληνας επιχειρηματίας του Σακραμέντο και από τους βασικούς υποστηρικτές υποψηφίων του Δημοκρατικού Κόμματος, Αγγελος Τσακόπουλος- είχε επιδώσει στις 11 Ιανουαρίου τα διαπιστευτήριά της στον Ούγγρο πρόεδρο Λάσλο Ζόλιομ, ενώ την πρώτη δημόσια εμφάνισή της έκανε μία ημέρα αργότερα στην παραδοσιακή, ετήσια δεξίωση του Ούγγρου προέδρου, για τους αρχηγούς των ξένων διπλωματικών αποστολών.
Η τοποθέτηση ως πρέσβη στην Ουγγαρία, της κ. Τσακοπούλου-Κουναλάκη, που είναι ηγετικό στέλεχος της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας και γνωστή φιλάνθρωπος, αποτελεί επιλογή του Μπαράκ Ομπάμα, και η ίδια είναι μία από τους λίγους υποστηρικτές του Δημοκρατικού Κόμματος, τους οποίους ο Αμερικανός πρόεδρος έχει προτείνει για πρεσβευτικά αξιώματα.
ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ Η.Π.Α.
Η κα Μαριάννα Σπυροπούλου εξελέγη πρώτη στις προκριματικές εκλογές του Δημοκρατικού Κόμματος του Ιλινόι των ΗΠΑ, με 179.296 ψήφους για την θέση της Επιτρόπου.
Τις ευχαριστίες της για την υποστήριξη και την ενθάρρυνση που έτυχε κατά την προεκλογική της εκστρατεία εκφράζει με ανακοίνωσή της η Ελληνοαμερικανίδα Μαριάννα Σπυροπούλου, η οποία κέρδισε στις προκριματικές εκλογές του Δημοκρατικού κόμματος στην πολιτεία του Ιλινόι για τη θέση της Επιτρόπου. "Η υποστήριξή σας, με όποιο τρόπο εκφράσθηκε, συνέβαλε στην εκλογή μου", τονίζει η 44χρονη ομογενής. "Οι ψηφοφόροι κατέστησαν σαφές το μήνυμα ότι επιθυμούν προοδευτική και συνειδητά φιλική στο περιβάλλον ηγεσία στη Μητροπολιτική Υπηρεσία Αποκατάστασης Υδάτων (MWRD)", επισημαίνει η κ. Σπυροπούλου, η οποία εξελέγη πρώτη με 179.296 ψήφους στην κομητεία Κουκ της κεντρικής περιοχής στο Σικάγο. Η Ελληνοαμερικανίδα υποψήφια γεννήθηκε στην Αμερική και σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο «Τζόρτζταουν» (Georgetown University) και Nομικά στη Νομική Σχολή «Τζον Μάρσαλ» (John Marshall Law School). Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ) από το Πανεπιστήμιο «Λογιόλα» (Loyola University). Εργάστηκε σε ερευνητικό πρόγραμμα του ερευνητικού Ινστιτούτου Νομούρα (Nomura Research Institute) στο Λονδίνο και διετέλεσε εισαγγελέας και ανώτερο στέλεχος της πολιτειακής υπηρεσίες ακροάσεων. Σήμερα, είναι δικηγόρος και επιχειρηματίας.
Είναι γνωστή για τη δράση της όσον αφορά στην προστασία του περιβάλλοντος και στην Ομογένεια. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ελληνο-αμερικανικού οργανισμού "Φύτεψε τις Ρίζες Σου στην Ελλάδα", αντιπρόσωπος στο Σικάγο του Ελληνο-αμερικανικού Ινστιτούτου και πρόεδρος του Συλλόγου Καλαβρυτινών στο Σικάγο.
Η Περιφέρεια για την Αποκατάσταση των Υδάτων της Μείζονος περιοχής του Σικάγο ασχολείται με τα απόβλητα ύδατα από εγχώριες, εμπορικές και βιομηχανικές πηγές στο Σικάγο και τις γύρω κοινότητες.
Η Μαριάννα Σπυροπούλου είναι παντρεμένη με τον οικονομολόγο Παύλο Βασιλάκο, κόρη του Συντονιστή του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού της Περιφέρειας Η.Π.Α, Θεόδωρου Σπυρόπουλου, και εξαδέλφη του ομογενούς υποψηφίου του Δημοκρατικού κόμματος για τη Γερουσία, Αλέξη Γιαννούλια.
Τις ευχαριστίες της για την υποστήριξη και την ενθάρρυνση που έτυχε κατά την προεκλογική της εκστρατεία εκφράζει με ανακοίνωσή της η Ελληνοαμερικανίδα Μαριάννα Σπυροπούλου, η οποία κέρδισε στις προκριματικές εκλογές του Δημοκρατικού κόμματος στην πολιτεία του Ιλινόι για τη θέση της Επιτρόπου. "Η υποστήριξή σας, με όποιο τρόπο εκφράσθηκε, συνέβαλε στην εκλογή μου", τονίζει η 44χρονη ομογενής. "Οι ψηφοφόροι κατέστησαν σαφές το μήνυμα ότι επιθυμούν προοδευτική και συνειδητά φιλική στο περιβάλλον ηγεσία στη Μητροπολιτική Υπηρεσία Αποκατάστασης Υδάτων (MWRD)", επισημαίνει η κ. Σπυροπούλου, η οποία εξελέγη πρώτη με 179.296 ψήφους στην κομητεία Κουκ της κεντρικής περιοχής στο Σικάγο. Η Ελληνοαμερικανίδα υποψήφια γεννήθηκε στην Αμερική και σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο «Τζόρτζταουν» (Georgetown University) και Nομικά στη Νομική Σχολή «Τζον Μάρσαλ» (John Marshall Law School). Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ) από το Πανεπιστήμιο «Λογιόλα» (Loyola University). Εργάστηκε σε ερευνητικό πρόγραμμα του ερευνητικού Ινστιτούτου Νομούρα (Nomura Research Institute) στο Λονδίνο και διετέλεσε εισαγγελέας και ανώτερο στέλεχος της πολιτειακής υπηρεσίες ακροάσεων. Σήμερα, είναι δικηγόρος και επιχειρηματίας.
Είναι γνωστή για τη δράση της όσον αφορά στην προστασία του περιβάλλοντος και στην Ομογένεια. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ελληνο-αμερικανικού οργανισμού "Φύτεψε τις Ρίζες Σου στην Ελλάδα", αντιπρόσωπος στο Σικάγο του Ελληνο-αμερικανικού Ινστιτούτου και πρόεδρος του Συλλόγου Καλαβρυτινών στο Σικάγο.
Η Περιφέρεια για την Αποκατάσταση των Υδάτων της Μείζονος περιοχής του Σικάγο ασχολείται με τα απόβλητα ύδατα από εγχώριες, εμπορικές και βιομηχανικές πηγές στο Σικάγο και τις γύρω κοινότητες.
Η Μαριάννα Σπυροπούλου είναι παντρεμένη με τον οικονομολόγο Παύλο Βασιλάκο, κόρη του Συντονιστή του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού της Περιφέρειας Η.Π.Α, Θεόδωρου Σπυρόπουλου, και εξαδέλφη του ομογενούς υποψηφίου του Δημοκρατικού κόμματος για τη Γερουσία, Αλέξη Γιαννούλια.
ΜΑΪΚ ΡΑΝ (ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ): Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ
«Εγώ θα μιλώ για την ελληνικότητα της Μακεδονίας και κανείς δεν θα με φιμώσει, γιατί είναι κάτι που το πιστεύω». Έτσι απάντησε ο πρωθυπουργός της Νότιας Αυστραλίας, Μάικ Ραν, σε αντιδράσεις πολιτών καταγόμενων από την ΠΓΔΜ. Ο κ. Ραν εδώ και χρόνια υποστηρίζει με κάθε δυνατό τρόπο τις ελληνικές θέσεις για τη Μακεδονία και την Κύπρο προκαλώντας την οργή κατοίκων της Αυστραλίας, που κατάγονται από την Τουρκία και την ΠΓΔΜ. Μάλιστα η εφημερίδα της Αδελαΐδας "The Advertiser" δημοσιεύει άρθρο που αναφέρεται σε ομιλία του κ. Ραν κατά τη διάρκεια των "Δημητρίων" (Ελληνικό Φεστιβάλ της Ν. Αυστραλίας), στην οποία χαρακτήρισε τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβάνοφ ως «υποκινητή προβλημάτων με τον πλέον επικίνδυνο τρόπο» και κατηγόρησε την ΠΓΔΜ ότι «κλέβει τον ελληνικό πολιτισμό». Ο κ. Ραν αναθέρμανε την υπόσχεσή του στους ελληνικής καταγωγής ψηφοφόρους του ότι θα 'συνεχίσει με συνέπεια και χωρίς περιστροφές να υποστηρίζει το σκοπό' τους.
"Είναι σημαντικό γιατί κανείς δεν δικαιούται να κλέβει την ιστορία και τον πολιτισμό ενός άλλου έθνους" είπε.
Η ομιλία προκάλεσε την παρέμβαση του Μετόντιγια Κολόσκι, προέδρου της αυτοαποκαλούμενης «Ενωμένης Μακεδονικής Διασποράς» (με έδρα την Ουάσιγκτον) ο οποίος συναντήθηκε στην Αδελαΐδα με τον Υπουργό Πολυπολιτισμικών Υποθέσεων Μάικλ ¶τκινσον και του επέδωσε επιστολή διαμαρτυρίας με αποδέκτη τον πρωθυπουργό Μάικ Ραν.
Ο Κολόσκι δήλωσε στην εφημερίδα ότι ο λαός του «συκοφαντήθηκε» και απαίτησε άνευ όρων συγνώμη. Ο κ. Ραν απάντησε ότι δεν θα σιωπήσει «ούτε θα φιμωθεί» και ότι «συνεχίζει» να μιλά δημοσίως για ζητήματα στα οποία πιστεύει.
Ο κ. Ραν είχε δηλώσει παλαιότερα πως «η Μακεδονία είναι τόσο ελληνική όσο και η Ακρόπολη».
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ - Σ. Χατζημανώλης
"Είναι σημαντικό γιατί κανείς δεν δικαιούται να κλέβει την ιστορία και τον πολιτισμό ενός άλλου έθνους" είπε.
Η ομιλία προκάλεσε την παρέμβαση του Μετόντιγια Κολόσκι, προέδρου της αυτοαποκαλούμενης «Ενωμένης Μακεδονικής Διασποράς» (με έδρα την Ουάσιγκτον) ο οποίος συναντήθηκε στην Αδελαΐδα με τον Υπουργό Πολυπολιτισμικών Υποθέσεων Μάικλ ¶τκινσον και του επέδωσε επιστολή διαμαρτυρίας με αποδέκτη τον πρωθυπουργό Μάικ Ραν.
Ο Κολόσκι δήλωσε στην εφημερίδα ότι ο λαός του «συκοφαντήθηκε» και απαίτησε άνευ όρων συγνώμη. Ο κ. Ραν απάντησε ότι δεν θα σιωπήσει «ούτε θα φιμωθεί» και ότι «συνεχίζει» να μιλά δημοσίως για ζητήματα στα οποία πιστεύει.
Ο κ. Ραν είχε δηλώσει παλαιότερα πως «η Μακεδονία είναι τόσο ελληνική όσο και η Ακρόπολη».
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ - Σ. Χατζημανώλης
ΚΡΙΜΑΙΑ - ΧΩΡΙΟ ΣΑΡΤΑΝΑ (230 ΧΡΟΝΙΑ)
Πηγή: www.sofiatimes.com
της Διαμαντένιας Ριμπά
«Aνθρωποι εξακόσιοι τόσοι ξεκίνησαν φτάσαν διακόσια λεοντάρια/ εξακόσιοι τόσοι νομάτοι από το Σαρτανά της Κριμαίας ξεκινήσαν/ κι όταν έφτασαν στο τωρινό Σαρτανά διακόσιοι περίπου είχαν μείνει/ στον δρόμο οι αδύνατοι μείνανε τα λεοντάρια επιζήσανε φτάσαν/ στο Donetsk τα ασλάνια ιδρύσαν χωριό και αυξήθηκε εγένετο μέγα/ είναι το Σαρτανά χωριό στο ντουνιά το τρανότερο της Ρωμιοσύνης/ κι έχουν πάντοτε ένα λεοντάρι εκεί των Ρωμιών στοχαστών εμπρολάτης/ με τη βροντερή του φωνή την ζωή και τη δικαιοσύνη δοξάζει/ και το Σαρτανά κι όλους τους Ρωμιούς του Αζόβ και του κόσμου δοξάζει/ ήταν ο λεβέντης Χονάχμπεης Λεβόνς δυνατός στο κορμί και στο πνεύμα/ βρήκε θάνατο εκείνος στα δεκαοχτώ και έπειτα άλλος Λεόντιος γεννήθη/ τον επόμενο χρόνο στα δεκαεννέα ο Λεβόνς του Νέστιρ Κυριάκοβ/ πότισε με ιδρώτα αυτός την γή και στον πόλεμο αίμα θυσίασε/ ρίμες έγραψε ντόμπρες ωραίες και πολλές στην πατροπαράδοτη γλώσσα/ ξέρουμε αποσταμένος ότι είσαι Λεβόν, αλλά θέλουμε κι άλλο να ζήσεις/ ώσπου άλλος λεβέντης στο Σαρτανά να φανεί ασλανίων λεοντάρι».
Το ποίημα αυτό του φημισμένου Ρωμιού ποιητή και μεταφραστή, Λεόντιου Κυριάκοφ, από το ελληνικό χωριό Σαρτανά, που βρίσκεται λίγα μόλις χιλιόμετρα από τη Μαριούπολη της Ουκρανίας, αποδίδει στη ρουμέικη διάλεκτο, με τον πιο ωραίο ίσως τρόπο, τη μαζική φυγή των Ελλήνων από το Χανάτο της Κριμαίας, πριν από 230 χρόνια, προς την Αζοφική, όπου ίδρυσαν, εκ θεμελίων, το δικό τους χωριό. Το ονόμασαν Σαρτανά, όπως ήταν και στην Κριμαία, φιλοδοξώντας να γίνει «στον ντουνιά το τρανότερο της Ρωμιοσύνης», όπως λέει ο ποιτής. Εκεί, ρίζωσαν οι παλιοί Σαρταναίοι. Πέρασαν πολλά, μα άντεξαν. Δημιούργησαν της οικογένειές τους, αναπτύχθηκαν οικονομικά, ασχολήθηκαν με τον πολιτισμό, τις Τέχνες και τα Γράμματα, μα πάνω απ' όλα κράτησαν της ελληνικότητά τους.
Σήμερα, ο Δήμος του Σαρτανά αναζητά τη δική του θέση στη νέα πραγματικότητα, με δήμαρχο, εδώ και εννέα χρόνια, τον γιό του Λεόντιου Κυριάκοφ, Βολοντιμίρ. Κάθε αποστολή επισήμων από την Ελλάδα συμπεριλαμβάνει απαραίτητα επίσκεψη στο Σαρτανά, το πλέον αντιπροσωπευτικό από τα περίπου σαράντα χωριά των Ελλήνων της Αζοφικής. Πρώτο καλωσόρισμα, η πινακίδα που αναγράφει το όνομα του Σαρτανά και στην ελληνική γλώσσα.
«Είμαστε ισότιμοι πολίτες της Ουκρανίας, η καρδιά μας, όμως, χτυπάει και στην Ελλάδα, την ιστορική πατρίδα των προγόνων μας», επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Βολοντιμίρ Κυριάκοφ.
Και προσθέτει: «Η συντριπτική πλειοψηφία των περίπου 10.000 κατοίκων του Σαρτανά είναι ελληνικής καταγωγής. Πολλοί αναγκάστηκαν, λόγω της οικονομικής κατάστασης, να αναζητήσουν δουλειά την Ελλάδα, στην Κύπρο και αλλού, πάντα όμως επιστρέφουν εδώ, στο τόπο μας, που όλοι θέλουμε να ανθήσει και πάλι».
Με τις οικονομίες τους, πολλοί από αυτούς, που έφυγαν προσωρινά, όπως δηλώνουν σε όλους τους τόνους, έχουν επισκευάσει, τα τελευταία χρόνια, τα σπίτια τους, οικοδομούν νέα, ενώ ήδη έχουν «ξεφυτρώσει» και κάποιες μικροεπιχειρήσεις, κυρίως εμπορικά καταστήματα.
«Αυτό που θεωρούμε πραγματικό πλούτο, όμως, είναι τα σχολεία μας, η εκκλησία μας, το πολιτιστικό μας κέντρο», σημειώνει ο Δήμαρχος του Σαρτανά. «Είμαστε υπερήφανοι για το δημοτικό μας σχολείο, που λειτουργεί πιλοτικά και στο πρόγραμμά του έχει ενταχθεί η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, με αποσπασμένους από την Ελλάδα εκπαιδευτικούς. Έχουμε, επίσης, παιδικό σταθμό, όπου τα παιδιά μαθαίνουν τα ελληνικά. Το πολιτιστικό κέντρο, που φέρει το όνομα της αλησμόνητης Ταμάρας Κατσή, αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κατοίκους του Σαρτανά και της ευρύτερης περιοχής, αναδεικνύοντας τον πολιτισμό μας, όπως και το πρότυπο μουσικό σχολείο. Το λαογραφικό μουσείο του Γεώργιου Πάπου είναι η ζωντανή ιστορία της φυλής μας».
Η στοργή της πατρίδας είναι απαραίτητη γι' αυτούς τους ανθρώπους, όπως το χάδι της μάνας. Δυσκολίες υπάρχουν -και μικρές και μεγάλες- τις οποίες, όμως, αντιπαλεύουν με αισιοδοξία και αξιοπρέπεια ζηλευτή. Και πάντα, με χαμόγελο, εύχονται: «όλα καλά και πάντα καλά».
Όνειρο του κάθε ομογενούς είναι να έρθει έστω και μία φορά στην Ελλάδα. Οι ανταλλαγές με φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης έκαναν πράξη για πολλούς το όνειρο αυτό.
Ο κ. Κυριάκοφ ευχαριστεί «από καρδιάς» όλους όσοι βοήθησαν και συνεχίζουν να παρέχουν στήριξη, όπως ο Δήμος Ζωγράφου, με τον οποίο η αδελφοποίηση λειτουργεί υποδειγματικά. Κάθε χρόνο, παιδιά και άτομα τρίτης ηλικίας από το Σαρτανά επισκέπτονται τη χώρα μας μέσω προγραμμάτων της ΓΓΑΕ, αλλά και δήμων της Ελλάδας. Οι ανταλλαγές νέων με την Κύπρο είναι ένα ακόμη βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Ένα μεγάλο "ευχαριστώ" απευθύνει και στους συναδέλφους του, στο Δίκτυο Ελλήνων Αιρετών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Ευρώπης, του οποίου είναι μέλος.
«Να μην ξεχνάτε ότι Έλληνες υπάρχουν και εκτός των συνόρων, που ξέρουν να κρατούν ψηλά της Ελλάδα», θα μας πει ο Δήμαρχος του Σαρτανά, απευθύνοντας κάλεσμα σε όλους να επισκεφθούν τον φιλόξενο τόπο τους, να νιώσουν τη ζεστή φιλοξενία τους, «να γεμίσουν οι καρδιές όλων μας».
Για φέτος, ο Δήμος προγραμματίζει να γιορτάσει πανηγυρικά τα 230 χρόνια της ίδρυσής του Σαρτανά, ενώ το 2011 θα πραγματοποιηθεί εκεί η «Μέγα Γιουρτή» των Ελλήνων της Ουκρανίας, που διοργανώνει με επιτυχία, εδώ και χρόνια, η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων.
Πλούσια ιστορία και παράδοση
Οι Έλληνες του Σαρτανά, όπως και όλοι οι άλλοι που έφτασαν στην Αζοφική από την Κριμαία, υπό την καθοδήγηση του Μητροπολίτη Ιγνάτιου, ασχολήθηκαν με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, και την αλιεία. Το 1821, στο Σαρτανά χτίστηκε ο ιερός ναός του Αγίου Γεωργίου, που δυστυχώς κατεδαφίστηκε το 1938 από το σταλινικό καθεστώς.
Σύσσωμοι οι κάτοικοι του Σαρτανά, που άοκνα πάλεψαν για να αναδιοργανώσουν της ζωής τους, έλαβαν μέρος στην Οκτωβριανή Επανάσταση, στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην κολεκτιβοποίηση της αγροτικής οικονομίας, στην οργάνωση των κολχόζ. Στη συνέχεια, οι περισσότεροι στράφηκαν στις βιομηχανικές επιχειρήσεις της Μαριούπολης.
Το 1935, στο Σαρτανά ιδρύθηκε το καλλιτεχνικό συγκρότημα, τραγουδιού και χορού, των Ελλήνων του Πριαζόβιε (Αζοφικής), «Τα διαμάντια του Σαρτανά», το οποίο με επιτυχία έδωσε πολλές παραστάσεις στη Μόσχα και στο Κίεβο. Σήμερα συνεχίζει να προβάλλει τον πολιτισμό των Ελλήνων της περιοχής, λαμβάνοντας μέρος σε φεστιβάλ στην Κύπρο, στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες.
Ο Σατανάς ανέθρεψε πολλά ταλέντα. Εκεί γεννήθηκε, έζησε και δημιούργησε ο αγρότης αντιστασιακός ποιητής Λεοντή Χανάμπέι - Μπαλντζί, ο οποίος έγραψε στη ντόπια διάλεκτο ποιήματα για την άδικη κατάσταση των φτωχών. Εκεί γεννήθηκαν και δημιούργησαν και άλλοι διάσημοι Έλληνες ποιητές, που έχουν φύγει από τη ζωή, όπως ο Αντώνης Σαπουρμά και ο Δημήτριος Πάπους, ο Λεόντιος Κυριάκοφ, μέλος της Ένωσης Συγγραφέων Ουκρανίας, ο οποίος έγραψε 18 βιβλία. Στο Σαρτανά γεννήθηκαν, επίσης, ο ακαδημαϊκός Ματσούκα, ο οποίος διατέλεσε αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Επιστήμων Ουκρανίας, οι επιστήμονες Μπουζλομάς, Μπαϊντάλ, Λαφαζάν, Τολμάτς, Τσάφκα και άλλοι.
Το 1994, στο Σαρτανά ιδρύθηκε η εθνικό-πολιτιστική λέσχη «Οι Έλληνες του Πριαζόβγιε», με πρωτοβουλία της οποίας ξαναχτίσθηκε, με σημαντική βοήθεια από την Ελλάδα και Ελλήνων της διασποράς, η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Πρόεδρος της λέσχης είναι ο Ανατόλι Μπαλντζί, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων Ουκρανίας και συντάκτης των εφημερίδων «Εβδομαδιαία Μαριούπολη» και «Έλληνες της Ουκρανίας».
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
της Διαμαντένιας Ριμπά
«Aνθρωποι εξακόσιοι τόσοι ξεκίνησαν φτάσαν διακόσια λεοντάρια/ εξακόσιοι τόσοι νομάτοι από το Σαρτανά της Κριμαίας ξεκινήσαν/ κι όταν έφτασαν στο τωρινό Σαρτανά διακόσιοι περίπου είχαν μείνει/ στον δρόμο οι αδύνατοι μείνανε τα λεοντάρια επιζήσανε φτάσαν/ στο Donetsk τα ασλάνια ιδρύσαν χωριό και αυξήθηκε εγένετο μέγα/ είναι το Σαρτανά χωριό στο ντουνιά το τρανότερο της Ρωμιοσύνης/ κι έχουν πάντοτε ένα λεοντάρι εκεί των Ρωμιών στοχαστών εμπρολάτης/ με τη βροντερή του φωνή την ζωή και τη δικαιοσύνη δοξάζει/ και το Σαρτανά κι όλους τους Ρωμιούς του Αζόβ και του κόσμου δοξάζει/ ήταν ο λεβέντης Χονάχμπεης Λεβόνς δυνατός στο κορμί και στο πνεύμα/ βρήκε θάνατο εκείνος στα δεκαοχτώ και έπειτα άλλος Λεόντιος γεννήθη/ τον επόμενο χρόνο στα δεκαεννέα ο Λεβόνς του Νέστιρ Κυριάκοβ/ πότισε με ιδρώτα αυτός την γή και στον πόλεμο αίμα θυσίασε/ ρίμες έγραψε ντόμπρες ωραίες και πολλές στην πατροπαράδοτη γλώσσα/ ξέρουμε αποσταμένος ότι είσαι Λεβόν, αλλά θέλουμε κι άλλο να ζήσεις/ ώσπου άλλος λεβέντης στο Σαρτανά να φανεί ασλανίων λεοντάρι».
Το ποίημα αυτό του φημισμένου Ρωμιού ποιητή και μεταφραστή, Λεόντιου Κυριάκοφ, από το ελληνικό χωριό Σαρτανά, που βρίσκεται λίγα μόλις χιλιόμετρα από τη Μαριούπολη της Ουκρανίας, αποδίδει στη ρουμέικη διάλεκτο, με τον πιο ωραίο ίσως τρόπο, τη μαζική φυγή των Ελλήνων από το Χανάτο της Κριμαίας, πριν από 230 χρόνια, προς την Αζοφική, όπου ίδρυσαν, εκ θεμελίων, το δικό τους χωριό. Το ονόμασαν Σαρτανά, όπως ήταν και στην Κριμαία, φιλοδοξώντας να γίνει «στον ντουνιά το τρανότερο της Ρωμιοσύνης», όπως λέει ο ποιτής. Εκεί, ρίζωσαν οι παλιοί Σαρταναίοι. Πέρασαν πολλά, μα άντεξαν. Δημιούργησαν της οικογένειές τους, αναπτύχθηκαν οικονομικά, ασχολήθηκαν με τον πολιτισμό, τις Τέχνες και τα Γράμματα, μα πάνω απ' όλα κράτησαν της ελληνικότητά τους.
Σήμερα, ο Δήμος του Σαρτανά αναζητά τη δική του θέση στη νέα πραγματικότητα, με δήμαρχο, εδώ και εννέα χρόνια, τον γιό του Λεόντιου Κυριάκοφ, Βολοντιμίρ. Κάθε αποστολή επισήμων από την Ελλάδα συμπεριλαμβάνει απαραίτητα επίσκεψη στο Σαρτανά, το πλέον αντιπροσωπευτικό από τα περίπου σαράντα χωριά των Ελλήνων της Αζοφικής. Πρώτο καλωσόρισμα, η πινακίδα που αναγράφει το όνομα του Σαρτανά και στην ελληνική γλώσσα.
«Είμαστε ισότιμοι πολίτες της Ουκρανίας, η καρδιά μας, όμως, χτυπάει και στην Ελλάδα, την ιστορική πατρίδα των προγόνων μας», επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Βολοντιμίρ Κυριάκοφ.
Και προσθέτει: «Η συντριπτική πλειοψηφία των περίπου 10.000 κατοίκων του Σαρτανά είναι ελληνικής καταγωγής. Πολλοί αναγκάστηκαν, λόγω της οικονομικής κατάστασης, να αναζητήσουν δουλειά την Ελλάδα, στην Κύπρο και αλλού, πάντα όμως επιστρέφουν εδώ, στο τόπο μας, που όλοι θέλουμε να ανθήσει και πάλι».
Με τις οικονομίες τους, πολλοί από αυτούς, που έφυγαν προσωρινά, όπως δηλώνουν σε όλους τους τόνους, έχουν επισκευάσει, τα τελευταία χρόνια, τα σπίτια τους, οικοδομούν νέα, ενώ ήδη έχουν «ξεφυτρώσει» και κάποιες μικροεπιχειρήσεις, κυρίως εμπορικά καταστήματα.
«Αυτό που θεωρούμε πραγματικό πλούτο, όμως, είναι τα σχολεία μας, η εκκλησία μας, το πολιτιστικό μας κέντρο», σημειώνει ο Δήμαρχος του Σαρτανά. «Είμαστε υπερήφανοι για το δημοτικό μας σχολείο, που λειτουργεί πιλοτικά και στο πρόγραμμά του έχει ενταχθεί η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, με αποσπασμένους από την Ελλάδα εκπαιδευτικούς. Έχουμε, επίσης, παιδικό σταθμό, όπου τα παιδιά μαθαίνουν τα ελληνικά. Το πολιτιστικό κέντρο, που φέρει το όνομα της αλησμόνητης Ταμάρας Κατσή, αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κατοίκους του Σαρτανά και της ευρύτερης περιοχής, αναδεικνύοντας τον πολιτισμό μας, όπως και το πρότυπο μουσικό σχολείο. Το λαογραφικό μουσείο του Γεώργιου Πάπου είναι η ζωντανή ιστορία της φυλής μας».
Η στοργή της πατρίδας είναι απαραίτητη γι' αυτούς τους ανθρώπους, όπως το χάδι της μάνας. Δυσκολίες υπάρχουν -και μικρές και μεγάλες- τις οποίες, όμως, αντιπαλεύουν με αισιοδοξία και αξιοπρέπεια ζηλευτή. Και πάντα, με χαμόγελο, εύχονται: «όλα καλά και πάντα καλά».
Όνειρο του κάθε ομογενούς είναι να έρθει έστω και μία φορά στην Ελλάδα. Οι ανταλλαγές με φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης έκαναν πράξη για πολλούς το όνειρο αυτό.
Ο κ. Κυριάκοφ ευχαριστεί «από καρδιάς» όλους όσοι βοήθησαν και συνεχίζουν να παρέχουν στήριξη, όπως ο Δήμος Ζωγράφου, με τον οποίο η αδελφοποίηση λειτουργεί υποδειγματικά. Κάθε χρόνο, παιδιά και άτομα τρίτης ηλικίας από το Σαρτανά επισκέπτονται τη χώρα μας μέσω προγραμμάτων της ΓΓΑΕ, αλλά και δήμων της Ελλάδας. Οι ανταλλαγές νέων με την Κύπρο είναι ένα ακόμη βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Ένα μεγάλο "ευχαριστώ" απευθύνει και στους συναδέλφους του, στο Δίκτυο Ελλήνων Αιρετών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Ευρώπης, του οποίου είναι μέλος.
«Να μην ξεχνάτε ότι Έλληνες υπάρχουν και εκτός των συνόρων, που ξέρουν να κρατούν ψηλά της Ελλάδα», θα μας πει ο Δήμαρχος του Σαρτανά, απευθύνοντας κάλεσμα σε όλους να επισκεφθούν τον φιλόξενο τόπο τους, να νιώσουν τη ζεστή φιλοξενία τους, «να γεμίσουν οι καρδιές όλων μας».
Για φέτος, ο Δήμος προγραμματίζει να γιορτάσει πανηγυρικά τα 230 χρόνια της ίδρυσής του Σαρτανά, ενώ το 2011 θα πραγματοποιηθεί εκεί η «Μέγα Γιουρτή» των Ελλήνων της Ουκρανίας, που διοργανώνει με επιτυχία, εδώ και χρόνια, η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων.
Πλούσια ιστορία και παράδοση
Οι Έλληνες του Σαρτανά, όπως και όλοι οι άλλοι που έφτασαν στην Αζοφική από την Κριμαία, υπό την καθοδήγηση του Μητροπολίτη Ιγνάτιου, ασχολήθηκαν με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, και την αλιεία. Το 1821, στο Σαρτανά χτίστηκε ο ιερός ναός του Αγίου Γεωργίου, που δυστυχώς κατεδαφίστηκε το 1938 από το σταλινικό καθεστώς.
Σύσσωμοι οι κάτοικοι του Σαρτανά, που άοκνα πάλεψαν για να αναδιοργανώσουν της ζωής τους, έλαβαν μέρος στην Οκτωβριανή Επανάσταση, στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην κολεκτιβοποίηση της αγροτικής οικονομίας, στην οργάνωση των κολχόζ. Στη συνέχεια, οι περισσότεροι στράφηκαν στις βιομηχανικές επιχειρήσεις της Μαριούπολης.
Το 1935, στο Σαρτανά ιδρύθηκε το καλλιτεχνικό συγκρότημα, τραγουδιού και χορού, των Ελλήνων του Πριαζόβιε (Αζοφικής), «Τα διαμάντια του Σαρτανά», το οποίο με επιτυχία έδωσε πολλές παραστάσεις στη Μόσχα και στο Κίεβο. Σήμερα συνεχίζει να προβάλλει τον πολιτισμό των Ελλήνων της περιοχής, λαμβάνοντας μέρος σε φεστιβάλ στην Κύπρο, στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες.
Ο Σατανάς ανέθρεψε πολλά ταλέντα. Εκεί γεννήθηκε, έζησε και δημιούργησε ο αγρότης αντιστασιακός ποιητής Λεοντή Χανάμπέι - Μπαλντζί, ο οποίος έγραψε στη ντόπια διάλεκτο ποιήματα για την άδικη κατάσταση των φτωχών. Εκεί γεννήθηκαν και δημιούργησαν και άλλοι διάσημοι Έλληνες ποιητές, που έχουν φύγει από τη ζωή, όπως ο Αντώνης Σαπουρμά και ο Δημήτριος Πάπους, ο Λεόντιος Κυριάκοφ, μέλος της Ένωσης Συγγραφέων Ουκρανίας, ο οποίος έγραψε 18 βιβλία. Στο Σαρτανά γεννήθηκαν, επίσης, ο ακαδημαϊκός Ματσούκα, ο οποίος διατέλεσε αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Επιστήμων Ουκρανίας, οι επιστήμονες Μπουζλομάς, Μπαϊντάλ, Λαφαζάν, Τολμάτς, Τσάφκα και άλλοι.
Το 1994, στο Σαρτανά ιδρύθηκε η εθνικό-πολιτιστική λέσχη «Οι Έλληνες του Πριαζόβγιε», με πρωτοβουλία της οποίας ξαναχτίσθηκε, με σημαντική βοήθεια από την Ελλάδα και Ελλήνων της διασποράς, η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Πρόεδρος της λέσχης είναι ο Ανατόλι Μπαλντζί, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων Ουκρανίας και συντάκτης των εφημερίδων «Εβδομαδιαία Μαριούπολη» και «Έλληνες της Ουκρανίας».
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
ΑΙΓΥΠΤΟΣ - ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ ΔΡΟΜΟΥ ΣΕ ΟΔΟ "Κ. ΚΑΒΑΦΗ"
Πηγή: www.sofiatimes.com
Με επισημότητα αλλά και αισθήματα συγκίνησης για τον αιγυπτιώτη ελληνισμό, πραγματοποιήθηκε (10.02.10) η τελετή μετονομασίας σε οδό «Κ. Καβάφη», του δρόμου όπου έζησε ο μεγάλος αλεξανδρινός ποιητής, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Τα αποκαλυπτήρια πραγματοποίησαν από κοινού ο δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης και ο κυβερνήτης της Αλεξάνδρειας Αντελ Λαμπίμπ, παρουσία του πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β', του επιτετραμμένου της ελληνικής πρεσβείας στην Αίγυπτο Δημήτριου Ζεβελάκη, του γενικού προξένου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια Γιώργου Διακοφωτάκη και του προέδρου της πρεσβυγενούς Ελληνικής Κοινότητας Γιάννη Σιόκα. Προηγήθηκε η θερμή υποδοχή του δημάρχου Αθηναίων στο κυβερνείο της πόλης, όπου με τον Κυβερνήτη υπέγραψαν τα σχετικά πρωτόκολλα της μετονομασίας της οδού. Ευχαριστώντας τον κ. Λαμπίμπ, ο κ. Κακλαμάνης τόνισε ότι η πρωτοβουλία αυτή του κυβερνήτη της Αλεξάνδρειας τιμά το έργο του μεγάλου ποιητή αλλά και του Ελληνισμού, επισημαίνοντας παράλληλα ότι το γεγονός αυτό ικανοποιεί τους Έλληνες σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ αποτελεί απόδειξη φιλίας μεταξύ των δύο λαών
Με επισημότητα αλλά και αισθήματα συγκίνησης για τον αιγυπτιώτη ελληνισμό, πραγματοποιήθηκε (10.02.10) η τελετή μετονομασίας σε οδό «Κ. Καβάφη», του δρόμου όπου έζησε ο μεγάλος αλεξανδρινός ποιητής, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Τα αποκαλυπτήρια πραγματοποίησαν από κοινού ο δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης και ο κυβερνήτης της Αλεξάνδρειας Αντελ Λαμπίμπ, παρουσία του πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β', του επιτετραμμένου της ελληνικής πρεσβείας στην Αίγυπτο Δημήτριου Ζεβελάκη, του γενικού προξένου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια Γιώργου Διακοφωτάκη και του προέδρου της πρεσβυγενούς Ελληνικής Κοινότητας Γιάννη Σιόκα. Προηγήθηκε η θερμή υποδοχή του δημάρχου Αθηναίων στο κυβερνείο της πόλης, όπου με τον Κυβερνήτη υπέγραψαν τα σχετικά πρωτόκολλα της μετονομασίας της οδού. Ευχαριστώντας τον κ. Λαμπίμπ, ο κ. Κακλαμάνης τόνισε ότι η πρωτοβουλία αυτή του κυβερνήτη της Αλεξάνδρειας τιμά το έργο του μεγάλου ποιητή αλλά και του Ελληνισμού, επισημαίνοντας παράλληλα ότι το γεγονός αυτό ικανοποιεί τους Έλληνες σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ αποτελεί απόδειξη φιλίας μεταξύ των δύο λαών
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΚΟΜΑ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΕΡΙ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟΥ
Σημείωση: απόσπασμα δημοσίευσης
...Εξ αντικειμένου, ο πλούτος μιας γλώσσας είναι πνευματικός πλούτος των μελών ενός έθνους και το αντίστροφο. Παραμένει το γεγονός, όμως, ότι οι νεοέλληνες πάσχουμε. Πρώτον, σ’ αντίθεση με το παρελθόν –ακόμη και στις χειρότερες στιγμές του έθνους– σήμερα ελάχιστοι νεοέλληνες είναι ελληνομαθείς. Δεύτερον, οι παλινωδίες όσον αφορά την διδασκαλία της Αρχαίας ελληνικής, της πλουσιότερης ίσως γλώσσας (εφάμιλλη είναι η κινεζική και ίσως η γερμανική) ροκάνισαν τα θεμέλια της γλωσσομάθειας των νεοελλήνων όπου και αν βρίσκονται. Τρίτον, εκτιμώ, παρά το γεγονός ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν πολλές αντιρρήσεις για αυτή την εκτίμηση, ότι οι έλληνες της διασποράς είναι συχνά πολύ πιο ευαίσθητοι για το έθνος, την επιβίωσή του και τα συμφέροντα του νεοελληνικού έθνους και των απανταχού ελλήνων. Απόδειξη γι’ αυτό, πάντως, θα μπορούσε να είναι το γεγονός ότι ο εθνομηδενισμός αυτή την στιγμή εκκολάπτεται μέσα στα σπάργανα του νεοελληνικού και κυπριακού κράτους και όχι στην διασπορά. Ή μήπως κάνω λάθος; Τέλος, δράττομαι της ευκαιρίας για να διατυπώσω μερικές θέσεις που νομίζω ότι πραγματολογικά επαληθεύονται πλήρως. Κυρίως ότι, η κυριότερη «αποστολή» του νεοελληνικού κράτους καταμαρτυρούμενα ήταν και συνεχίζει να είναι ο εκμηδενισμός των ελλήνων:
Πρώτον, μετά την δημιουργία του νεοελληνικού κράτους βλέπουμε μια διαρκή συρρίκνωση του μακραίωνου ελληνικού έθνους από ιστορικούς χώρους στους οποίους η παρουσία του δεν συνυφαινόταν, κατ’ ανάγκη, με τις κυριαρχικές οριοθετήσεις. Κυριαρχικές οριοθετήσεις οι ο οποίες, μετά την Βυζαντινή Οικουμένη, αποτέλεσαν ανεπίστροφα, δυστυχώς, διοικητική προσέγγιση ενός, κυριολεκτικά, «μαντρώματος» και ρατσιστικής ομοιογενοποίησης των ανθρώπων. Πρώτοι διδάξαντες ήταν τα ηγεμονικά κράτη της Ευρώπης και το Αμερικανικό κράτος ήδη από τα πρώτα χρόνια μετά την Αμερικανική Επανάσταση.
Δεύτερον, κανείς δεν έχει παρά να διαβάσει καλύτερα τα διαμειφθέντα την δεκαετία του 1910 και 1920 για να κατανοήσει πλήρως ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα τότε όπως και σήμερα έγκειται στο γεγονός πως οι κυβερνώντες στο μονίμως παραπαίων νεοελληνικό κράτος έβλεπαν τον κόσμο όχι με όρους έθνους αλλά με όρους εξουσίας-υπηκόων, αντίστοιχα και ανάλογα με τα μοντερνιστικά κράτη της δυτικής Ευρώπης με τα οποία μονίμως διατηρεί ασύμμετρες σχέσεις. Η ειδοποιός διαφορά όμως είναι γιγαντιαία: Στα δυτικοευρωπαϊκά κράτη από τον 16ο-19ο αιώνα η αγωνία δεν ήταν το πώς θα συγκροτήσουν πολιτικά προϋπάρχοντα έθνη αλλά το πώς θα διοικήσουν ηγεμονικά τις κοινότητες εξαθλιωμένων δουλοπαροίκων οι οποίοι στην μετά-Μεσσαιωνική εποχή δημιουργούσαν διαφοροποιημένα κοινωνικά περιβάλλοντα. Έτσι, η αναγκαία και μη εξαιρετέα ανθρωπολογική συνοχή νοήθηκε ρατσιστικά, επιβλήθηκε γενοκτονικά και συγκρατήθηκε στο πλαίσιο μιας σχέσης εξουσίας-υπηκόων. Όπως και με πολλά άλλα έθνη που υπέστησαν την λαίλαπα του ηγεμονισμού και της αποικιοκρατίας, όμως, το ανθρωπολογικό περιβάλλον των ελλήνων ήταν διαφορετικό. Διέθεταν μακραίωνη πνευματική και πολιτική διαμόρφωση και μεγάλα κτίσματα πολιτικού πολιτισμού, δηλαδή, διέθεταν συγκροτημένο έθνος. Αναμφίβολα, ανθρωπολογικά μιλώντας ήταν διάσπαρτο και το στοίχημα σωστά νοούμενο ήταν να συνεχίσουν τον βίο τους στους ιστορικούς τους χώρους και όχι να μαντρωθούν κυριαρχικά στα πρότυπα του δυτικοευρωπαϊκού ηγεμονικού κράτους. Κάτι τέτοιο, όμως, υπερέβαινε τις δυνατότητες του νεοσυστανθέντος εξαρτημένου νεοελληνικού κράτους. Αυτό μπορούμε να το πούμε και διαφορετικά: Οι έλληνες και τα άλλα έθνη τα οποία με τόση ακρίβεια περιέγραφαν διάνοιες μεγάλης εμβέλειας όπως ο Ρήγας Φεραίος και ο Καβάφης, μπορούσαν σχεδόν αυτόματα να δημιουργήσουν δημοκρατίες και ειρηνικές σχέσεις αν, όπως το έθεσε ο Ρήγας, εξέλειπε ο τύραννος. Είχαμε όμως διαφορετικές εξελίξεις: Τελικά μετά από μεγάλες ανθρωπολογικές καταστροφές μιμούμενοι τα δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα δημιουργήθηκαν δύο μοντερνιστικά κράτη. Δεν αντιλέγω ότι υπό τις ιστορικές συνθήκες της τότε εποχής ενδεχομένως μια τέτοια καταστροφή να ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό αναπόφευκτη.
Τρίτον, για λόγους σχετικούς με τα ακαδημαϊκά μου καθήκοντα, διαβάζοντας βιβλίο νεοεισερχόμενου συναδέλφου που μόλις κυκλοφόρησε, ο οποίος, υπό το πρίσμα της Θουκυδίδειας επιστημονικής παράδοσης διεθνών σχέσεων συνέγραψε πρωτοπόρα μελέτη για το 1922 (Διονύσιος Τσιριγώτης, Η ελληνική στρατηγική στη Μικρά Ασία, 1919-1922. Σύγχρονη ελληνική ιστορία και εξωτερική πολιτική, βιβλίο στον πρόλογο του οποίου ο Καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης έγραψε εξίσου σημαντικές παρατηρήσεις), κανείς βλέπει ξεκάθαρα την αντιπάθεια πολλών εξουσιαστικών τρωκτικών του νεοελληνικού κράτους για τους τότε εκτός συνόρων έλληνες. Διαβάζοντας αυτή την έξοχη και επιστημονικά θεμελιωμένη ανάλυση, κανείς βλέπει ξεκάθαρα πως οι τότε νοοτροπίες δεν διαφέρουν από την εξόφθαλμη σημερινή ολοκληρωτική εγκατάλειψη ενός από τα πιο ανθηρά κομμάτια του ελληνικούς έθνους στην Κύπρο αλλά και την αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζουν πολλοί σήμερα τον εκφυλισμό των εξωτερικών συνόρων της σημερινής ελληνικής κυριαρχίας, καθώς επίσης και την παντελή αδιαφορία για τις ραγδαίες αλλαγές στις περιφερειακές κατανομές ισχύος και συμφερόντων οι οποίες κτίζουν μοντερνιστικούς εθνικισμούς απίστευτα αναχρονιστικούς. Κανείς βλέπει ακόμη ότι σήμερα δεν μιλάμε πλέον για κάποια συμμετρική σχέση μεταξύ των ευρύτερα εθνικά και οικουμενικά σκεπτόμενων και των μοντερνιστών νεοελλήνων αλλά για μια πλήρη πλέον πνευματική, πολιτική και γλωσσική καθίζηση. Στις μέρες μας αναρίθμητοι πλέον νεοέλληνες διανοούμενοι επιχειρούν να ενοχοποιήσουν τα πνευματικά και πολιτικά μας ερείσματα κάνοντας τεράστια εξομοιωτικά άλματα που εξισώνουν αυτά τα ερείσματα με εθνικιστικές μοντερνιστικές αντιλήψεις άσχετες με τον μακραίωνα πολιτισμό μας. Τα ελληνικά πανεπιστήμια και οι κρατικοί θεσμοί κυριολεκτικά γέμισαν με ιεραποστόλους οι οποίοι μέσα σε διεθνικές συσπειρώσεις προωθούν ιδεολογικά προσανατολισμένες εθνομηδενιστικές αποδομήσεις των ελλαδιτών και κυπρίων. Όλως περιέργως, οι ίδιοι ή περίπου οι ίδιοι είναι εξαιρετικά επιεικείς με τον σκοπιανό και αλβανικό αναθεωρητικό εθνικισμό. Όλως περιέργως επίσης οι ίδιες υπηρεσίες και αλλόκοτοι δρώντες όπως ο κερδοσκόπος Σόρος την ίδια στιγμή που προωθούν τον εθνομηδενισμό στην ημέτερη πλευρά προωθούν τον κρατικό αναθεωρητικό εθνικισμό στα Σκόπια και άλλα κράτη της περιοχής μας. Στην Κύπρο, εξάλλου, οι ίδιοι ή περίπου οι ίδιοι εδώ και μια περίπου δεκαετία ανέλαβαν εργολαβικά την αντίκρουση της ειρηνικής επίλυσης του κυπριακού υπό το πρίσμα της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας ευνοώντας ένα ακριβώς ρατσιστικό «κρατικό έθνος κυπρίων» που ασφαλώς θα είναι δημοκρατικά ισοπεδωμένο και ιμπεριαλιστικά κατεχόμενο. Συναφής είναι επίσης ο ιλαροτραγικός και ντροπιαστικός «δημόσιος διάλογος» των τελευταίων εβδομάδων για την απόδοση Ιθαγένειας. Αποκλίνοντας από πιο σώφρονες και ψύχραιμες προσεγγίσεις άλλων ευρωπαϊκών κρατών επιχειρείται μια επιπόλαιη, εσπευσμένη και ιδεολογικοπολιτικά εμπνευσμένη –και μάλιστα εθνομηδενιστικά προσανατολισμένη– νομιμοποίηση όχι μόνο της λαθρομετανάστευσης αλλά και με τον τρόπο αυτό ενθάρρυνση της λαθρομετανάστευσης. Η ύβρις και επωδός ήταν και αναμενόμενη: Όποιος με ψυχραιμία και σύνεση παρατηρήσει ότι χρειάζεται περισσότερη σκέψη για την πολιτική που πρέπει να υιοθετηθεί κατατάσσεται συνοπτικά σε εκείνη την βδελυρή μεταφυσική έννοια των «ακροδεξιών». Μια δηλαδή πρόστυχη και κατάπτυστη υβριστική κατασκευή που ετοιμοπόλεμα υπηρετεί ένα πλέον μεγάλο πλήθος πνευματικών και πολιτικών θαμώνων του διεθνικά, εξωπολιτικά και εξωελληνικά (για να θυμηθούμε την γνωστή φράση του Ανδρέα Παπανδρέου) στημένου εθνομηδενιστικού περίγυρου. Ακροδεξιός όποιος έχει αντιρρήσεις για την καταστρατήγηση της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας στην Κύπρο, ακροδεξιός όποιος αντισταθεί στον τουρκικό επεκτατισμό, ακροδεξιός όποιος αντισταθεί στον αλυτρωτισμό «κρατικών εθνών» των Βαλκανίων, ακροδεξιός όποιος αντικρούσει την λαθρομετανάστευση, ακροδεξιός όποιος αντικρούσει τον αποδομητικό εθνομηδενισμό, ακροδεξιός ο Σαμαράς, ακροδεξιός ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Βάσος Λυσσαρίδης, ακροδεξιοί όσοι δεν είναι εθνομηδενιστές, ακροδεξιοί όσοι αγαπούν τον πολιτισμό τους και την πατρίδα τους, ακροδεξιοί όσοι προσκολλώνται στις παραδόσεις τους, ακροδεξιοί όσοι θέλουν μια Ευρώπη των Πατρίδων, ακροδεξιοί όσοι δεν θέλουν να διαμελιστεί το Αιγαίο ή να οδηγηθεί η Θράκη προς απόσχιση, ακροδεξιοί όσοι αμφισβητούν αλβανικές θέσεις ότι τα σύνορά τους πρέπει να είναι μέχρι την Πρέβεζα, ακροδεξιοί και υπερβολικοί όσοι δεν συμφωνούν πως υπάρχει «Αιγαιακό μακεδονικό έθνος», ακροδεξιοί όσοι θέλουν άμεση δημοκρατία, ακροδεξιοί όσοι είχαν αντίρρηση στις άνομες και καταχρηστικές μεταψυχροπολεμικές επεμβάσεις της «διεθνούς κοινότητας», και τα λοιπά (βδελυρά και ντροπιαστικά που θίγουν τον κοινό νου και κάθε έννοια πολιτικού πολιτισμού).
....δυστυχώς το πρόβλημα των νεοελλήνων είναι πολύ βαθύτερο: Είναι ταυτόχρονα πνευματικό και πολιτικό. Σύντομα θα είναι και ανθρωπολογικό, οπότε η πολλαπλή διχοτόμησή του θα είναι αναπόδραστη. Ιδεολογικά, υποσυνείδητα ή ενδόμυχα πολλοί ίσως αυτό θέλουν, διαφορετικά δεν είναι κατανοητό γιατί το υποστηρίζουν με τόσο φανατισμό όσον αφορά την Κύπρο ή γιατί επιδεικνύουν τόσο μεγάλο έλλειμμα ευαισθησίας για τις αναθεωρητικές αξιώσεις κατά της Ελλάδας.
Παναγιώτης Ήφαιστος
Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Πανεπιστήμιο Πειραιώς
www.ifestosedu.gr – info@ifestosedu.gr
...Εξ αντικειμένου, ο πλούτος μιας γλώσσας είναι πνευματικός πλούτος των μελών ενός έθνους και το αντίστροφο. Παραμένει το γεγονός, όμως, ότι οι νεοέλληνες πάσχουμε. Πρώτον, σ’ αντίθεση με το παρελθόν –ακόμη και στις χειρότερες στιγμές του έθνους– σήμερα ελάχιστοι νεοέλληνες είναι ελληνομαθείς. Δεύτερον, οι παλινωδίες όσον αφορά την διδασκαλία της Αρχαίας ελληνικής, της πλουσιότερης ίσως γλώσσας (εφάμιλλη είναι η κινεζική και ίσως η γερμανική) ροκάνισαν τα θεμέλια της γλωσσομάθειας των νεοελλήνων όπου και αν βρίσκονται. Τρίτον, εκτιμώ, παρά το γεγονός ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν πολλές αντιρρήσεις για αυτή την εκτίμηση, ότι οι έλληνες της διασποράς είναι συχνά πολύ πιο ευαίσθητοι για το έθνος, την επιβίωσή του και τα συμφέροντα του νεοελληνικού έθνους και των απανταχού ελλήνων. Απόδειξη γι’ αυτό, πάντως, θα μπορούσε να είναι το γεγονός ότι ο εθνομηδενισμός αυτή την στιγμή εκκολάπτεται μέσα στα σπάργανα του νεοελληνικού και κυπριακού κράτους και όχι στην διασπορά. Ή μήπως κάνω λάθος; Τέλος, δράττομαι της ευκαιρίας για να διατυπώσω μερικές θέσεις που νομίζω ότι πραγματολογικά επαληθεύονται πλήρως. Κυρίως ότι, η κυριότερη «αποστολή» του νεοελληνικού κράτους καταμαρτυρούμενα ήταν και συνεχίζει να είναι ο εκμηδενισμός των ελλήνων:
Πρώτον, μετά την δημιουργία του νεοελληνικού κράτους βλέπουμε μια διαρκή συρρίκνωση του μακραίωνου ελληνικού έθνους από ιστορικούς χώρους στους οποίους η παρουσία του δεν συνυφαινόταν, κατ’ ανάγκη, με τις κυριαρχικές οριοθετήσεις. Κυριαρχικές οριοθετήσεις οι ο οποίες, μετά την Βυζαντινή Οικουμένη, αποτέλεσαν ανεπίστροφα, δυστυχώς, διοικητική προσέγγιση ενός, κυριολεκτικά, «μαντρώματος» και ρατσιστικής ομοιογενοποίησης των ανθρώπων. Πρώτοι διδάξαντες ήταν τα ηγεμονικά κράτη της Ευρώπης και το Αμερικανικό κράτος ήδη από τα πρώτα χρόνια μετά την Αμερικανική Επανάσταση.
Δεύτερον, κανείς δεν έχει παρά να διαβάσει καλύτερα τα διαμειφθέντα την δεκαετία του 1910 και 1920 για να κατανοήσει πλήρως ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα τότε όπως και σήμερα έγκειται στο γεγονός πως οι κυβερνώντες στο μονίμως παραπαίων νεοελληνικό κράτος έβλεπαν τον κόσμο όχι με όρους έθνους αλλά με όρους εξουσίας-υπηκόων, αντίστοιχα και ανάλογα με τα μοντερνιστικά κράτη της δυτικής Ευρώπης με τα οποία μονίμως διατηρεί ασύμμετρες σχέσεις. Η ειδοποιός διαφορά όμως είναι γιγαντιαία: Στα δυτικοευρωπαϊκά κράτη από τον 16ο-19ο αιώνα η αγωνία δεν ήταν το πώς θα συγκροτήσουν πολιτικά προϋπάρχοντα έθνη αλλά το πώς θα διοικήσουν ηγεμονικά τις κοινότητες εξαθλιωμένων δουλοπαροίκων οι οποίοι στην μετά-Μεσσαιωνική εποχή δημιουργούσαν διαφοροποιημένα κοινωνικά περιβάλλοντα. Έτσι, η αναγκαία και μη εξαιρετέα ανθρωπολογική συνοχή νοήθηκε ρατσιστικά, επιβλήθηκε γενοκτονικά και συγκρατήθηκε στο πλαίσιο μιας σχέσης εξουσίας-υπηκόων. Όπως και με πολλά άλλα έθνη που υπέστησαν την λαίλαπα του ηγεμονισμού και της αποικιοκρατίας, όμως, το ανθρωπολογικό περιβάλλον των ελλήνων ήταν διαφορετικό. Διέθεταν μακραίωνη πνευματική και πολιτική διαμόρφωση και μεγάλα κτίσματα πολιτικού πολιτισμού, δηλαδή, διέθεταν συγκροτημένο έθνος. Αναμφίβολα, ανθρωπολογικά μιλώντας ήταν διάσπαρτο και το στοίχημα σωστά νοούμενο ήταν να συνεχίσουν τον βίο τους στους ιστορικούς τους χώρους και όχι να μαντρωθούν κυριαρχικά στα πρότυπα του δυτικοευρωπαϊκού ηγεμονικού κράτους. Κάτι τέτοιο, όμως, υπερέβαινε τις δυνατότητες του νεοσυστανθέντος εξαρτημένου νεοελληνικού κράτους. Αυτό μπορούμε να το πούμε και διαφορετικά: Οι έλληνες και τα άλλα έθνη τα οποία με τόση ακρίβεια περιέγραφαν διάνοιες μεγάλης εμβέλειας όπως ο Ρήγας Φεραίος και ο Καβάφης, μπορούσαν σχεδόν αυτόματα να δημιουργήσουν δημοκρατίες και ειρηνικές σχέσεις αν, όπως το έθεσε ο Ρήγας, εξέλειπε ο τύραννος. Είχαμε όμως διαφορετικές εξελίξεις: Τελικά μετά από μεγάλες ανθρωπολογικές καταστροφές μιμούμενοι τα δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα δημιουργήθηκαν δύο μοντερνιστικά κράτη. Δεν αντιλέγω ότι υπό τις ιστορικές συνθήκες της τότε εποχής ενδεχομένως μια τέτοια καταστροφή να ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό αναπόφευκτη.
Τρίτον, για λόγους σχετικούς με τα ακαδημαϊκά μου καθήκοντα, διαβάζοντας βιβλίο νεοεισερχόμενου συναδέλφου που μόλις κυκλοφόρησε, ο οποίος, υπό το πρίσμα της Θουκυδίδειας επιστημονικής παράδοσης διεθνών σχέσεων συνέγραψε πρωτοπόρα μελέτη για το 1922 (Διονύσιος Τσιριγώτης, Η ελληνική στρατηγική στη Μικρά Ασία, 1919-1922. Σύγχρονη ελληνική ιστορία και εξωτερική πολιτική, βιβλίο στον πρόλογο του οποίου ο Καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης έγραψε εξίσου σημαντικές παρατηρήσεις), κανείς βλέπει ξεκάθαρα την αντιπάθεια πολλών εξουσιαστικών τρωκτικών του νεοελληνικού κράτους για τους τότε εκτός συνόρων έλληνες. Διαβάζοντας αυτή την έξοχη και επιστημονικά θεμελιωμένη ανάλυση, κανείς βλέπει ξεκάθαρα πως οι τότε νοοτροπίες δεν διαφέρουν από την εξόφθαλμη σημερινή ολοκληρωτική εγκατάλειψη ενός από τα πιο ανθηρά κομμάτια του ελληνικούς έθνους στην Κύπρο αλλά και την αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζουν πολλοί σήμερα τον εκφυλισμό των εξωτερικών συνόρων της σημερινής ελληνικής κυριαρχίας, καθώς επίσης και την παντελή αδιαφορία για τις ραγδαίες αλλαγές στις περιφερειακές κατανομές ισχύος και συμφερόντων οι οποίες κτίζουν μοντερνιστικούς εθνικισμούς απίστευτα αναχρονιστικούς. Κανείς βλέπει ακόμη ότι σήμερα δεν μιλάμε πλέον για κάποια συμμετρική σχέση μεταξύ των ευρύτερα εθνικά και οικουμενικά σκεπτόμενων και των μοντερνιστών νεοελλήνων αλλά για μια πλήρη πλέον πνευματική, πολιτική και γλωσσική καθίζηση. Στις μέρες μας αναρίθμητοι πλέον νεοέλληνες διανοούμενοι επιχειρούν να ενοχοποιήσουν τα πνευματικά και πολιτικά μας ερείσματα κάνοντας τεράστια εξομοιωτικά άλματα που εξισώνουν αυτά τα ερείσματα με εθνικιστικές μοντερνιστικές αντιλήψεις άσχετες με τον μακραίωνα πολιτισμό μας. Τα ελληνικά πανεπιστήμια και οι κρατικοί θεσμοί κυριολεκτικά γέμισαν με ιεραποστόλους οι οποίοι μέσα σε διεθνικές συσπειρώσεις προωθούν ιδεολογικά προσανατολισμένες εθνομηδενιστικές αποδομήσεις των ελλαδιτών και κυπρίων. Όλως περιέργως, οι ίδιοι ή περίπου οι ίδιοι είναι εξαιρετικά επιεικείς με τον σκοπιανό και αλβανικό αναθεωρητικό εθνικισμό. Όλως περιέργως επίσης οι ίδιες υπηρεσίες και αλλόκοτοι δρώντες όπως ο κερδοσκόπος Σόρος την ίδια στιγμή που προωθούν τον εθνομηδενισμό στην ημέτερη πλευρά προωθούν τον κρατικό αναθεωρητικό εθνικισμό στα Σκόπια και άλλα κράτη της περιοχής μας. Στην Κύπρο, εξάλλου, οι ίδιοι ή περίπου οι ίδιοι εδώ και μια περίπου δεκαετία ανέλαβαν εργολαβικά την αντίκρουση της ειρηνικής επίλυσης του κυπριακού υπό το πρίσμα της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας ευνοώντας ένα ακριβώς ρατσιστικό «κρατικό έθνος κυπρίων» που ασφαλώς θα είναι δημοκρατικά ισοπεδωμένο και ιμπεριαλιστικά κατεχόμενο. Συναφής είναι επίσης ο ιλαροτραγικός και ντροπιαστικός «δημόσιος διάλογος» των τελευταίων εβδομάδων για την απόδοση Ιθαγένειας. Αποκλίνοντας από πιο σώφρονες και ψύχραιμες προσεγγίσεις άλλων ευρωπαϊκών κρατών επιχειρείται μια επιπόλαιη, εσπευσμένη και ιδεολογικοπολιτικά εμπνευσμένη –και μάλιστα εθνομηδενιστικά προσανατολισμένη– νομιμοποίηση όχι μόνο της λαθρομετανάστευσης αλλά και με τον τρόπο αυτό ενθάρρυνση της λαθρομετανάστευσης. Η ύβρις και επωδός ήταν και αναμενόμενη: Όποιος με ψυχραιμία και σύνεση παρατηρήσει ότι χρειάζεται περισσότερη σκέψη για την πολιτική που πρέπει να υιοθετηθεί κατατάσσεται συνοπτικά σε εκείνη την βδελυρή μεταφυσική έννοια των «ακροδεξιών». Μια δηλαδή πρόστυχη και κατάπτυστη υβριστική κατασκευή που ετοιμοπόλεμα υπηρετεί ένα πλέον μεγάλο πλήθος πνευματικών και πολιτικών θαμώνων του διεθνικά, εξωπολιτικά και εξωελληνικά (για να θυμηθούμε την γνωστή φράση του Ανδρέα Παπανδρέου) στημένου εθνομηδενιστικού περίγυρου. Ακροδεξιός όποιος έχει αντιρρήσεις για την καταστρατήγηση της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας στην Κύπρο, ακροδεξιός όποιος αντισταθεί στον τουρκικό επεκτατισμό, ακροδεξιός όποιος αντισταθεί στον αλυτρωτισμό «κρατικών εθνών» των Βαλκανίων, ακροδεξιός όποιος αντικρούσει την λαθρομετανάστευση, ακροδεξιός όποιος αντικρούσει τον αποδομητικό εθνομηδενισμό, ακροδεξιός ο Σαμαράς, ακροδεξιός ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Βάσος Λυσσαρίδης, ακροδεξιοί όσοι δεν είναι εθνομηδενιστές, ακροδεξιοί όσοι αγαπούν τον πολιτισμό τους και την πατρίδα τους, ακροδεξιοί όσοι προσκολλώνται στις παραδόσεις τους, ακροδεξιοί όσοι θέλουν μια Ευρώπη των Πατρίδων, ακροδεξιοί όσοι δεν θέλουν να διαμελιστεί το Αιγαίο ή να οδηγηθεί η Θράκη προς απόσχιση, ακροδεξιοί όσοι αμφισβητούν αλβανικές θέσεις ότι τα σύνορά τους πρέπει να είναι μέχρι την Πρέβεζα, ακροδεξιοί και υπερβολικοί όσοι δεν συμφωνούν πως υπάρχει «Αιγαιακό μακεδονικό έθνος», ακροδεξιοί όσοι θέλουν άμεση δημοκρατία, ακροδεξιοί όσοι είχαν αντίρρηση στις άνομες και καταχρηστικές μεταψυχροπολεμικές επεμβάσεις της «διεθνούς κοινότητας», και τα λοιπά (βδελυρά και ντροπιαστικά που θίγουν τον κοινό νου και κάθε έννοια πολιτικού πολιτισμού).
....δυστυχώς το πρόβλημα των νεοελλήνων είναι πολύ βαθύτερο: Είναι ταυτόχρονα πνευματικό και πολιτικό. Σύντομα θα είναι και ανθρωπολογικό, οπότε η πολλαπλή διχοτόμησή του θα είναι αναπόδραστη. Ιδεολογικά, υποσυνείδητα ή ενδόμυχα πολλοί ίσως αυτό θέλουν, διαφορετικά δεν είναι κατανοητό γιατί το υποστηρίζουν με τόσο φανατισμό όσον αφορά την Κύπρο ή γιατί επιδεικνύουν τόσο μεγάλο έλλειμμα ευαισθησίας για τις αναθεωρητικές αξιώσεις κατά της Ελλάδας.
Παναγιώτης Ήφαιστος
Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Πανεπιστήμιο Πειραιώς
www.ifestosedu.gr – info@ifestosedu.gr
Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΤΗΝ ΘΑΛΕΙΑ ΔΡΑΓΩΝΑ
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Επιφανους 1
117 42, Αθήνα
τηλ. 210-9214863
fax 210-9236325
e-mail: mikisthe@otenet.gr
Προς την κ. Θάλεια Δραγώνα
Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας
Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην προσχολική ηλικία
του Εθνικού και Καποδστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Ναυαρίνου 13, 10680 Αθήνα
Αθήνα, 10.1.2010
Αγαπητή κυρία Δραγώνα,
Έλαβα την επιστολή και τα βιβλία σας και σας ευχαριστώ. Διάβασα επίσης στο «Βήμα» και τα «Νέα» τις συνεντεύξεις σας, οι οποίες όμως κινούνται μονάχα γύρω από δυο-τρεις φράσεις που σας αποδόθηκαν εδώ και πολύ καιρό, για να διαψευσθούν ύστερα από μεγάλη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση.
Οι συνεντεύξεις αυτές και η μεγάλη προβολή τους (σε συνδυασμό με την φίμωση των αντιθέτων απόψεων) δεν πετυχαίνουν τίποτε άλλο παρά να αποκαλύπτουν στον ελληνικό λαό τους πανίσχυρους φίλους σας στα ΜΜΕ αποδεικνύοντας το εύρος και τα ερείσματα αλλά και τον συντονισμό της προσπάθειας που εξυφαίνεται με στόχο την αλλοίωση της εθνικής-ελληνικής μας ταυτότητας. Καθώς και τον τρόμο που δημιουργεί η αυξανόμενη παλλαϊκή αντίδραση στις απόψεις σας, που ακυρώνει την αρχική σας προσπάθεια να εκμεταλλευθείτε την αντίδραση του κ. Καρατζαφέρη βαφτίζοντας όσους διαφωνούν «ακροδεξιούς».
Τρόμος που φτάνει σε σημείο να προκαλεί συμπτώματα της «Λύσσας-Σόρος» σε υποταχτικούς κονδυλοφόρους όπως σ’ αυτόν τον δυστυχή κ. Χάρη σε σημερινό (9.1.10) ένθετο αθηναϊκής εφημερίδας.
Επειδή τυχαίνει να είμαι ένας από τους πρωτεργάτες αυτής της εκστρατείας για την ενημέρωση του ελληνικού λαού με ρίζες βαθειές στην αληθινή ελληνική Αριστερά από την εποχή του ΕΑΜ, θα ήμουν ο τελευταίος που θα επέτρεπα στον οποιονδήποτε να καπηλευτεί την λέξη και την έννοια «πατρίδα».
Το ΕΑΜ και το τότε ΚΚΕ κατέκτησε την εμπιστοσύνη του 70% του λαού μας για την πίστη του και τους αγώνες του για τη Λευτεριά της ελληνικής πατρίδας και την αναγέννηση του ελληνικού έθνους. Με την πεποίθηση ότι υπηρετούμε τα ιδεώδη των Ελλήνων για την ελευθερία και την δημοκρατία από τα βάθη των αιώνων και φτάνοντας ως το «Ελευθερία ή θάνατος» του Κολοκοτρώνη, ορθώσαμε το ανάστημά μας και αναμετρηθήκαμε με το όπλο στο χέρι, με την πιο φονική δύναμη που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα: την χιτλερική Βέρμαχτ, τα ναζιστικά Ες-Ες και την Γκεστάπο, με αμέτρητες θυσίες σε αίμα, βασανισμούς και διώξεις. Ενώ παράλληλα και μέσα σ΄ εκείνες τις σκληρές συνθήκες τιμούσαμε και τρεφόμαστε με τον ελληνικό πολιτισμό για τον οποίο είμαστε περήφανοι και συγχρόνως οραματιζόμαστε τη μελλοντική κοινωνία της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της «πανανθρώπινης λευτεριάς».
Αυτή υπήρξε ως σήμερα η γνήσια και μοναδική Αριστερά, όπου οι λέξεις «έθνος» και «πατρίδα» ήταν για μας δόξα και τιμή και όχι ντροπή όπως τις κατάντησαν χτες και σήμερα ορισμένα γκρουπούσκουλα και ομάδες «διανοουμένων» που στο όνομα της Αριστεράς ντροπιάζουν με τις «ιδέες» και τα καμώματά τους, τους αγώνες και τις θυσίες μας, ενώ δηλητηριάζουν την ανύποπτη νεολαία μας, που η νικήτρια και θριαμβεύουσα ακόμα και σήμερα εθνικοφροσύνη κρατάει στα σκοτάδια, έχοντας καταδικάσει σε λήθη τη σύγχρονη ιστορία μας.
Όμως η ακτινοβολία εκείνων των ηρωικών χρόνων αψηφώντας όλα τα εμπόδια εξακολουθεί να εμπνέει το λαό μας, γι’ αυτό και η αντίθεση στην συστηματική απόπειρα που επιχειρείται εδώ και καιρό με στόχο την ουσιαστική ανατροπή της ελληνικής ιστορίας, είναι καθολική και δεν συνδέεται με την α΄ ή την β΄ πολιτική παράταξη αλλά με το σύνολο των Ελλήνων, που γαλουχήθηκε με μια συγκεκριμένη και βαθειά ριζωμένη άποψη για το τι είναι πατρίδα, τι είναι Ελλάδα, τι είναι ιστορία, τι είναι ελληνικός λαός και ελληνικό έθνος.
Κι ακόμα γνωρίζει καλά -γιατί τα βιώνει, ποια είναι τα βασικά ιστορικά και πολιτισμικά στοιχεία που μας διέπλασαν από το ΄21 έως σήμερα.
Αρνούμενοι και κατεδαφίζοντας όλα αυτά που μας έκαναν αυτούς που είμαστε χτες, προχτές και σήμερα,με το πρόσχημα μιας δήθεν επιστημονικής αναθεώρησης της ιστορικής πραγματικότητας, όπως αποδεικνύεται σε κάθε σελίδα του βιβλίου σας «Τι είν’ η Πατρίδα μας;» στην ουσία αμφισβητείτε ο,τιδήποτε θετικό έπραξε ο λαός αυτός σε όλους τους τομείς του εθνικού μας βίου κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων.
Με το βιβλίο σας αποδομείτε τις ιδέες, πεποιθήσεις, τα «πιστεύω», σε σχέση με το ελληνικό έθνος και τις ρίζες του, δηλαδή όλα αυτά που ενέπνευσαν και παρακίνησαν τον λαό μας. Όμως αν στις αρχές του 19ου αιώνα δεν υπήρχαν οι ιδέες για τη συνέχεια του ελληνικού έθνους και όλα τα «πιστεύω» που εσείς σήμερα απορρίπτετε ως άνευ ουσιαστικού περιεχομένου και εκτός ιστορικής πραγματικότητας, τότε δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν η Επανάσταση του ΄21, το κίνημα του Φιλελληνισμού, το δημοκρατικό κίνημα του Μακρυγιάννη, η αποπομπή του Όθωνα, οι Βαλκανικοί πόλεμοι, η Εθνική Αντίσταση. Δεν θα υπήρχε ο Άρης Βελουχιώτης. Και όχι μονάχα αυτός, γιατί σύμφωνα με κείνα που επιχειρείτε να διδαχθούν τα παιδιά μας, δεν θα υπήρχε ούτε ένας αντάρτης, μιας και ΟΛΟΙ πήραν τα όπλα για την Ελλάδα και την Πατρίδα. Ενώ αν είχαν τα μυαλά τα δικά σας, δηλαδή εξέταζαν το «επιστημονικώς ορθόν», θα τα βρίσκανε μια χαρά με τους Γερμανούς που εξ άλλου το μόνο που ζητούσαν από μας ήταν να τους παραχωρήσουμε την άδεια χρήσης των λιμανιών και των αεροδρομίων μας.
Κατά τον ίδιο τρόπο δεν θα υπήρχαν οι δημοκρατικοί αγώνες και η Αντίσταση κατά της χούντας. Δεν θα υπήρχαν ο Σολωμός, ο Κάλβος, ο Παλαμάς, ο Καβάφης, ο Καλομοίρης,ο Καζαντζάκης, o Σικελιανός, ο Σεφέρης, ο Ρίτσος, ο Τσαρούχης, ο Ελύτης, ο Χατζιδάκις, ο Εγγονόπουλος,ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, ο Παρθένης, ο Καμπανέλλης, ο Γεωργουσόπουλος, ο Κουν, ο Μινωτής, ο Κακογιάννης, ο Αγγελόπουλος. Όπως δεν θα υπήρχαν οι διανοητές, οι φιλόσοφοι, οι μεγάλοι πολιτικοί ηγέτες από τον Τρικούπη και τον Βενιζέλο ωε τον Καραμανλή και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν θα υπήρχαν τα μεγάλα κινήματα όπως των δημοτικιστών και των φοιτητών. Δεν θα υπήρχε το κίνημα για την Κύπρο ούτε οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τα σημερινά θύματα του επιθετικού ιμπεριαλισμού, την Γιουγκοσλαυία, την Παλαιστίνη, το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Και δεν θα συνέβαιναν προ παντός εκείνες οι πράξεις, που αποδεικνύουν την ιδιαιτερότητα του λαού μας, που τόσο επίμονα σαρκάζετε, όπως το ΟΧΙ το 1940 και η μάχη της Κρήτης, καθώς και το ότι ανάμεσα σε όλους τους ευρωπαίους, μονάχα η Ελλάδα αρνήθηκε να ντύσει τα παιδιά της με την στολή της Βέρμαχτ και να τα στείλει στο ανατολικό μέτωπο. Χάρη στις μοναδικές μέσα στην κατεχόμενη Ευρώπη παλλαϊκές διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας με χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες και εκτοπισμένους σε στρατόπεδα θανάτου.
Κι αυτό γιατί οι εθνικοί και δημοκρατικοί μας αγώνες, καθώς και τα πνευματικά έργα και οι πολιτικές πράξεις των προσώπων αυτών, διαπνέονταν από την πεποίθηση ότι η σύγχρονη Ελλάδα έχει επηρεαστεί βαθειά από μια βαρειά κληρονομιά, απέναντι στην οποία θα πρέπει να φανούμε δημιουργικά αντάξιοι.
Για όλα αυτά έχετε να πείτε μια μόνο λέξη: εθνοκεντρισμός, δηλαδή ότι είναι ασυγχώρητη υπερηφάνεια για ένα λαό να θαυμάζει τα επιτεύγματά του, φτάνοντας στο σημείο να προτείνετε να εκλείψει από τα σχολικά βιβλία, γιατί αυτό επιτάσσει η σύγχρονη επιστήμη για την αναθεώρηση της ιστορίας. Με άλλα λόγια επιχειρείτε έναν γενικευμένο ευνουχισμό σε ό,τι πολυτιμότερο και πιο ελληνικό πέτυχε ο λαός μας έως τώρα, με τελικό αποτέλεσμα την μετατροπή μας σε έναν άλλο λαό, προσαρμοσμένο στις συνταγές του καμουφλαρισμένου αφελληνισμού, που κοσμούν κάθε σελίδα του εν λόγω βιβλίου σας.
Κι αυτό γιατί διαφωνείτε με την ύπαρξη και την αξία των βασικών πυλώνων πάνω στους οποίους στηρίχθηκαν οι ιδέες, οι πράξεις, οι αγώνες, οι θυσίες και τα έργα, πνευματικά και άλλα.
Βαφτίζετε εθνοκεντρισμό την ξεχωριστή πίστη, ακόμα και θαυμασμό που μπορεί να έχει ένας λαός για την ιστορία και τον εαυτό του. Τις ξένες επεμβάσεις, που αλλοίωσαν την εθνική μας ζωή, τις θεωρείτε σχεδόν ανύπαρκτες και πρόσχημα για να καλύψουμε τις δικές μας -υπαρκτές βεβαίως- αδυναμίες.
Την ιδιαιτερότητα των αγώνων μας, ειδικά στον β΄ παγκόσμιο πόλεμο την αποκαλείτε σωβινισμό, πράξη εχθρική προς τους άλλους και την θεωρείτε γενεσιουργό αιτία ξενοφοβίας.
Την υπερηφάνεια μας για τα κατορθώματα των αρχαίων Ελλήνων την βαφτίζετε στείρο εθνικισμό και ιστορική αυταπάτη. Δηλαδή θέλετε σώνει και καλά να αποδείξετε ότι κακώς πιστεύαμε ως τώρα όσα πιστεύαμε για την καταγωγή, τις παραδόσεις, την ιστορία και τον πολιτισμό μας, πράξη που στην ιατρική επιστήμη ονομάζεται «ευνουχισμός». Και οχυρωμένη πίσω από ηχηρά ονόματα ξένων επιστημόνων βαλθήκατε με την βοήθεια ισχυρών πολιτικών και οικονομικών κύκλων, μιας και είναι πολύ δύσκολο να ευνουχίσετε έναν ολόκληρο λαό κατεδαφίζοντας τα σύμβολα και τους μύθους του, να ξεκινήσετε το θεάρεστο έργο σας από τα τρυφερά και ανύποπτα παιδιά μας.
Όπως το επιχείρησε χθες η φίλη σας κ. Ρεπούση -ανεπιτυχώς- ενώ σήμερα, με τον αέρα μάλιστα της κρατικής συμπαράστασης το επεκτείνετε εσείς με νέα έφοδο για τον ευνουχισμό της μαθητικής μας νεολαίας από κρατικό μάλιστα πόστο!
Γνωρίζετε κυρία Δραγώνα, ότι δεν έχω τίποτα προσωπικό μαζί σας, όπως γνωρίζετε ότι θα σας ήταν λίγο δύσκολο να με βαφτίσετε κι εμένα … ακροδεξιό. Προς το παρόν μπορείτε εσείς και οι φίλοι σας να με φιμώσετε. Όμως σ’ αυτό είμαι συνηθισμένος και μάλιστα θα σας έλεγα ότι όποιοι και όσοι στο παρελθόν κατά καιρούς επεχείρησαν να φιμώσουν τις ιδέες αλλά και την μουσική μου, είχαν … κακά γεράματα. Όπως ίσως ξέρετε ή θα έχετε ακούσει, η ζωή και το έργο μου στηρίχθηκε επάνω σε τρεις λέξεις: Ελλάδα, Πατρίδα, Ελευθερία. Και όλοι μου οι αγώνες έγιναν μόνο και μόνο για να τις υπερασπίσω με κάθε θυσία. Το ίδιο κάνω και τώρα.
Σήμερα εσείς και οι φίλοι σας, με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι οι προηγούμενοι, επιχειρείτε να κατεδαφίσετε τις ιδέες, τις πράξεις και τα έργα που συμβολίζουν αυτές οι τρεις λέξεις, που όπως είπα, ενέπνευσαν και στήριξαν όλες τις γενιές των νεοελλήνων, για να γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα.
Μια κορυφαία στιγμή στην νεότερή μας ιστορία υπήρξε και η Εθνική μας Αντίσταση, τότε που έλαμψαν αυτές οι τρεις λέξεις οδηγώντας τα νιάτα εκείνης της εποχής σε ανυπέρβλητες θυσίες. Χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδες τα θύματα. Τι μας οδηγούσε τότε; Όλα αυτά που καταδικάζονται σε κάθε σελίδα του βιβλίου σας, για να ανοίξει ο δρόμος σε μια γενικευμένη αλλοίωση του εθνικού μας χαρακτήρα ξεκινώντας με δήθεν επιστημονικό τρόπο από τα τρυφερά μας νιάτα.
Άλλωστε αυτή η προσπάθεια που γίνεται μέσα στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, έχει αφετηρία γνωστά σε όλους διεθνή κέντρα, που επιδιώκουν την διάλυση των εθνών-λαών με εθνικές ιδιαιτερότητες, συμφέροντα και «αρχές» που οδηγούν σε αντιστάσεις μπροστά στη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης και γι’ αυτό με τη διάλυση των εθνών επιδιώκουν την μετατροπή των ανθρώπων σε ανυπεράσπιστες μονάδες χωρίς μνήμη και ενοχλητικές ιδιαιτερότητες.
Eίναι δυνατόν να επιτραπεί να γίνει κάτι τέτοιο; Να γιατί με βρίσκετε και θα με βρίσκετε πάντοτε αντίθετο, γιατί πιστεύω ότι η γενιά η δική μου έχει αποδείξει στην πράξη, με έργα και όχι μόνο με λόγια, ότι σ’ αυτή τη γωνιά της γης κατοικούν άνθρωποι που είναι Έλληνες με όλη την ιστορική σημασία αυτής της λέξης και τίποτε -απολύτως τίποτε- δεν μπορεί να αμαυρώσει και πολύ περισσότερο να αλλοιώσει.
Τέλος οφείλω να σας πω ότι:
Από την ανάγνωση του βιβλίου σας «Τι είν’ η Πατρίδα μας;» έχω συναγάγει ορισμένα συμπεράσματα, που πιστοποιούν θεμελιακές διαφορές από τις απόψεις σας. Θα αρκεστώ προς το παρόν σε μερικά παραδείγματα:
«Η κυρίαρχη αντίληψη για το έθνος και την εθνική ταυτότητα, με βάση την οποία οι πολιτικές εξουσίες στην Ευρώπη αλλά και έξω από αυτήν οργανώνουν το διαπαιδαγωγητικό ρόλο του σχολείου, είναι ακόμη σήμερα σε μεγάλο βαθμό η αντίληψη που κληρονόμησε ο ρομαντισμός του 19ου αιώνα, σύμφωνα με την οποία το έθνος αποτελεί οικουμενική, «φυσική» οντότητα, ανεξάρτητη από το χρόνο και το χώρο, και η εθνική ταυτότητα, αυτονόητη και αναλλοίωτη αποτύπωση κοινωνικής ομοψυχίας και συνοχής. Οι εθνικές ιστοριογραφίες προέρχονται από αυτή την παράδοση και δίνουν έμφαση στη συνέχεια της ιστορίας και του πολιτισμού της εθνικής ομάδας, στις αντιστάσεις της απέναντι στις εξωτερικές επιβουλές, στην ομοιογένειά της. Στο σχολείο η ιστορία καλείται να διδάξει τα κατορθώματα των προγόνων και να σφυρηλατήσει την εθνική υπερηφάνεια και ενότητα, ενώ η γλώσσα και η γεωγραφία επιβεβαιώνουν την εθνική συνέχεια στο χρόνο και στο χώρο». (σελ. 31)
Είναι φανερό ότι θεωρείτε ότι το έθνος και η εθνική ταυτότητα είναι «κληρονομιά του ρομαντισμού του 19ου αιώνα [και δεν] αποτελεί «φυσική» οντότητα ανεξάρτητη από τον χρόνο και τον χώρο, αυτονόητη και αναλλοίωτη αποτύπωση εθνικής ομοψυχίας και συνοχής».
Φαίνεται ακόμη ότι δεν είσθε σύμφωνη με την έμφαση που δίνεται στο σχολείο «στη συνέχεια της ιστορίας και του πολιτισμού της εθνικής ομάδας, στις αντιστάσεις της απέναντι στις εξωτερικές επιβουλές, στην ομοιογένειά της». Καθώς και στο γεγονός ότι «η ιστορία καλείται να διδάξει τα κατορθώματα των προγόνων και να σφυρηλατήσει την εθνική υπερηφάνεια και ενότητα., ενώ η γλώσσα και η γεωγραφία επιβεβαιώνουν τη συνέχεια στο χρόνο και στον χώρο».
Θα ήθελα ειλικρινά να μου λέγατε, αν η παράγραφος αυτή αναφέρεται θετικά ή αρνητικά στον τρόπο που το σχολείο αντιμετωπίζει τα προβλήματα αυτά. Μιας και δεν το λέτε φανερά. Όμως αφήνετε να υπονοηθεί, ότι όλες αυτές οι ιδέες περί έθνους και εθνικής ταυτότητας αποτελούν σύμπτωμα που μας επιβλήθηκε από την «ρομαντική αντίληψη της ιστορίας στο τέλος του 19ου αιώνα. Άρα ξεπερασμένες και αντιεπιστημονικές σύμφωνα με την οπτική γωνία τη δική σας και των υπολοίπων συνεργατών σας που συμμετέχουν στην συγγραφή του εν λόγω βιβλίου.
Να όμως που τόσο εγώ όσο και οι γενιές των παππούδων μου αλλά και των συμμαχητών και συνοδοιπόρων μου στους δρόμους των εθνικών αγώνων και στις προσπάθειες για τη δημιουργία μιας ελληνικής τέχνης διαπνεόμεθα σε κάθε μας βήμα και προσπάθεια από αυτές ακριβώς τις ιδέες που καταγγέλλετε ως ξεπερασμένες και ευτελή ως φαίνεται προϊόντα μιας ξεπερασμένης πια ρομαντικής αντίληψης. Και μόνο μ’ αυτή την παράγραφο, μου ζητάτε να απαρνηθώ τον εαυτό μου, τη ζωή μου, τις ιδέες και το έργο μου. Και όχι μόνο από εμένα αλλά όπως αποδεικνύεται από τις πράξεις και τα έργα τους, ΟΛΟΥΣ σχεδόν τους νεοέλληνες, ανώνυμους και επώνυμους που από το 1821 έως σήμερα πίστεψαν ακριβώς σ’ αυτά που θεωρείτε ότι κακώς διδάσκονται σήμερα στο ελληνικό σχολείο. Άλλωστε αμέσως μετά διευκρινίσατε ότι «στις σύγχρονες κοινωνικές επιστήμες για το εθνικό φαινόμενο η ρομαντική αντίληψη για το έθνος έχει γίνει αντικείμενο κριτικής… Οι σύγχρονες θεωρήσεις (…) συγκλίνουν στην παραδοχή ότι η έννοια του έθνους είναι σχετικά πρόσφατη, αλλάζει μέσα στο χρόνο» και παρακάτω αποκαλείτε «φανταστική κοινότητα» του έθνους που στηρίζεται στη νέα νοηματοδότηση (ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω τον όρο) υπαρκτών κοινών χαρακτηριστικών» και όλα αυτά τα προσφέρει «η εθνική ταυτότητα» (που ήρθε) «να αντικαταστήσει το κενό που δημιούργησε η κατάλυση των παραδοσιακών μορφών κοινωνικής οργάνωσης».
«Καθώς διευρύνεται το σχετικά πρόσφατο ενδιαφέρον των κοινωνικών επιστημών για το εθνικό φαινόμενο, η ρομαντική αντίληψη για το έθνος έχει γίνει αντικείμενο κριτικής τα τελευταία χρόνια. Οι σύγχρονες θεωρήσεις, παρά τις σημαντικές διαφορές τους ως προς την προέλευσή τους, συγκλίνουν στην παραδοχή ότι η έννοια του έθνους είναι σχετικά πρόσφατη, αλλάζει μέσα στο χρόνο και μπορούμε επομένως να κάνουμε την ιστορία της: πιο συγκεκριμένα η έννοια του έθνους όπως χρησιμοποιείται σήμερα διμορφώθηκε ιστορικά τα τελευταία διακόσια χρόνια και συνδέεται άμεσα με τη δημιουργία των εθνών-κρατών (Noiriel 1991). Η εθνική ταυτότητα ήρθε να αντικαταστήσει το κενό που δημιούργησε η κατάλυση των παραδοσιακών μορφών κοινωνικής οργάνωσης και να προσφέρει στα μέλη των σύγχρονων κοινωνιών νέα βάση κοινωνικής συνοχής μέσα από τη δημιουργία της «φαντασιακής κοινότητας» του έθνους, που στηρίζεται στη νέα νοηματοδότηση υπαρκτών κοινών πολιτισμικών χαρακτηριστικών». (σελ. 31)
Γιατί τάχα πολύπλοκες εγκεφαλικές αναλύσεις για αυτονόητα γεγονότα, όπως είναι η συνεχής ανανέωση των μορφών της κοινωνικής συγκρότησης, για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το έθνος αποτελεί μια «φανταστική κοινότητα»; Αλήθεια, τι θα πει αυτό; Το έθνος σε σχέση με την κοινωνία είναι η ψυχή σε σχέση με το σώμα. Κι εδώ είναι πιστεύω, το λάθος της σύγχρονης κοινωνικής επιστήμης, που επαγγέλλεσθε. Γιατί επιχειρεί να αναλύσει και να εξηγήσει μορφές και λειτουργίες που αφορούν την κοινωνία-σώμα και όχι το έθνος-ψυχή. Που δεν αναλύεται ούτε εξηγείται, γιατί όπως και τα φαινόμενα της θρησκείας και της τέχνης, ανάγεται στην μεταφυσική και στην υπέρβαση. Στο υπερλογικό και ανεξήγητο.
Αν και για τη συνέχεια του ελληνικού έθνους, πέραν του γεγονότος ότι για την παμψηφία θα έλεγα των νεοελλήνων -ανωνύμων και επωνύμων- δεν αποτελούσε και αποτελεί μόνο ένα είδος θρησκευτικής πίστης (άκρως αντιεπιστημονικής βεβαίως για σας) υπάρχουν απτές αποδείξεις ότι ορισμένοι βασικοί άξονες του πνευματικού κόσμου των αρχαίων Ελλήνων κατάφεραν να διατηρηθούν και να φτάσουν ως τις μέρες μας. Λ.χ. είναι πασίγνωστη η διάρκεια της ελληνικής γλώσσας. Δεν είναι όμως γνωστή η διάρκεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής μέσω των βασικών μουσικών κλιμάκων, που παρέμειναν αναλλοίωτες, καθώς οι αρχαίοι μουσικοί τρόποι πέρασαν ατόφιοι στη Βυζαντινή μουσική με το νέο όνομα «ήχοι» κι από κει δια μέσου της αραβικής μουσικής και με καινούριο όνομα, «δρόμοι», δημιούργησαν το ρεμπέτικο τραγούδι από το οποίο προήλθε τόσο η σύγχρονη λαϊκή μας μουσική όσο και η έντεχνη-λαϊκή μουσική, μέσα στην οποία συνενώθηκε η μουσική με την ποίηση. Δηλαδή το φαινόμενο που χαρακτήριζε την αρχαία μουσική, δεδομένου ότι τότε με τον όρο «μουσική» εννοούσαν αποκλειστικά την σύζευξη Μουσικής και Λόγου.
Ένα άλλο σημαντικό δημιούργημα των αρχαίων, υπήρξε ως γνωστόν και η Δημοκρατία και μάλιστα η άμεση Δημοκρατία. Μετά την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους και σχεδόν έως σήμερα στην Ευρώπη κυριάρχησαν συστήματα συγκεντρωτικά, βασιλείες αυτοκρατορίες, δικτατορίες, σοσιαλιστικές εξουσίες. Η χώρα μας κατακτήθηκε για τέσσερις αιώνες από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Εν τούτοις και κάτω από αυτές τις καταλυτικές συνθήκες οι ελληνικές κοινότητες, μέσα και έξω από τον γεωγραφικό μας χώρο, κυβερνήθηκαν με δημοκρατικό τρόπο. Οι κάτοικοι λ.χ. ενός χωριού εξέλεγαν τακτικά με καθολική ψηφοφορία την διοικητική και τη δικαστική τους εξουσία. Κι αυτό αντανακλάται στο Σύνταγμα της Επιδαύρου, μέσα στο οποίο ρητώς αναφέρεται ότι απαγορεύονται οι «τίτλοι ευγενείας». Άλλωστε αυτό το δημοκρατικό φρόνημα μπορούμε να πούμε ότι παραμένει έως σήμερα βασικό γνώρισμα της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Κι αυτό σε πείσμα των προσπαθειών των ξένων δυνάμεων να επιβάλουν τις γνωστές δυναστείες των Βαυαρών και των Γλύξμπουργκ. Γεγονός που αρνείσθε πεισματικά να παραδεχτείτε. Δηλαδή το γεγονός των συνεχών παρεμβάσεων των ξένων στην χώρα μας, που υπήρξαν πρόξενοι των μεγαλυτέρων εθνικών μας καταστροφών. Όπως της Μικρασιατικής, του Εμφυλίου, της Κύπρου και τέλος της στρατιωτικής δικτατορίας.
Συμφωνώ μαζί σας στην παράγραφο της σελ. 33, ότι τα κριτήρια με τα οποία ορίζεται ένα έθνος είναι πολιτισμικού χαρακτήρα: καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία και παραδόσεις, μύθοι, ιστορίες, μνήμες.
«Όπως χαρακτηριστικά δείχνουν οι παραπάνω έρευνες, τα κριτήρια με τα οποία ορίζεται το έθνος είναι πολιτισμικού χαρακτήρα: καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία και παραδόσεις, μύθοι, ιστορικές μνήμες. Τα πολιτισμικά αυτά κριτήρια, που θεωρούνται κοινά, προσδιορίζουν τον συμβολικό και τον φυσικό χώρο του έθνους. Οτιδήποτε διαφορετικό θεωρείται ότι βρίσκεται έξω από το έθνος και συνήθως απορρίπτεται. Έτσι τα έθνη έχουν προσδιοριστεί ιστορικά κατά κύριο λόγο μέσα από τις διαφορές τους από και σε σύγκριση με άλλα έθνη. Αυτή τη συνεχής διαδικασία ετεροπροσδιορισμού συμβάλλει στην αέναη αναπαραγωγή της εθνικής ταυτότητας ως μοναδικής και ομοιογενούς και στηρίζει την τάση της να αρνείται τόσο τις ομοιότητες με καθετί έξω από αυτήν όσο και τις διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της».
Όμως διαφωνώ με την άποψή σας πως «ό,τι είναι διαφορετικό, θεωρείται ότι βρίσκεται έξω από το Έθνος, συνήθως απορρίπτεται». Και ακόμα ότι «η συνεχής διαδικασία ετεροπροσδιορισμού συμβάλλει στην αέναη αναπαραγωγή της εθνικής ταυτότητας ως μοναδικής και ομοιογενούς και στηρίζει την τάση της να αρνείται τόσο τις ομοιότητες με κάθε τι έξω από αυτήν όσο και τις διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της».
Χωρίς ίσως να το θέλετε, φορτώνετε με αρνητικές ιδιότητες το Έθνος και την εθνική ταυτότητα, μιας και για να υπάρξουν κατά τη γνώμη σας, πρέπει πρώτον να ετεροπροσδιορισθούν και δεύτερον να «απορρίψουν» δηλαδή να κλειστούν στο καβούκι τους. Συμφωνούν άρα γε αυτές οι διαπιστώσεις με το ελληνικό έθνος; (Για να αρκεστούμε στη δική μας ιστορική εμπειρία). Γιατί όλα τείνουν να αποδείξουν ότι ο,τιδήποτε καλό και θετικό έγινε ως τώρα, οφείλεται στο γεγονός ότι είχαμε και έχουμε ανοιχτές θύρες (τουλάχιστον ως προς τον πολιτισμό) και προς Ανατολάς και προς Δυσμάς όπως και προς Βορρά. Έτσι ό,τι υπήρξε και ό,τι υπάρχει, αποτελεί δημιουργική πρόσμιξη διαφόρων ιδεών και πολιτισμών, ακόμα και τρόπων ζωής.
Ήμαστε πάντοτε ανοιχτοί κατά το παράδειγμα του Ρήγα Φεραίου, που ενώ σάλπιζε την επανάσταση των Ελλήνων, οραματιζόταν την μεγάλη οικογένεια των Βαλκανικών λαών. Το ίδιο που κάναμε κι εμείς στην Εθνική Αντίσταση, που αγωνιζόμαστε όχι μόνο για την δική μας ελευθερία αλλά και για την «πανανθρώπινη τη λευτεριά». Και μη μου πείτε ότι επηρεάστηκαν από την ρομαντική άποψη περί έθνους οι φουστανελάδες αγράμματοι ως επί το πλείστον Έλληνες επαναστάτες, όταν το Σύνταγμα της Επιδαύρου στα 1822 διακήρυσσε την ανασύσταση του ελληνικού έθνους αποτελώντας παράλληλα το δημοκρατικότερο Σύνταγμα όλων των εποχών, μιας και είχαν ανοιχτά τα μυαλά τους στις επιρροές της Γαλλικής και της Αμερικανικής ακόμα επανάστασης. Για να ετεροπροσδιοριστούμε θα πρέπει να είμαστε ανίκανοι να αυτοπροσδιοριζόμαστε κάθε στιγμή (ακόμα και σήμερα), ενώ η εθνική μας ταυτότητα υπήρξε και είναι τόσο ισχυρή, ώστε να μην έχουμε ούτε να θέλουμε να έχουμε εχθρούς, για να είμαστε αυτοί που είμαστε. Άλλωστε η βασική εξωτερική μας πολιτική ως τώρα υπήρξε και είναι αμυντική με εξαίρεση την τυχοδιωκτική εκστρατεία στην Τουρκία, που μας κόστισε τόσο ακριβά.
Και γιατί δεν ρωτάτε και μας (όσους επιζήσαμε), που περάσαμε μέσα από το καμίνι της ξένης κατοχής, να σας πούμε από πού αντλούσαμε τη δύναμη και το θάρρος να αναμετρηθούμε ίσος προς ίσον με την τερατώδη Χιτλερική μηχανή θανάτου; Μονάχα με την σκέψη ότι στο βάθος είμαστε ανώτεροι από αυτούς! (Εξ άλλου σ’ αυτό μας βοηθούσε η μετατροπή των εχθρών μας σε μια συμπαγή μάζα αιμοδιψών βαρβάρων). Γιατί; Γιατί ανήκαμε σε ένα Έθνος πολύ ανώτερο απ’ αυτούς στον πνευματικό και πολιτισμικό κυρίως χώρο από τον Αισχύλο και τον Πλάτωνα έως τον Σολομό, τον Παλαμά και τον Καβάφη. Και όσοι είμαστε μορφωμένοι, το ηθικό μας ανάστημα έπαιρνε συνειδητά δύναμη απ’ αυτούς. Όσο για τους αμόρφωτους αλλά γενναίους, αντλούσαν δύναμη όπως οι αγωνιστές του ΄21 από τα «μάρμαρα». Αν όλα αυτά είναι «παραμύθια», τότε ό,τι υπήρξε θετικό και ξεχωριστό ως τώρα, ας πούμε ότι ήταν και είναι «παραμύθι». Τότε για ποιον λόγο θέλετε να το κατεδαφίσετε; Δεν ξέρετε ότι έτσι σκοτώνετε την ψυχή μας; Χάρη στην οποία είσθε κι εσείς σήμερα ελεύθερη;
Όπως ασφαλώς καταλαβαίνετε, για μένα προσωπικά δεν υπάρχει καν ερώτημα «Τι είν’ η πατρίδα μας;». Για όλους όσους αφιέρωσαν το έργο και κυρίως τη ζωή τους ολόκληρη σ’αυτή την πατρίδα -και είναι χιλιάδες, εκατομμύρια Έλληνες, επώνυμοι ή ανώνυμοι, νεκροί ή ζωντανοί, δεν υπάρχουν τέτοια ερωτήματα, γιατί αυτοί οι ίδιοι είναι η πατρίδα…
Γι’ αυτό σας παρακαλώ και εύχομαι να λάβετε σοβαρά υπ’ όψιν την μαρτυρία ενός ελεύθερου Έλληνα και να σταματήσετε αυτή την εκστρατεία, που μόνο δεινά μπορεί να φέρει στον ήδη δοκιμαζόμενο λαό μας.
Σας χαιρετώ,
Μίκης Θεοδωράκης
ΥΓ. Επειδή θεωρώ ότι με την απάντησή μου αυτή μου δόθηκε η ευκαιρία να αναπτύξω ορισμένα ουσιαστικά επιχειρήματα στην προσπάθειά μου να διαφωτίσω όσο γίνεται πληρέστερα τον ελληνικό λαό για τα κίνητρά μου στον αγώνα που ξεκίνησα και συνεχίζω, είμαι υποχρεωμένος να την δημοσιεύσω στο διαδίκτυο, όπως έκανα έως τώρα, δεδομένου ότι τα ισχυρά ΜΜΕ προς το παρόν αποφεύγουν ακόμα και να αναφερθούν στις απόψεις μου καταφεύγοντας ως συνήθως σε ύβρεις…Αυτό θα πει ελευθερία τύπου!
===============================================
Η επιστολή της κ. Δραγώνα:
2 Ιανουαρίου 2010
Αγαπητέ Μίκη Θεοδωράκη,
Κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες στο διαδίκτυο επιστολή σας προς τον Στέφανο Ληναίο με πολύ απαξιωτικά σχόλια για το πρόσωπό μου και παραθέματα από το δημοσιευμένο έργο μου που είναι όλα παντελώς ψευδή και κατασκευασμένα.
Σας ενημερώνω ότι δεν είμαι ιστορικός και δεν γράφω ιστορικά βιβλία. Λόγος σαν «Η ελληνική ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από το 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού. Κοντολογίς κάποιοι από το εξωτερικό μας είπαν τον 19ο αιώνα ότι είμαστε Έλληνες κι εμείς το δεχθήκαμε για να κονομήσουμε (!!!) πουλώντας το παραμύθι ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων», δεν βρίσκεται πουθενά στο δημοσιευμένο έργο μου και δεν χαρακτηρίζει την πανεπιστημιακή και κοινοβουλευτική μου πορεία. Τέτοιου είδους κατασκευάσματα είναι μιας συκοφαντικής εκστρατείας εναντίον μου.
Είμαι κοινωνική ψυχολόγος, ερευνώ και γράφω πάνω στις κοινωνικές ταυτότητες έχω δώσει μεγάλο μέρος της ζωής μου για την υπεράσπιση των αρχών της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης σε αυτόν τον τόπο.
Σας στέλνω μέρος των δημοσιεύσεων μου για να κρίνετε εάν όσα παρατίθενται στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο ανταποκρίνονται στην αλήθεια. Εάν διαπιστώσετε ότι είναι κατασκευασμένες φράσεις, σας παρακαλώ πολύ να βρείτε μια ευκαιρία να το δηλώσετε.
Σας γράφω επειδή θαυμάζω την αστείρευτη δημιουργικότητά σας και τους αγώνες σας για τη δημοκρατία και είμαι σίγουρη ότι η αναζήτηση της αλήθειας και η προάσπιση των δημοκρατικών αρχών έχει πρώτιστη σημασία για σας.
Με εκτίμηση
Θάλεια Δραγώνα
Σας επισυνάπτω και 2 πρόσφατες συνεντεύξεις μου όπου θα βρείτε και όλα τα παραποιημένα παραθέματα
Επιφανους 1
117 42, Αθήνα
τηλ. 210-9214863
fax 210-9236325
e-mail: mikisthe@otenet.gr
Προς την κ. Θάλεια Δραγώνα
Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας
Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην προσχολική ηλικία
του Εθνικού και Καποδστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Ναυαρίνου 13, 10680 Αθήνα
Αθήνα, 10.1.2010
Αγαπητή κυρία Δραγώνα,
Έλαβα την επιστολή και τα βιβλία σας και σας ευχαριστώ. Διάβασα επίσης στο «Βήμα» και τα «Νέα» τις συνεντεύξεις σας, οι οποίες όμως κινούνται μονάχα γύρω από δυο-τρεις φράσεις που σας αποδόθηκαν εδώ και πολύ καιρό, για να διαψευσθούν ύστερα από μεγάλη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση.
Οι συνεντεύξεις αυτές και η μεγάλη προβολή τους (σε συνδυασμό με την φίμωση των αντιθέτων απόψεων) δεν πετυχαίνουν τίποτε άλλο παρά να αποκαλύπτουν στον ελληνικό λαό τους πανίσχυρους φίλους σας στα ΜΜΕ αποδεικνύοντας το εύρος και τα ερείσματα αλλά και τον συντονισμό της προσπάθειας που εξυφαίνεται με στόχο την αλλοίωση της εθνικής-ελληνικής μας ταυτότητας. Καθώς και τον τρόμο που δημιουργεί η αυξανόμενη παλλαϊκή αντίδραση στις απόψεις σας, που ακυρώνει την αρχική σας προσπάθεια να εκμεταλλευθείτε την αντίδραση του κ. Καρατζαφέρη βαφτίζοντας όσους διαφωνούν «ακροδεξιούς».
Τρόμος που φτάνει σε σημείο να προκαλεί συμπτώματα της «Λύσσας-Σόρος» σε υποταχτικούς κονδυλοφόρους όπως σ’ αυτόν τον δυστυχή κ. Χάρη σε σημερινό (9.1.10) ένθετο αθηναϊκής εφημερίδας.
Επειδή τυχαίνει να είμαι ένας από τους πρωτεργάτες αυτής της εκστρατείας για την ενημέρωση του ελληνικού λαού με ρίζες βαθειές στην αληθινή ελληνική Αριστερά από την εποχή του ΕΑΜ, θα ήμουν ο τελευταίος που θα επέτρεπα στον οποιονδήποτε να καπηλευτεί την λέξη και την έννοια «πατρίδα».
Το ΕΑΜ και το τότε ΚΚΕ κατέκτησε την εμπιστοσύνη του 70% του λαού μας για την πίστη του και τους αγώνες του για τη Λευτεριά της ελληνικής πατρίδας και την αναγέννηση του ελληνικού έθνους. Με την πεποίθηση ότι υπηρετούμε τα ιδεώδη των Ελλήνων για την ελευθερία και την δημοκρατία από τα βάθη των αιώνων και φτάνοντας ως το «Ελευθερία ή θάνατος» του Κολοκοτρώνη, ορθώσαμε το ανάστημά μας και αναμετρηθήκαμε με το όπλο στο χέρι, με την πιο φονική δύναμη που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα: την χιτλερική Βέρμαχτ, τα ναζιστικά Ες-Ες και την Γκεστάπο, με αμέτρητες θυσίες σε αίμα, βασανισμούς και διώξεις. Ενώ παράλληλα και μέσα σ΄ εκείνες τις σκληρές συνθήκες τιμούσαμε και τρεφόμαστε με τον ελληνικό πολιτισμό για τον οποίο είμαστε περήφανοι και συγχρόνως οραματιζόμαστε τη μελλοντική κοινωνία της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της «πανανθρώπινης λευτεριάς».
Αυτή υπήρξε ως σήμερα η γνήσια και μοναδική Αριστερά, όπου οι λέξεις «έθνος» και «πατρίδα» ήταν για μας δόξα και τιμή και όχι ντροπή όπως τις κατάντησαν χτες και σήμερα ορισμένα γκρουπούσκουλα και ομάδες «διανοουμένων» που στο όνομα της Αριστεράς ντροπιάζουν με τις «ιδέες» και τα καμώματά τους, τους αγώνες και τις θυσίες μας, ενώ δηλητηριάζουν την ανύποπτη νεολαία μας, που η νικήτρια και θριαμβεύουσα ακόμα και σήμερα εθνικοφροσύνη κρατάει στα σκοτάδια, έχοντας καταδικάσει σε λήθη τη σύγχρονη ιστορία μας.
Όμως η ακτινοβολία εκείνων των ηρωικών χρόνων αψηφώντας όλα τα εμπόδια εξακολουθεί να εμπνέει το λαό μας, γι’ αυτό και η αντίθεση στην συστηματική απόπειρα που επιχειρείται εδώ και καιρό με στόχο την ουσιαστική ανατροπή της ελληνικής ιστορίας, είναι καθολική και δεν συνδέεται με την α΄ ή την β΄ πολιτική παράταξη αλλά με το σύνολο των Ελλήνων, που γαλουχήθηκε με μια συγκεκριμένη και βαθειά ριζωμένη άποψη για το τι είναι πατρίδα, τι είναι Ελλάδα, τι είναι ιστορία, τι είναι ελληνικός λαός και ελληνικό έθνος.
Κι ακόμα γνωρίζει καλά -γιατί τα βιώνει, ποια είναι τα βασικά ιστορικά και πολιτισμικά στοιχεία που μας διέπλασαν από το ΄21 έως σήμερα.
Αρνούμενοι και κατεδαφίζοντας όλα αυτά που μας έκαναν αυτούς που είμαστε χτες, προχτές και σήμερα,με το πρόσχημα μιας δήθεν επιστημονικής αναθεώρησης της ιστορικής πραγματικότητας, όπως αποδεικνύεται σε κάθε σελίδα του βιβλίου σας «Τι είν’ η Πατρίδα μας;» στην ουσία αμφισβητείτε ο,τιδήποτε θετικό έπραξε ο λαός αυτός σε όλους τους τομείς του εθνικού μας βίου κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων.
Με το βιβλίο σας αποδομείτε τις ιδέες, πεποιθήσεις, τα «πιστεύω», σε σχέση με το ελληνικό έθνος και τις ρίζες του, δηλαδή όλα αυτά που ενέπνευσαν και παρακίνησαν τον λαό μας. Όμως αν στις αρχές του 19ου αιώνα δεν υπήρχαν οι ιδέες για τη συνέχεια του ελληνικού έθνους και όλα τα «πιστεύω» που εσείς σήμερα απορρίπτετε ως άνευ ουσιαστικού περιεχομένου και εκτός ιστορικής πραγματικότητας, τότε δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν η Επανάσταση του ΄21, το κίνημα του Φιλελληνισμού, το δημοκρατικό κίνημα του Μακρυγιάννη, η αποπομπή του Όθωνα, οι Βαλκανικοί πόλεμοι, η Εθνική Αντίσταση. Δεν θα υπήρχε ο Άρης Βελουχιώτης. Και όχι μονάχα αυτός, γιατί σύμφωνα με κείνα που επιχειρείτε να διδαχθούν τα παιδιά μας, δεν θα υπήρχε ούτε ένας αντάρτης, μιας και ΟΛΟΙ πήραν τα όπλα για την Ελλάδα και την Πατρίδα. Ενώ αν είχαν τα μυαλά τα δικά σας, δηλαδή εξέταζαν το «επιστημονικώς ορθόν», θα τα βρίσκανε μια χαρά με τους Γερμανούς που εξ άλλου το μόνο που ζητούσαν από μας ήταν να τους παραχωρήσουμε την άδεια χρήσης των λιμανιών και των αεροδρομίων μας.
Κατά τον ίδιο τρόπο δεν θα υπήρχαν οι δημοκρατικοί αγώνες και η Αντίσταση κατά της χούντας. Δεν θα υπήρχαν ο Σολωμός, ο Κάλβος, ο Παλαμάς, ο Καβάφης, ο Καλομοίρης,ο Καζαντζάκης, o Σικελιανός, ο Σεφέρης, ο Ρίτσος, ο Τσαρούχης, ο Ελύτης, ο Χατζιδάκις, ο Εγγονόπουλος,ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, ο Παρθένης, ο Καμπανέλλης, ο Γεωργουσόπουλος, ο Κουν, ο Μινωτής, ο Κακογιάννης, ο Αγγελόπουλος. Όπως δεν θα υπήρχαν οι διανοητές, οι φιλόσοφοι, οι μεγάλοι πολιτικοί ηγέτες από τον Τρικούπη και τον Βενιζέλο ωε τον Καραμανλή και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν θα υπήρχαν τα μεγάλα κινήματα όπως των δημοτικιστών και των φοιτητών. Δεν θα υπήρχε το κίνημα για την Κύπρο ούτε οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τα σημερινά θύματα του επιθετικού ιμπεριαλισμού, την Γιουγκοσλαυία, την Παλαιστίνη, το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Και δεν θα συνέβαιναν προ παντός εκείνες οι πράξεις, που αποδεικνύουν την ιδιαιτερότητα του λαού μας, που τόσο επίμονα σαρκάζετε, όπως το ΟΧΙ το 1940 και η μάχη της Κρήτης, καθώς και το ότι ανάμεσα σε όλους τους ευρωπαίους, μονάχα η Ελλάδα αρνήθηκε να ντύσει τα παιδιά της με την στολή της Βέρμαχτ και να τα στείλει στο ανατολικό μέτωπο. Χάρη στις μοναδικές μέσα στην κατεχόμενη Ευρώπη παλλαϊκές διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας με χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες και εκτοπισμένους σε στρατόπεδα θανάτου.
Κι αυτό γιατί οι εθνικοί και δημοκρατικοί μας αγώνες, καθώς και τα πνευματικά έργα και οι πολιτικές πράξεις των προσώπων αυτών, διαπνέονταν από την πεποίθηση ότι η σύγχρονη Ελλάδα έχει επηρεαστεί βαθειά από μια βαρειά κληρονομιά, απέναντι στην οποία θα πρέπει να φανούμε δημιουργικά αντάξιοι.
Για όλα αυτά έχετε να πείτε μια μόνο λέξη: εθνοκεντρισμός, δηλαδή ότι είναι ασυγχώρητη υπερηφάνεια για ένα λαό να θαυμάζει τα επιτεύγματά του, φτάνοντας στο σημείο να προτείνετε να εκλείψει από τα σχολικά βιβλία, γιατί αυτό επιτάσσει η σύγχρονη επιστήμη για την αναθεώρηση της ιστορίας. Με άλλα λόγια επιχειρείτε έναν γενικευμένο ευνουχισμό σε ό,τι πολυτιμότερο και πιο ελληνικό πέτυχε ο λαός μας έως τώρα, με τελικό αποτέλεσμα την μετατροπή μας σε έναν άλλο λαό, προσαρμοσμένο στις συνταγές του καμουφλαρισμένου αφελληνισμού, που κοσμούν κάθε σελίδα του εν λόγω βιβλίου σας.
Κι αυτό γιατί διαφωνείτε με την ύπαρξη και την αξία των βασικών πυλώνων πάνω στους οποίους στηρίχθηκαν οι ιδέες, οι πράξεις, οι αγώνες, οι θυσίες και τα έργα, πνευματικά και άλλα.
Βαφτίζετε εθνοκεντρισμό την ξεχωριστή πίστη, ακόμα και θαυμασμό που μπορεί να έχει ένας λαός για την ιστορία και τον εαυτό του. Τις ξένες επεμβάσεις, που αλλοίωσαν την εθνική μας ζωή, τις θεωρείτε σχεδόν ανύπαρκτες και πρόσχημα για να καλύψουμε τις δικές μας -υπαρκτές βεβαίως- αδυναμίες.
Την ιδιαιτερότητα των αγώνων μας, ειδικά στον β΄ παγκόσμιο πόλεμο την αποκαλείτε σωβινισμό, πράξη εχθρική προς τους άλλους και την θεωρείτε γενεσιουργό αιτία ξενοφοβίας.
Την υπερηφάνεια μας για τα κατορθώματα των αρχαίων Ελλήνων την βαφτίζετε στείρο εθνικισμό και ιστορική αυταπάτη. Δηλαδή θέλετε σώνει και καλά να αποδείξετε ότι κακώς πιστεύαμε ως τώρα όσα πιστεύαμε για την καταγωγή, τις παραδόσεις, την ιστορία και τον πολιτισμό μας, πράξη που στην ιατρική επιστήμη ονομάζεται «ευνουχισμός». Και οχυρωμένη πίσω από ηχηρά ονόματα ξένων επιστημόνων βαλθήκατε με την βοήθεια ισχυρών πολιτικών και οικονομικών κύκλων, μιας και είναι πολύ δύσκολο να ευνουχίσετε έναν ολόκληρο λαό κατεδαφίζοντας τα σύμβολα και τους μύθους του, να ξεκινήσετε το θεάρεστο έργο σας από τα τρυφερά και ανύποπτα παιδιά μας.
Όπως το επιχείρησε χθες η φίλη σας κ. Ρεπούση -ανεπιτυχώς- ενώ σήμερα, με τον αέρα μάλιστα της κρατικής συμπαράστασης το επεκτείνετε εσείς με νέα έφοδο για τον ευνουχισμό της μαθητικής μας νεολαίας από κρατικό μάλιστα πόστο!
Γνωρίζετε κυρία Δραγώνα, ότι δεν έχω τίποτα προσωπικό μαζί σας, όπως γνωρίζετε ότι θα σας ήταν λίγο δύσκολο να με βαφτίσετε κι εμένα … ακροδεξιό. Προς το παρόν μπορείτε εσείς και οι φίλοι σας να με φιμώσετε. Όμως σ’ αυτό είμαι συνηθισμένος και μάλιστα θα σας έλεγα ότι όποιοι και όσοι στο παρελθόν κατά καιρούς επεχείρησαν να φιμώσουν τις ιδέες αλλά και την μουσική μου, είχαν … κακά γεράματα. Όπως ίσως ξέρετε ή θα έχετε ακούσει, η ζωή και το έργο μου στηρίχθηκε επάνω σε τρεις λέξεις: Ελλάδα, Πατρίδα, Ελευθερία. Και όλοι μου οι αγώνες έγιναν μόνο και μόνο για να τις υπερασπίσω με κάθε θυσία. Το ίδιο κάνω και τώρα.
Σήμερα εσείς και οι φίλοι σας, με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι οι προηγούμενοι, επιχειρείτε να κατεδαφίσετε τις ιδέες, τις πράξεις και τα έργα που συμβολίζουν αυτές οι τρεις λέξεις, που όπως είπα, ενέπνευσαν και στήριξαν όλες τις γενιές των νεοελλήνων, για να γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα.
Μια κορυφαία στιγμή στην νεότερή μας ιστορία υπήρξε και η Εθνική μας Αντίσταση, τότε που έλαμψαν αυτές οι τρεις λέξεις οδηγώντας τα νιάτα εκείνης της εποχής σε ανυπέρβλητες θυσίες. Χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδες τα θύματα. Τι μας οδηγούσε τότε; Όλα αυτά που καταδικάζονται σε κάθε σελίδα του βιβλίου σας, για να ανοίξει ο δρόμος σε μια γενικευμένη αλλοίωση του εθνικού μας χαρακτήρα ξεκινώντας με δήθεν επιστημονικό τρόπο από τα τρυφερά μας νιάτα.
Άλλωστε αυτή η προσπάθεια που γίνεται μέσα στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, έχει αφετηρία γνωστά σε όλους διεθνή κέντρα, που επιδιώκουν την διάλυση των εθνών-λαών με εθνικές ιδιαιτερότητες, συμφέροντα και «αρχές» που οδηγούν σε αντιστάσεις μπροστά στη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης και γι’ αυτό με τη διάλυση των εθνών επιδιώκουν την μετατροπή των ανθρώπων σε ανυπεράσπιστες μονάδες χωρίς μνήμη και ενοχλητικές ιδιαιτερότητες.
Eίναι δυνατόν να επιτραπεί να γίνει κάτι τέτοιο; Να γιατί με βρίσκετε και θα με βρίσκετε πάντοτε αντίθετο, γιατί πιστεύω ότι η γενιά η δική μου έχει αποδείξει στην πράξη, με έργα και όχι μόνο με λόγια, ότι σ’ αυτή τη γωνιά της γης κατοικούν άνθρωποι που είναι Έλληνες με όλη την ιστορική σημασία αυτής της λέξης και τίποτε -απολύτως τίποτε- δεν μπορεί να αμαυρώσει και πολύ περισσότερο να αλλοιώσει.
Τέλος οφείλω να σας πω ότι:
Από την ανάγνωση του βιβλίου σας «Τι είν’ η Πατρίδα μας;» έχω συναγάγει ορισμένα συμπεράσματα, που πιστοποιούν θεμελιακές διαφορές από τις απόψεις σας. Θα αρκεστώ προς το παρόν σε μερικά παραδείγματα:
«Η κυρίαρχη αντίληψη για το έθνος και την εθνική ταυτότητα, με βάση την οποία οι πολιτικές εξουσίες στην Ευρώπη αλλά και έξω από αυτήν οργανώνουν το διαπαιδαγωγητικό ρόλο του σχολείου, είναι ακόμη σήμερα σε μεγάλο βαθμό η αντίληψη που κληρονόμησε ο ρομαντισμός του 19ου αιώνα, σύμφωνα με την οποία το έθνος αποτελεί οικουμενική, «φυσική» οντότητα, ανεξάρτητη από το χρόνο και το χώρο, και η εθνική ταυτότητα, αυτονόητη και αναλλοίωτη αποτύπωση κοινωνικής ομοψυχίας και συνοχής. Οι εθνικές ιστοριογραφίες προέρχονται από αυτή την παράδοση και δίνουν έμφαση στη συνέχεια της ιστορίας και του πολιτισμού της εθνικής ομάδας, στις αντιστάσεις της απέναντι στις εξωτερικές επιβουλές, στην ομοιογένειά της. Στο σχολείο η ιστορία καλείται να διδάξει τα κατορθώματα των προγόνων και να σφυρηλατήσει την εθνική υπερηφάνεια και ενότητα, ενώ η γλώσσα και η γεωγραφία επιβεβαιώνουν την εθνική συνέχεια στο χρόνο και στο χώρο». (σελ. 31)
Είναι φανερό ότι θεωρείτε ότι το έθνος και η εθνική ταυτότητα είναι «κληρονομιά του ρομαντισμού του 19ου αιώνα [και δεν] αποτελεί «φυσική» οντότητα ανεξάρτητη από τον χρόνο και τον χώρο, αυτονόητη και αναλλοίωτη αποτύπωση εθνικής ομοψυχίας και συνοχής».
Φαίνεται ακόμη ότι δεν είσθε σύμφωνη με την έμφαση που δίνεται στο σχολείο «στη συνέχεια της ιστορίας και του πολιτισμού της εθνικής ομάδας, στις αντιστάσεις της απέναντι στις εξωτερικές επιβουλές, στην ομοιογένειά της». Καθώς και στο γεγονός ότι «η ιστορία καλείται να διδάξει τα κατορθώματα των προγόνων και να σφυρηλατήσει την εθνική υπερηφάνεια και ενότητα., ενώ η γλώσσα και η γεωγραφία επιβεβαιώνουν τη συνέχεια στο χρόνο και στον χώρο».
Θα ήθελα ειλικρινά να μου λέγατε, αν η παράγραφος αυτή αναφέρεται θετικά ή αρνητικά στον τρόπο που το σχολείο αντιμετωπίζει τα προβλήματα αυτά. Μιας και δεν το λέτε φανερά. Όμως αφήνετε να υπονοηθεί, ότι όλες αυτές οι ιδέες περί έθνους και εθνικής ταυτότητας αποτελούν σύμπτωμα που μας επιβλήθηκε από την «ρομαντική αντίληψη της ιστορίας στο τέλος του 19ου αιώνα. Άρα ξεπερασμένες και αντιεπιστημονικές σύμφωνα με την οπτική γωνία τη δική σας και των υπολοίπων συνεργατών σας που συμμετέχουν στην συγγραφή του εν λόγω βιβλίου.
Να όμως που τόσο εγώ όσο και οι γενιές των παππούδων μου αλλά και των συμμαχητών και συνοδοιπόρων μου στους δρόμους των εθνικών αγώνων και στις προσπάθειες για τη δημιουργία μιας ελληνικής τέχνης διαπνεόμεθα σε κάθε μας βήμα και προσπάθεια από αυτές ακριβώς τις ιδέες που καταγγέλλετε ως ξεπερασμένες και ευτελή ως φαίνεται προϊόντα μιας ξεπερασμένης πια ρομαντικής αντίληψης. Και μόνο μ’ αυτή την παράγραφο, μου ζητάτε να απαρνηθώ τον εαυτό μου, τη ζωή μου, τις ιδέες και το έργο μου. Και όχι μόνο από εμένα αλλά όπως αποδεικνύεται από τις πράξεις και τα έργα τους, ΟΛΟΥΣ σχεδόν τους νεοέλληνες, ανώνυμους και επώνυμους που από το 1821 έως σήμερα πίστεψαν ακριβώς σ’ αυτά που θεωρείτε ότι κακώς διδάσκονται σήμερα στο ελληνικό σχολείο. Άλλωστε αμέσως μετά διευκρινίσατε ότι «στις σύγχρονες κοινωνικές επιστήμες για το εθνικό φαινόμενο η ρομαντική αντίληψη για το έθνος έχει γίνει αντικείμενο κριτικής… Οι σύγχρονες θεωρήσεις (…) συγκλίνουν στην παραδοχή ότι η έννοια του έθνους είναι σχετικά πρόσφατη, αλλάζει μέσα στο χρόνο» και παρακάτω αποκαλείτε «φανταστική κοινότητα» του έθνους που στηρίζεται στη νέα νοηματοδότηση (ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω τον όρο) υπαρκτών κοινών χαρακτηριστικών» και όλα αυτά τα προσφέρει «η εθνική ταυτότητα» (που ήρθε) «να αντικαταστήσει το κενό που δημιούργησε η κατάλυση των παραδοσιακών μορφών κοινωνικής οργάνωσης».
«Καθώς διευρύνεται το σχετικά πρόσφατο ενδιαφέρον των κοινωνικών επιστημών για το εθνικό φαινόμενο, η ρομαντική αντίληψη για το έθνος έχει γίνει αντικείμενο κριτικής τα τελευταία χρόνια. Οι σύγχρονες θεωρήσεις, παρά τις σημαντικές διαφορές τους ως προς την προέλευσή τους, συγκλίνουν στην παραδοχή ότι η έννοια του έθνους είναι σχετικά πρόσφατη, αλλάζει μέσα στο χρόνο και μπορούμε επομένως να κάνουμε την ιστορία της: πιο συγκεκριμένα η έννοια του έθνους όπως χρησιμοποιείται σήμερα διμορφώθηκε ιστορικά τα τελευταία διακόσια χρόνια και συνδέεται άμεσα με τη δημιουργία των εθνών-κρατών (Noiriel 1991). Η εθνική ταυτότητα ήρθε να αντικαταστήσει το κενό που δημιούργησε η κατάλυση των παραδοσιακών μορφών κοινωνικής οργάνωσης και να προσφέρει στα μέλη των σύγχρονων κοινωνιών νέα βάση κοινωνικής συνοχής μέσα από τη δημιουργία της «φαντασιακής κοινότητας» του έθνους, που στηρίζεται στη νέα νοηματοδότηση υπαρκτών κοινών πολιτισμικών χαρακτηριστικών». (σελ. 31)
Γιατί τάχα πολύπλοκες εγκεφαλικές αναλύσεις για αυτονόητα γεγονότα, όπως είναι η συνεχής ανανέωση των μορφών της κοινωνικής συγκρότησης, για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το έθνος αποτελεί μια «φανταστική κοινότητα»; Αλήθεια, τι θα πει αυτό; Το έθνος σε σχέση με την κοινωνία είναι η ψυχή σε σχέση με το σώμα. Κι εδώ είναι πιστεύω, το λάθος της σύγχρονης κοινωνικής επιστήμης, που επαγγέλλεσθε. Γιατί επιχειρεί να αναλύσει και να εξηγήσει μορφές και λειτουργίες που αφορούν την κοινωνία-σώμα και όχι το έθνος-ψυχή. Που δεν αναλύεται ούτε εξηγείται, γιατί όπως και τα φαινόμενα της θρησκείας και της τέχνης, ανάγεται στην μεταφυσική και στην υπέρβαση. Στο υπερλογικό και ανεξήγητο.
Αν και για τη συνέχεια του ελληνικού έθνους, πέραν του γεγονότος ότι για την παμψηφία θα έλεγα των νεοελλήνων -ανωνύμων και επωνύμων- δεν αποτελούσε και αποτελεί μόνο ένα είδος θρησκευτικής πίστης (άκρως αντιεπιστημονικής βεβαίως για σας) υπάρχουν απτές αποδείξεις ότι ορισμένοι βασικοί άξονες του πνευματικού κόσμου των αρχαίων Ελλήνων κατάφεραν να διατηρηθούν και να φτάσουν ως τις μέρες μας. Λ.χ. είναι πασίγνωστη η διάρκεια της ελληνικής γλώσσας. Δεν είναι όμως γνωστή η διάρκεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής μέσω των βασικών μουσικών κλιμάκων, που παρέμειναν αναλλοίωτες, καθώς οι αρχαίοι μουσικοί τρόποι πέρασαν ατόφιοι στη Βυζαντινή μουσική με το νέο όνομα «ήχοι» κι από κει δια μέσου της αραβικής μουσικής και με καινούριο όνομα, «δρόμοι», δημιούργησαν το ρεμπέτικο τραγούδι από το οποίο προήλθε τόσο η σύγχρονη λαϊκή μας μουσική όσο και η έντεχνη-λαϊκή μουσική, μέσα στην οποία συνενώθηκε η μουσική με την ποίηση. Δηλαδή το φαινόμενο που χαρακτήριζε την αρχαία μουσική, δεδομένου ότι τότε με τον όρο «μουσική» εννοούσαν αποκλειστικά την σύζευξη Μουσικής και Λόγου.
Ένα άλλο σημαντικό δημιούργημα των αρχαίων, υπήρξε ως γνωστόν και η Δημοκρατία και μάλιστα η άμεση Δημοκρατία. Μετά την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους και σχεδόν έως σήμερα στην Ευρώπη κυριάρχησαν συστήματα συγκεντρωτικά, βασιλείες αυτοκρατορίες, δικτατορίες, σοσιαλιστικές εξουσίες. Η χώρα μας κατακτήθηκε για τέσσερις αιώνες από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Εν τούτοις και κάτω από αυτές τις καταλυτικές συνθήκες οι ελληνικές κοινότητες, μέσα και έξω από τον γεωγραφικό μας χώρο, κυβερνήθηκαν με δημοκρατικό τρόπο. Οι κάτοικοι λ.χ. ενός χωριού εξέλεγαν τακτικά με καθολική ψηφοφορία την διοικητική και τη δικαστική τους εξουσία. Κι αυτό αντανακλάται στο Σύνταγμα της Επιδαύρου, μέσα στο οποίο ρητώς αναφέρεται ότι απαγορεύονται οι «τίτλοι ευγενείας». Άλλωστε αυτό το δημοκρατικό φρόνημα μπορούμε να πούμε ότι παραμένει έως σήμερα βασικό γνώρισμα της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Κι αυτό σε πείσμα των προσπαθειών των ξένων δυνάμεων να επιβάλουν τις γνωστές δυναστείες των Βαυαρών και των Γλύξμπουργκ. Γεγονός που αρνείσθε πεισματικά να παραδεχτείτε. Δηλαδή το γεγονός των συνεχών παρεμβάσεων των ξένων στην χώρα μας, που υπήρξαν πρόξενοι των μεγαλυτέρων εθνικών μας καταστροφών. Όπως της Μικρασιατικής, του Εμφυλίου, της Κύπρου και τέλος της στρατιωτικής δικτατορίας.
Συμφωνώ μαζί σας στην παράγραφο της σελ. 33, ότι τα κριτήρια με τα οποία ορίζεται ένα έθνος είναι πολιτισμικού χαρακτήρα: καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία και παραδόσεις, μύθοι, ιστορίες, μνήμες.
«Όπως χαρακτηριστικά δείχνουν οι παραπάνω έρευνες, τα κριτήρια με τα οποία ορίζεται το έθνος είναι πολιτισμικού χαρακτήρα: καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία και παραδόσεις, μύθοι, ιστορικές μνήμες. Τα πολιτισμικά αυτά κριτήρια, που θεωρούνται κοινά, προσδιορίζουν τον συμβολικό και τον φυσικό χώρο του έθνους. Οτιδήποτε διαφορετικό θεωρείται ότι βρίσκεται έξω από το έθνος και συνήθως απορρίπτεται. Έτσι τα έθνη έχουν προσδιοριστεί ιστορικά κατά κύριο λόγο μέσα από τις διαφορές τους από και σε σύγκριση με άλλα έθνη. Αυτή τη συνεχής διαδικασία ετεροπροσδιορισμού συμβάλλει στην αέναη αναπαραγωγή της εθνικής ταυτότητας ως μοναδικής και ομοιογενούς και στηρίζει την τάση της να αρνείται τόσο τις ομοιότητες με καθετί έξω από αυτήν όσο και τις διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της».
Όμως διαφωνώ με την άποψή σας πως «ό,τι είναι διαφορετικό, θεωρείται ότι βρίσκεται έξω από το Έθνος, συνήθως απορρίπτεται». Και ακόμα ότι «η συνεχής διαδικασία ετεροπροσδιορισμού συμβάλλει στην αέναη αναπαραγωγή της εθνικής ταυτότητας ως μοναδικής και ομοιογενούς και στηρίζει την τάση της να αρνείται τόσο τις ομοιότητες με κάθε τι έξω από αυτήν όσο και τις διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της».
Χωρίς ίσως να το θέλετε, φορτώνετε με αρνητικές ιδιότητες το Έθνος και την εθνική ταυτότητα, μιας και για να υπάρξουν κατά τη γνώμη σας, πρέπει πρώτον να ετεροπροσδιορισθούν και δεύτερον να «απορρίψουν» δηλαδή να κλειστούν στο καβούκι τους. Συμφωνούν άρα γε αυτές οι διαπιστώσεις με το ελληνικό έθνος; (Για να αρκεστούμε στη δική μας ιστορική εμπειρία). Γιατί όλα τείνουν να αποδείξουν ότι ο,τιδήποτε καλό και θετικό έγινε ως τώρα, οφείλεται στο γεγονός ότι είχαμε και έχουμε ανοιχτές θύρες (τουλάχιστον ως προς τον πολιτισμό) και προς Ανατολάς και προς Δυσμάς όπως και προς Βορρά. Έτσι ό,τι υπήρξε και ό,τι υπάρχει, αποτελεί δημιουργική πρόσμιξη διαφόρων ιδεών και πολιτισμών, ακόμα και τρόπων ζωής.
Ήμαστε πάντοτε ανοιχτοί κατά το παράδειγμα του Ρήγα Φεραίου, που ενώ σάλπιζε την επανάσταση των Ελλήνων, οραματιζόταν την μεγάλη οικογένεια των Βαλκανικών λαών. Το ίδιο που κάναμε κι εμείς στην Εθνική Αντίσταση, που αγωνιζόμαστε όχι μόνο για την δική μας ελευθερία αλλά και για την «πανανθρώπινη τη λευτεριά». Και μη μου πείτε ότι επηρεάστηκαν από την ρομαντική άποψη περί έθνους οι φουστανελάδες αγράμματοι ως επί το πλείστον Έλληνες επαναστάτες, όταν το Σύνταγμα της Επιδαύρου στα 1822 διακήρυσσε την ανασύσταση του ελληνικού έθνους αποτελώντας παράλληλα το δημοκρατικότερο Σύνταγμα όλων των εποχών, μιας και είχαν ανοιχτά τα μυαλά τους στις επιρροές της Γαλλικής και της Αμερικανικής ακόμα επανάστασης. Για να ετεροπροσδιοριστούμε θα πρέπει να είμαστε ανίκανοι να αυτοπροσδιοριζόμαστε κάθε στιγμή (ακόμα και σήμερα), ενώ η εθνική μας ταυτότητα υπήρξε και είναι τόσο ισχυρή, ώστε να μην έχουμε ούτε να θέλουμε να έχουμε εχθρούς, για να είμαστε αυτοί που είμαστε. Άλλωστε η βασική εξωτερική μας πολιτική ως τώρα υπήρξε και είναι αμυντική με εξαίρεση την τυχοδιωκτική εκστρατεία στην Τουρκία, που μας κόστισε τόσο ακριβά.
Και γιατί δεν ρωτάτε και μας (όσους επιζήσαμε), που περάσαμε μέσα από το καμίνι της ξένης κατοχής, να σας πούμε από πού αντλούσαμε τη δύναμη και το θάρρος να αναμετρηθούμε ίσος προς ίσον με την τερατώδη Χιτλερική μηχανή θανάτου; Μονάχα με την σκέψη ότι στο βάθος είμαστε ανώτεροι από αυτούς! (Εξ άλλου σ’ αυτό μας βοηθούσε η μετατροπή των εχθρών μας σε μια συμπαγή μάζα αιμοδιψών βαρβάρων). Γιατί; Γιατί ανήκαμε σε ένα Έθνος πολύ ανώτερο απ’ αυτούς στον πνευματικό και πολιτισμικό κυρίως χώρο από τον Αισχύλο και τον Πλάτωνα έως τον Σολομό, τον Παλαμά και τον Καβάφη. Και όσοι είμαστε μορφωμένοι, το ηθικό μας ανάστημα έπαιρνε συνειδητά δύναμη απ’ αυτούς. Όσο για τους αμόρφωτους αλλά γενναίους, αντλούσαν δύναμη όπως οι αγωνιστές του ΄21 από τα «μάρμαρα». Αν όλα αυτά είναι «παραμύθια», τότε ό,τι υπήρξε θετικό και ξεχωριστό ως τώρα, ας πούμε ότι ήταν και είναι «παραμύθι». Τότε για ποιον λόγο θέλετε να το κατεδαφίσετε; Δεν ξέρετε ότι έτσι σκοτώνετε την ψυχή μας; Χάρη στην οποία είσθε κι εσείς σήμερα ελεύθερη;
Όπως ασφαλώς καταλαβαίνετε, για μένα προσωπικά δεν υπάρχει καν ερώτημα «Τι είν’ η πατρίδα μας;». Για όλους όσους αφιέρωσαν το έργο και κυρίως τη ζωή τους ολόκληρη σ’αυτή την πατρίδα -και είναι χιλιάδες, εκατομμύρια Έλληνες, επώνυμοι ή ανώνυμοι, νεκροί ή ζωντανοί, δεν υπάρχουν τέτοια ερωτήματα, γιατί αυτοί οι ίδιοι είναι η πατρίδα…
Γι’ αυτό σας παρακαλώ και εύχομαι να λάβετε σοβαρά υπ’ όψιν την μαρτυρία ενός ελεύθερου Έλληνα και να σταματήσετε αυτή την εκστρατεία, που μόνο δεινά μπορεί να φέρει στον ήδη δοκιμαζόμενο λαό μας.
Σας χαιρετώ,
Μίκης Θεοδωράκης
ΥΓ. Επειδή θεωρώ ότι με την απάντησή μου αυτή μου δόθηκε η ευκαιρία να αναπτύξω ορισμένα ουσιαστικά επιχειρήματα στην προσπάθειά μου να διαφωτίσω όσο γίνεται πληρέστερα τον ελληνικό λαό για τα κίνητρά μου στον αγώνα που ξεκίνησα και συνεχίζω, είμαι υποχρεωμένος να την δημοσιεύσω στο διαδίκτυο, όπως έκανα έως τώρα, δεδομένου ότι τα ισχυρά ΜΜΕ προς το παρόν αποφεύγουν ακόμα και να αναφερθούν στις απόψεις μου καταφεύγοντας ως συνήθως σε ύβρεις…Αυτό θα πει ελευθερία τύπου!
===============================================
Η επιστολή της κ. Δραγώνα:
2 Ιανουαρίου 2010
Αγαπητέ Μίκη Θεοδωράκη,
Κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες στο διαδίκτυο επιστολή σας προς τον Στέφανο Ληναίο με πολύ απαξιωτικά σχόλια για το πρόσωπό μου και παραθέματα από το δημοσιευμένο έργο μου που είναι όλα παντελώς ψευδή και κατασκευασμένα.
Σας ενημερώνω ότι δεν είμαι ιστορικός και δεν γράφω ιστορικά βιβλία. Λόγος σαν «Η ελληνική ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από το 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού. Κοντολογίς κάποιοι από το εξωτερικό μας είπαν τον 19ο αιώνα ότι είμαστε Έλληνες κι εμείς το δεχθήκαμε για να κονομήσουμε (!!!) πουλώντας το παραμύθι ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων», δεν βρίσκεται πουθενά στο δημοσιευμένο έργο μου και δεν χαρακτηρίζει την πανεπιστημιακή και κοινοβουλευτική μου πορεία. Τέτοιου είδους κατασκευάσματα είναι μιας συκοφαντικής εκστρατείας εναντίον μου.
Είμαι κοινωνική ψυχολόγος, ερευνώ και γράφω πάνω στις κοινωνικές ταυτότητες έχω δώσει μεγάλο μέρος της ζωής μου για την υπεράσπιση των αρχών της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης σε αυτόν τον τόπο.
Σας στέλνω μέρος των δημοσιεύσεων μου για να κρίνετε εάν όσα παρατίθενται στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο ανταποκρίνονται στην αλήθεια. Εάν διαπιστώσετε ότι είναι κατασκευασμένες φράσεις, σας παρακαλώ πολύ να βρείτε μια ευκαιρία να το δηλώσετε.
Σας γράφω επειδή θαυμάζω την αστείρευτη δημιουργικότητά σας και τους αγώνες σας για τη δημοκρατία και είμαι σίγουρη ότι η αναζήτηση της αλήθειας και η προάσπιση των δημοκρατικών αρχών έχει πρώτιστη σημασία για σας.
Με εκτίμηση
Θάλεια Δραγώνα
Σας επισυνάπτω και 2 πρόσφατες συνεντεύξεις μου όπου θα βρείτε και όλα τα παραποιημένα παραθέματα
ΑΛΒΑΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ - ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΙΡΑΝΩΝ
«Αλβανικά εθνικά εδάφη» τα Ιωάννινα, η Ηγουμενίτσα, η Άρτα και η Πρέβεζα … «Αλβανοί» ο Μάρκος Μπότσαρης και ο Πύρρος Δήμας. Αυτά και άλλα πολλά … περιλαμβάνει η νέα έκδοση του Αλβανικού Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού, που κυκλοφόρησε πρόσφατα η Ακαδημία Επιστημών των Τιράνων, με κρατική χρηματοδότηση.
Πρόκειται για τη «βελτιωμένη» επανέκδοση του Αλβανικού Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού, που είχε κυκλοφορήσει το 1985 επί καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα.
Στη νέα έκδοση, αφαιρέθηκαν τα «φιλοχοτζικά» λήμματα τα οποία αντικαταστάθηκαν με αναφορές που τονώνουν το αλβανικό εθνικό μεγαλείο, όπως η «απελευθέρωση» του Κοσσυφοπεδίου κλπ .Στην εισαγωγή υπογραμμίζεται πως το συγκεκριμένο λεξικό είναι «εθνικού χαρακτήρα» και το περιεχόμενό του «αφορά το αλβανικό έθνος και την πατρίδα του».
«ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ» Η Β.Δ ΕΛΛΑΔΑ
Για την Αλβανική Ακαδημία Επιστημών, τη πνευματική και επιστημονική «ελίτ» της χώρας ουσιαστικά, η περιοχή της Ηπείρου, θεωρείται «αλβανικό εθνικό έδαφος», το οποίο κατέλαβε στρατιωτικά η Ελλάδα το 1912 – 1913.
«Τα Ιωάννινα μαζί με ένα μεγάλο κομμάτι της Τσαμουριάς και άλλα αλβανικά εδάφη εδόθησαν στην Ελλάδα από τις Μεγάλες Δυνάμεις η οποία τα κατέλαβε στρατιωτικά» γράφει συγκεκριμένα το Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό, που «βλέπει» Τσάμηδες σε Θεσπρωτία και Πρέβεζα. «Η Τσαμουριά είναι μεγάλη γεωγραφική και εθνολογική περιοχή στο νοτιότερο τμήμα των εδαφών που κατοικούνται από Αλβανούς» αναφέρει συγκεκριμένα, κάνοντας λόγο για «γενοκτονία» που υπέστησαν οι Τσάμηδες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, από τις ελληνικές αρχές, που τους εκδίωξαν από την περιοχή.
«ΑΛΒΑΝΙΔΑ» ΚΑΙ Η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ
Για την αλβανική «πνευματική» ελίτ, η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου Ολυμπιάδα, ήταν … Αλβανίδα, αφού τα αρχαία ηπειρωτικά φύλα (Θεσπρωτοί, Χάονες, Μολοσσοί κ.α) χαρακτηρίζονται ιλλυρικής και όχι ελληνικής προέλευσης, όπως είναι γενικά αποδεκτό.
Ακόμη και ο Σουλιώτης Μάρκος Μπότσαρης, κορυφαία μορφή της ελληνικής επανάστασης του 1821, παρουσιάζεται ως … «Marko Boçari». Αλβανός μισθοφόρος, που απλά … πολέμησε στο πλευρό των Ελλήνων εξεγερμένων κατά των Τούρκων.
Ως «αλβανική» προσωπικότητα, υπάρχει καταχωρημένος και ο Χρυσός Ολυμπιονίκης Πύρρος Δήμας, χωρίς καμία απολύτως αναφορά στην ελληνική καταγωγή του.
«ΕΠΟΙΚΟΙ» ΟΙ ΒΟΡΕΙΟΗΠΙΡΩΤΕΣ
Οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, στο νότιο τμήμα της χώρας, θεωρούνται «έποικοι» στην περιοχή, από τα χρόνια της τουρκοκρατίας, αφού σύμφωνα με τους συντάκτες του Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού «βρέθηκαν εκεί για να … εργαστούν στα τσιφλίκια των μπέηδων».
«Ουσιαστικά δεν υπάρχει καμία αναφορά για τα πολιτιστικά, δημογραφικά και γεωγραφικά χαρακτηριστικά της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, καθώς και της συμβολής της στην αλβανική κοινωνία» λέει στο nenanews.eu ο κ.Κώστας Μπάρκας, πρώην βουλευτής της «Ομόνοιας» και πρόεδρος του ομογενειακού συλλόγου «Προωθώντας την ταυτότητα μας».
ΜΕ ΟΡΑΜΑ ΤΗ «ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ»
Η Αλβανική Ακαδημία Επιστημών, θεωρείται το πιο σημαντικό επιστημονικό ίδρυμα της Αλβανίας. Οι δράσεις της κινούνται με μοναδικό στόχο την προώθηση επίλυσης του «αλβανικού εθνικού ζητήματος», με ένωση όλων των Αλβανών στα Βαλκάνια. Εκτός από το Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό, σημαντικότερο έργο της Ακαδημίας θεωρείται η έκδοση του βιβλίου : «Πλατφόρμα για την επίλυση του Αλβανικού Ζητήματος» το 2000 σε αλβανικά και αγγλικά.
«Το έργο χαρακτηρίζεται από έντονο αλυτρωτισμό, αφού υποστηρίζεται με φανατισμό η «ένωση όλων των Αλβανών σε ένα εθνικό κράτος». Συγκεκριμένα γίνεται λόγος για «το σύνολο του Κοσσυφοπεδίου, τα δυτικά Σκόπια με την πρωτεύουσα της χώρας», ενώ τα όρια του «ιστορικά εθνικού αλβανικού χώρου» απλώνονται πολύ πέρα από τις κατοικούμενες από Αλβανούς περιοχές της πρώην Γιουγκοσλαβίας, για να περιλάβουν την «μείζονα Τσαμουριά» μέχρι την Πρέβεζα, την Καστοριά και τη Φλώρινα» λέει στο nenanews.eu ο κ.Φάνης Μαλκίδης, διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών, συγγραφέας του βιβλίου «Όψεις του Αλβανικού εθνικού ζητήματος», το οποίο περιλαμβάνει την «Πλατφόρμα για την επίλυση του Αλβανικού Ζητήματος», στην ελληνική γλώσσα.
ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ
Πρόσφατα στα γειτονικά Σκόπια, απειλήθηκε νέα εμφύλια σύρραξη ανάμεσα σε Σλάβους και Αλβανούς της χώρας, λόγω της Εγκυκλοπαίδειας που εξέδωσε η εκεί Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών, με «αμφιλεγόμενες» αναφορές στην αλβανική μειονότητα, που είχε ως αποτέλεσμα να υπάρξουν σοβαρές αντιδράσεις. Τελικά η σκοπιανή Ακαδημία, αποφάσισε να προχωρήσει στην αναθεώρηση όλων των επίμαχων αναφορών, που από τους Αλβανούς, τόσο στα Σκόπια, όσο στη Πρίστινα και στα Τίρανα, θεωρήθηκαν ως «υποτιμητικές» για τους ίδιους.
«Είναι ειρωνικό από τη μία οι Αλβανοί να ζητούν από τους Σκοπιανούς να αφαιρεθούν από την Εγκυκλοπαίδεια τους τα όσα οι ίδιοι θεωρούν προσβλητικά για το έθνος τους και την Αλβανία και την ίδια στιγμή μέσω της δικής τους Ακαδημίας, να προχωρούν στην έκδοση ενός επίσημου Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού, με αναφορές που προσβάλλουν την Ελλάδα και την ελληνική μειονότητα και σίγουρα δε συνάδουν με το καλό πνεύμα συνεργασίας και φιλίας ανάμεσα στις δύο χώρες» επεσήμανε από την πλευρά του στο nenanews.eu ο κ.Βασίλης Μπολάνος, πρόεδρος της «Ομόνοιας» του κόμματος της ελληνικής εθνικής μειονότητας στην Αλβανία και δήμαρχος Χιμάρας.
Αξίζει να σημειωθεί πως αν οι δύο πρώτοι τόμοι του επίμαχου Αλβανικού Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού, τυπώθηκαν το 2008 στα Τίρανα, κυκλοφόρησαν μόλις πρόσφατα στα αλβανικά βιβλιοπωλεία. Οι υπόλοιποι τόμοι, αναμένεται να εκδοθούν, μέχρι το τέλος του 2010.
Πρόκειται για τη «βελτιωμένη» επανέκδοση του Αλβανικού Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού, που είχε κυκλοφορήσει το 1985 επί καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα.
Στη νέα έκδοση, αφαιρέθηκαν τα «φιλοχοτζικά» λήμματα τα οποία αντικαταστάθηκαν με αναφορές που τονώνουν το αλβανικό εθνικό μεγαλείο, όπως η «απελευθέρωση» του Κοσσυφοπεδίου κλπ .Στην εισαγωγή υπογραμμίζεται πως το συγκεκριμένο λεξικό είναι «εθνικού χαρακτήρα» και το περιεχόμενό του «αφορά το αλβανικό έθνος και την πατρίδα του».
«ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ» Η Β.Δ ΕΛΛΑΔΑ
Για την Αλβανική Ακαδημία Επιστημών, τη πνευματική και επιστημονική «ελίτ» της χώρας ουσιαστικά, η περιοχή της Ηπείρου, θεωρείται «αλβανικό εθνικό έδαφος», το οποίο κατέλαβε στρατιωτικά η Ελλάδα το 1912 – 1913.
«Τα Ιωάννινα μαζί με ένα μεγάλο κομμάτι της Τσαμουριάς και άλλα αλβανικά εδάφη εδόθησαν στην Ελλάδα από τις Μεγάλες Δυνάμεις η οποία τα κατέλαβε στρατιωτικά» γράφει συγκεκριμένα το Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό, που «βλέπει» Τσάμηδες σε Θεσπρωτία και Πρέβεζα. «Η Τσαμουριά είναι μεγάλη γεωγραφική και εθνολογική περιοχή στο νοτιότερο τμήμα των εδαφών που κατοικούνται από Αλβανούς» αναφέρει συγκεκριμένα, κάνοντας λόγο για «γενοκτονία» που υπέστησαν οι Τσάμηδες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, από τις ελληνικές αρχές, που τους εκδίωξαν από την περιοχή.
«ΑΛΒΑΝΙΔΑ» ΚΑΙ Η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ
Για την αλβανική «πνευματική» ελίτ, η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου Ολυμπιάδα, ήταν … Αλβανίδα, αφού τα αρχαία ηπειρωτικά φύλα (Θεσπρωτοί, Χάονες, Μολοσσοί κ.α) χαρακτηρίζονται ιλλυρικής και όχι ελληνικής προέλευσης, όπως είναι γενικά αποδεκτό.
Ακόμη και ο Σουλιώτης Μάρκος Μπότσαρης, κορυφαία μορφή της ελληνικής επανάστασης του 1821, παρουσιάζεται ως … «Marko Boçari». Αλβανός μισθοφόρος, που απλά … πολέμησε στο πλευρό των Ελλήνων εξεγερμένων κατά των Τούρκων.
Ως «αλβανική» προσωπικότητα, υπάρχει καταχωρημένος και ο Χρυσός Ολυμπιονίκης Πύρρος Δήμας, χωρίς καμία απολύτως αναφορά στην ελληνική καταγωγή του.
«ΕΠΟΙΚΟΙ» ΟΙ ΒΟΡΕΙΟΗΠΙΡΩΤΕΣ
Οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, στο νότιο τμήμα της χώρας, θεωρούνται «έποικοι» στην περιοχή, από τα χρόνια της τουρκοκρατίας, αφού σύμφωνα με τους συντάκτες του Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού «βρέθηκαν εκεί για να … εργαστούν στα τσιφλίκια των μπέηδων».
«Ουσιαστικά δεν υπάρχει καμία αναφορά για τα πολιτιστικά, δημογραφικά και γεωγραφικά χαρακτηριστικά της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, καθώς και της συμβολής της στην αλβανική κοινωνία» λέει στο nenanews.eu ο κ.Κώστας Μπάρκας, πρώην βουλευτής της «Ομόνοιας» και πρόεδρος του ομογενειακού συλλόγου «Προωθώντας την ταυτότητα μας».
ΜΕ ΟΡΑΜΑ ΤΗ «ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ»
Η Αλβανική Ακαδημία Επιστημών, θεωρείται το πιο σημαντικό επιστημονικό ίδρυμα της Αλβανίας. Οι δράσεις της κινούνται με μοναδικό στόχο την προώθηση επίλυσης του «αλβανικού εθνικού ζητήματος», με ένωση όλων των Αλβανών στα Βαλκάνια. Εκτός από το Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό, σημαντικότερο έργο της Ακαδημίας θεωρείται η έκδοση του βιβλίου : «Πλατφόρμα για την επίλυση του Αλβανικού Ζητήματος» το 2000 σε αλβανικά και αγγλικά.
«Το έργο χαρακτηρίζεται από έντονο αλυτρωτισμό, αφού υποστηρίζεται με φανατισμό η «ένωση όλων των Αλβανών σε ένα εθνικό κράτος». Συγκεκριμένα γίνεται λόγος για «το σύνολο του Κοσσυφοπεδίου, τα δυτικά Σκόπια με την πρωτεύουσα της χώρας», ενώ τα όρια του «ιστορικά εθνικού αλβανικού χώρου» απλώνονται πολύ πέρα από τις κατοικούμενες από Αλβανούς περιοχές της πρώην Γιουγκοσλαβίας, για να περιλάβουν την «μείζονα Τσαμουριά» μέχρι την Πρέβεζα, την Καστοριά και τη Φλώρινα» λέει στο nenanews.eu ο κ.Φάνης Μαλκίδης, διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών, συγγραφέας του βιβλίου «Όψεις του Αλβανικού εθνικού ζητήματος», το οποίο περιλαμβάνει την «Πλατφόρμα για την επίλυση του Αλβανικού Ζητήματος», στην ελληνική γλώσσα.
ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ
Πρόσφατα στα γειτονικά Σκόπια, απειλήθηκε νέα εμφύλια σύρραξη ανάμεσα σε Σλάβους και Αλβανούς της χώρας, λόγω της Εγκυκλοπαίδειας που εξέδωσε η εκεί Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών, με «αμφιλεγόμενες» αναφορές στην αλβανική μειονότητα, που είχε ως αποτέλεσμα να υπάρξουν σοβαρές αντιδράσεις. Τελικά η σκοπιανή Ακαδημία, αποφάσισε να προχωρήσει στην αναθεώρηση όλων των επίμαχων αναφορών, που από τους Αλβανούς, τόσο στα Σκόπια, όσο στη Πρίστινα και στα Τίρανα, θεωρήθηκαν ως «υποτιμητικές» για τους ίδιους.
«Είναι ειρωνικό από τη μία οι Αλβανοί να ζητούν από τους Σκοπιανούς να αφαιρεθούν από την Εγκυκλοπαίδεια τους τα όσα οι ίδιοι θεωρούν προσβλητικά για το έθνος τους και την Αλβανία και την ίδια στιγμή μέσω της δικής τους Ακαδημίας, να προχωρούν στην έκδοση ενός επίσημου Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού, με αναφορές που προσβάλλουν την Ελλάδα και την ελληνική μειονότητα και σίγουρα δε συνάδουν με το καλό πνεύμα συνεργασίας και φιλίας ανάμεσα στις δύο χώρες» επεσήμανε από την πλευρά του στο nenanews.eu ο κ.Βασίλης Μπολάνος, πρόεδρος της «Ομόνοιας» του κόμματος της ελληνικής εθνικής μειονότητας στην Αλβανία και δήμαρχος Χιμάρας.
Αξίζει να σημειωθεί πως αν οι δύο πρώτοι τόμοι του επίμαχου Αλβανικού Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού, τυπώθηκαν το 2008 στα Τίρανα, κυκλοφόρησαν μόλις πρόσφατα στα αλβανικά βιβλιοπωλεία. Οι υπόλοιποι τόμοι, αναμένεται να εκδοθούν, μέχρι το τέλος του 2010.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)