ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ / ΕΚΔΟΣΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 7/12/2012, "ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ Ο ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΙΟΣ, Ο ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ"

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ: ΚΥΡΙΑΚΗ 9/12/2012 - "ΑΡΧΑΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: ΕΘΝΟΛΟΓΙΑ, ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ"

Μία ενδιαφέρουσα έκδοση για την ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων, θα παρουσιαστεί την Κυριακή 9/12/2012 (ώρα 18:30) στο αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου (Βασ. Σοφίας και Ριζάρη 2).

 

Πρόκειται για το έργο του Δημητρίου. Ευαγγελίδη «Αρχαία Μακεδονία: Εθνολογία, Αρχαιολογία, Ιστορία», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ»

 

Για το βιβλίο θα μιλήσουν Αμερικανός αρχαιολόγος Στέφανος Μίλλερ, ο Πολιτικός Επιστήμονας και συγγραφέας Κωνσταντίνος Χολέβας, ενώ την εκδήλωση θα συντονίσει ο εκδότης Σάββας Καλεντερίδης.

 

Στο πλαίσιο της παρουσίασης, θα γίνει απονομή τιμητικής πλακέτας στον αρχαιολόγο Στέφανο Μίλλερ, από τους θερμούς υποστηρικτές των ελληνικών δικαίων για το θέμα της Μακεδονίας.

 

Πηγή: www.defencenet.gr

ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Απόσπασμα από συνέντευξη.

Η εκκλησία τι θέση μπορεί να έχει σε αυτήν την επανάσταση; Και τι μερίδιο ευθύνης έχει σε αυτό το κατρακύλισμα;

Η ευθύνη της εκκλησίας είναι μεγάλη γιατί έγινε μέρος του κρατικού συστήματος στον τρόπο της σκέψης και της δράσης. Αγκαλιάστηκε με το κράτος και δεν είχε ελεύθερα χέρια να αγκαλιάσει το λαό πλέον. Δεν αγκαλιάζεις το λαό μόνο με τα συσσίτια που είναι σημαντικό και αυτό δεν το αμφισβητώ βέβαια .

Τον λαό όμως τον αγκαλιάζεις περισσότερο με τις πολιτιστικές ρίζες του τον πολιτισμό που έχει μέσα του τον τρόπο της σκέψης του τις βαθύτερες εσωτερικές ανάγκες του. Δεν ξεδιψάσαμε τον λαό εμείς αρκεστήκαμε στα ήθη και τα έθιμα στους εξωτερικούς τύπους. Τι έχουμε να πούμε σήμερα στα νέα παιδιά ; ψάξαμε την διάλεκτο των νέων παιδιών ; Αν τα θέλουμε δεν τα θέλουμε για να αυξήσουμε τους οπαδούς του εκκλησιαστικού κλάμπ. Η εκκλησία δεν φτιάχνει οπαδούς. Η εκκλησία φτιάχνει αγίους.

Διαφέρει το ένα από το άλλο. Και άγιος σημαίνει ελεύθερος άνθρωπος. Άγιος δεν είναι αυτός που τηρεί πέντε δέκα κανόνες μηχανικές εντολές. Θα πει ότι είναι κάποιος που κανονικά ελευθερώνεται «τω αγαθώ.» Συναντά έτσι το Θεό . Δεν φαίνεται ο Θεός όταν υπάρχει το νέφος και η ομίχλη των Παθών. Πρέπει να φύγει η ομίχλη για να ..
δεις τον ήλιο.

Είναι αργά πιστεύετε τώρα για την εκκλησία να κερδίσει το χαμένο έδαφος για να κάνει το χρέος της και απέναντι στον πολιτισμό μας ;

Όχι ποτέ δεν είναι αργά. Ίσα ίσα θα μπορούσε να είναι μια εξαιρετική ευκαιρία μέσα στην πλήρη απαξίωση των πάντων να δοθεί αυθεντικός λόγος. Σήμερα όμως αυτό που νομίζει η νεολαία ότι είναι εκκλησία, είναι κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που στην πραγματικότητα είναι η εκκλησία. Άρα το να πεις τη λέξη εκκλησία σε σουαχίλι δεν θα το καταλάβει ένας που μιλάει ελληνικά. Πρέπει να γίνει ερμηνεία του όρου, του τι είναι εκκλησία. Αν εκκλησία είναι ένας συντηρητισμός δεν το καταλαβαίνει ο νέος και δεν είναι εκκλησία αυτό. Αν εκκλησία είναι ελευθερία δεν το φαντάζεται ο νέος σήμερα, φαντάζεται ένα άλλο πράγμα. Συμβιβασμός συντηρητισμός έτσι το περάσαμε στους νέους.

Αυτήν την εποχή η εκκλησία θα μπορούσε να είναι το μεγαλύτερο στήριγμα;

Αν και την ην χτυπούν στήνοντας ένα ψέμα και την τραυματίζουν με τέτοιες πληροφορίες ,αυτή την στιγμή η εκκλησία αποτελεί στήριγμα για το λαό. 60.000 άνθρωποι τρώνε από την εκκλησία «ε χτύπα λοιπόν την εκκλησία να μην φάνε αυτοί οι άνθρωποι.»

Και την χτυπούν γι αυτόν το λόγο. Ένα κράτος ολόκληρο δεν μπορεί να δώσει φαγητό κι εμείς εδώ στηρίζουμε τα ιδρύματα του κράτους. Ε χτύπα λοιπόν την εκκλησία να μην το κάνει και αυτό . Αυτό είναι αυτοκτονία. Ας είναι ο στόχος τους αυτός και πάντα θα υπάρχουν τέτοιοι στόχοι από αυτούς που χτυπούν την εκκλησία .Ας είναι όμως και αυτοί που χτυπιούνται αγνοί και καθαροί για να μπορέσουν με την μαρτυρία της ζωής τους να επιβεβαιώσουν τον λόγο τους .

Θα γίνει αυτή η στροφή;

Δεν ξέρω τέτοια τύφλωση που βλέπω να υπάρχει και τέτοια κακότητα μικρότητα μικροψυχία και στενοκαρδία. Όταν βέβαια βρεθεί κανείς σε αδιέξοδο ψάχνει για διεξόδους. Αν εμείς ανοίξουμε την πόρτα αυτής της εκκλησιαστικής διεξόδου θα αλλάξουν πάρα πολλά πράγματα. Όσο παραμένουμε μουδιασμένοι παρατηρητές δεν θα αλλάξει τίποτα . Τα πράγματα δεν γίνονται από μόνα τους.

Η άποψη ότι δεν θα αφήσει ο Θεός που λένε κάποιοι της εκκλησίας δεν είναι έτσι . Αφήνει ο Θεός σας πληροφορώ. Άφησε 400 χρόνια σκλαβιάς άφησε να πέσει η Τσαρική Ρωσία και να επικρατήσει η μπολσεβική επανάσταση και η αθεΐα και να γκρεμιστούν οι ναοί. Άφησε πολλά πράγματα στην ιστορία και γιατί να μην αφήσει και τώρα; Τι έχει δηλαδή με μας; Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν θα αφήσει ο Θεός αλλά αν εμείς θα αφήσουμε το Θεό. Τον αφήσαμε ,τον αφήσαμε. Δυστυχώς.

Υπάρχει όμως ένας λαός που έχει σπόρο μέσα του και ο άθεος έχει σπόρο για το αγνό. Δεν το πιστεύει όμως ότι μπορεί να είναι αληθινό. Αυτή είναι η αποστολή της εκκλησίας να φυτρώσει ο σπόρος.

Αυτό πάνε να γκρεμίσουν. Αν δουν ότι ένας χτίζει κάτι έρχεται το σύστημα να το γκρεμίσει αυτό . Αρχίζουν και ρίχνουν λάσπη λέγοντας ότι αυτός ας πούμε είναι απατεώνας ,είναι υποκριτής. Δεν πειράζει όμως η εκκλησία στηρίζεται σε μάρτυρες. στηρίζεται σε Χριστό Σταυρωμένο ηττημένο. Η μεγαλύτερη νίκη είναι η ήττα του Σταυρού.

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος συκοφαντημένος και εξόριστος ήταν .Αυτός όμως έμεινε στην ιστορία και σε αυτόν πίστεψε ο λαός. Δεν πίστεψε στους άλλους. Και σήμερα το ίδιο θα γίνει αρκετά μας χάιδεψαν θα μας κοπανήσουν τώρα και από αυτό το κοπάνημα θα βγει η δόξα μας .

Τι ανατρεπτικό θα μπορούσε να γίνει κατά τη γνώμη σας ώστε να αλλάξει τα ως τώρα δεδομένα ώστε και η εκκλησία να μην έχει μόνο αυτήν την μονότονη όψη και την παθητική θα έλεγα στάση στα γεγονότα;

Φανταστείτε ο Αρχιεπίσκοπος να έπαιρνε την κατάσταση στα χέρια του.Για παράδειγμα γίνεται ένα πανηγύρι σε μια μεγάλη μητρόπολη ας πούμε του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη . Είθισται να κάνουν δώρα και τραπέζια στους δεσποτάδες κλπ.

Φανταστείτε αντί να κάνει τραπέζι στους επισήμους και σε άλλους ο δεσπότης να πει όχι. Η μητρόπολη αυτήν την στιγμή έχει να δώσει για δώρα αλλά δεν θα δώσει. Θα δώσει στα συσσίτια και αντί για τραπέζι στο ξενοδοχείο τάδε θα πάμε με τους
τσιγγάνους να φάμε. Και δεν θα το κάνουμε για να δείξουμε θα φάμε φασολάδα γιατί είναι Τετάρτη.Ο Αρχιεπίσκοπος λοιπόν μπορεί να μπει μπροστά και να μας οδηγήσει σε τέτοιες κινήσεις.

Υπάρχουν αυτοί όμως οι άνθρωποι που θα πρωτοστατήσουν;

Να βρούμε ανθρώπους ηγετικές φυσιογνωμίες με τον θησαυρό αυτό στην ψυχή τους και να τους βγάλουμε μπροστά. Πρέπει να βρεθούν οι άνθρωποι που ο ένας θα συμπληρώσει τον άλλον και θα τραβήξουν μπροστά. Ο καθένας ότι έχει θα βάλει ο ένας το πνεύμα του ο άλλος το έργο του , ο άλλος τα χαρίσματά του. Είναι μεγάλη δύναμη να βγει μια συντονισμένη προσπάθεια από ανθρώπους που θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο χρησιμοποιώντας αυτόν τον θησαυρό. Έτσι θα βγούμε μπροστά αγνά και καθαρά. Είναι δύναμη αυτό.

Μέσα από τους 3 πρώτους αιώνες υπάρχουν 11 εκατομμύρια επώνυμοι μάρτυρες τότε κυοφορήθηκε η εκκλησία. Μέσα από 250 χρόνια διωγμών υπαρκτικού εκφυλισμού. Έτσι βγήκε η εκκλησία. Και τώρα που κρατικοποιηθήκαμε και γίναμε υπάλληλοι δεν βγαίνει τίποτα.

Δόξα είναι η αφάνεια εκεί γίνεται η δουλειά. Σήμερα μας έχει σκεπάσει η κρίση. Από πάνω έχει νέφος από κάτω όμως έχει πράγμα….

Μπορούμε και χωρίς τους πολιτικούς ;

Φυσικά μπορούμε και χωρίς αυτούς. Η ζημιά άρχισε από αυτούς και από την καταστροφή της παιδείας εδώ και 30 χρόνια και θέλει τώρα 60 χρόνια για να επανέλθουμε.

Η αλλαγή πρέπει να γίνει στην παιδεία για να αλλάξει η νοοτροπία μας. Όχι τώρα που πρέπει να μάθουμε τον ελληνικό πολιτισμό σαν ξένη γλώσσα στους Έλληνες. Και δεν πρέπει να βλέπουμε τι κάνουν οι πολλοί η κατάσταση θα αλλάξει από πυρήνες, πυρήνες αντιστάσεως. Φιλική εταιρεία δεν ήταν πολλοί ήταν λίγοι. Κολοκοτρώνης , προύχοντες ήταν λίγοι. Εδώ εκεί δεξιά αριστερά έτσι γίνονται οι επαναστάσεις που είπαμε πριν. Να υπάρξουν ομάδες ανθρώπων που να λένε αλήθειες και να συσπειρωθούν και να δει ο καθένας τι μπορεί να κάνει από το δικό του μετερίζι.

Νιώθω σαν να θέλω να βγάλω τον πόνο της ψυχής μου έχω πάθος μέσα μου και έχω ανάγκη να το εκφράσω όπως και άλλοι θα είναι σαν εμένα.

Πρέπει να γίνει επανάσταση Πίστεως διότι το έρισμα της Πίστεως μας σπάσανε γι αυτό μετά δεν υπάρχουν αξίες.

Εγώ τις ελπίδες μου δεν τις στηρίζω καθόλου στους πολιτικούς. Τελειώσανε , δεν υπάρχουν ούτε στην Ευρώπη ούτε εδώ. Θα ήθελα να είχαμε τους καλύτερους πολιτικούς να διαχειριστούν και να εμπνευστούν καταστάσεις. Η ιστορία στηρίζεται σε σωστές πολιτικές αποφάσεις και η καταστροφή στηρίζεται σε λάθη συγκεκριμένων ανθρώπων. Η επιτυχία μιας επανάστασης οφείλεται σε πρόσωπα.

Αλλά εγώ το πολιτικό σύστημα δεν τον πιστεύω πολύ . Η επανάσταση είναι πολιτισμός. Σήμερα όλοι πιστεύουν ότι πόλεμοι και επαναστάσεις γίνονται με την οικονομία ,όχι λοιπόν οι πόλεμοι γίνονται με τον πολιτισμό.

Εγώ είμαι γεμάτος φωτιά αυτήν την στιγμή μέσα μου , λεφτά δεν έχω αλλά αγαπώ τον πολιτισμό μας τον θησαυρό μας γι αυτό παράτησα την επιστήμη γιατί δεν μετράει τόσο μέσα μου όσο αυτά που σας είπα. Άφησα την επιστήμη γιατί δεν πιστεύω σε μια επιστημονική επανάσταση σε ανατροπή του κόσμου από την επιστήμη. Πιστεύω στην ανατροπή των δεδομένων από τον πολιτισμό.

Πηγή: http://attikanea.blogspot.gr

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ: 4/12/2012 - ΣΠΗΛΑΙΟ ΔΡΑΚΑΙΝΑΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ: 20 ΧΡΟΝΙΑ ΕΡΕΥΝΑΣ

Τρίτη, 4/12/2012, 7:30μμ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ
Ερμού 136, 210.32.52.214
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Περιήγηση στην αρχαιολογκή και κοινωνική διάσταση του σπηλαίου από την αρχαιολόγο Γ. Στρατούλη

Πηγή: Αθηνόραμα

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ: 3/12/2012 - ΑΔΩΝΙΣ ΚΥΡΟΥ "ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΕ ΑΡΧΑΙΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ"

Δευτέρα, 3/12/2012, 07:30
ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ
Κουμπάρη 1, Κολωνάκι, 210.36.71.000

Διάλεξη του ημοσιοράφου και αρχαιόφιλου ιχνιλάτηγ Αδ. Κύρου στο πλαίσιο του κύκλου "Πορείας Μετάλλαξη".  Από την αρχαιότητα ως σήμερα.

Πηγή: Αθηνόραμα

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ: 5/12/2012 - Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ HIGGS

ΤΕΤΑΡΤΗ, 5/12/2012, 7:00μμ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟΣ
ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ
Μασσαλίας 22, Κολωνάκι, 210.36.80.000

Ο ακαδημαϊκός που συνέβαλε με εργασίες του στον πειραματικό εντοπισμό του μποζονίου, προσεγγίζει το ζήτημα της προέλευσης της μάζας

Πηγή: Αθηνόραμα

ΦΑΗΛΟΣ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ: ΠΑΣΤΙΤΣΙΟ, ΑΣΥΔΟΣΙΑ, ΒΛΑΚΕΙΑ

Υπάρχει δικαίωμα στην ύβρη; Πότε ο χαβαλές γίνεται βλασφημία; Προσωπικά έχω μεγάλες ανοχές στη σάτιρα, ακριβώς γιατί μεγάλα, δυσθεώρητα είναι και τα όρια του χιούμορ αλλά και της ανθρώπινης βλακείας. Ειδικά η βλακεία συνορεύει με το άπειρο. Δεν έχει νόημα να παλεύεις με τους ανόητους. Είναι μάταιο, σαν να παλεύεις με το γουρούνι στον λάκκο με τη λάσπη. Το γουρούνι το φχαριστιέται κι εσύ απλώς λερώνεσαι.   Ο κάθε ντενεκές βαφτίζει τη χυδαιότητά του «άποψη», «χιούμορ», ακόμη κι αν προσβάλλει βάναυσα την πλειοψηφία. Το έχουμε δει άπειρες φορές και από τους τηλεοπτικούς τιμητές, τάχα οργισμένους για το «δίκιο», κι ας είναι φυγόστρατοι, διεστραμμένοι κίναιδοι, λαμόγια. Τους έχουμε δει όμως με τον πιο χυδαίο τρόπο να χλευάζουν αγράμματα ανθρωπάκια, χοντρούς, κοντούς, ή να χρησιμοποιούν για την τηλεθέαση ακόμη και δύστυχους με εμφανή ψυχιατρικά προβλήματα. Ομως υπάρχει όριο και πρέπει να υπάρχει. Σε αυτή την ορθόδοξη χώρα, όπου χύθηκε>πολύ αίμα για την πίστη της πλειοψηφίας του έθνους, μπορείς να φτύνεις στα μούτρα το θρησκευτικό συναίσθημα των πολιτών και να το διεκδικείς ως δικαίωμα;

Μπορείς, αλλά υφίστασαι τις συνέπειες, που δεν είναι λιντσάρισμα ή κρεμάλα. Η Επανάστασή μας, αρέσει δεν αρέσει στα κνώδαλα της πολιτικής ορθότητας και στους αποδομητές, ήταν και θρησκευτική. Τους σουνίτες δυνάστες διώξαμε με το σπαθί και το ντουφέκι. Δεν το λέω εγώ. Το λέει ο Γέρος του Μωριά κι ο Μακρυγιάννης, που, όσο να ‘ναι, είναι πιο αξιόπιστοι από τον Αλαφούζο και τον Βερέμη. Και ας πούμε, εντάξει, θες να στηλιτεύσεις τάχα τη σιμωνία, την εκμετάλλευση κ.λπ.
Υπάρχει λοιπόν όριο κι ορθά το θέτει ο Νόμος. Οι γνωστοί φωταδιστές, που εργολαβικά πάντα αναλαμβάνουν την υπεράσπιση οποιασδήποτε ψευτοπροοδευτικής μπούρδας, ωρύονται για φονταμενταλισμό. Ενας ανόητος δημοσιογράφος έβριζε διαδικτυακά τον Δένδια και τον Σφακιανάκη, έκανε ακόμη και παραλληλισμούς με τον… Λαδά της δικτατορίας. Λοιπόν, ακούστε, ο τύπος αυτός, που έκανε τον προσβλητικό χαβαλέ του, ας πάει ν’ ανάψει μια λαμπάδα στη χάρη αυτών που χλευάζει, γιατί γεννήθηκε σε αυτόν τον τόπο και σε αυτόν τον νομικό πολιτισμό. Πήγε στον εισαγγελέα κι έφυγε με τα χέρια στις τσέπες, ελεύθερος, με τον δικηγόρο του, και τώρα δίνει συνεντεύξεις. Με τον δικηγόρο του θα πάει να δικαστεί, με ένα ολόκληρο κιτάπι δικονομικών εγγυήσεων και δικαιωμάτων. Μπορεί να αθωωθεί, μπορεί να καταδικαστεί. Αν καταδικαστεί για τις ιερόσυλες ανοησίες του δεν θα τον κρεμάσουν, το πολύ πολύ να του επιβληθεί μια ολιγόμηνη ποινή φυλάκισης, θα κάνει έφεση με ανασταλτικό αποτέλεσμα και, αν καταδικαστεί και στο Εφετείο, θα πάρει τριετή αναστολή και θα πάει σπίτι του, για να προετοιμαστεί για βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ή καριέρα τηλεπερσόνας της καθεστωτικής «προόδου».


Δεν πρόκειται να ξεσηκωθούν 250.000.000 ορθόδοξοι να ζητούν το κεφάλι του επί πίνακι. Δεν θα καούν πρεσβείες, δεν θα βιαστούν και δεν θα δολοφονηθούν πρέσβεις. Δεν θα τον επικηρύξει κανένας μητροπολίτης ή πολιτικός προτρέποντας τους πιστούς να τον σκοτώσουν. Οι συγκρίσεις λοιπόν της Ελλάδας με το φονταμενταλιστικό Ισλάμ δεν είναι παρά αποδείξεις της ιδεοληψίας ηλιθίων, που δεν σέβονται αυτόν τον τόπο, τον λαό του, την Ιστορία του. Πάντα ψάχνουν ένα τοτέμ φορτωμένο κουρέλια για να το λατρέψουν, να αποδείξουν την αριστεροσύνη και το ψευτοπροοδευτιλίκι τους. Νισάφι πια. Ας πάει ο λεβέντης, τον οποίον υπερασπίζονται, να απεικονίσει σε ισλαμική χώρα τον Μωάμεθ ή τον Αλλάχ με κεφάλι γαϊδάρου ή απλά να τον απεικονίσει ως γελοιογραφία. Θα τον περιποιηθούν δεόντως οι μερακλήδες πιστοί του Προφήτη και θα καταλάβει πόσο τυχερός είναι που ζει στην ορθόδοξη Ελλάδα.

Γιατί τελικά, αδέρφια, το πρόβλημά μας σε τούτη την πατρίδα που μας έλαχε δεν είναι έλλειμμα ελευθερίας αλλά περίσσευμα ασυδοσίας

Πηγή: www.eglimatikotita.gr

ΕΛΕΝΗ ΡΑΝΤΟΥ ΠΡΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ: "ΝΑ ΠΑΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΜΠΑΓΛΑΜΑ"

Ποιος… διάβασε την Ελένη Ράντου και δε την φοβήθηκε! Ο λόγος;

Η κόρη της πηγαίνει σε δημόσιο μουσικό σχολείο και προχθές αποφάσισαν οι γονείς των παιδιών να συγκεντρωθούν για να εκφράσουν τα παράπονά τους στον Υπουργό, κ.Αρβανιτόπουλο.

Η Ελένη Ράντου ξεσπάθωσε!

Σε μήνυμα της στο facebook σχολίασε:

«Σήμερα το πρωί, μαθητές, καθηγητές και γονείς του καλλιτεχνικού και μουσικού δημόσιου σχολείου επισκέφθηκαν το υπουργείο Παιδείας μας για να ζητήσουν να μην καταργηθούν τα μέσα μεταφοράς τους στα σχολεία (τα πούλμαν που τους μεταφέρουν είναι δύο χρόνια απλήρωτα). Απάντηση του Υπουργού: “ΕΙΣΤΕ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ”. Και πρόσθεσε : “Τι το θέλετε το Μουσικό σχολείο; Πηγαίνετε σε ένα Ωδείο στη γειτονιά σας”. Ήταν και η κόρη μου εκεί!

Είστε ΒΑΡΒΑΡΟΙ κύριοι. Πληρώνουμε πολύ ακριβά τις πενιχρές παροχές του διαλυμένου κράτους σας. Πληρώνουμε πολύ ακριβά την δήθεν δωρεάν παιδεία σας. Σε ωδείο πρέπει να πάτε εσείς να μάθετε Μπαγλαμά να παίζετε και να πάψετε να παριστάνετε τον Υπουργό Παιδείας! Κι αφού η παιδεία είναι η τελευταία σας προτεραιότητα. Και η υγεία το ίδιο. Όσο για την ασφάλεια την κάνατε franchise. Μήπως κι εμάς πρέπει να γίνετε Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ; Μήπως θα πρέπει τώρα να σταματήσουμε όλοι και να μη σας ξαναπληρώσουμε; Γιατί φοβάμαι πώς όσο περισσότερα είναι αυτά που σας δίνουμε τόσο περισσότερα θα είναι αυτά που μας στερείτε.

Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να γίνω η πρώτη Ελληνίδα που Επωνύμως θα αρνηθεί να σας πληρώνει πλέον”.

Ελένη Ράντου»   Πηγή: www.alexiptoto.com

"ARE GREEKS EUROPEANS?" BY PETER ECONOMIDES

It took me a while to answer this question. Not because it was a difficult question to which I did not have an answer. But simply because it had been asked.

The person asking was a known journalist from Süddeutsche Zeitung, one of the most widely read, and most highly respected, German newspapers.

Isn’t Europe a Greek name? The woman abducted by Zeus in the form of a white bull?

Isn’t Greek thought at the heart of European civilization? Perhaps we don’t have to go as far as claiming, as did Giscard d’Estaing that “Europe without Greece would be like a child without a birth certificate.” But where did we go wrong?Apart from the genesis of Europe – in name or in spirit – isn’t Europe a mosaic? A beautiful, multicolored mosaic in which each piece plays a role and the whole is bigger than each of its individual pieces.It was a big question this journalist was asking me.

Much, much bigger than I thought.Of course Greeks are Europeans.Perhaps not, however, in a world dominated by productivity, efficiency, balanced books and the Protestant ethic. But is this all that Europe is about?

Greeks are under pressure. To become “good Europeans.” And what it means to be a good European is dominated by the Northern European definition. This definition may move sometime to the more encompassing idea with which the European Union was initially intended. But no matter what, it is up to Greeks to carve out a meaningful role within Europe and the world. And Greeks can only do this by being in touch with their essential DNA. If Greeks lose this DNA, then Greeks lose themselves. Full stop.


Let me make one thing clear. I am not talking about physiological DNA. This page is not the place to attempt to trace back Greek lineage to the ancients.
I am talking about the essential concept of Greece. The spirit with which Greeks live their lives. The stuff that defines the “Greekness” of Greece. About what makes this nation tick. What makes us get up in the morning.

I think the world understands what this is. It’s called life. And the amazing love that Greeks have for life. It was present in ancient Greece. The love of humanity that gave rise to democracy. The love of beauty that gave rise to sculpture. The love of peace that gave rise to the Olympic Truce. The love of knowledge which gave rise to science. The love of discovery that gave rise to philosophy. The love of wisdom that shines from the Acropolis in Athens.

Life. This is Greek knowhow. And when we harness its creative power we will reverse our image as a nation with a zest for life and an aversion to productivity. We need to utilize our “life knowhow” and transform it into creative enterprise that will be valued by the world. This is how we can reignite our economy. By doing things that Greeks can excel at. By creating sustainable competitive advantage based on the uniquely Greek knowledge – and love – of life.

Peter Economides is a brand strategist with a global perspective. He has lived on four continents doing work that has impacted brands and consumers almost everywhere. He has learned from the leaders of some of the world’s best brands. He is the owner and founder of Felix BNI.


Source: www.greekreporter.com

ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ (ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ): 25/9/1849 - ΘΑΝΑΤΟΣ ΝΙΚΗΤΑΡΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟΥ

Σαν σήμερα 25 Σεπτεμβρίου 1849 έφυγε από τη ζωή ο θρυλικός Νικηταράς ο Τουρκοφάγος έχοντας προλάβει δυστυχώς να δει την τραγωδία του ψευτορωμέϊκου που δεν ήταν η Ελλάδα που είχε απελευθερώσει ο Εθνικός μας Ήρωας και οι συμπολεμιστές του. Μίσος, κομματισμός, διχασμός και αλληλοσπαραγμός πριν και αμέσως μετά το πέρας της Επαναστάσεως του Εικοσιένα.


Γεννημένος στο χωριό Τουρκολέκα Μεγαλόπολης, είχε καταφύγει στη Ζάκυνθο όπου έδρασε στα στρατεύματα Ρώσων και Γάλλων. Μυήθηκε στην Φιλική Εταιρία στα 1818 και πολέμησε μαζί με τον θείο του Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον Παπαφλέσσα, παροτρύνοντας όλο και περισσότερους Έλληνες να λάβουν τα Ιερά Όπλα για την ανάσταση του Γένους. Διακρίθηκε σε πλήθος μαχών όπως στο Βαλτέτσι και την Απελευθέρωση της Τριπολιτσάς. Πολεμούσε με πάθος όπως έλεγε ο ίδιος για να τινάξει ο Έλληνας το ζυγό της σκλαβιάς και μηδέποτε για να αποκτήσει λάφυρα.

Υποστήριξε τον Ιωάννη Καποδίστρια και οδηγήθηκε στη φυλακή ως υποκινητής τάχα δράσεως συνωμοτικής ομάδος. Η περιπέτειά του έως τη στιγμή της αποφυλακίσεως επέφερε μεγάλη βλάβη στην υγεία του μέχρι του σημείου σχεδόν τυφλώσεως. Ύστερα από τα πολιτικά πάθη της περιόδου εκείνης απομονώθηκε με την οικογένειά του στον Πειραιά μέσα στη φτώχια μα με τον πλούτο της καρδιάς του. Μετά τα γεγονότα της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 η Πολιτεία αξιώθηκε να του αποδώσει τον βαθμό του υποστρατήγου και μια τιμητική σύνταξη. Ήταν έγγαμος και απέκτησε τρία παιδιά.

Ο Νικήτας Σταματελόπουλος βίωνε την σχέση του Ελληνικού Έθνους με τους Τούρκους σφαγείς σε ένα διαφορετικό επίπεδο από αυτό που επιχειρεί να περάσει στην νοοτροπία του Έλληνα το σημερινό ψευτορωμέϊκο σε συνέχεια των κοτζαμπάσηδων προσκυνημένων ραγιάδων. Ο Νικηταράς είχε μείνει ονομαστός για τον φόβο και τα αμέτρητα θύματα που σκορπούσε μεταξύ των δολοφόνων του λαού του. Αγωνίστηκε για να μεγαλώσει η Ελλάς, αληθινά ανεξάρτητη και κυρίαρχη. Να διοικηθεί από αληθινούς Έλληνες Πατριώτες και να μονοιάσει το Γένος ώστε να προκόψει και να ανθίσει εκ νέου.

Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι σήμερα οι Έλληνες που κείνος και οι συμπολεμιστές του κατέστησαν Όρθιους και Ζωντανούς Έλληνες θα αντίκριζαν ελληνοτουρκικές «φιλίες» και τουρκικά σήριαλ σε πολιτική και τηλεόραση. Δεν μπορούσε καν να σκεφτεί ότι θα γνώριζε πόνο και οδυρμό ο λαός μας με όπλα τους κεφαλικούς φόρους και τους τόκους των ψευτοσυμμαχικών και γυρολόγων τοκογλύφων. Είδε βέβαια πάθη και μίση και κόμματα, άπαντα υποκινούμενα από τους ίδιους εχθρούς διαχρονικά. Αλλά αλίμονο, η πίκρα του Νικηταρά θα εξακοντιζόταν σήμερα σε τεράστια μεγέθη.

Χρέος μας σήμερα ως Έλληνες Εθνικιστές και Πατριώτες είναι να κάνουμε πράξη το Εθνικό Σχέδιο και Όραμα που διέθετε και μεταλαμπάδευσε έως τις μέρες μας ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος. Να γενούμε εμείς οι απηνείς διώκτες των εχθρών του Ελληνισμού όπου κι αν βρίσκονται και να πάρουμε στα δικά μας χέρια την πατρίδα ώστε να ολοκληρώσουμε την άνθιση της Μεγάλης Ελλάδος που κάποιοι στέρησαν από τον Τρανό μας Ήρωα.

Πηγή: www.greekalert.com

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ: 26/9/2012 - "ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΕΣ ΜΑΧΕΣ, ΧΑΜΕΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ: ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ 1919-1922"

Στο πλαίσιο της συμπλήρωσης φέτος 90 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή, το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, η Ένωσις Σμυρναίων και οι εκδόσεις Κέδρος διοργανώνουν ειδική θεματική Ημερίδα και Έκθεση για τη μεγαλύτερη εθνική συμφορά στην ιστορία του σύγχρονου Ελληνισμού. Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012 στις 6.30 το απόγευμα με ελεύθερη είσοδο στους χώρους του Μουσείου στην Πλατεία Κλαυθμώνος (Παπαρρηγοπούλου 5-7).


Αφορμή η ομώνυμη μυθιστορηματική τριλογία του Ευάγγελου Μαυρουδή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.

Στην Ημερίδα, με τίτλο «Κερδισμένες Μάχες, Χαμένος Πόλεμος: Ζητήματα Στρατηγικής και Τακτικής των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Μικρασιατική Εκστρατεία 1919-1922» θα εξεταστούν η στρατηγική του ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία. Θα μιλήσουν ο αντιστράτηγος ε.α. Γεώργιος Λιάκουρης για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην ξηρά, ο αντιναύαρχος ε.α. Ιωάννης Παλούμπης για τις αεροπορικές επιχειρήσεις, καθώς και για τις επιχειρήσεις του Πολεμικού Ναυτικού, και ο πλοίαρχος (ΥΓ) Αριστείδης Διαμαντής για το Υγειονομικό κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία 1919-1922. Τις ομιλίες θα συντονίσει ο πρόεδρος της Ενώσεως Σμυρναίων, αντιστράτηγος Ευάγγελος Τσίρκας.

Τον δημιουργό του έργου «Επιστροφή στη Σμύρνη», Ευάγγελο Μαυρουδή, και τη ζωγράφο Σταυρούλα Βελισσαροπούλου, της οποίας τα έργα-σκίτσα που πλαισίωσαν την τριλογία θα προβληθούν στην έκθεση, θα παρουσιάσουν ο πρόεδρος του Ιδρύματος Βούρου-Ευταξία, Αντώνιος Βογιατζής, και η διευθύντρια του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών, Αγλαΐα Αρχοντίδου-Αργύρη. Για την τριλογία θα μιλήσει η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών Ερασμία-Λουίζα Σταυροπούλου-Αλεξίου.

Θα ακολουθήσει ξενάγηση στον χώρο της Έκθεσης. Η ‘Εκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 8 Οκτωβρίου2012.

Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα – Παρασκευή 09:00-16:00
Σάββατο – Κυριακή 10:00-15:00
Τρίτη Κλειστά.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ: 17/9/2012 - Κ. ΧΟΛΕΒΑΣ "Η ΣΜΥΡΝΗ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ"

Κ. Χολέβας

Η ΣΜΥΡΝΗ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΑ, 17/9/2012

7:30 μ.μ.

ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Παλιά Βουλή

Σταδίου 13, Πλ. Κολοκοτρώνη

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ: 13/6/1023 - 19:00, ΕΘΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΡΕΥΝΩΝ

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ                         ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΔΙΑΛΕΞΗ MARK JANSE Ερευνητής - Καθηγητής Αρχαίων & Μικρασιατικών Ελληνικών   του Πανεπιστημίου της Γάνδης & Υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση «Είμαι περήφανος που είμαι Έλληνας, Ορθόδοξος, Καππαδόκης, Μικρασιάτης» Η ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ Η διάλεξη θα δοθεί στα Ελληνικά Τετάρτη, 13 Ιουνίου 2012 ώρα 19:00 Αίθουσα Σεμιναρίων Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (ισόγειο) Λεωφόρος Βασιλέως Κωνσταντίνου 48 Τηλ. 210-7273687 (μετρό: ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ)

ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ (ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ) - 7/6/1907 - ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΕΛΛΟΥ ΑΓΡΑ (ΣΑΡΑΝΤΗ ΑΓΑΠΗΝΟΥ) ΚΑΙ ΑΝΤΩΝΗ ΜΙΓΓΑ

Μετά από τετραήμερο βασανισμό και δημόσια διαπόμπευση οι Κομιτατζήδες απαγχονίζουν στις 7 Ιουνίου ανάμεσα στα χωριά Καρυδιά και Βλάδοβο τον Ανθυπολοχαγό του Ελληνικού Στρατού Σαράντη Αγαπηνό (Τέλλος Άγρας) και τον συμπολεμιστή του Αντώνη Μίγγα. Ο Άγρας, αρχηγός αντάρτικου σώματος στην λίμνη των Γιαννιτσών, αιχμαλωτίστηκε στις 3 Ιουνίου του 1907 αφού παγιδεύτηκε από την συμμορία του αρχικομιτατζή Ζλατάν. Κατά την πενταήμερη διάρκεια της αιχαμαλωσίας του βασανίστηκε απάνθρωπα από τους κομιτατζήδες οι οποίοι τον περιέφεραν σε προς παραδειγματισμό στα χωριά της περιοχής των Γιαννιτσών που είχαν υποκύψει στην βουλγαρική εξαρχία. Την ίδια ακριβώς τύχη είχε και ο Αντώνης Μίγγας.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥ... ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ!

Γεννήθηκε το 1880 στο Ναύπλιο αλλά γράφτηκε στους δημοτικούς καταλόγους του δήμου Γαργαλιάνων, τόπο καταγωγής του πατέρα του Ανδρέα. Αποφοίτησε από τη σχολη Ευελπίδων και όντας ανθυπολοχαγός πεζικού θέτει εαυτόν στην διάθεση του Eθνους και εισχωρεί στον Μακεδονικό Αγώνα ως οπλαρχηγός Βερμίου.

Η τρομοκρατική δράση των βούλγαρων κομιτατζήδων στην περιοχή της λίμνης των Γιαννιτσών, ανάγκασε το Ελληνικό προξενείο να πάρει μέτρα προς ανακούφιση του Ελληνικού πληθυσμού. Ο Καπετάν Aγρας τοποθετείται στην συγκεκριμένη περιοχή και αναλαμβάνει δράση εναντίον τους.

Στο γεμάτο αντιξοότητες περιβάλλον της λίμνης, κατορθώνει να διακριθεί στον αγώνα, να σημειώσει επιτυχίες και να περιορίσει την δράση τη Βουλγάρων. Το Νοέμβριο του 1906 προσπάθησε ανεπιτυχώς να καταλάβει το Ζερβοχώρι που αποτελούσε ορμητήριο του εχθρού. Στην συγκεκριμένη μάχη τραυματίζεται. Μεταφέρεται στην Θεσσαλονίκη ώστε να αναρρώσει αλλά ο ίδιος δεν αντέχει περισσότερες από 4 ημερες μακριά από τους άνδρες του και επιστρέφει. Συνεχίζει την δράση του και γίνεται μια θρυλική μορφή του αγώνα παρά το γεγονός ότι υποφέρει και από ελονοσία (εξαιτίας της ελώδους περιοχής).

Την άνοιξη του 1907,οι πληροφορίες που ελάμβανε έκαναν λόγο για πτώση του ηθικού των κομιτατζήδων και για διάθεση κάποιων εξ αυτών να προσχωρήσουν στην Ελληνική πλευρά.
Ο ίδιος δείχνοντας εμπιστοσύνη στον βοεβόδα Ζλατάν,σπεύδει να τον συναντήσει μαζί με τον συμπολεμιστή του Αντώνη Μίγγα στο χωριό Βλάδοβο. Εκεί, συλλαμβάνονται άνανδρα από τους άνδρες του Ζλατάν και του Κασάπτσε οι οποίοι πάτησαν την συμφωνία και πρόδωσαν την εμπιστοσύνη που τους έδειξε ο Eλληνας οπλαρχηγός. Οι βούλγαροι διαπομπεύουν στα βουλγάρικα χωριά τους δυο ήρωες και διαδίδουν ότι τους αιχμαλώτισαν σε μάχη.

Μετά από περίπου μία εβδομάδα μαρτυρίων, ο θρυλικός Καπετάνιος Aγρας σε ηλικία 27 ετών και ο σύντροφος του Αντώνης Μίγγας, απαγχονίσθηκαν σε μία καρυδιά ανάμεσα στα χωριά Τέχοβο και Βλάδοβο. Αργότερα, μετά την ιστορική δικαίωση των Αγώνων του Eθνους στην Μακεδονία, το Τέχοβο μετονομάσθηκε σε Καρυδιά και το Βλάδοβο σε Aγρας, ακριβώς για να τιμηθεί ο αγώνας και η θυσία του ηρωικού Καπετάνιου.

Η θυσία του Καπετάν Aγρα έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που περίμεναν οι Βούλγαροι. Η διάθεση για εκδίκηση τόνωσε τον Μακεδονικό Αγώνα και νέοι εθελοντές πύκνωσαν τις τάξεις των Ελληνικών σωμάτων. Η εκδίκηση δεν άργησε να συναντήσει τον ύπουλο Κασάπτσε. Εξοντώθηκε από το σώμα του Καπετάν Αμύντα.

Ο Τέλλος Aγρας αποτελεί μια εξέχουσα φυσιογνωμία του Μακεδονικού Αγώνα. Μία από τις ηρωικότερες και ευγενέστερες φυσιογνωμίες του Eθνους. Η δράση του περιγράφεται στο εξαιρετικό μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα “Τα μυστικά του Βάλτου”. Με τον αγώνα και την θυσία του αποτελεί λαμπρό παράδειγμα για τις νεώτερες γενιές και υπενθυμίζει ότι η ελευθερία δεν χαρίζεται αλλά κερδίζεται με αγώνα και αίμα !

Σαράντης Αγαπηνός 1880-1907

Πηγή: www.stoxos.gr

BBC: "ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ?"

Τι συμβουλές θα έδιναν οι αρχαίοι Έλληνες στους σύγχρονους, που ταλανίζονται από την οικονομική και πολιτική κρίση; αναρωτιέται σε ρεπορτάζ του το BBC, προβάλλοντας το «γνώθι σαυτόν» ή το «διαλέξτε καλούς ηγέτες» που θα μπορούσαν να φανούν πολύ χρήσιμες σε όποιον διαλέξει να βυθιστεί στις διδαχές των προγόνων, αναζητώντας καθοδήγηση. 

Το άρθρο υπογράφει ο λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Armand D' Angour ο οποίος είναι και συγγραφέας του βιβλίου «Οι Έλληνες και το Νέο: η καινοτομία στην...   αρχαία ελληνική φαντασία και εμπειρία και το επικείμενο Εύρηκα: Εφτά αρχές νεωτερισμού από την Αρχαία Ελλάδα».

Χρέος, διχασμός και εξέγερση. Αυτή ήταν η Αθήνα του 6ου αιώνα π.Χ.

Αρχικά ο καθηγητής αναφέρεται στον 6ο αιώνα π.Χ. και τον Σόλωνα. «Στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ. οι πολίτες της Αθήνας βαρύνονταν από χρέη, κοινωνικό διχασμό και ανισότητες, με τους φτωχούς αγρότες έτοιμους να πωλήσουν τους εαυτούς τους για σκλάβους, απλώς και μόνο για να ζήσουν τις οικογένειές τους. Η εξέγερση ήταν επικείμενη, ωστόσο ο αριστοκράτης Σόλωνας, προέκυψε ως δίκαιος μεσολαβητής μεταξύ των συμφερόντων πλουσίων και φτωχών. Κατήργησε τα δεσμά που δημιουργούσε το χρέος, περιόρισε την ιδιοκτησία γης, και διαίρεσε τους πολίτςε σε τάξεις με διαφορετικά επίπεδα πλούτου και αντίστοιχων οικονομικών υποχρεώσεων.
Τα μέτρα του, παρότι δέχθηκαν επιθέσεις από όλες τις πλευρές, υιοθετήθηκαν και άνοιξαν τον δρόμο για την δημιουργία της δημοκρατίας», γράφει ο D' Angour. Συμπεραίνει μάλιστα ότι η επιτυχία του Σόλωνα δείχνει ότι οι μεγάλοι ηγέτες πρέπει να έχουν το κουράγιο υλοποιήσουν μη δημοφιλή συμβιβαστικά μέτρα για το καλό της δικαιοσύνης και της σταθερότητας.

Τι θα συμβεί μετά; Ο Δελφικός χρησμός

Αναφερόμενος στους ακατάληπτους χρησμούς του μαντείου των Δελφών, ο καθηγητής εικάζει ότι στην ερώτηση: «Πρέπει η Ελλάδα να αφήσει το ευρώ;» η απάντηση ίσως να ήταν : «Η Ελλάδα θα πρέπει να εγκαταλείψει το ευρώ αν το ευρώ έχει εγκαταλείψει την Ελλάδα» αφήνοντας όσους τάσσονται υπέρ και όσους τάσσονται κατά μιας εξόδου, να ερίζουν για το ποια ακριβώς είναι η σημασία του χρησμού.
Σημειώνει ωστόσο ότι η πιο σοφή συμβουλή είναι τα περίφημα Δελφικά παραγγέλματα: «Γνώθι σαυτόν» και «Μηδέν άγαν».

Πρόσεχε, υπάρχουν και χειρότερα…Ο Οδυσσέας και η αντοχή

«Βάστα καρδιά, χειρότερα δεινά βαστούσες τότες που μού 'τρωγε ο αδάμαστος ο Κύκλωπας γενναίους 20 συντρόφους»* λέει ο Οδυσσέας κατά το ταξίδι της επιστροφής στην Ιθάκη, προσπαθώντας να πείσει τον εαυτό του να μην λυγίσει τώρα, μετά από τόσες περιπέτειες.

Το μήνυμα, όπως επισημαίνει ο καθηγητής, είναι ότι στο παρελθόν υπήρξαν πιο δύσκολες καταστάσεις και ξεπεράστηκαν με ευφυΐα και κουράγιο.

* (μτφ. Αργύρη Εφταλιώτη)

Είσαι βέβαιος ότι είναι σωστό αυτό; Η ακούραστη αναζήτηση του Σωκράτη

«Είναι πολύ μεγάλο αγαθό για τον άνθρωπο το μιλάει κάθε μέρα για την αρετή και για τα άλλα για τα οποία με ακούτε να συζητάω εξετάζοντας τον εαυτό μου και τους άλλους. Γιατί η ζωή, χωρίς να τα εξετάζει κανείς αυτά, είναι ζωή που δεν αξίζει να τη ζει ο άνθρωπος» έλεγε ο Σωκράτης που δεν σταμάτησε ποτέ να αναζητήσει απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «Τι είναι δικαιοσύνη» και «πως πρέπει να ζούμε;».

Η κληρονομιά του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου, είναι το καθήκον να συνεχίζουμε την ακούραστη αναζήτηση ακόμη και όταν- ή μάλλον ειδικά όταν- δεν είναι πιθανό να βρούμε σαφείς, οριστικές απαντήσεις.

Η σάτιρα του Αριστοφάνη

Η κωμωδία του Αριστοφάνη «Βάτραχοι» του 405 π.Χ. περιέχει ειλικρινείς και ξεκάθαρες συμβουλές για τους «πολιτικά ασταθείς» συμπατριώτες του: διαλέξτε καλούς ηγέτες, ή θα ξεμείνετε με τους κακούς.

Να κάνουμε το ίδιο όπως την τελευταία φορά; Ηράκλειτος ο στοχαστής

«Δεν μπορεί να μπεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι» έλεγε ο Ηράκλειτος, τον 5ο π.Χ. αιώνα. Ενώ η αλλαγή είναι συνεχής, διαφορετικά πράγματα αλλάζουν με διαφορετικούς ρυθμούς. Σε ένα περιβάλλον μόνιμης ροής, είναι σημαντικό να ορίσει κανείς κάποια σταθερά σημεία και να πιαστεί γερά από αυτά. Οι αγορές ομολόγων, το χρέος και τα πακέτα διάσωσης μπορεί να αποτελούν μια τέτοια πρόκληση.

Πηγή: www.greekalert.com

JOSE MANUEL LAMARQUE: "THANK YOU MADAME LAGARDE"

Thank you Madam, once again, you put the greek heads underwater.
In the interview you gave to the Guardian newspaper, you said: ”I think the Greeks should start to help each other collectively,”, “by paying all their taxes,” “For the Greeks, I think of all these people all the time trying to evade taxes. “. So it’s not just Ms. Merkel that does not like Greek. About you, the Greeks are also thieves, cheaters, people just unfrequentable.
Once again, the image of Greece is tarnished by your words. Instead of providing hope, instead of reassuring, and say that anything is possible, we can confront the problems and solve them, no, you push down the Greeks like so many others.
One day, Madame Lagarde, one day the Greeks will raise their heads, but will remember those who had condemned before the arrival of the executioner. It is lamentable, as it is lamentable to hear Greek, living outside of Greece, and criticizing their country and their people.
You do not know the Greek Ms. Lagarde. The Greeks have memory, otherwise they do not know it’s ancient history at their fingertips.
Consider the Greek memory Madame Lagarde, as Mrs. Merkel, you two have little memory.
The Greek is not a dead language, not the Greek are not dead, because they have a soul, the soul of Greece!

Publié par Jose Manuel Lamarque à l’adresse
Merci Madame Lagarde !
Merci Madame, une fois de plus, de mettre la tête des grecs sous l’eau.
Dans l’interview que vous avez accordée au quotidien britannique The Guardian, vous avez dit : “Je pense que les Grecs devraient commencer par s’entraider collectivement”, en “payant tous leurs impôts”, “En ce qui concerne les Grecs, je pense aussi à tous ces gens qui essaient tout le temps d’échapper aux taxes”. Donc, il n’y a pas que Madame Merkel qui n’aime pas les grecs. Pour vous aussi les grecs sont des voleurs, des tricheurs, des gens peu fréquentables.
Une fois de plus, l’image de la Grèce est ternie par vos propos. Au lieu de redonner espoir, au lieu de rassurer, et de dire que tout est possible, que l’on peut affronter les problèmes et les résoudre, non, vous enfoncez les grecs comme tant d’autres.
Un jour, Madame Lagarde, un jour les grecs relèveront la tête, mais n’auront pas oublié celles et ceux qui les avaient condamné bien avant l’arrivée du bourreau. C’est lamentable, comme il est lamentable d’entendre des grecs, habitant hors de Grèce, et critiquant leur pays et leur peuple.
Vous ne connaissez pas les grecs Madame Lagarde. Les grecs ont de la mémoire, sinon ils ne connaitraient pas l’histoire de l’antiquité sur le bout des doigts.
Songez à la mémoire grec Madame Lagarde, comme Madame Merkel, vous deux, avez peu de mémoire.
Le grec n’est pas une langue morte, les grecs non plus ne sont pas morts, parce qu’ils ont une âme, l’âme grecque !

Translation by Iraklis Galanakis
Σας ευχαριστώ κ. Λαγκάρντ
Σας ευχαριστώ Κυρία, γιατί για μια αφορά ακόμη βουτήξατε μέσα στο νερό το κεφάλι των Ελλήνων
Σε μια συνέντευξη που δώσατε στην αγγλική καθημερινή εφημερίδα Guardian, είπατε: “Πιστεύω πως οι Ελληνες θα πρέπει να ξεκινήσουν μια συλλογική αλληλοβοήθεια”, “πληρώνοντας όλοι τους φόρους τους”, “Οσον αφορά τους Ελληνες, σκέφτομαι επίσης και όλους εκείνους τους ανθρώπους που προσπαθούν όλη την ώρα να αποφύγουν να πληρώσουν τους φόρους τους”.
Δεν είναι λοιπόν μόνο η κ. Μέρκελ που δεν αγαπά τους Ελληνες. Για σας επίσης οι Ελληνες είναι κλέφτες, μπαταξήδες, άνθρωποι που δεν είναι φρόνιμο να τους κάνεις παρέα.
Για μια φορά ακόμη η εικόνα των Ελλήνων κηλιδώθηκε από τα λόγια σας. Αντί να τους δώσετε ελπίδα, και να τους πείτε ότι όλα είναι δυνατά, ότι είναι εφικτή η επίλυση των προβλημάτων, εσείς τους βουλιάζετε ακόμη περισσότερο όπως τόσοι και τόσοι άλλοι.
Μια μέρα, κ. Λαγκάρντ, μια μέρα οι Ελληνες θα σηκώσουν το κεφάλι, αλλά δεν θα έχουν ξεχάσει εκείνους και εκείνες που τους είχαν καταδικάσει πριν από τον ερχομό του δήμιου. Είναι αξιοθρήνητο, όπως είναι αξιοθρήνητο να ακούς Ελληνες, που διαμένουν εκτός Ελλάδας, να κάνουν κριτική στη χώρα και στο λαό τους.
Δεν γνωρίζετε καλά τους Ελληνες κ. Λαγκάρντ. Οι Ελληνες έχουν μνήμη, αλλοιώς δεν θα γνώριζαν την ιστορία της αρχαιότητας απ’έξω κι ανακατωτά.
Καλόν είναι να αναλογιστείτε την ελληνική μνήμη κ. Λαγκάρντ, όπως η κ. Μέρκελ, εσείς οι δυο, φαίνεται πως διαθέτετε μικρή μνήμη.
Τα ελληνικά δεν είναι μια νεκρή γλώσσα, ούτε οι Ελληνες είναι νεκροί, γιατί διαθέτουν μια ψυχή, την ελληνική ψυχή!

Πηγή: www.agora-dialogue.com

JOSE MANUEL LAMARQUE: "...ΝΙΩΘΩ ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ, ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΟΠΟΥ ΣΤΑΘΩ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΒΡΕΘΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ"

H Ελλάδα και οι Έλληνες υποφέρουν σιωπηλά. Εδώ και τέσσερα χρόνια, η Ελλάδα είναι δακτυλοδεικτούμενη, οι Έλληνες προσβάλλονται, και η χώρα προβάλλεται σαν να είναι η μαύρη τρύπα της Ευρώπης.

Ίσως αυτό να συμβαίνει επειδή η Ελλάδα είναι μια μεσογειακή χώρα. Αν η Ελλάδα βρισκόταν βόρεια της Γερμανίας, μεταξύ της Σουηδίας και της Φινλανδίας, θα της βρίσκαμε σίγουρα κάποια δικαιολογία.

Εαν επρόκειτο για μια προτεσταντική χώρα όπου ο ήλιος λάμπει μόνο για λίγες ώρες το χρόνο, ενώ οι άνθρωποι συνθλίβονται από το κρύο της νύχτας για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε θα εφευρίσκαμε για την Ελλάδα, κάποια σοβαρή δικαιολογία και θα αναζητούσαμε έναν άλλο ένοχο.

Όταν η Ισλανδία αρνείται να πληρώσει το χρέος της, δεν λέμε τίποτα.
Δεν την κατηγορούμε ούτε την υποστηρίζουμε.

Η απόλυτη σιωπή.
Μάλιστα το να διαμαρτύρεται κανείς στο προαναφερθέν πλαίσιο είναι υγιές, επειδή είναι "αγνό" και δεν κάνει θόρυβο.

Και βέβαια μια τέτοια διαμαρτυρία είναι αποδεκτή από όλους, γιατί προτιμάμε υποκριτικά την αισθητική μιας εικόνας όπου διαμαρτύρονται συναθροιζώμενοι ξανθοί και "άσπιλοι" άνθρωποι που όταν μιλάνε μένουν ανέκφραστοι κρατώντας ακίνητα τα χέρια τους, μη κουνώντας ούτε καν το κεφάλι τους.

Και εν συνεχεία οι διαμαρτυρόμενοι πηγαίνουν στη σάουνα.
Ο Έλληνας αντίθετα θα πάει στο Χαμάμ.
Γιατί οι Έλληνες είχαν καταληφθεί από τους Τούρκους πριν πολλά χρόνια.
Και σήμερα που η Τουρκία προσπαθεί να εισέλθει στην Ευρώπη, αυτή της κρατάει μεν την πόρτα ανοιχτή ωστόσο την τελευταία στιγμή χρησιμοποιείται η έννοια της ‘ασφάλειας’ για να κλείσει διπλωματικά η Ευρωπαϊκή της προοπτική.

Έτσι λοιπόν το να έχεις κατακτηθεί από τους Τούρκους και το να είσαι μεσογειακή και ορθόδοξη χώρα είναι αρνητικό στα μάτια των Βορειοευρωπαίων.
Όχι, πραγματικά δεν μπορεί να εμπιστεύεται η Ευρώπη "τέτοιους ανθρώπους".

Η Ελλάδα είναι σαν την Ισπανία.
Οι Ισπανοί είχαν καταληφθεί από τους Μαυριτανούς, ως εκ τούτου, ο Ισπανός έχει κάτι το αραβικό στο αίμα του, και για να το καταλάβεις αυτό αρκεί απλά να κοιτάξεις την Αλάμπρα.

Όσον αφορά την Ιταλία, θα μπορούσαμε να την εμπιστευτούμε, παρ’ ότι είναι κι αυτή χώρα της Μεσογείου, όμως κι αυτοί έχουν τη μαφία, την nangretta, την Καμόρα, και το Βατικανό.
Εν ολίγοις, αυτό είναι αρκετό για να έχεις επιχειρήματα ώστε να αποφασίσεις να μην τους εμπιστευτείς ούτε τους Ιταλούς.

Τέλος, υπάρχει και η Πορτογαλία.
Πενήντα χρόνια φασιστικής δικτατορίας, στοιχειώνουν το παρελθόν της.
Η Πορτογαλία είναι, λοιπόν, φασιστική χώρα, όπως η Ισπανία του Φράνκο και η Ελλάδα των συνταγματαρχών.

Όχι δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τις μεσογειακές χώρες.

Δεν μιλάμε καθόλου βέβαια για τη ναζιστική Γερμανία και τη Φινλανδία και όποια άλλη χώρα συνεργάστηκε με τους Ναζί.

Όχι, εκεί ξεχνάμε το παρελθόν, γιατί αυτές είναι οι περιβόητες χώρες του Βορρά και μπορούμε να τις εμπιστευθούμε έτσι κι αλλιώς.

Ας μην ξεχνάμε βέβαια ότι και η Γαλλία και το Βέλγιο αλλά και η Ουγγαρία συνεργάστηκαν επίσης κατά κάποιο τρόπο με τους ναζί.
Κι τελικά αυτός ο μηδενιστικός συλλογισμός καταλήγει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η μόνη αληθινή ευρωπαϊκή δημοκρατία.

Πόσο καιρό όμως θα διαρκέσει αυτή η ανοησία;
Πόσο καιρό θα αντέξoυμε να θεωρούνται οι Έλληνες ανόητοι, και κλέφτες;
Το ότι η ελληνική πολιτική σκηνή δεν υλοποίησε ποτέ την ιδέα του εκσυγχρονισμού του ελληνικού κράτους, είναι ένα γεγονός.
Ίσως ο μοναδικός Έλληνας πολιτικός που είχε την επιθυμία να αναπτύξει τη χώρα του πολιτικά να είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος, που έχει σημαδέψει την ιστορία της Ελλάδας.

Αλλά, όταν ο Ρομάνο Πρόντι, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πρότεινε το δημόσιο εθνικό λογιστικό έλεγχο των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2003, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία είχαν αρνηθεί.

Αρνήθηκαν, γνωρίζοντας ότι τα στοιχεία της Ελλάδας ήταν πειραγμένα.
Ήξεραν ότι ο Ελληνικός λαός δεν ήξερε τίποτα.
Εξάλλου ζήτησε ποτέ κανείς την πολιτική αναδιάρθρωση του Ελληνικού κράτους;
Όχι, κανείς στην Ευρώπη δεν το ζήτησε ποτέ.
Δεδομένου ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζονταν ως ένας τουριστικός προορισμός,
και μια χώρα παραγωγής ελαιόλαδου, όλα θεωρούνταν ότι λειτουργούν μια χαρά.
Οι Έλληνες παρέμεναν όλο αυτό τον καιρό Ευρωπαίοι δεύτερης κατηγορίας που συνεισφέρουν στο να ολοκληρώνεται το μεγάλο φαγοπότι.

Μιλώντας για την ιστορία της Ελλάδας και την αρχαιότητα ειναι αλήθεια ότι όλοι αποδεχόμαστε ότι ο Πυθαγόρας, ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Ηρόδοτος και πολλοί άλλοι, έζησαν στην Ελλάδα, αλλά στο μακρινό παρελθόν.

Και σήμερα όλοι εμείς κατηγορούμε τους Έλληνες και αναρωτιόμαστε αν κατασκεύασαν ποτέ αεροσκάφη, πυρηνικά εργοστάσια, αυτοκίνητα;
Υπήρχε όλο αυτό τον καιρό ένα προϊόν “made in Greece”, εκτός από τη φέτα;
Όχι, γιατί η Ελλάδα παραμένει όλα αυτά τα χρόνια η χώρα των φτωχών αγροτών και των μικροαστών που μιλούνε δυνατά, και περπατάνε με κομπολόγια στο χέρι, τρώνε περισσότερο λαχανικά παρά κρέας, ενώ τα γλυκά τους δίνουν στο στόμα την αίσθηση ενός μελένιου φιλιού.

Και αν η Ελλάδα τελικά χρεωκοπήσει, εάν αποχωρήσει από την ευρωζώνη ή την Ευρωπαϊκή Ένωση τι θα υποστηρίζει η Ευρώπη σε δέκα χρόνια για αυτήν;…
“Εμείς δεν ξέραμε τίποτα!”…
“Είμαστε υπεύθυνοι αλλά δεν είμαστε ένοχοι! …” κτλ.
Η ευθύνη θα επιστρέψει στους Έλληνες, για άλλη μια φορά.

Τα έχω βαρεθεί πια όλα αυτά τα στερεότυπα!
Δεν μπορώ να ανέχομαι πλέον το γεγονός ότι το να ανήκεις σε ένα μεσογειακό λαό έχει καταντήσει συνώνυμο μιας ιδιότυπης σύγχρονη ψυχολογικής δουλείας.
Δυστυχώς οι Έλληνες προς το παρόν είναι σιωπηλοί και δεν αντιδρούν έντονα.
Αυτό είναι το λάθος.
Ξέρω ότι είναι εύκολο να το γράφει αυτό κάποιος που ζει στο Παρίσι.
Αλλά εγώ το γράφω γιατί θέλω μέσα από τα λόγια μου να εμφυσήσω την εμπιστοσύνη σε όλους τους Έλληνες, και να τους πω ότι πρέπει να εμπιστευτούν τη νεολαία του τόπου και να της παραδώσουν τα κλειδιά της εξουσίας για έναν εκσυγχρονισμό της χώρας που συνάμα θα σέβεται την κληρονομιά και τη διαφορετικότητά της.

Όλα είναι δυνατά γιατί η αληθινή ζωή δεν έχει τιμή.
Και ακόμα πιο ευτελής είναι η τιμή του ελληνικού χρέους που έτσι κι αλλιώς οι Έλληνες δεν έχουν τη δυνατότητα να αποπληρώσουν.

Από τη μια η Γερμανία ρυθμίζει το επιτόκιο του δανεισμού της για εξυπηρέτηση του εθνικού της χρέους στο 2% και από την άλλη επιβάλλει στην Ελλάδα ένα θεόρατο επιτόκιο ύψους 30%.

Τέρμα τα ψέματα!
Το γράφω λοιπόν και το φωνάζω δημόσια, οι Έλληνες δεν είναι υπεύθυνοι για τίποτα.
Οι Έλληνες είναι ίσοι με κάθε άλλο λαό στον πλανήτη κι έχουν το δικαίωμα να ζήσουν στη χώρα τους, στη γη τους, σύμφωνα με τα έθιμα και τις παραδόσεις τους.

Εμείς οι υπόλοιποι οφείλουμε απλώς να τους βοηθήσουμε στην οικοδόμηση ενός σύγχρονου κράτους που θα διαχειρίζεται την Ελλάδα ως μια πραγματική δημοκρατία, στις βάσεις μιας πραγματικής ισότιμης κοινωνικής πολιτικής και ενός παραγωγικού ενθουσιασμού που θα δημιουργήσει ανάπτυξη προς όφελος της ίδιας της χώρας.

Εξάλλου το να καταστρέψουμε την Ελλάδα θα έχει πολύ άσχημο αντίκτυπο και στο μέλλον της Ευρώπης.
Είμαι Γάλλος αλλά νιώθω Έλληνας στην ψυχή, και υποστηρίζω όπου σταθώ κι όπου βρεθώ την Ελλάδα. Ολόκληρη την Ελλάδα.

Jose Manuel Lamarque

Πηγή: www.greekalert.com

ΑΡΤΕΜΗΣ - "Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ"

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ: "ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ...ΑΛΩΣΗ!"

Πεντακόσια πενήντα εννέα χρόνια πέρασαν από την αποφράδα εκείνη ημέρα της 29ης Μαΐου 1453. Τότε που ακούστηκε η κραυγή "Εάλω η Πόλις" και η Βασιλεύουσα, η Πόλη των Αγίων, των Αυτοκρατόρων και των θρύλων, πέρασε υπό την κατοχή του Οθωμανού δυνάστη.
Έτσι άρχισε η Τουρκοκρατία. Το Γένος επιβίωσε, αλλά η Κωνσταντινούπολης και η Αγιά Σοφιά παραμένουν σε ξένα χέρια. 

Σήμερα τιμούμε τους πεσόντες κατά την πολιορκία και κατά την Άλωση, διαβάζουμε τους θρήνους και τους θρύλους, συγκινούμεθα και διδασκόμεθα. Διότι αυτή είναι η αξία της ιστορικής μνήμης. Να αποτελεί μάθημα ες αεί για τις νεώτερες και τις απερχόμενες γενιές.... 

1) Πρέπει να θυμόμαστε την Άλωση για να αποτίουμε ένα διαρκή και μεγάλο φόρο τιμής στο Βυζαντινό κράτος, την Ρωμανία όπως την αναφέρουν τα κείμενα της εποχής, το εκχριστιανισθέν Ρωμαϊκό κράτος του Ελληνικού Έθνους, όπως το χαρακτηρίζει ο νεώτερος βυζαντινολόγος Διονύσιος Ζακυνθινός. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη Νέα Ρώμη άντεξε επί 11 αιώνες. Μετά την Άλωση από τους Σταυροφόρους το 1204 η εδαφική της έκταση και το σφρίγος της περιορίσθηκαν σημαντικά. Παρέμεινε όμως καθ' όλην την διάρκεια του βίου της το κράτος στο οποίο πραγματοποιήθηκε η επιτυχής και δημιουργική συνάντηση Χριστιανισμού και Ελληνισμού. Η Ελληνορθόδοξη παράδοση υπήρξε το αποτέλεσμα αυτής της συναντήσεως και τοΒυζάντιο την διέδωσε με ειρηνικό τρόπο στους γειτονικούς λαούς. Αυτήν την ιεραποστολική δράση των Βυζαντινών προγόνων μας καταδεικνύουν και μαρτυρούν οι πολιτισμοί των σημερινών λαών της Ανατολικής Ευρώπης. Ο Ρώσος Πατριάρχης Αλέξιος παραδέχθηκε, όταν βρέθηκε το 1992 στην Αθήνα, ότι η Ρωσία είναι πνευματικό τέκνο του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού του Βυζαντίου. Ο Ρουμάνος Ιστορικός και πολιτικός του 20ου αιώνος Νικολάϊ Γιόργκα χαρακτήρισε την Μολδοβλαχία μετά την Άλωση ως "το Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο". Και το κυριλλικό ελληνογενές αλφάβητο που χρησιμοποιούν πολλοί σλαβικοί λαοί αποτελεί έμπρακτη επιβεβαίωση της ακτινοβολίας του Βυζαντινού πολιτισμού. Αυτόν, λοιπόν, τον πολιτισμό πρέπει να διδάσκουμε και να διδασκόμαστε εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες.

 

 3) Θυμόμαστε τα γεγονότα της εποχής πριν και γύρω από την άλωση, διότι μας διδάσκουν την πολύτιμη συμβολή της Ορθοδόξου εκκλησίας μας στην επιβίωση του Γένους μας. Λίγες δεκαετίες προ της αλώσεως είχαμε μία έντονη και αυταρχική παρέμβαση της τότε Πολιτείας προς την εκκλησία. Η αυτοκρατορική εξουσία πίστεψε -φευ!- ότι αν υπογράψουμε την υποταγή της Ορθοδοξίας στον Πάπα, θα έχουμε μεγάλη βοήθεια από την Δύση κατά των Οθωμανών. Το 1438 -39 στην Φερράρα και στην Φλωρεντία σύρθηκαν με πιέσεις και εξευτελισμούς οι εκκλησιαστικοί ηγέτες στην υπογραφή της ψευδοενώσεως των εκκλησιών. Ο Μάρκος ο Ευγενικός, Επίσκοπος Εφέσου, αρνήθηκε να υπογράψει και έσωσε την τιμή της εκκλησίας. Προσέξτε: Δεν αρνήθηκε να συζητήσει, διότι η Ορθοδοξία δεν αρνείται τον διάλογο. Αρνείται την υποταγή. Και από αυτούς που υπέγραψαν μία μεγάλη μορφή απέσυρε την υπογραφή της μόλις επέστεψε στην Κωνσταντινούπολη. Πρόκειται για τον Γεώργιο Σχολάριο, τον μετέπειτα Γεννάδιο, πρώτο Πατριάρχη μετά την Άλωση.

Ο λαός ακολούθησε τον Μάρκο και τον Σχολάριο. Οι ανθενωτικοί είχαν δίκαιο, διότι παρά την υπογραφή της ψευδοενώσεως τα καράβια του Πάπα δεν φάνηκαν ποτέ στην μαχόμενη Βασιλεύουσα. Ο Βρετανός ιστορικός Στήβεν  Ράνσιμαν στο περισπούδαστο έργο του "Η Μεγάλη εκκλησία εν Αιχμαλωσία" δικαιώνει τους ανθενωτικούς λέγοντας ότι διάσωσαν την ενότητα της εκκλησίας και μόνον έτσι επεβίωσε ο Ελληνισμός. Και στο άλλο σπουδαίο έργο του, την "Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως" διαψεύδει όλους τους επικριτές της εκκλησίας και του μοναχισμού τονίζοντας ότι στα θαλάσσια τείχη της Βασιλεύουσας έναν από τους πύργους τον υπεράσπιζαν Έλληνες μοναχοί.

 

4) Θυμόμαστε την Άλωση , διότι η ιστορία μας διδάσκει ότι όταν οι λίγοι αποφασίσουν να αντισταθούν κατά των πολλών, μπορεί να ηττηθούν πρόσκαιρα, αλλά τελικά σε βάθος χρόνου κερδίζουν. Η αντίσταση στα τείχη της Βασιλεύουσας των 5000 χιλιάδων Ελλήνων και των 2000 ξένων συμμάχων τους έμεινε στις ψυχές των υποδούλων ως τίτλος τιμής καί δέσμευση για νέους αγώνες. Η θυσία του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στη πύλη του Ρωμανού έθεσε τις βάσεις για το 1821. Τα δεκάδες κινήματα των υποδούλων ετράφησαν από τους θρύλους Μαρμαρωμένου Βασιλιά και της Κόκκινης Μηλιάς. Αν είχαν παραδοθεί την 29η Μαϊου 1453, δεν θα υπήρχε αντίσταση και εθνεγερσία. Η συνθηκολόγηση θα ήταν ανεξίτηλη ντροπή. Ενώ η ηρωϊκή άμυνα γέννησε την υπομονή, την ελπίδα, την προσδοκία. Αυτή την ελπίδα εκφράζει και ο Ποντιακός θρήνος:

πέρασεν, Η Ρωμανία πόρθεν,

Η Ρωμανία κι αν πέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο..."

Άλλωστε και ο Θ. Κολοκοτρώνης έλεγε προς τους ξένους συνομιλητές του: "Ο βασιλεύς μας συνθήκην δεν έκαμε, η φρουρά του πολεμά ακόμη και το φρούριο του αντιστέκονται". Και εξηγούσε ότι αναφερόταν στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, στους κλεφταρματολούς, στο Σούλι και στην 

 

5) Η αντίσταση των τελευταίων μαχητών της Κωνσταντινουπόλεως και το "πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών" εμπνέει έκτοτε το ΟΧΙ του Ελληνισμού. Το 1940 κατά του Μουσολίνι, το 1941 κατά του Χίτλερ, το 1955 στην Κύπρο κατά της αποικιοκρατίας και του αφελληνισμού. Σήμερα οφείλουμε να συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε με κάθε τρόπο. Οι σημερινές αλώσεις είναι μικρές και καθημερινές. Άρα ύπουλες και εξίσου επικίνδυνες. Η υπονόμευση της γλώσσας μας, η άγνοια της ιστορίας μας, η ξενομανία, οι συκοφαντίες κατά της Ελληνορθοδόξου Παραδόσεως μας, οι υποχωρήσεις απέναντι σε Τούρκους, Σκοπιανούς και Αλβανούς, όλα αυτά και πολλά άλλα αποτελούν μικρές αλώσεις που απαιτούν γνώση, αντίσταση και μαχητικότητα. Δεν αρνούμαστε την επικοινωνία και την συνεργασία με άλλους λαούς και πολιτισμούς. Ο Ελληνισμός ποτέ δε κλείστηκε στο καβούκι του. Θα αρνηθούμε όμως την αφομοίωση, την αλλοτρίωση, τις γκρίζες ζώνες στα εδάφη μας, στα πελάγη μας, στην Ταυτότητα μας και στις ταυτότητες μας. Θα αγωνισθούμε με όπλα πρωτίστως πνευματικά και ηθικά. Και θα διδασκόμαστε από την Παράδοση και το βίωμα της εκκλησίας μας. Η Άλωση και οι μετέπειτα εξελίξεις μας διδάσκουν ότι τελικά επιβιώσαμε μέχρι σήμερα χάρις στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Διότι η Ορθόδοξη Παράδοση είναι Σταυροαναστάσιμη. Μας θυμίζει ότι μετά την  κάθε Σταύρωση του Γένους ακολουθεί η Ανάσταση. Αρκεί να το πιστέψουμε!

Κωσταντίνος Χολέβας

 

Πηγή: www.trikalagr.blogspot.com

ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ: "ΜΟΛΥΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗ ΒΟΥΛΗ Η ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΗ ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ"

"Έλληνες του Πειραιά, Πόντιοι του Πειραιά ο φαρμακογλυκομίλητος Φώτης Κουβέλης έχει υπεύθυνη παιδείας στο κόμμα του και υποψήφια βουλευτή Πειραιά και νήσων την υμνήτρια του σφαγέα Κεμάλ, Μαρία Ρεπούση, που δε δέχεται ότι υπήρξαν Έλληνες θύματα στη Μικρά Ασία και στον Πόντο... (Ακούστε την με πόση περιφρόνηση και μίσος το διακηρύσσει!!)

Οι 353.000 αδελφοί μας, κυρίως γυναικόπαιδα και γέροντες (οι νέοι ήταν αντάρτες στα βουνά του Πόντου)  που βασανίστηκαν και σφαγιάστηκαν με τρόπο ανατριχιαστικό, υπάρχουν μόνο στα αρρωστημένα μυαλά ημών των Ποντίων... Και όλα αυτά τα τραγικά, τα απάνθρωπα, για ομαδικές εκτελέσεις, βιασμούς, κρεμάλες, αποκεφαλισμούς, θανάτους στη φωτιά, παλουκώματα, που άκουσα από το στόμα της μητέρας και του πατέρα μου, όλα τα ανήκουστα και φοβερά  που μου διηγήθηκαν με δάκρυα στα μάτια ο παππούς μου και η γιαγιά μου, ήταν ψέματα!!! Γιατί το λέει το υποκείμενο που λέγεται Μαρία Ρεπούση...

Ούτε μία ψήφος στους αρνητές της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μ. Ασίας... Μολύνει με την παρουσία τη Βουλή η ανεκδιήγητη Μαρία Ρεπούση. Αδέρφια του Πειραιά, θα είναι ντροπή να σας εκπροσωπεί στη Βουλή μια Μαρία Ρεπούση..."

Πηγή: www.news247.gr

PETER FRANKOPAN (NYT): BANKERS AT THE GATES

FEW Greeks have a good word to say about the European banking system these days. They believe it’s the real reason for their current crisis, having pushed easy money on their politicians and now demanding a pound of financial flesh.

It was the same story 800 years ago. The men of the Fourth Crusade, who had originally set off to fight for Christianity in the Holy Land, found themselves instead ransacking Constantinople, the capital of the Greek-speaking Byzantine Empire, because of enormous debts that had been racked up in the West.

The way Europe has behaved over the current Greek crisis is scarcely less shameful than the way those crusaders behaved all those centuries ago. If nothing else, that dark spot on the West’s historical record should be a warning to the bankers and politicians who would rather watch Greece fall apart than take responsibility for their own profligacy.

Greece may be on Europe’s periphery today, but in the 12th century Constantinople was the gateway to a lucrative trade in spices, silks and luxury goods coming from the east. This trade had made fortunes for men across Europe — as the economies of Greece, Spain, Portugal and Italy have done over the last two decades.

Traders from places like Venice, Genoa and Pisa in the late 12th century managed to win for themselves the sort of advantages and loopholes in Constantinople that bright young fund managers would kill for today: they negotiated positions that allowed them to undercut local traders, alongside smart commercial treaties that let them minimize or even sidestep their taxes. As with modern Greece, this led to a flow of cheap foreign capital into the markets.

Around 1200, though, things went sour. A sharp contraction of trade in the Byzantine Empire was exacerbated by wild overspending by Venice, the medieval equivalent of a European central bank.

Almost overnight there was a switch from the easy money, where everyone was a winner, to the dark arts of debt collecting. As with Athens since the financial crisis took hold, it became clear that no one would take responsibility for lending too much, for basing forecasts on only best-case scenarios.

Someone would have to cover the losses, and Venetian merchants were adamant that it would not be them. Constantinople and the Greek-speaking empire, riven by internal divisions, was the obvious mark.

Eventually, one of the rival factions in Constantinople offered a deal with Venice: in exchange for covering the Most Serene Republic’s losses, the faction would receive Venetian military muscle to secure its claim on the Byzantine throne. Venice jumped at the deal.

But Constantinople had vastly underestimated the size of its new debt obligations — and overestimated the stabilizing effect of Venetian arms. Financial obligations mounted abroad, while political paralysis deepened at home.

Everyone from the pope to the kings of Europe knew about the pressure building against Constantinople. One Western delegation after another told the Greeks to get their act together — or, to put it more bluntly, to pay up. The crusaders, under the sway of Venice, lay siege to the city.

Eventually, the Westerners had enough of the procrastination. Seizing their chance, the knights stormed Constantinople. What happened next was a disgrace: the prize assets of the empire were looted at will, seized as collateral by a mob that behaved with no concern for the city’s inhabitants, its culture or its history.

According to one account, prostitutes danced on the altar of St. Sophia, the most beautiful church in the whole of Christendom. Palaces, gardens and holy places were ransacked, with treasures taken off by the cartload. The great collections of relics held in the imperial capital were seized by the Westerners to adorn cathedrals and churches across Western Europe; to this day four bronze horses, stolen from the hippodrome of Constantinople, stand atop the Cathedral of St. Mark in Venice.

Judging the Greeks fiscally and politically incompetent, the conquerors appointed a regent. Baldwin of Flanders, crowned emperor of Constantinople in 1204, was a classic I.M.F.-style appointee: a safe pair of hands, someone with whom other Western leaders could do business.

Meanwhile, the noblemen leading the Crusade, many of whom had brought ruin in the first place with their reckless promises, took control of whole areas of the city and empire for themselves — a classic case of getting in at rock bottom. (So keep an eye on those bankers and their villas in the Aegean; you don’t need to be a historian to know it is a buyers’ market.) The new Latin Empire of Constantinople lasted just 50 years before the Greeks returned to power.

The story is the same as then: cheap money brings handsome rewards but guarantees crisis, while the pain falls solely on the Greeks. Constantinople and Athens may have become addicted to easy money, but the West was their dealer. 

Peter Frankopan is the director of the Center for Byzantine Research at Oxford and the author of “The First Crusade: The Call From the East.” 

Source: www.nytimes.com

ΕΙΚΟΣΙ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Υποδεικνύουν την ύπαρξη ευρωπαϊκών κεφαλαίων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για έρευνα

«Υποστήριξη για την Ελλάδα» (Support for Greece) είναι ο τίτλος επιστολής η οποία δημοσιεύεται στο σημερινό τεύχος της έγκριτης επιστημονικής επιθεώρησης Science.

Η επιστολή, όπως αναφέρει το tovima.gr, φέρει την υπογραφή του Harald zur Hausen του γερμανού γιατρού και διευθυντού του Γερμανικού Κέντρου Ερευνας για τον Καρκίνο ο οποίος το 2008 τιμήθηκε με το Βραβείο Νομπέλ Ιατρικής για τις εργασίες του που είχαν σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη του εμβολίου για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Την επιστολή, η οποία έχει επίσης σταλεί στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Martin Schulz, στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Herman van Rompuy και στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Jose Manuel Barroso, συνυπογράφεται από άλλους είκοσι τιμηθέντες με το βραβείο Νομπέλ, καθώς επίσης και από τον Iain Mattaj διευθυντή του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Μοριακής Βιολογίας (EMBL). (Τα ονόματα παρατίθενται στο τέλος του άρθρου).

Χρηματοδότηση από τα διαρθρωτικά ταμεία

Η επιστολή δεν είναι απλώς μια ανθρωπιστικού τύπου έκκληση για βοήθεια. Οι επιφανείς προσωπικότητες των θετικών επιστημών αφού περιγράψουν λακωνικά την οικονομική κατάσταση της χώρας μας, υποδεικνύουν την ύπαρξη συγκεκριμένων ευρωπαϊκών κεφαλαίων (τα ονομαζόμενα «διαρθρωτικά κεφάλαια») τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να υλοποιηθεί η υποστήριξη προς την χώρα μας.

Τα εν λόγω κεφάλαια, για διαφόρους λόγους δεν εισέρευσαν στη χώρα κατά τα δύο τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα να έχουν πληγεί οι τομείς «της εκπαίδευσης, της έρευνας και της τεχνολογίας» επισημαίνεται στην επιστολή.

Καθώς οι παραπάνω τομείς είναι καίριοι για την έξοδο της χώρας από την κρίση, οι επιστήμονες καλούν τους ευρωπαίους ηγέτες να εγγυηθούν «την επιβίωση και τη μελλοντική ανάπτυξη των πλέον ανταγωνιστικών και τεχνολογικών ινστιτούτων της Ελλάδας, ξαναθέτοντας σε ισχύ τα μέτρα του παρελθόντος».

Οι προτάσεις

Για να μην αφήσουν δε τίποτε στην τύχη, οι 21 λαμπερές προσωπικότητες της επιστήμης απαριθμούν τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν:

Για την επίτευξη βραχυπρόθεσμων οφελών, να απελευθερωθεί ένα σημαντικό μέρος των πόρων που προέρχονται από τα διαρθρωτικά ταμεία και προορίζονται για την Ελλάδα, προκειμένου να διατεθεί σε καινοτόμα ελληνικά προγράμματα επιστήμης και τεχνολογίας.

Για την επίτευξη μακροπρόθεσμων οφελών, να χρησιμοποιηθούν επίσης τα κεφάλαια αυτά για να τεθεί σε εφαρμογή ένα ευρύ πρόγραμμα προώθησης της στενής συνεργασίας μεγάλων ευρωπαϊκών κέντρων έρευνας και τεχνολογίας με ελληνικές ομάδες αριστείας.

Να εξασφαλιστεί η συνέχιση της υποστήριξης της ελληνικής συμμετοχής σε μεγάλους ευρωπαϊκούς οργανισμούς όπως είναι το Ευρωπαϊκό Εργαστήριο Μοριακής Βιολογίας.

Να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα για τη δημιουργία νέων κοινών ευρωπαϊκών-ελληνικών ιδρυμάτων αριστείας, με έμφαση σε επιστημονικά πεδία στα οποία η Ελλάδα έχει ήδη μια ισχυρή παρουσία στο ευρωπαϊκό τοπίο και τα οποία κρίνονται ζωτικής σημασίας για την περαιτέρω τεχνολογική ανάπτυξη της χώρας.

Η επιστολή κλείνει κάνοντας μνεία στο ισχυρό ανθρώπινο επιστημονικό δυναμικό της χώρας, αλλά και εκφράζοντας την πεποίθηση ότι με τη λήψη κατάλληλων μέτρων, η χώρα θα μπορέσει να αποκτήσει, μέσω της ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας, μια ανταγωνιστική οικονομία.

Οι υπογράφοντες (με αλφαβητική σειρά)

Peter C. Agre, Nobel Prize in Chemistry 2003; Elizabeth H. Blackburn, Nobel Prize in Physiology or Medicine 2009; Günter Blobel, Nobel Prize in Physiology or Medicine 1999; Edmond H. Fischer, Nobel Prize in Physiology or Medicine 1992; Carol W. Greider, Nobel Prize in Physiology or Medicine 2009; Jules A. Hoffmann, Nobel Prize in Physiology or Medicine 2011; H. Robert Horvitz, Nobel Prize in Physiology or Medicine 2002; Sir Richard Timothy (Tim) Hunt, Nobel Prize in Physiology or Medicine 2001; Eric R. Kandel, Nobel Prize in Physiology or Medicine 2000; Wolfgang Ketterle, Nobel Prize in Physics 2001; Roger D. Kornberg, Nobel Prize in Chemistry 2006; Yuan T. Lee, Nobel Prize in Chemistry 1986; Robert, Lord May of Oxford, Royal Swedish Academy’s Crafoord Prize 1996; John C. Mather, Nobel Prize in Physics 2006; Prof. Iain Mattaj, Director General, EMBL; Sir Paul M. Nurse, Nobel Prize in Physiology or Medicine 2001; Sir Venkatraman Ramakrishnan, Nobel Prize in Chemistry 2009; Sir Richard J. Roberts, Nobel Prize in Physiology or Medicine 1993; Hamilton O. Smith, Nobel Prize in Physiology or Medicine 1978; Thomas A. Steitz, Nobel Prize in Chemistry 2009; Kurt Wüthrich, Nobel Prize in Chemistry 2002; and Harald zur Hausen, Nobel Prize in Physiology or Medicine 2008. 

 

Πηγή: www.newsbeast.gr

ΓΚΙΝΤΕΡ ΓΚΡΑΣ: "ΕΣΥ Η ΕΥΡΩΠΗ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΨΥΧΗ, ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ"

Ο Γερμανός νομπελίστας καυτηριάζει την Ευρώπη η οποία, όπως λέει, διαπομπεύει την Ελλάδα, εν μέσω της κρίσης του ευρώ, σε ένα ποίημα του που δημοσιεύεται σήμερα στην ιστοσελίδα της εφημερίδας του Μονάχου Sueddeutsche Zeitung.

Σε αυτό το ποίημα, με τίτλο "Η ντροπή της Ευρώπης", που δημοσιεύεται αύριο Σάββατο και στην έντυπη έκδοση της γερμανικής εφημερίδας, ο Γκρας προειδοποιεί την ΕΕ: "Εσυ η Ευρώπη, θα πεθάνεις χωρίς ψυχή, χωρίς τη χώρα που σε δημιούργησε".

"Καρφωμένη γυμνή στον πάσσαλο, γιατί είναι πνιγμένη στα χρέη, μια χώρα υποφέρει", γράφει ο 84χρονος Γερμανός συγγραφέας, στο κείμενο αυτό των δώδεκα στροφών που αποτελούνται από δύο στίχους η κάθε μία.
Απευθυνόμενο άμεσα την Ευρώπη, το ποίημα αρχίζει έτσι: "Απομακρύνεσαι από τη χώρα, που ήταν το λίκνο σου, και είναι κοντά στο χάος, γιατί δεν συμμορφώθηκε με τις αγορές".

Και αμέσως μετά αναφέρει ότι η χώρα αυτή "καταδικασμένη στη φτώχεια, της οποίας ο πλούτος κοσμεί τα μουσεία" είναι "ακόμα μόλις ανεκτή".

Πηγή: www.newsit.gr

ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ (ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ) - 20/5/2011 - ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Η Μάχη της Κρήτης

Με την ονομασία αυτή έμεινε στην ιστορία η αεραποβατική επιχείρηση, που επιχείρησε η Ναζιστική Γερμανία κατά της Κρήτης στις 20 Μαΐου 1941 και η οποία έληξε δώδεκα μέρες μετά, την 1η Ιουνίου, με την κατάληψη της Μεγαλονήσου. Ήταν μία από τις σημαντικότερες μάχες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με πολλές πρωτιές σε επιχειρησιακό επίπεδο.

Η απόφαση για την επίθεση στην Κρήτη ελήφθη από το Χίτλερ στις 25 Απριλίου 1941, λίγες μέρες μετά την παράδοση της ηπειρωτικής Ελλάδας στις δυνάμεις του Άξονα, και έλαβε την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Ερμής» («Unternehmen Merkur»). Ήταν αμυντική και όχι επιθετική επιχείρηση, όπως αποδείχθηκε αργότερα. Οι Γερμανοί είχαν ως στόχο να εξασφαλίσουν τα νοτιοανατολικά τους νώτα, ενόψει της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα (Εκστρατεία στη Ρωσία) και να εξορμήσουν στη Βόρεια Αφρική, με εφαλτήριο την Κρήτη, όπως πίστευαν οι Σύμμαχοι.

Τις παραμονές της επίθεσης, οι Σύμμαχοι είχαν τακτικό πλεονέκτημα σε ξηρά και θάλασσα, ενώ οι Γερμανοί στον αέρα. Έτσι, το γερμανικό επιτελείο αποφάσισε να διεξαγάγει την επιχείρηση από αέρος με τη χρησιμοποίηση δυνάμεων αλεξιπτωτιστών σε ευρεία κλίμακα, για πρώτη φορά στην παγκόσμια στρατιωτική ιστορία. Επικεφαλής των γερμανικών δυνάμεων τέθηκε ο πτέραρχος Κουρτ Στούντεντ, 51 ετών, βετεράνος πιλότος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Είχε στη διάθεσή του 1190 αεροπλάνα (πολεμικά και μεταγωγικά) και 29.000 άνδρες (αλεξιπτωτιστές και πεζικάριους), ενώ οι Ιταλοί θα συνεισέφεραν 3.000 στρατιώτες.

Την Κρήτη υπερασπίζονταν όσοι έλληνες στρατιώτες είχαν παραμείνει στο νησί και δυνάμεις της Βρετανικής Κοινοπολιτείας (Βρετανοί, Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιωτικοί), που είχαν διεκπεραιωθεί από την κατεχόμενη Ελλάδα. Το γενικό πρόσταγμα είχε ο νεοζηλανδός στρατηγός Μπέρναρντ Φράιμπεργκ, 52 ετών, βετεράνος και αυτός του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι υπερασπιστές της Μεγαλονήσου ανήρχοντο σε περίπου 40.000, αλλά είχαν ανεπαρκή και απαρχαιωμένο οπλισμό, ιδίως οι Έλληνες.

Στην περιοχή των Χανίων είχε εγκατασταθεί ο Βασιλιάς Γεώργιος Β' και η εξόριστη Ελληνική Κυβέρνηση υπό τον Εμμανουήλ Τσουδερό. Οι Σύμμαχοι γνώριζαν με μεγάλες λεπτομέρειες το γερμανικό σχέδιο επίθεσης, αφού είχαν κατορθώσει για πρώτη φορά να σπάσουν του γερμανικό κώδικα επικοινωνιών («Επιχείρηση Αίνιγμα»). Όμως, το πλεονέκτημα αυτό δεν το εκμεταλλεύτηκαν, εξαιτίας των διαφωνιών του Φράιμπεργκ με τους ανωτέρους του στο Λονδίνο. Οι Αμερικανοί δεν είχαν εισέλθει ακόμη στον Πόλεμο.

Η γερμανική επίθεση εκδηλώθηκε στις 8 το πρωί της 20ης Μαΐου 1941, με τη ρίψη αλεξιπτωτιστών σε δύο μέτωπα: στο αεροδρόμιο του Μάλεμε και στην ευρύτερη περιοχή των Χανίων. Τα πρώτα κύματα των αλεξιπτωτιστών ήταν εύκολη λεία για τους Νεοζηλανδούς και τους Έλληνες που υπεράσπιζαν το Μάλεμε. Στις μάχες έλαβε μέρος και μεγάλος αριθμός αμάχων με ό,τι όπλο είχε στη διάθεσή του, από μαχαίρια ως όπλα από την εποχή της Κρητικής Επανάστασης.

Οι Γερμανοί δεν υπολόγισαν τη συμμετοχή αμάχων στις επιχειρήσεις

Η συμμετοχή χιλιάδων αμάχων στις επιχειρήσεις ήταν ένας παράγων που δεν είχαν υπολογίσει οι γερμανοί σχεδιαστές της επιχείρησης. Πίστευαν ότι οι Κρητικοί, γνωστοί για τα αντιμοναρχικά τους αισθήματα, θα υποδέχονταν τους Γερμανούς ως ελευθερωτές. Μία ακόμη λανθασμένη εκτίμηση της γερμανικής αντικατασκοπείας υπό τον ναύαρχο Βίλχελμ φον Κανάρις ήταν ο αριθμός των μαχητών στην Κρήτη, τους οποίους υπολόγιζαν σε μόνο 5.000 άνδρες.

Στις 4 το απόγευμα της 20ης Μαΐου ένα νέο κύμα αλεξιπτωτιστών έπεσε στο Ρέθυμνο και μία ώρα αργότερα στο Ηράκλειο. Τώρα, οι μάχες διεξάγονταν σε τέσσερα μέτωπα: Χανιά, Μάλεμε, Ρέθυμνο και Ηράκλειο. Η πρώτη μέρα της Μάχης της Κρήτης έληξε με μεγάλες απώλειες για τους Γερμανούς και αβέβαια έκβαση. Ο διοικητής των γερμανικών δυνάμεων, πτέραρχος Κουρτ Στούτεντ, απογοητευμένος από την εξέλιξη των επιχειρήσεων, σκέφθηκε ακόμη και την αυτοκτονία, αναλογιζόμενος την υπόσχεση που είχε δώσει στον Φύρερ για μια εύκολη νίκη. Το βράδυ της ίδιας μέρας, μετά από μεγάλες περιπέτειες, ο βασιλιάς Γεώργιος Β' και η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση μεταφέρθηκαν με βρετανικό πολεμικό στην Αίγυπτο.

Από τα ξημερώματα της 21ης Μαΐου οι μάχες συνεχίσθηκαν με ιδιαίτερη σφοδρότητα και στα τέσσερα μέτωπα. Οι Γερμανοί επικεντρώθηκαν στην κατάληψη του αεροδρομίου του Μάλεμε, όπως ήταν ο πρωταρχικός τους στόχος και τα κατάφεραν προς το τέλος της ημέρας. Επωφελήθηκαν από την ασυνεννοησία στις τάξεις των Συμμάχων, αλλά υπέστησαν και πάλι μεγάλες απώλειες. Ανάμεσα στους γερμανούς αλεξιπτωτιστές που κατέλαβαν το Μέλεμε ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα του αθλητισμού και της πυγμαχίας, ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών Μαξ Σμέλινγκ, 36 ετών, που έφερε το βαθμό του δεκανέα.

Η κατάληψη του αεροδρομίου ήταν στρατηγικής σημασίας για την εξέλιξη των επιχειρήσεων. Οι Γερμανοί άρχισαν να μεταφέρουν μεγάλες δυνάμεις από την Ελλάδα και με τον σύγχρονο οπλισμό που διέθεταν ήταν θέμα χρόνου η κυριαρχία τους στη Μεγαλόνησο. Στις 28 Μαΐου οι Γερμανοί είχαν απωθήσει τις συμμαχικές δυνάμεις προς τα νότια, καθιστώντας τον αγώνα τους μάταιο. Έτσι, το Λονδίνο αποφάσισε την απόσυρση των δυνάμεων της Κοινοπολιτείας από την Κρήτη και τη μεταφορά τους στην Αίγυπτο. Όσες μονάδες δεν τα κατάφεραν, παραδόθηκαν στους Γερμανούς. Πολλοί Έλληνες μαχητές και μαζί τους 500 Βρετανοί ανέβηκαν στα απρόσιτα βουνά της Κρήτης για να συνεχίσουν τον αγώνα. Την 1η Ιουνίου, με την παράδοση 5.000 μαχητών στα Σφακιά, έπεσε η αυλαία της Μάχης της Κρήτης.

Οι απώλειες για τους Συμμάχους ήταν: 3.500 νεκροί, 1.900 τραυματίες και 17.500 αιχμάλωτοι. Οι Γερμανοί, σύμφωνα με δικά τους στοιχεία, είχαν 3.986 νεκρούς και αγνοούμενους, 2.594 τραυματίες, ενώ έχασαν 370 αεροπλάνα. Σύμφωνα, όμως, με συμμαχικούς υπολογισμούς, οι γερμανικές απώλειες ξεπέρασαν τις 16.000.

Η Μάχη στην Κρήτη ονομάστηκε και «Νεκροταφείο των γερμανών αλεξιπτωτιστών», εξαιτίας των μεγάλων απωλειών τους, γεγονός που ανάγκασε τον Χίτλερ να διατάξει τον τερματισμό κάθε αεραποβατικής επιχείρησης στο μέλλον. Από την πλευρά τους, οι Σύμμαχοι εντυπωσιάστηκαν από τις μεγάλες δυνατότητες των αλεξιπτωτιστών στη μάχη και δημιούργησαν τις δικές τους αεραποβατικές δυνάμεις.

 http://www.sansimera.gr/