ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ: Η ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Η εισβολή
Η σημερινή οικονομική καταστροφή μας έχει αποπροσανατολίσει από έναν μεγαλύτερο κίνδυνο: την ταχύτατη αλλοίωση της εθνολογικής σύνθεσης της χώρας, και τελικά τη μουσουλμανοποίησή της. Το ενδιαφέρον όλων επικεντρώνεται στις επόμενες εκλογές και όχι στις επόμενες γενιές όπως θα έπρεπε. Σύμφωνα με τη ρεαλιστική όσο και εφιαλτική αυτή πρόβλεψη, σε 10-20 χρόνια, η Ελλάδα όπως την ξέρουμε σήμερα, δε θα υπάρχει πια. Σε δέκα χρόνια, εδώ στο καλύτερο οικόπεδο της γης που έχει μπει στο μάτι πολλών, θα κατοικούν 4-5 εκατ. μουσουλμάνοι νεαροί σε ηλικία, έναντι 8-9 εκατ. γερασμένων ελληνογενών. Τότε, θα είναι αδύνατο να σταματήσει η συνέχιση της μαζικής εισβολής και του πολλαπλασιασμού της, με δεδομένο ότι οι γυναίκες-μουσουλμάνες γεννούν πέντε παιδιά κατά μέσο όρο, έναντι λιγότερο από ένα των ελληνίδων.
Σύμφωνα με έγκυρες και διασταυρωμένες πληροφορίες μας, σήμερα εισβάλλουν στη χώρα, κατά κύριο λόγο από τον Έβρο, 200.000-250.000 κυρίως μουσουλμάνοι από την Αφρική και την Ασία. Σε δέκα χρόνια, θα ανέρχονται σε 2-2,5 εκατ. και μαζί με τους εδώ εγκατεστημένους που υπολογίζονται σε 1,8 εκατ. (συμπεριλαμβανομένων αυτών της Δυτικής Θράκης, μαζί με γεννήσεις της τάξης των 500.000), θα ανέρχονται σε πάνω 4 εκατ. Το δόγμα Οζάλ «δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με τους Έλληνες, αρκεί να τους στείλουμε μερικά εκατομμύρια από εδώ μεριά», βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, όπως αποδείχτηκε και από τις μυστικές εκθέσεις που βγήκαν στη δημοσιότητα, ύστερα από τις αποκαλυπτικές δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουργού Γιλμάζ για δολιοφθορές σε βάρος της χώρας μας.

Το τραγικό είναι ότι, με την έλευση του άτεγκτου Μνημονίου και την ερημοποίηση της αγοράς εργασίας, πολλά νέα παιδιά, αλλά και νοικοκύρηδες νόμιμοι μετανάστες, φεύγουν από τη χώρα σε αναζήτηση μιας καλύτερης μοίρας στον ήλιο. Και έτσι, η χώρα μουσουλμανοποιείται με μαθηματική βεβαιότητα. Και αυτό λέγεται με όλο το σεβασμό που οφείλεται στη θρησκεία αυτή και σε κάθε ένα μουσουλμάνο ξεχωριστά.
Οι δουλέμποροι και η Αθηναϊκή ζούγκλα
Σε αντίθεση με το παρελθόν, όταν το ταξίδι των μεταναστών γινόταν με μύριες όσες δυσκολίες και κινδύνους, σήμερα τα πράγματα έχουν απλοποιηθεί. Οι τουρκικές αερογραμμές έχουν καθιερώσει απ' ευθείας τακτικές πτήσεις από όλες ή τις περισσότερες χώρες εισαγωγής τους, με διαμονή «τράνζιτ» στην Τουρκία και αμέσως μετά στην Ελλάδα. Τα αεροπλάνα της Turkish Airlines κάνουν χρυσές δουλειές μεταφέροντας καθημερινά εκατοντάδες λαθρομετανάστες από το Λάγος της Νιγηρίας, την Άκρα της Σομαλίας, την Καζαμπλάκα του Μαρόκου, το Καράτσι του Πακιστάν, την Ντάκα του Μπακλαντές, την Αλγερία, τη Σομαλία, το Σουδάν, την Αίγυπτο, το Λίβανο, το Ντουμπάι, κλπ. Οι μετανάστες εγκαθίστανται προσωρινά σε δουλεμπορικά ξενοδοχεία των περιοχών Κουμ Καπί και Γελσικόι στην Κωνσταντινούπολη, υπό την αιγίδα του βαθέως τουρκικού κράτους. Σύντομα διέρχονται τον Έβρο περίπου ανενόχλητοι και όσοι το επιθυμούν, καταφεύγουν στις ελληνικές αρχές, όπου τελικά τους χορηγείται έγγραφο που αναγράφει ότι υποχρεούνται να φύγουν από τη χώρα σε διάστημα ενός μηνός!
Από την Αλεξανδρούπολη επιβιβιβάζονται στα τραίνα των ελληνικών σιδηροδρόμων και καταλήγουν στο τραγικό Αθηναϊκό γκέτο, όπου τους παραλαμβάνουν οι εδώ συνεργάτες των δουλεμπόρων και τους εγκαθιστούν σε βρωμερές πολυκατοικίες. Ακολουθεί η ένταξή τους στα κυκλώματα των συμμοριών, των ναρκωτικών, της πορνείας, της παιδεραστίας, της εμπορίας οργάνων, σε όλη την απαίσια αυτή εγκληματική βιομηχανία με ετήσιο τζίρο άνω του 1,5 δισ. ευρώ που ταΐζει και πολλούς «φιλάνθρωπους» και έχει μεταβάλει το κέντρο της Αθήνας σε ζούγκλα.

Το 80% της εγκληματικότητας και ειδικότερα της βαριάς εγκληματικότητας, διενεργείται διαπιστωμένα από παράνομους μετανάστες, που ανέρχονται σήμερα στο 15%-20% του πληθυσμού. Και επειδή στις φυλακές υπάρχει το αδιαχώρητο, κάθε 1-2 χρόνια, αφήνονται ελεύθεροι για να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους, Οι δουλέμποροι και οι συνεργάτες τους, αν είναι δυνατόν, κυκλοφορούν ελεύθεροι. Αφού έχει γίνει γνωστό ότι η χώρα είναι ξέφραγο αμπέλι, εδώ συρρέουν από παντού τα πλέον εγκληματικά στοιχεία που επικαλούνται πολιτικούς διωγμούς στη χώρα τους. Έτσι, αλλοιώνεται όχι μόνο η ποσοτική αλλά και η ποιοτική σύνθεση των κατοικούντων εδώ, που από χώρα μεταβάλλεται σε χώρο-αποθήκη. Την ίδια ώρα, σε μεγάλα μέσα μαζικής επικοινωνίας γίνεται αναφορά σε «φασισταριό», σε «εθνοπαρανοϊκούς καραγκιόζηδες» που αντιδρούν στο να δοθεί «συλλήβδην η ιθαγένεια σε όλους τους μετανάστες...»! (Τα Νέα, 5/1/2012).

Λεφτά υπάρχουν
Η αρμόδια για τη μετανάστευση Κοινοτική Επίτροπος Σεσίλια Μάλστρομ, επέκρινε τη χώρα μας τελευταία, γιατί δε φροντίζει να απορροφήσει μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που είναι διαθέσιμα από Κοινοτικά κονδύλια για την κατασκευή του φράκτη στον Έβρο, τη δημιουργία κέντρων υποδοχής, την επαναπροώθηση μεταναστών κλπ. Ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής, απάντησε «υπερηφάνως» ότι, για τους σκοπούς αυτούς θα χρησιμοποιήσουμε δικούς μας πόρους. Προφανώς του έχει μείνει ακόμα το προεκλογικό κουσούρι ότι «λεφτά υπάρχουν»! Γεγονός είναι ότι, η ελληνική κυβέρνηση, ο Δήμαρχος της Αθήνας κ. Καμίνης, με την αγαστή συμπαιγνία των «φιλάνθρωπων» με το αζημίωτο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και αρκετών μέσων μαζικής επικοινωνίας, κωφεύουν ανεπίτρεπτα ή συνηγορούν για το έγκλημα που συντελείται σε βάρος της χώρας.
Οι εταίροι μας σφυρίζουν αδιάφορα
Αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση μάς αντιλαμβάνεται ως παραπαίδι και οι εταίροι μας το παίζουν φιλάνθρωποι, όταν η εισβολή λαθρομεταναστών δεν τους αφορά. Ξεσηκώνονται όταν συλληφθούν 1-2 παράνομοι μετανάστες στη χώρα τους και με συνοπτικές διαδικασίες τον στέλνουν στη «χωματερή» της Ελλάδας. Δεν καταργούν το Δουβλίνο ΙΙ που επιβάλλει την υποχρεωτική επιστροφή παράνομων μεταναστών από Ευρωπαϊκές χώρες στην πρώτη χώρα εισαγωγής τους που είναι κυρίως η Ελλάδα, από όπου εισέρχεται το 90% των εισβολέων. Μας απειλούν με έξωσή μας από τη συνθήκη Σένγκεν γιατί δεν παίρνουμε επαρκή μέτρα για την παρεμπόδιση εισαγωγής λαθρομεταναστών και την ίδια ώρα, μας εγκαλούν για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων !

Οι εδώ «φιλάνθρωποι» εκπρόσωποι της επιλεγόμενης Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, κάνουν ό,τι μπορούν για να διευκολύνουν την εισβολή. Αλλά ο ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν ενδιαφέρονται για να πείσουν χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, η Αλγερία, η Νιγηρία, κλπ., που βρίσκονται υπό δυτική επιρροή, να υπογράψουν συμφωνία επανεισδοχής των ομοεθνών τους που εισρέουν με αλματωδώς αυξανόμενο ρυθμό στη χώρα μας μέσω της Τουρκίας, η οποία παραμένει χώρα υπό ένταξη στην Ευρωπαϊκή οικογένεια.
Η βιομηχανία της «φιλανθρωπίας»

Στην Ελλάδα του παράλογου και της παραλυσίας, η δουλεμπορία σήμερα αντιμετωπίζεται περίπου ως πλημμέλημα. Όταν η αστυνομία, που έχει ενεργοποιηθεί ικανοποιητικά τελευταία, συλλάβει δουλεμπόρους, τα δικαστήρια, υποχρεώνονται από την ισχύουσα νομοθεσία, να τους αφήσουν ελεύθερους με εγγύηση, με χαϊδέματα ποινών. Οι δουλέμποροι εισπράττουν 3.000-6.000 το κεφάλι για τη διακίνηση του «εμπορεύματος», οι συνεργάτες τους ιδιοκτήτες των βρωμερών πολυκατοικιών στα γκέτο της Αθήνας ενθυλακώνουν φοροδιαφεύγοντας 3-7 ευρώ την ημέρα ανά άτομο δηλ. 20.000-70.000 ευρώ το μήνα, οι έμποροι ναρκωτικών, πορνείας, παιδοφιλίας και διακίνησης ανθρώπινων οργάνων, θησαυρίζουν, όπως και μη-κυβερνητικές οργανώσεις και διάφοροι δικηγορίσκοι και παρατρεχάμενοι.
Είναι πολλά τα λεφτά και η «βιομηχανία της φιλανθρωπίας» ακμάζει την ίδια ώρα που η χώρα παρακμάζει. Τα ξενοδοχεία και οι επιχειρήσεις στο κέντρο κλείνουν και το παραεμπόριο οργιάζει. Οι περιοχές στο κέντρο και γύρω απ' αυτό ζουν έναν καθημερινό εφιάλτη. Και οι «ιθαγενείς» που διαμαρτύρονται χαρακτηρίζονται ρατσιστές από «κορακοφιλάνθρωπους» ή αφελείς που δηλώνουν αριστεροί, αλλά αγνοούν βασικές αρχές της αριστερής αντίληψης και ειδικότερα της μαρξιστικής. Η οποία δεν αποδέχεται τη φιλανθρωπία και θεωρεί τη μετανάστευση εργαλείο του διεθνούς καπιταλισμού για την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.

Στο θέατρο του παράλογου της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας, παραβλέπεται το αυτονόητο γεγονός ότι το πρόβλημα της τεράστιας παγκόσμιας φτώχειας του 1 δισ. των λιμοκτονούντων διεθνώς, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, δεν μπορεί να λυθεί μεμονωμένα από τη φιλανθρωπία και μάλιστα από την «Ψωροκώσταινα». Η οποία μεταβάλλεται από τους «κουτόφραγκους» σε χώρο εναπόθεσης ανθρώπινης δυστυχίας και χώρο υπό διάλυση. Η χώρα Λιβανοποείται, Βοσνιοποιείται και μουσουλμανοποιείται με τα συνακόλουθα της εγκληματικότητας, της μπούρκας, της σαρίας, τα τόσο συμπαθή αυτά πολιτιστικά πρότυπα για τους αριστεροδεξιόφρονες που έχουν επιβάλλει και την πολιτικοδημοσιογραφική τους ηγεμονία.

Τι κάνουμε
Η χώρα μας, οφείλει να θωρακίσει τα σύνορά της, να ενισχύσει την Αστυνομία Αλλοδαπών και να αξιοποιήσει το πλούσιο δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων που σκοπός τους είναι η προστασία των συνόρων. Να εξαρθρώσει και να θεσπίσει αποτελεσματικά εξοντωτικές ποινές για τους δουλεμπόρους και τους συνεργάτες τους. Να προωθήσει τη δημιουργία «Οργανισμού για τους Μετανάστες», ο οποίος με τη χρηματοδότηση της Ε.Ε. θα στελεχωθεί από αξιόμαχα στελέχη έξω από το κύκλωμα των «κορακοφιλανθρώπων», αναλαμβάνοντας την προσωρινή μετεγκατάστασή των λαθρομεταναστών μακριά από το κέντρο της Αθήνας. Να παράσχει πολιτικό άσυλο στους πραγματικούς πολιτικούς πρόσφυγες κατανέμοντάς τους στις χώρες της Ε.Ε. ανάλογα με τον πληθυσμό τους. Να επαναπροωθήσει τους παράνομους μετανάστες με ναυλωμένα αεροπλάνα στην πατρίδα τους, συνάπτοντας άμεσα συμφωνίες επανεισδοχής με χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, η Σομαλία, η Νιγηρία, η Αλγερία, κλπ. που βρίσκονται υπό δυτική επιρροή.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να συμμορφώσει την Τουρκία με την απειλή αναστολής των ενταξιακών διαδικασιών και άλλων κυρώσεων και να αναθεωρήσει τον κανονισμό του Δουβλίνου ΙΙ. Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ είναι σε θέση να αντιληφθούν ότι η Ελλάδα μετατρέπεται σε ευρωπαϊκό εφαλτήριο της διεθνούς τρομοκρατίας. Το αρχηγείο της Frontex να μετεγκατασταθεί από την Πολωνία (!) στην Ελλάδα. Και το μεγαλύτερο ποσό που διατίθεται για τους ίδιους σκοπούς, να διατεθεί στη χώρα μας, αφού από εδώ εισρέει το 90% των παράνομων μεταναστών. Ταυτόχρονα, η ελληνική πολιτεία οφείλει να εντάξει τους νόμιμους μετανάστες, με συγκεκριμένες προϋποθέσεις όπως ισχύει διεθνώς, στον κοινωνικό της ιστό και σταδιακά να τους παραχωρήσει την ελληνική ιθαγένεια. Να δεχτεί τους πραγματικούς και όχι τους δήθεν πολιτικούς πρόσφυγες ανάλογα με τον πληθυσμό της. Να απαγορεύσει τη λειτουργία πολλών πρακτορίστικων ψευτο-Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, αφού ελεγχθεί η οικονομική τους διαχείριση και οι επικεφαλείς τους σταλούν στον Κορυδαλλό. Να θεσπίσει πολιτική διακριτικών επιλογών εισδοχής και νομιμοποίησης μεταναστών, με κριτήρια τις χώρες καταγωγής και τις επαγγελματικές τους ειδικότητες, όπως κάνουν όλες οι χώρες παντού σε θέματα μετανάστευσης. Η ελληνική πολιτεία οφείλει να σεβαστεί τους νοικοκυραίους μετανάστες που ζουν ειρηνικά εδώ, καταβάλλουν φόρους, ασφαλιστικές εισφορές και αναγνωρίζουν την πολιτιστική μας ταυτότητα και τη γλώσσα. Γι' αυτό, πρέπει να αρθούν οι αδιέξοδες αντιρρήσεις για τη δημιουργία μουσουλμανικού τεμένους και νεκροταφείου στην Αττική.

Παράλληλα, χρειάζεται να απλοποιηθεί και να συγκεκριμενοποιηθεί η νομοθεσία και διοικητική πρακτική για τους νόμιμους μετανάστες και να αρθούν οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις που τους ταλαιπωρούν, τους καθιστούν υποχείριους σε εκμετάλλευση από κυκλώματα και οδηγούν σε απώλειες πολλών δισ. για το χειμαζόμενο κρατικό προϋπολογισμό. Σε καμία περίπτωση όμως, δεν πρέπει να αφεθεί να μας υπερκεράσουν αριθμητικά. Η χώρα χρειάζεται «φράκτη» για τους παράνομους εισβολείς σε όλα τα σύνορά της και «πόρτες» απ' όπου θα επιτρέπεται η νόμιμη είσοδος με επιλεκτικά κριτήρια. Στην πραγματικότητα, λόγω της υπογεννητικότητας του ελληνικού πληθυσμού που πρέπει να ενισχυθεί με ιδιαίτερα ισχυρά κίνητρα, χρειαζόμαστε τους νόμιμους μετανάστες και κυρίως αυτούς που μπορούν να συμβιούν ειρηνικά με τον ελληνικό πληθυσμό και να συμβάλλουν στην οικονομική της ανάπτυξη της χώρας και την πληθυσμιακή της αναγέννηση. Αλλιώς, η μουσουλμανοποίηση της ελληνικής γης με την παράδοση των 2000 χρόνων ιστορίας, αποτελεί μόνο θέμα χρόνου.

Αν δεν υπάρξει σοβαρή ισχυρή βούληση με επίκεντρο τις γραμμές αυτές, η Ελλάδα θα μεταβληθεί σε χώρο εμφύλιου σπαραγμού χωρίς μέλλον. Με το Μνημόνιο και τη μαζική εισβολή παράνομων μεταναστών, μας κλέβουν τη χώρα. Γι' αυτό, χρειάζεται μια πολιτική ηγεσία που ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα της και για το μέλλον της. Μια ηγεσία της πατριωτικής ευθύνης, της γνώσης, της χρηστής και έντιμης διοίκησης, της αποτελεσματικότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αυτήν την ώρα, βρισκόμαστε σε πόλεμο. Οφείλουμε να παραμερίσουμε αυτά που μας χωρίζουν και να αναδείξουμε αυτά που μας ενώνουν. Και στη διαδρομή της ιστορίας του, ο Ελληνισμός έχει αποδείξει ότι αυτό μπορεί να το κάνει.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ: ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ;

Ο τίτλος αυτού του άρθρου αντικατοπτρίζει ένα από τα παράδοξα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη Ελλάδα. Πράγματι, καθώς η χώρα μας ετοιμάζεται να λάβει μια σειρά από μέτρα απίστευτης σκληρότητας, τα οποία επιπλέον θα την εγκλωβίσουν επί πολλά χρόνια, η άρχουσα ελίτ του πολιτικού μας κόσμου, μαζί με τα άλλα οικονομικά κατεστημένα που κακοκυβερνούν τη χώρα μας εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία –ή και περισσότερο, σύμφωνα με ορισμένους σχολιαστές–, προσπαθούν καθημερινά να αναβάλουν τη διεξαγωγή των εκλογών.

Το γεγονός ότι αυτές οι οδυνηρές αποφάσεις μπορούν να ληφθούν, και θα ληφθούν, από βουλευτές και πολιτικά κόμματα που, στην πλειοψηφία τους ξεκάθαρα δεν αντιπροσωπεύουν τη βούληση του ελληνικού λαού διόλου δεν εμποδίζει αυτή την κατηγορία ανθρώπων, ειδικά από τον χώρο του Τύπου, να θεωρεί ότι είναι δικαίωμά της να διορίζει η ίδια την κυβέρνηση της χώρας. Η τελευταία φορά που εφαρμόστηκε αυτή η πρακτική, οδηγώντας τη χώρα σε καταστροφικά αποτελέσματα, ήταν το 1965, αν και ορισμένοι πιστεύουμε ότι δεν μπορεί να επαναληφθεί σήμερα ένα τέτοιο εγχείρημα. Πώς εξηγείται όμως η σημερινή απροθυμία να ανατεθεί η λήψη αποφάσεων σε μια Βουλή εκλεγμένη από τον λαό; Τα διάφορα τμήματα της κοινωνίας δίνουν διαφορετικές απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα.

Η πρώτη ομάδα που εναντιώνεται στη διεξαγωγή εκλογών περιλαμβάνει πολιτικούς όλων των πολιτικών αποχρώσεων (εξαιρουμένης της Αριστεράς) οι οποίοι ξέρουν καλά πως δεν πρόκειται να επανεκλεγούν. Από αριθμητική άποψη, η ομάδα αυτή δεν είναι μεγάλη∙ φροντίζει, όμως, μέσω των ΜΜΕ, να κάνει πολύ θόρυβο. Στην ομάδα αυτή οφείλουμε να προσθέσουμε τα ΜΜΕ και ορισμένα άλλα τμήματα των κατεστημένων που κυβερνούν την Ελλάδα. Διότι όλοι τους επιδιώκουν να διατηρηθεί πάση θυσία η πολύ βολική σχέση που έχουν με τον ετοιμοθάνατο πολιτικό κόσμο, τουλάχιστον μέχρι να διαμορφώσουν ένα νέο, πειθήνιο υποκατάστατό του.

Πολλά από τα μέλη αυτής της ομάδας θεωρούν «κατάλληλο» τον κ. Παπαδήμο, προκειμένου να επιτύχουν τον στόχο τους. Δυστυχώς, όμως, μέχρι τώρα, το μόνο που έχει καταφέρει ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι να μην «ενοχλήσει» ιδιαίτερα τον λαό, και όχι να δώσει δείγματα γνήσιου ηγέτη. Επί του παρόντος, λοιπόν, ο στηρίζων Τύπος ενισχύει αυτή την τεχνητή εικόνα!

Εντούτοις, αν και αυτά τα «άχρωμα» χαρακτηριστικά είναι ελκυστικά σε περιόδους πολιτικής νηνεμίας, είναι εντελώς ακατάλληλα για περιόδους μεγάλων κρίσεων, στις οποίες ο πραγματικός ηγέτης οφείλει να εμπνέει και να βοηθάει τον πολιορκημένο λαό του. Έτσι, οι εν λόγω παρασκηνιακοί παράγοντες θεωρούν ότι μπορούν να διαμορφώσουν μια κάποια ομάδα γύρω από τον τεχνοκράτη πρωθυπουργό, αποτελούμενη, φέρ’ ειπείν, από ένα ετερόκλητο σύνολο γνωστών, σχετικά γνωστών και παντελώς άγνωστων φιλελευθεριζόντων πανεπιστημιακών, «αυθεντιών» του ΕΛΙΑΜΕΠ, οπαδών του Σχεδίου Ανάν και «ασυνήθιστων» εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι άνθρωποι όμως που χρειάζεται πραγματικά η χώρα μας –οι επιτυχημένοι επιχειρηματίες– δεν έχουν ακόμη περιληφθεί στους υποστηρικτές της νέας ομάδας, κίνησης, ή κομματικής παράταξης η οποία –ελπίζουν– θα θέσει τελικά εκτός μάχης τον «ενοχλητικό κύριο Σαμαρά», τον οποίο, προφανώς, δεν μπορεί να ελέγξει!

Η δεύτερη ομάδα ατόμων που φαίνεται να διαφωνεί με τη διεξαγωγή εκλογών αποτελείται από απλούς πολίτες, τα βάσανα των οποίων πολλαπλασιάζονται καθημερινά κατά τρόπο απαράδεκτο. «Τι μπορεί ακόμη να μας συμβεί εάν γίνουν εκλογές;», αναρωτιούνται οι αδικημένοι, οι ταλαιπωρημένοι, οι υποφέροντες. Και κάποιοι τούς φοβίζουν: «Προσέξτε, θα επιστρέψουμε στη δραχμή!»

Πράγματι, η πολυσυζητημένη αυτή επιστροφή θα αποτελούσε μια εξέλιξη γεμάτη κινδύνους και δυσκολίες. Ποιος όμως έχει θελήσει να παρουσιάσει στον λαό μια διεξοδική συγκριτική μελέτη για το πόσο διαφορετική, ή ανεπιθύμητη, θα ήταν μια τέτοια κίνηση σε σχέση με τη σχεδιαζόμενη υποδούλωσή μας για τα επόμενα δέκα, δεκαπέντε χρόνια, μόνο και μόνο για να μείνουμε στο ευρώ;

Και κάτι ακόμη πιο σημαντικό: όσοι υποστηρίζουν την παραμονή μας στο ευρώ πιστεύουν ειλικρινά ότι είναι όντως εφικτή αυτή η παραμονή; Μήπως θα ήταν πιο ρεαλιστικό, αντί να ρωτάμε αν θέλουμε εμείς να βγούμε από το ευρώ, να διερωτηθούμε επί πόσο ακόμη καιρό θα θέλουν οι Ευρωπαίοι να μας κρατούν στο ευρώ;

Πού οφείλεται λοιπόν η διάχυτη, μελαγχολική αδιαφορία προς μιαν απόφαση τόσο ζωτική σημασίας όσο είναι η διεξαγωγή εκλογών;

Κατά την άποψή μου, ο βασικός λόγος σχετίζεται με την εξουθένωση, την πλήρη απάθεια, στην οποία έχει βυθίσει τον λαό η διετία της κυβέρνησης Παπανδρέου. Μια μέρα, οι κοινωνιολόγοι και οι πολιτικοί επιστήμονες πρέπει να εξετάσουν τον αδίστακτο και μελετημένα ψυχοφθόρο τρόπο με τον οποίο η τελευταία κυβέρνηση υπονόμευσε το πνεύμα και την αυτοπεποίθηση του μέσου Έλληνα πολίτη, προκειμένου να εξασφαλίσει την παθητική του στάση απέναντι σε μια σειρά άδικων αποφάσεων, οι οποίες επιβλήθηκαν από το εξωτερικό και εφαρμόστηκαν ανεπιτυχώς από διχασμένους και συνεχώς διαπληκτιζόμενους πολιτικούς που σήμερα εμφανίζονται ως ανανεωμένοι δελφίνοι! Ακόμη και ο προκάτοχος του κ. Παπανδρέου ετοιμάζεται να μας εξηγήσει πού έσφαλε ο διάδοχός του, στοχεύοντας Κύριος οίδε σε τι όφελος για τον εαυτό του.

Οι σοβαροί παρατηρητές πρέπει επίσης να σκεφτούν πολύ προσεκτικά κατά πόσον η συνεχής καθοδική πορεία στην οποία εξώθησαν τη χώρα μας η Τρόικα και οι εγχώριοι οπαδοί της μπορεί να κρατήσει για πάντα ή μήπως πλησιάζει η στιγμή που θα ξεσπάσει στους δρόμους ένας πραγματικός και –πολύ φοβάμαι– αιματηρός και εκτεταμένος ξεσηκωμός.

Μπορεί να προειδοποιούμε γι αυτό το ενδεχόμενο∙ μπορεί να προβλέπουμε και να ανησυχούμε για τα φοβερά επακόλουθα που θα είχε κάτι τέτοιο∙ ποιος όμως μπορεί, με το χέρι στην καρδιά, να ισχυριστεί ότι ο εξαθλιωμένος λαός δεν θα έχει δίκιο εάν, πολύ σύντομα, επιτρέψει στη φτώχεια του να υπερισχύσει της λογικής του;

Τα ΜΜΕ που ασκούν πιέσεις προκειμένου η κυβέρνηση να περάσει στα χέρια των ευνοουμένων τους σπανίως συζητούν πόσο ακόμη μπορεί να διαρκέσει η επισφαλής ηρεμία της σημερινής κατάστασης. Ας το ξανασκεφτούν όμως: Ποιος είναι ικανοποιημένος από την κατάσταση αυτήν; Το συνεχώς αυξανόμενο πλήθος των ανέργων; Ο αυξανόμενος αριθμός των ζητιάνων στους δρόμους; Η αγορά που έχει στεγνώσει από ρευστό και βλέπει τα εμπορικά καταστήματα να κλείνουν το ένα μετά το άλλο; Τα μόνιμα θύματα, οι συνταξιούχοι; Οι πολίτες που συναλλάσσονται με μιαν αποθαρρυμένη και, ενίοτε, εντελώς απρόθυμη γραφειοκρατία; Ή μήπως, τέλος, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, που πρόκειται σύντομα και αυτοί να βιώσουν τη βαναυσότητα που κατά κανόνα συνοδεύει τις απαιτήσεις του κυρίου Τόμσεν;

Όλα αυτά μάς επαναφέρουν στις διαρκώς επαναλαμβανόμενες απειλές για το μέλλον μας στην Ευρώπη, το ευρώ κ.ο.κ. Έχω θίξει αυτό το θέμα τόσο στην αρχή αυτού του άρθρου όσο και σε διάφορα άλλα κείμενά μου. Θα ήθελα ωστόσο να κλείσω θέτοντας τα ακόλουθα ζητήματα.

Κάθε ευφυής ή πονηρός δημοσιογράφος είναι πράγματι σε θέση να διατυπώσει επιχειρήματα τα οποία ο μέσος ή και ο καλλιεργημένος αναγνώστης ενδέχεται να αποδεχτεί ανεξέταστα. Και πράγματι, η δημοσιογραφική προπαγάνδα που «προβάλλει» συγκεκριμένους πολιτικούς ή διανοουμένους μπορεί να λειτουργήσει επί ένα διάστημα. Οι άνθρωποι, όμως, που κρατούν τη δημοσιογραφική πένα και σχεδιάζουν περίτεχνα τη δημόσια εικόνα αυτών των ατόμων δεν μπορούν άραγε να συνειδητοποιήσουν ότι η δημοσιότητα δεν αρκεί αφ’ εαυτής για να «πουληθεί» ένα προϊόν; Δεν καταλαβαίνουν άραγε ότι το κοινό έχει ήδη αγοράσει «προϊόντα» που έχουν αποδειχθεί δυσλειτουργικά – για να μην πω: άχρηστα ή επικίνδυνα;

Δεν είναι, λοιπόν, καιρός να πούμε στους Έλληνες τι ακριβώς είναι αυτό που εμποδίζει τις διαπραγματεύσεις για το PSI; Δεν είναι καιρός να τους προειδοποιήσουμε ότι δεν πρέπει να θέσουν τους πόρους τους –σημερινούς και μελλοντικούς– στη δικαιοδοσία ξένων δικαστηρίων; Δεν πρέπει να τους πούμε ότι αυτές οι εσπευσμένες κινήσεις επιβάλλονται από τους ξένους «φίλους» μας, οι οποίοι προσπαθούν να υψώσουν προστατευτικά «αναχώματα» γύρω τους, προτού τους πνίξει και αυτούς η ελληνική πλημμύρα; Κι ακόμη: δεν οφείλουμε άραγε να πούμε στους Έλληνες ότι ο μόνος τρόπος για να νικήσουμε τους κερδοσκόπους είναι να είμαστε εξίσου επινοητικοί, ευκίνητοι, απρόβλεπτοι και ανεξάρτητοι με αυτούς; Ας δοκιμάσουμε κάτι νέο, ας προσπαθήσουμε να δείξουμε ανεξαρτησία και φαντασία, και ίσως τότε δούμε τους κερδοσκόπους να μας αφήνουν ήσυχους, για να στραφούν σε νέους στόχους.

Άμεση απαλλαγή από τους κερδοσκόπους και την Τρόικα: αυτός θα έπρεπε να είναι ο στόχος μας! Είναι ανέφικτος; Ναι, αλλά μόνον αν δεν σκεφτόμαστε πρωτότυπα και παραμένουμε προσηλωμένοι σε πολιτικές και προκαταλήψεις του παρελθόντος.

Θεωρώ ότι κανείς δεν μπορεί να αντικρούσει αυτό το επιχείρημα, ακριβώς διότι ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουμε δοκιμάσει έναν εναλλακτικό τρόπο σκέψης!

Υ.Γ.: Μετά την αποστολή του κειμένου προς δημοσίευση ο κυριακάτικος Τύπος δημοσίευσε απόσπασμα λόγου της κυρίας Άννας Διαμαντοπούλου, όπου, σύμφωνα με το Έθνος «Κυβέρνηση προγραμματικής συμφωνίας και με πρωθυπουργό τύπου Παπαδήμου προτείνει η Άννα Διαμαντοπούλου για την επομένη των εθνικών εκλογών και ανεξαρτήτως αποτελέσματος». Κάθε πρόβλεψη προσεχούς εκλογικού αποτελέσματος είναι παρακινδυνευμένη, ιδίως από βουλευτή που πιθανώς να μην επανεκλεγεί λόγω της διαφαινομένης μεγάλης ήττας του κόμματός της – εκτός, βεβαίως, αν η καθυστέρηση των εκλογών καλυτέρευε την εκλογική του τύχη. Ωστόσο, το να υποδηλώνει κανείς και τι είδους πρωθυπουργός πρέπει να διοριστεί μετά τις εκλογές όχι μόνο δείχνει περιφρόνηση για τα δικαιώματα της νέας Βουλής, αλλά και εξασθενημένο, ίσως, αίσθημα δημοκρατικότητας ως προς τους θεσμούς μας. Πράγματι, μια τέτοια θέση θα μπορούσε να εκληφθεί ως ένδειξη ότι μερικοί από τους βουλευτές μας αρχίζουν να συνηθίζουν στην ιδέα μη πολιτικώς εκλεγμένων πρωθυπουργών, προτιμώντας πρωθυπουργούς που τυγχάνουν της υποστήριξης γνωστών (και αγνώστων) κατεστημένων. Μήπως όμως κάτι τέτοιες τάσεις, μια μέρα, όταν ο λαός αντιδράσει στην απίστευτη κακουχία που του επιβάλλει και η παρούσα κυβέρνηση αλλά και η «φίλη» Τρόικα, οδηγήσουν μερικούς πολιτικούς να εισηγηθούν ακόμη και διακυβέρνηση μέσω του άρθρου 48 του Συντάγματος; Προτού σπεύσουν, λοιπόν, κάποιοι καλοθελητές να κατηγορήσουν τον γράφοντα για λαϊκισμό –που πάντα αποτελεί τον ευκολότερο τρόπο απάντησης για όσους στερούνται επιχειρημάτων–, μήπως θα έπρεπε να λάβουν υπόψη τι μας διδάσκει η ιστορία για τις «ολισθήσεις» από τη δημοκρατία σε (απροκάλυπτα ή συγκαλυμμένα) αυταρχικά καθεστώτα;

Πηγή: http://kostasxan.blogspot.com

ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ: "Σ' ΑΠΟΖΗΤΟΥΜΕ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΕ...!"

Ὅταν ἔφυγε ἔγραψα: «Σέ κλαίει ὁ λαός!». Σήμερα, μετά ἀπό τήν παρέλευση τόσων ἐτῶν ἀπό τή θανή του εἶμαι ὑποχρεωμένος νά γράψω: «Σέ θέλει ὁ λαός!».

Στό διάστημα τῆς ἐπίγειας ἀπουσίας του «ἔφυγαν κι ἄλλοι πολλοί, μεγάλοι καί τρανοί, πού ἦσαν πασίγνωστοι ἐδῶ κι ἐκεῖ. Ὅλους ὅμως τούς πῆρε τό ποτάμι τῆς Λήθης. Μόνον ὁ Χριστόδουλος ζῆ -ἄσβηστο καντήλι στήν ψυχή τοῦ ἁγνοῦ λαοῦ πού πονεῖ γιά τήν ἔρμη πατρίδα.

Ὅσο ζοῦσε ὁ Χριστόδουλος ὁ λαός εἶχε μιάν ἐλπίδα: εἶχε ἕναν ἡγέτη! Ἦταν γιά τό λαό μας ὅ,τι καί ὁ Χρυσόστομος γιά τόν ἐγκαταλελειμμένο λαό τῆς Σμύρνης. Καί οἱ δύο ὁδηγήθηκαν στό μαρτύριο: ὁ Σμύρνης ἀπό τόν τουρκικό ὄχλο, ὁ Ἀθηνῶν καί Ἑλλήνων πάντων ἀπό τόν δημοσιογραφικό καί χαμηλοπολιτικό ὄχλο.
Ὁ ἕνας πέθανε βασανισμένος, ὁ ἄλλος πέθανε φαρμακωμένος.
Κανείς δέν ἤπιε τόσο φαρμάκι ὅσο ὁ Χριστόδουλος.
Γιατί εἶχε Παπαφλέσσειο ἀνάστημα καί ὕψωνε φωνή ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος.
Κουβαλοῦσε μέσα του τήν παράδοση τοῦ 1821.
Μέ τόν λόγο του ξαναζωντάνευε τ᾽ ἀρματολίκι, τούς καιρούς τῆς παλληκαριᾶς καί τῆς λεβεντιᾶς..

Τόν ἔφαγε ἡ χαμέρπεια καί ἡ κακομοιριά.
Ἡ χυδαία κακολογία καί μικρολογία.
Ἔπρεπε νά πέσει γιά νά πεισθοῦν οἱ κακόπιστοι πόσο μεγάλος ἦταν!
Δανείζομαι μιά φράση τοῦ Παν. Κανελλόπουλου γιά νά τόν παραστήσω: «Τόν μικρό τόν γνωρίζει κανείς ἀπό τήν ἄνοδό του• τόν μεγάλο ἀπό τήν πτώση του».
Ναί, ὅταν ἔπεσε ὁ Χριστόδουλος, ἦταν σάν νά ἔπεσε ἡ Βασιλική Δρῦς τῆς πατρίδας.
Ὁ λαός ἔχασε τόν ἄνθρωπο πού τοῦ προσέφερε ὅραμα, δύναμη, ἀντιστασιακή διάθεση...

Ὁ Χριστόδουλος χτυποῦσε διαρκῶς τήν καμπάνα τοῦ συναγερμοῦ, διότι «ἄκουε τήν βοήν τῶν πλησιαζόντων γεγονότων». Γι᾽ αὐτό εἶχε ἀπέναντί του ὅλους αὐτούς πού ἀπεργάστηκαν τήν σημερινή μας κατάντια. Δυστυχῶς, στήν Ἑλλάδα, ἀντί νά χτυπᾶμε αὐτούς πού βάζουν τήν φωτιά, χτυπᾶμε ἐκείνους πού βαρᾶνε τήν καμπάνα τοῦ συναγερμοῦ.

Δεκάδες οἱ φαρέτρες μέ τά δηλητηριασμένα βέλη πού στρέφονταν ἐναντίον του.
Μέ τήν δῆθεν σάτιρα ἀπό τήν τηλοψία, ἀπό τό ραδιόφωνο, ἀπό τό πάλκο καί τόν τύπο, οἱ νάνοι ἀντίπαλοί του, τοῦ ἔκαναν τή ζωή του φαρμάκι.
Κι αὐτός σάν τόν μάρτυρα Χρυσόστομο συγχωροῦσε...

Εἴχαμε στενή φιλία ἀπό παλιά, ἀλλά ποτέ συνεργασία σέ ἐπαγγελματική βάση. Ἡ γνωριμία μας ξεκίνησε ἀπό μιά ἐπιθετική ἐπιστολή πού τοῦ ἔστειλα ἀπό τό ἐρημητήριό μου στόν Πάρνωνα. Ἔσχισε λαγκάδια καί βουνά νά μέ βρεῖ. Ἔκτοτε δεθήκαμε μέ μιά σχέση ἀδελφική.

Δέν θά πῶ ποτέ ὅσα μοῦ εἶχε ἐμπιστευθεῖ. Σέ πολλά μέ ἔπειθε. Σ᾽ ἕνα μόνον δέν μέ ἔπειθε: νά εἶμαι συγχωρητικός.

«Εἶμαι Μανιάτης, τοῦ ἔλεγα, καί μέσα στό μανιάτικο φυσικό εἶναι ἡ ἀναίδεια». Ἀναίδεια στ᾽ ἀρχαῖα ἑλληνικά σημαίνει ἄρνηση συγγνώμης.
Κι αὐτός γελοῦσε παταγωδῶς. Γιατί ἤξερε πώς δέν σοβαρολογῶ.
Ἁπλῶς ἐρέθιζα τήν διάθεσή του γιά εὐτραπελία.

Ναί, ἦταν ἕνας μεγάλος «μαΐστορας» τοῦ χιοῦμορ. Στά χρόνια του ἡ Ἐκκλησία «ἔλαμπε ἀπό χαμόγελο», μπῆκε τό γέλιο στήν Ἐκκλησία.
Κέρδισε τήν παραπαίουσα νεολαία. «Κι ἐγώ μαζί σας ἀλλά κι ἐσεῖς μαζί μου».
Κι οἱ νέοι θά πήγαιναν μαζί του, ἔστω κι ἄν τούς ὁδηγοῦσε στό Ζάλογγο. Θά ἔπεφταν, ἀλλά θά ἔπεφταν σάν τόν Ἴκαρο ἀπό ψηλά...
Εἶχε Ἰκάρειο πνεῦμα μέσα του ὁ Χριστόδουλος.
Πετοῦσε πάνω ἀπό τά εὐτελῆ καί τούς εὐτελεῖς σάν τόν βασιλικό ἀητό.
Ἐκάλυπτε τούς πάντες μέ τήν καλλιφωνία του, τήν πολυγνωσία του, τήν πολυγλωσσία του, μέ τό ἱλαρό φῶς τοῦ προσώπου του.
Ἄγρυπνος σάν τόν Ἄργο, μελετοῦσε τά πάντα κι ἦταν ἐνήμερος γιά τά πάντα.
Ἔγραφε ἀκατάπαυστα ἀκόμη κι ὅταν συνομιλοῦσε, ἀκόμη κι ὅταν τηλεφωνοῦσε.

Συχνά τόν μάλωνα: «Πότε ξεκουράζεσαι;». Κι αὐτός μέ τό δροσᾶτο γέλιο του: «Ὅταν δουλεύω…!».

Τοῦ ἄρεσε νά μέ νευριάζει καί νά μέ πιάνει τό «μανιάτικο», ὁπότε οἱ τύποι πήγαιναν περίπατο.
Μέ φώναζε -γιά νά μέ ἐρεθίζει-, Σαράντη.
Τοῦ ᾽λεγα, τοῦ ξανάλεγα ὅτι Σαράντο -κι ὄχι Σαράντη- λέμε στή Μάνη.
Κι αὐτός ἐπέμενε στό Σαράντη, ἔτσι γιά νά μέ «φουρτουνιάζει».
Τοῦ ἄρεσε ἡ «φουρτούνα» μου.

Κάποτε μοῦ εἶπε περιπαικτικά: «Νά δοῦμε πῶς θά περνᾶς στόν Παράδεισο…».
Τόν κοίταξα λοξά καί τοῦ εἶπα εἰρωνικά: «Ἔχω κάνει αἴτηση ὡς ἱστορικός νά πάω στήν Κόλαση. Ἐκεῖ θά βρῶ ὅλους τούς μεγάλους τῆς Ἱστορίας. Κι ἀκόμη θά γλυτώσω κι ἀπό σᾶς τούς δεσποτάδες».
Κι ὁ μεγαλόθυμος Χριστόδουλος μέ ἀποστόμωσε -παρότι Θρᾶξ- μέ τό λακωνικό: «Μήν τό πολυελπίζεις αὐτό!..»..

Ἔτσι, μέ τό χιοῦμορ, τήν ἑτοιμολογία, τήν λεκτική εὐθυβολία, τήν εὐθυφροσύνη καί τήν μεγαλοφροσύνη ἤξερε νά κερδίζει καρδιές.

Βέβαια οἱ μικρόψυχοι τόν φθονοῦσαν.
Τόν φθονοῦσαν καί ὅσοι εἶχαν βαλθεῖ νά ξεριζώσουν τή γλῶσσα μας, νά ξεπατώσουν τήν παιδεία μας, νά ξεδοντιάσουν τήν Ἐκκλησία μας, νά σπιλώσουν τήν ἱστορία μας, νά ἀκρωτηριάσουν τήν πατρίδα μας.
Τόν φθονοῦσαν ὅλοι αὐτοί πού προσπάθησαν καί προσπαθοῦν νά μετατρέψουν ἕναν γίγαντα λαό, σέ λαό νάνων.
Σέ λαό θάμνων, κατά τό δικό τους ἀνάστημα..

Τοῦ ὀφείλω ἄπειρη εὐγνωμοσύνη γιά ὅσα ἔκανε γιά τήν ἡμετέρα φουκαροσύνη: προλόγισε τό βιβλίο μου «Ἀπό τό Μακεδονικό Ζήτημα στήν Ἐμπλοκή τῶν Σκοπίων», πού βγῆκε τόν Ἰανουάριο τοῦ 1992, προλόγισε -καί μάλιστα σέ Ἀττική διάλεκτο- τήν τρίτομη «Ἱστορία τῶν Ἀρχαίων Ἀθηνῶν» καί στάθηκε πάντα πατρικά συμβουλευτικός ἀπέναντι στά παιδιά μου..

Ἀφ᾽ ὅτου ἔφυγε, δέν ἔγραψα οὔτε μίλησα ποτέ γι᾽ αὐτόν.
Μόνον μιά φορά, τήν ἡμέρα τῆς κηδείας του εἶπα κάποια λόγια πικρά -ὄχι γι᾽ αὐτόν φυσικά στό Ραδιόφωνο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Σήμερα μιλοῦν ἄλλοι, πού κάποτε τόν εἴχανε πικράνει.
Τώρα νιώθουν τί «τζοβαϊρικό» ἀξετίμητο χάσαμε.
Κι ἄν σήμερα ἀνταποκρίθηκα στό αἴτημα νά χαράξω τίς γραμμές αὐτές, εἶναι γιατί σέ μιά πρόσφατη ἐπίσκεψή μου στό Α ́ Νεκροταφεῖο τῶν Ἀθηνῶν, εἶδα τάφους γυμνούς ἐπιφανῶν, ἐνῶ ὁ τάφος τοῦ Χριστόδουλου ἦταν πνιγμένος στά λουλούδια.
Πῆγα νά κόψω ἕνα γαρύφαλλο κι ἀπό κάτω σ᾽ ἕνα χαρτάκι εἶδα γραμμένη τή φράση:
«Σ᾽ ἀποζητοῦμε, Χριστόδουλε!…».

Πηγή: http://kostasxan.blogspot.com

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΗΠΑ ΠΡΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟ ΟΜΠΑΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΧΑΝΤΜΠΟΛ

Ιανουάριος 26, 2011.

Προς: κ Μπαράκ Ομπάμα
Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
1600 Pennsylvania Ave. NW
Washington DC, 20502

Αγαπητέ Κύριε Πρόεδρε,
Τα μέλη της Παμμακεδονικής Ένωσης ΗΠΑ (μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές οργανώσεις στις ΗΠΑ), και μέλη των Παμμακεδονικών Ενώσεων ανά την υφήλιο, προερχόμενα από τη Μακεδονία (τη βόρεια περιοχή της Ελλάδας) σας αποστέλλουμε αυτή την επιστολή.

Επιθυμούμε να σας μεταφέρουμε τις ανησυχίες μας για τα γεγονότα που συνέβησαν στο Ευρωπαϊκό τουρνουά της Χειρόσφαιρας (Χάντμπολ) την περασμένη εβδομάδα στο Νις της Σερβίας όπου παραβρέθηκε ο κ. Φίλιπ Ρίκερ, Αναπληρωτής Υφυπουργός Εξωτερικών στον αγώνα μεταξύ των εθνικών ομάδων της Τσεχίας και των Σκοπίων στις 19 Ιανουαρίου, 2012.


Χωρίς αμφιβολία, τα γεγονότα αυτά είναι προσβλητικά για το ελληνικό έθνος και η δική του παρουσία όταν τραγουδούσαν τα αλυτρωτικά τραγούδια της ΠΓΔΜ μπορεί να χαρακτηριστεί ως διπλωματική γκάφα [1, 2]. Στη συνέντευξη που έδωσε στο Δίκτυο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Χειρόσφαιρας εκείνη την ημέρα εξήρε τη «διπλωματία των σπορ», αλλά έδειξαν τον κ. Ρίκερ να χειρονομείτε θετικά προς την κατεύθυνση των Σκοπιανών όταν τραγουδούσαν τα αλυτρωτικά τραγούδια κατά της Ελλάδος . Ίσως να μην κατάλαβε τι πραγματικά μετέφεραν οι στίχοι των φιλάθλων, αλλά σίγουρα δεν ανταποκρίνονταν στην έννοια της «διπλωματίας των σπορ», η οποία πρέπει να υπερβαίνει τις πολιτικές διαφορές και να φέρνει τους λαούς πιο κοντά μεταξύ μας.
Κρίνουμε πως οι οπαδοί της Σκοπιανής ομάδας κρατώντας την προηγούμενη σημαία των Σκοπίων (χρησιμοποιώντας ελληνικό σύμβολο που σημαίνει πως ο ιδιοκτήτης αυτού του συμβόλου είναι τα Σκόπια) έκαναν επίδειξη αλυτρωτισμού κατά της Ελλάδας κατά παράβαση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων, και της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, τον Δεκέμβριο του 2011. Αν ο κ. Υφυπουργός δεν είδε τις μικρές σημαίες τότε είμαστε σίγουροι πως δεν του διέφυγε η γιγαντιαία σημαία που υψώθηκε και κάλυπτε το μισό γήπεδο. Επιπλέον, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι το τραγούδι που τραγουδούσαν οι οπαδοί ονομάζεται «Izlezi Momče» ή «Νεαρό παιδί/ παλληκάρι» και οι στίχοι είναι:
«Βγες έξω παλληκάρι στη βεράντα και χαιρέτισε τη γενιά του Goče Delčev...σήκωσε το χέρι σου ψηλά ...πάμε για να κατακτήσουμε την κοιλάδα της Θεσσαλονίκης!»
Φωτογραφήθηκε και με την εθνική ομάδα χειρόσφαιρας της ΠΓΔΜ στην πρώτη σελίδα της Σκοπιανής εφημερίδας «Fokus» με τον τίτλο: «Ο Ρίκερ επίσης τραγούδησε για τη φυλή του Goče» [2]. Δυστυχώς η παρουσία και η ανοχή του χρησιμοποιήθηκαν από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της ΠΓΔΜ ως έμμεση υποστήριξη της χώρας σε...Τι ακριβώς; Μήπως την κατάκτηση της βόρειας ελληνικής περιοχής; Αυτό το άσμα με τα αλυτρωτικά υπονοούμενα, από φίλαθλους και παίκτες εθνικών αθλητικών ομάδων είναι περιττό να πούμε πως είναι ένα νέο φαινόμενο στην ΠΓΔΜ [3]. Ενώ κατανοούμε ότι αυτά είναι μόνο αθλητικά γεγονότα, και ενώ γνωρίζουμε επίσης ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται αλυτρωτικές σημαίες από αξιωματούχους των Σκοπίων, παρ’ όλα αυτά αισθανόμαστε ότι εκφράζουν τη στάση μιας μεγάλης βάσης του πληθυσμού και θέσεις επισήμων κύκλων της ΠΓΔΜ. Είναι κακόγουστα παραδείγματα μιας κοινωνίας με μανιώδεις ιδέες αλυτρωτισμού σχετικά με το τι είναι η πατρίδα, η ιστορία, και η θέση τους στα Βαλκάνια. Συνεπώς, είναι καθήκον της διεθνούς κοινότητας να σταματήσει τον κατήφορο του εθνικισμού που απορρέει από τα Σκόπια, και όχι να δείχνει υποστήριξη. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η χρήση του ελληνικού ονόματος «Μακεδονία» από τα Σκόπια, και αυτό ήταν φανερό από την αρχή. Το πρόβλημα είναι ο υπερεθνικισμός της κυβέρνησης των Σκοπίων.
Επίσης, θέλουμε να γνωρίζετε ότι η κυβέρνηση των Σκοπίων και οι πολίτες (τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας τους) έχουν αυξήσει τη ρητορική τους εναντίον των γειτόνων τους κατά τα τελευταία χρόνια και φοβόμαστε ότι δεν έχει φτάσει στο κρεσέντο. Από τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Αντόνιο Μιλοσόσκι που υποστήριξε πως δεν υπήρξε ποτέ Μακεδονία στην Ελλάδα πριν από το 1988, από επίσημες οργανώσεις της Σκοπιανής διασποράς που υποστηρίζουν τα ίδια αλλά και αμφισβητούν την εδαφική κυριαρχία της Ελλάδας ζητώντας την «Ενωμένη Μακεδονία» [4, 5], από μεγάλο πανό της «Ενωμένης Μακεδονίας» κατά τη διάρκεια επίσημων εκδηλώσεων στα Σκόπια με παρουσία των υψηλότερων στελεχών της κυβέρνησης [6], μέχρι την «κηδεία της Ελλάδας» της περασμένης εβδομάδας και το κάψιμο της σημαίας στο καρναβάλι της πόλης της Vevčani [7-9] με κυβερνητική υποστήριξη, και τώρα με τα αθλητικά γεγονότα, η κοινωνία των Σκοπίων προχωρεί σε επικίνδυνο δρόμο για την σταθερότητα και ειρήνη στην περιοχή. Όλες οι καταγγελίες της Ελλάδας για αυτά τα συμβάντα έχουν αντιμετωπιστεί με περιφρόνηση, γελοιοποίηση, και με δήθεν έκπληξη από τα ΜΜΕ των Σκοπίων. Ως αποτέλεσμα, η κυβέρνηση με την οποία ο κ. Ρίκερ συνεργάστηκε ως Πρέσβης των ΗΠΑ μέχρι το 2011, δεν αντικατοπτρίζει μια χώρα που είναι ώριμη για να εισέλθει στους διεθνείς οργανισμούς ως ένα φιλικό – ισότιμο προς την Ελλάδα και τις άλλες χώρες του κόσμου – κράτος. Δεν θεωρούμε αυτά τα γεγονότα ως μεμονωμένα ή ασήμαντα και αισθανόμαστε ότι δεν είναι πρέπον για υψηλόβαθμους αξιωματούχους των ΗΠΑ να παραμένουν σιωπηλοί, αλλά πόσο μάλλον να συνδέονται με αυτά.
Κύριε Πρόεδρε, απαιτούμε μερικές εξηγήσεις.

Με εκτίμηση,
Κώστας Χατζηστεφανίδης Δημήτρης Χατζής
Ύπατος Πρόεδρος Ύπατος Γραμματέας
Παμμακεδονικής Ένωσης ΗΠΑ Παμμακεδονικής Ένωσης ΗΠΑ


Παύλος Κωτρότσιος
Πρόεδρος Ελληνοαμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου


Συνυπογράφοντες:
Παμμακεδονική Ένωση Αυστραλίας-Δημήτρης Μηνάς, Πρόεδρος
Παμμακεδονική Ένωση Καναδά-Χαράλαμπος Μουτουσίδης, Πρόεδρος
Παμμακεδονική Ένωση Ευρώπης-Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Τσορμπατζόγλου, Πρόεδρος
Μακεδονικά Τμήματα Αφρικής-Αμύντας Παπαθανασίου, Πρόεδρος
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ
Νίνα Γκατζούλη, Συντονίστρια (Εκπροσωπούσα 150 και πλέον Μακεδονικές Οργανώσεις)

Φιλόπτωχος Αδελφότης Ανδρών Θεσσαλονίκης, Θεόδωρος Δαρδαβέσης, Πρόεδρος
Ομοσπονδία Δυτικομακεδονικών Σωματείων, Γεώργιος Τζούλης, Πρόεδρος
Ε.Α.Σ. ΣΕΓΑΣ Θεσσαλονίκης, Δημήτριος Γάκης, Πρόεδρος
«Ομάδα 21» Μακεδονίας - Θράκης, Αντώνης Δασκόπουλος, Πρόεδρος
Σύλλογος Απανταχού Πισοδεριτών «Η Αγία Τριάς», Μιχαήλ Λιάκος, Πρόεδρος
Θρακική Εστία Θεσσαλονίκης, Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, Πρόεδρος

ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΟ "ΚΟΙΝΟ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ"
Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων Φλώρινας
Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων Αμυνταίου
Φιλεκπαιδευτικός Όμιλος Φλωρίνης «Αριστοτέλης»
Πολιτιστικός Σύλλογος Σιταριάς Φλώρινας
Πολιτιστικός Σύλλογος "Νέοι Ορίζοντες" Σιταριάς Φλώρινας
Πολιτιστικός Σύλλογος "Ο Μέγας Αλέξανδρος" Πολυπλάτανου Φλώρινας
Σύλλογος «Μέγας Αλέξανδρος» Εθνικού - Κρατερού - Αγίας Παρασκευής
Πολιτιστικός Σύλλογος «Ελπίδα» Μελίτης Φλώρινας
Φορέας ιστορίας και πολιτισμού "Ιερά Δρύς" Κέλλας Φλώρινας
Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος "Αμύντας" Σκοπιάς Φλώρινας
Σύνδεσμος Γραμμάτων και Τεχνών Νομού Κοζάνης
Πολιτιστικός Σύλλογος Κοζάνης "Οι Μακεδνοί"
Κίνηση Δημοτών Έδεσσας «Ίων Δραγούμης»
Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων Έδεσσας-Αλμωπίας
Λαογραφική Εταιρεία Νομού Πέλλας
Σύλλογος Φίλων Αρχαιοτήτων Έδεσσας «Οι Τημενίδες»
Πολιτιστικός Σύλλογος «Βιβλιόφιλοι Έδεσσας»
Πολιτιστικός Σύλλογος Κάτω Γραμματικού Έδεσσας «Πατριάρχης Χρύσανθος»
Σύλλογος «Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού» Αριδαίας
Σύλλογος «Φίλων Μακεδονικής Πολιτιστικής Παράδοσης» Αλμωπίας
Μορφωτικός Σύλλογος Ίδα Εξαπλατάνου «Ιων Δραγούμης»
Ιστορική & Λαογραφική Εταιρεία «Φίλιππος» Γιαννιτσών
Μακεδονικός Χορευτικός Πολιτιστικός Σύλλογος «Αμύντας» Καλυβίων
Μορφωτικός Περιβαλλοντικός Όμιλος Πέλλας «Αρχαία Πέλλα»
Μορφωτικός Σύλλογος Νέων Άρνισσας Έδεσσας
Μορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος Λευκαδίων Νάουσας «Η Αγία Παρασκευή»
Μορφωτικός Χορευτικός Σύλλογος Χαρίεσσας Νάουσσας " 'Αγιος Δημήτριος"
Πολιτιστικός Σύλλογος Νέων Πολυπλάτανου Νάουσσας
Μακεδονική Καλλιτεχνική Εταιρεία Κιλκίς «Τέχνη»
Πολιτιστικός Σύλλογος Γρίβας Κιλκίς
Πολιτιστική Εταιρεία Πανελλήνων «Μακεδνός» Θεσσαλονίκη
Πανελλήνιος Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων «Ο Παύλος Μελάς» Θες/νίκη
Παμμακεδονική Ένωση Μακεδονικού Αγώνα - Θεσσαλονίκη
Σύλλογος Κοζανιτών Θεσσαλονίκης «Άγιος Νικόλαος»
Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Ν. Σερρών Θεσσαλονίκης
Σύλλογος Σκοπηνών Θεσσαλονίκης "Ο Ορφέας"
Ένωση Βαβδινών Θεσσαλονίκης
Πολιτιστικός Σύλλογος "Εμμανουήλ Παππάς" Θεσσαλονίκης
Πολιτιστική και Επιμορφωτική Εταιρεία Αρναίας Χαλκιδικής
Εταιρεία Μελέτης και Έρευνας της Ιστορίας των Σερρών
Πολιτιστικός Σύλλογος Πεντάπολις Σερρών
Σύλλογος Σιδηροκαστρινών και περιχώρων "Το Ρούπελ"
Πολιτιστικός Μακεδονικός Σύλλογος "Μέγας Αλέξανδρος" Χαρωπού Σερρών
Λαογραφικός Πολιτιστικός Σύλλογος Χρυσοχωράφων Σερρών
Πολιτιστικός Σύλλογος Σκοτουσαίων Σερρών
Σύνδεσμος Μοναστηριωτών Θεσσαλονίκης «Καρτερία»
Σύλλογος Σταρτσοβιτών «ο Άγιος Μηνάς» Νέου Πετριτσίου Σερρών
Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Σερρών-Μελενίκου
Αδελφότητα Κυριών και Δεσποινίδων Μελενίκου "Η Αρμονία"
Σύλλογος Ευελπίδων Μελενίκου
Παμμακεδονική Συνομοσπονδία Αθηνών.
Ομοσπονδία Δυτικομακεδονικών Σωματείων Αθηνών.
Συνομοσπονδία Μακεδόνων Λεκανοπεδίου Αττικής.
Σύνδεσμος «Αλέξανδρος Φιλίππου Έλλην Μακεδών»
Σύνδεσμος Γυναικών Θεσσαλονίκης Μακεδονίας εν Αθήναις
Σύνδεσμος Μακεδόνων και Θρακών Παπάγου-Χολαργού
Σύλλογος Μακεδόνων Βόλου
Σύνδεσμος Πολιτών Ρήγας
Σύλλογος Φλωρινιωτών Θεσσαλονίκης
Φίλοι Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα Νομού Καστοριάς
Πηγές:

1) http://www.youtube.com/watch?v=y4aavnZyuEM

2) http://history-of-macedonia.com/wordpress/2012/01/21/fokus-daily-and-reeker-also-sung-about-the-goces-race/

3) http://www.youtube.com/watch?v=wTiVQaKyLTs [Η εθνική ομάδα καλαθόσφαιρας
των Σκοπίων στο Τουρνουά Κυπέλλου Ευρομπάσκετ, 31 Αυγούστου –18 Σεπτεμβρίου 2011]

4) http://fullcomment.nationalpost.com/2011/11/28/metodija-a-koloski-mark-branov-time-to-let-macedonia-play-with-the-big-boys/

5) http://makpress.blogspot.com/2012/01/3-video.html#axzz1j47XYt6B [Ο Πρόεδρος της Ενωμένης «Μακεδονικής» Διασποράς συμφωνεί με το όραμα μιας «Ενωμένης Μακεδονίας» σε μια ημερίδα στο Τορόντο του Καναδά το 2010.

6) http://www.youtube.com/watch?v=XfTVO4Gg0Jg&feature=player_embedded [Μεγάλο πανό μιας «Ενωμένης Μακεδονίας» στις εκδηλώσεις για την απελευθέρωση των Σκοπίων από τη Γιουγκοσλαβία στις 8 Σεπτεμβρίου 2011.

7) http://taxalia.blogspot.com/2012/01/fyrom_14.html

8) http://taxalia.blogspot.com/2012/01/blog-post_2851.html

9) http://taxalia.blogspot.com/2012/01/blog-post_6850.html


Κοινοποίηση: Joe Biden, Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ
Hillary Clinton, Υπουργό Εξωτερικών
Γερουσιατή John Kerry, Συντονιστή Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων
Γερουσιαστή Barbara Boxer
Γερουσιαστή Robert Menendez
Γερουσιαστή Benjamin L. Cardin
Γερουσιαστή Robert P. Casey Jr.
Γερουσιαστή Jim Webb
Γερουσιατή Jeanne Shaheen,
Γερουσιαστή Christopher Coons
Γερουσιαστή Richard J. Durbin
Γερουσιαστή Tom Udall
Γερουσιαστή Richard Lugar,
Γερουσιαστή Ranking Member
Γερουσιαστή Bob Corker
Γερουσιαστή James E. Risch
Γερουσιαστή Marco Rubio
Γερουσιαστή James M. Inhofe
Γερουσιαστή Jim DeMint
Γερουσιαστή Johnny Isakson
Γερουσιαστή John Barrasso
Γερουσιαστή Mike Lee
Philip T. Reeker, Αναπληρωτή Υφυπουργό Υπουργείο Εξωτερικών
Υποστηρικτική Ομάδα του Κογκρέσου Ελληνικών Υποθέσεων (Hellenic Caucus)
Ελληνοαμερικανικά Μέσα Ενημέρωσης
echedoros-a

ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ (ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ): 27/1/1974 - ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΡΙΒΑ-ΔΙΓΕΝΗ

Ήταν 27 Ιανουαρίου του 1974 στην Πάφο... Λίγους μήνες πριν την τουρκική εισβολή όταν η καρδιά πρόδωσε τον Αρχηγό της ΕΟΚΑ! Αλλιώς όλα θα ήταν διαφορετικά. ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΔΕΝ ΠΑΤΟΥΣΑΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΓΕΝΗ ΖΩΝΤΑΝΟ!
Ο Γεώργιος Γρίβας, γνωστός και με το ψευδώνυμο Διγενής, ήταν Κύπριος στρατιωτικός.

Οργάνωσε και ηγήθηκε του αγώνα των Κυπρίων για ένωση με την Ελλάδα.

Γεννήθηκε στη Χρυσαλινιώτισσα, στη Λευκωσία της Κύπρου, στις 5 Ιουλίου 1897 και μεγάλωσε στο χωριό Τρίκωμο της επαρχίας Αμμοχώστου. Αφού τελείωσε το σχολείο του Τρικώμου, πήγε στη Λευκωσία όπου φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο (1909-1915), διαμένοντας στην οικία της γιαγιάς του. Το 1916 μπήκε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων από την οποία αποφοίτησε το 1919 με το βαθμό του ανθυπολοχαγού Πεζικού. Συμμετείχε στη Μικρασιατική εκστρατεία όπου πολέμησε γενναία. Για τη δράση του παρασημοφορήθηκε και προάχθηκε σε υπολοχαγό. Αργότερα, επιλέχθηκε να φοιτήσει στη Γαλλική Ακαδημία Πολέμου. Το 1925 προάχθηκε σε λοχαγό και το 1935 σε ταγματάρχη. Με την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μετατέθηκε στη διεύθυνση επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Κατά την ιταλική εισβολή εναντίον της Ελλάδας ο Γρίβας μετατέθηκε στο αλβανικό μέτωπο, ύστερα από διαρκή του αιτήματα, όπου και υπηρέτησε ως επιτελάρχης της ΙΙ Μεραρχίας. Κατά την διάρκεια της Γερμανικής κατοχής ίδρυσε στην Αθήνα την κατασυκοφαντημένη από τους κομμουνιστές Οργάνωση Χ. Το 1946 παραιτήθηκε από την ενεργό υπηρεσία με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη.

Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας μετέβη μυστικά στην Κύπρο με το ψευδώνυμο Διγενής και ίδρυσε την ΕΟΚΑ της οποίας ήταν και ο στρατιωτικός αρχηγός (πολιτικός αρχηγός ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος) με στόχο την εκδίωξη των Βρετανών από το νησί και την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Η Βουλή των Ελλήνων, με το Νόμο 3944 που δημοσιεύτηκε στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως Α 51 στις 20 Μαρτίου 1959, προήγαγε ομόφωνα το Γεώργιο Γρίβα από αντισυνταγματάρχη σε αντιστράτηγο, του απένειμε ειδική σύνταξη, καθώς επίσης και τον τιμητικό τίτλο του "Αξίου Τέκνου της Πατρίδος". Η Ακαδημία Αθηνών απένειμε στο Γρίβα το Χρυσό Μετάλλιο, την ύψιστη τιμή απ' όσες διαθέτει, κατά την πανηγυρική της συνεδρία της 24ης Μαρτίου 1959.

Μετά την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1960 ο Γρίβας συνέχισε να αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα των εξελίξεων. Αναχώρησε για την Ελλάδα, όπου έγινε δεκτός με μεγάλες τιμές και του απονεμήθηκε ο βαθμός του στρατηγού εν αποστρατεία. Τον Ιούνιο του 1964 τον ξαναέστειλε η κυβέρνηση Παπανδρέου επικεφαλής 5.000 στρατιωτών και ανέλαβε την αρχηγία των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων και στη συνέχεια και της Εθνικής Φρουράς με τη διστακτική συναίνεση του Μακάριου. Το Νοέμβριο του 1967 ελληνοκυπριακές δυνάμεις υπό τις διαταγές του Γρίβα επιτέθηκαν στους Τουρκοκυπρίους στις περιοχές Άγιος Θεόδωρος και Κοφίνου δυτικά της Λάρνακας, ύστερα από εντάσεις και προκλήσεις μεταξύ των δύο πλευρών, με αποτέλεσμα τον θάνατο 22 Τουρκοκυπρίων και ενός Ελληνοκυπρίου. Η Τουρκία απείλησε να εισβάλει στο νησί και η εισβολή απετράπη μόνο με ανταλλάγματα την απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο και την ανάκληση του Γρίβα στην Ελλάδα. Ο Γρίβας αντιστάθηκε σθεναρά σε αυτή την απόφαση. Το καλοκαίρι του 1971, όταν οι σχέσεις του Μακαρίου με τη δικτατορία των Συνταγματαρχών είχαν ενταθεί, επέστρεψε κρυφά στην Κύπρο και ίδρυσε την οργάνωση ΕΟΚΑ Β' με στόχο την συνέχιση του αγώνα για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Πέθανε από καρδιακή προσβολή στο κρυσφήγετο του στη Λεμεσό στις 27 Ιανουαρίου 1974.

Πηγή: http://trikalagr.blogspot.com

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ: IMIA 2012 (ΣΑΒΒΑΤΟ 28/1/2012, 19:00)

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΠΡΟΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΓΙΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΑΘΕΪΣΜΟ

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Εν Πειραιεῖ τῇ 13ῃ Ἰανουαρίου 2012
Δημοσιεύεται κατωτέρω ἡ πρός τήν Ἐξοχωτάτη κ. Ἀλέκα Παπαρήγα, Γ.Γ. τοῦ Κομουνιστικοῦ Κόμματος Ἑλλάδος ἐπιστολή τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιῶς κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ καί ἐνημερώνομε ὅτι ἀναλόγου περιεχομένου ἐπιστολαί ἐστάλησαν πρός τούς Ἀρχηγούς τῶν Κοινοβουλευτικῶν σχηματισμῶν κ.κ. Ἀλέξιον Τσίπραν καί Φώτιον Κουβέλην.


ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
᾿Ακτὴ Θεμιστοκλέους 190
185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ
Τηλ. 210 4514833
Fax 210 4518476
᾿Αριθμ. Πρωτ. 58
᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 12ῃ Ἰανουαρίου 2012
Πρός τήν
Ἐξοχωτάτη Κυρία
Ἀλέκα Παπαρήγα
Γεν. Γραμματέα
Κομμουνιστικοῦ Κόμματος Ἑλλάδος
Λ. Ἠρακλείου 145
142 31 Ν. ΙΩΝΙΑ

᾿Εξοχωτάτη κ. Παπαρήγα,

Ὡς Ποιμενάρχης τοῦ ἐπινείου τῆς Πρωτευούσης τῆς Χώρας ἡμῶν καί πνευματικός διάκονος τῆς ἐν Πειραιεῖ Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ, μετ’ αἰσθημάτων συνοχῆς καρδίας καί πολλῆς θλίψεως διά τήν ὄχλησι τῆς Ὑμετέρας πολυευθύνου Ἐξοχότητος ἐν καιροῖς δυσχειμέροις κατά τούς ὁποίους ἀγωνίζεσθε γιά τήν διάσωσι τῆς φιλτάτης Πατρίδος ἐκ τῶν ἁρπακτικῶν διαθέσεων τῶν δανειστῶν καί πιστωτῶν Αὐτῆς πού πραγματούμεναι ἀναποδράστως θά ὁδηγήσουν εἰς τήν ἀπώλεια τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας καί ἀνεξαρτησίας, καθηκόντως προάγομαι ὅπως παρακαλέσω Ὑμᾶς νά ἐμποδίσητε τήν στοχευμένην ἐπίθεσιν τοῦ καταρρέοντος κόμματος τῆς τέως συμπολιτεύσεως, τό ὁποῖο διά τῶν Ἐξοχωτάτων Ὑπουργῶν του κ.κ. Εὐαγγέλου Βενιζέλου καί Μιλτιάδου Παπαϊωάννου ἐπιχειρεῖ τήν ψήφισι ὑπό τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων νομοσχεδίων σαφῶς ἀντικειμένων εἰς τήν Συνταγματική νομιμότητα καί τά δημοκρατικά αἰσθήματα. Σημειωτέον ὅτι διά τάς συγκεκριμένας νομοθετικάς ρυθμίσεις οὐδεμία πολιτική ἐξουσιοδότησι κέκτηνται καί ὡς ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος δύναται νά κριθῇ στοχοποιοῦνται διά τῆς πρωτοβουλίας τῶν κινήσεών των αἱ Συνταγματικῶς κατοχυρωμέναι ἀρχαί τῆς ἀνθρωπίνης ὀντολογίας, τῆς ἐλευθερίας τῆς συνειδήσεως καί ἐκφράσεως, τῆς δημοσίας τάξεως καί τῶν χρηστῶν ἠθῶν.

Τά πρός ψήφισι νομοσχέδια πού κατετέθησαν εἰς τήν Βουλή τῶν Ἑλλήνων ἁρμοδιότητος τοῦ αὐτοπροσδιοριζομένου ὡς «προοδευτικοῦ» Ἐξοχωτάτου κ. Ὑπουργοῦ Δικαιοσύνης, Διαφανείας καί ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων Μιλτ. Παπαϊωάννου «Καταπολέμηση ἐκδηλώσεων ρατσισμοῦ καί ξενοφοβίας» καί «Κώδικας ναρκωτικῶν» εἰσάγουν εἰς τήν ἑλληνική ἔννομο τάξι ἀρχάς πού κονιορτοποιοῦν τήν Συνταγματική νομιμότητα καί ἀπομειώνουν πλήρως τήν ἰδιοπροσωπεία τοῦ Ἔθνους. Παρέλκει βεβαίως εἰς τήν Ὑμετέραν ἔμφρονα κρίσι νά ἀναφέρω ὅτι ὁ δῆθεν προοδευτισμός τοῦ κ. Ὑπουργοῦ προεβλέφθη ὅσον ἀφορᾶ εἰς τήν θεσμοθέτησι «καί ἑτέρου σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ» ἐκτός τοῦ ὑπό τῆς ἀνθρωπίνης ὀντολογίας καί τοῦ αἰωνίου Δημιουργοῦ τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου τεθεσπεισμένου, πού προβλέπεται ὡς ἔννοια εἰς τά ἄρθρα 2 καί 3 τοῦ πρός ψήφισι νομοσχεδίου γιά τήν «καταπολέμηση ἐκδηλώσεων ρατσισμοῦ καί ξενοφοβίας», ὡς καί διά τήν ὑπ’ αὐτοῦ ἀπόπειρα εἰσαγωγῆς τῆς ἀμέσου λύσεως τοῦ ἱεροῦ θεσμοῦ τοῦ γάμου, τόσον ὑπό τοῦ φρενοβλαβοῦς ἡγεμόνος τῆς Ρώμης Νέρωνος ὅστις συνῆψε «γάμο» μέ δύο ἕλληνας ἀπελευθέρους τόν εὔσωμο καί ἀνδρώδη Πυθαγόρα καί τόν λεπτόσωμο καί γυναικώδη Σπόρο, τόν ὁποῖον κατέστησε ἐκτομία καί μετωνόμασε εἰς Σαββίνα, ὅπως ἐξιστορεῖ εἰς τήν περιώνυμο Ρωμαϊκή του ἱστορία ὁ Ἕλλην ἱστορικός Κάσσιος Δίων, (163 μ.Χ.) τῆς ὁποίας τήν ἀλήθεια ἐπιμαρτυροῦν οἱ σύγχρονοι ἱστορικοί τοῦ γεγονότος Τάκιτος καί Σουητώνιος, ὅσον καί ἀπό τόν ψευδοπροφήτη τοῦ Ἰσλάμ ἄραβα ἔμπορο Μωάμεθ, ὁ ὁποῖος τόν 7ον αἰ. εἰς τό Κοράνιόν του ἀνιδρύει τήν διάλυσι ὑπό τοῦ ἀνδρός τοῦ γάμου δι’ ἁπλῆς τρισσῆς σχετικῆς δηλώσεως.

Μέ τήν αἰτιολογική ἔκθεσι τοῦ σχεδίου Νόμου «Καταπολέμηση ἐκδη- λώσεων ρατσισμοῦ καί ξενοφοβίας» πού ὡς ἰδεολογήματα ἀντίκεινται εἰς τόν ψυχισμό καί τήν καρδία τῶν Ἑλλήνων, ἐν παραγρ. 4 ἀντισυν-ταγματικά καί ἀνεπέρειστα ὁρίζεται ὅτι δῆθεν ἡ Ἑλληνική κοινωνία μεταβάλλεται εἰς «πολυπολιτισμική» κοινωνία, αὐθαίρετος ἔννοια πού θεσμοθετουμένη ὅμως ἐκμηδενίζει τήν Συνταγματική ἔννοια τοῦ Ἔθνους ὑπέρ τοῦ ὁποίου ὑφίσταται καί λειτουργεῖ τό Σύνταγμα. Μέ ἕναν προκλητικόν «παλαιοημερολογητισμόν» ἐπιχειρεῖται νά εἰσαχθῇ ἡ παρωχημένη ἔννοια τῆς πολυπολιτισμικότητος εἰς τήν ἑλληνική ἔννομο τάξι, τήν στιγμή κατά τήν ὁποία τά ἐφαρμοσθέντα μοντέλα πολυπολιτισμικότητος εἰς ἄλλες χῶρες καταρρέουν ἀνεπανορθώτως, ὡς οἱ ἡγέται των διακηρρύσουν καί ἐπενέρχονται οἱ ἔννοιες τῆς ἐθνικότητος καί τῆς ἰδιοπροσωπείας ἑκάστου λαοῦ.

Κατά προκλητική καταστρατήγησι τοῦ Συντάγματος, ἡ ἔννοια τῆς θρησκείας πού προβλέπεται εἰς τά ἄρθρα 2 καί 3 τοῦ ὑπό ψήφισι σχεδίου νόμου ἀποδεσμεύεται ἀπό τίς προβλέψεις τοῦ ἄρθρου 13 τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος διότι ἡ ἑλληνική ἔννομος τάξις δέν περιβάλλει μέ συνταγματικήν ἀναγνώρισι καί προστασία οἱανδήτινα θρησκευτική παραδοχήν ἀλλά μόνον ἐκείνην ἡ ὁποία ἀποτελεῖ γνωστή θρησκεία μή ἔχουσα κρύφια δόγματα καί τῆς ὁποίας ἡ λατρεία δέν ἀντίκειται εἰς τήν δημόσια τάξη καί τά χρηστά ἤθη. Ἑπομένως μέ τό ὑπό ψήφισι νομοσχέδιο προστατεύονται οἱ σέκτες, οἱ παραθρησκεῖες, ὁ σατανισμός, πού διαφημίζεται διά τοῦ διαδικτύου μέ ἐπικλήσεις δαιμόνων καί ἀνθρωποθυσίες, ἡ Σαϊεντολογία, ἡ ὁποία ἐπανέρχεται μέ θρησκευτικό προσωπεῖο κατόπιν τῆς ὑπό τῆς ἑλληνικῆς ἐννόμου τάξεως καταργήσεως αὐτῆς ὑπό τήν σωματειακήν της ἔκφανσι (Ἑλληνική πολιτεία κατά ΚΕΦΕ) καί κάθε εἶδος γκουρουϊσμοῦ καί ψυχοναρκωτικῶν. Εἰσάγεται ὡσαύτως κατά παράβασι τῆς χριστιανικῆς ἀνθρωπολογίας καί τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας ἡ ἔννοια τοῦ «ἑτέρου σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ» καί ἀναγνωρίζεται ἡ παράνοια καί τό ἔγκλημα περί τό γενετήσιο ἔνστικτο ὡς θεσμός τῆς ἐννόμου τάξεως. Εἶναι ἀσφαλῶς συμπαθέστατα τά θύματα αὐτῆς τῆς τραγικότητος ὡς πρόσωπα καί ἔχουν ὁπωσδήποτε ἀνάγκη τῆς ἀγάπης καί τῆς στοργῆς ἀλλά εἶναι ἀποτρόπαιο βδέλυγμα ἡ πρακτική τῆς ζωῆς των καί τυγχάνει ἀδιανόητο νά ἀναγνωρισθῇ ὡς θεσμός δικαίου. Ἀναδιφών τήν ὑπό τοῦ Ἐξοχωτάτου κ. Ὑπουργοῦ Ἐργασίας προσφάτως δημοσιευθεῖσα Ὑπουργική Ἀπόφαση Ἀριθμ. Φ. 11321οικ.26012/1718 (ΦΕΚ τ. Β΄ 2611/8.11.2011) αἰσθάνομαι τρομακτική ἀπογοήτευσι διά τό πολιτικό προσωπικό τῆς χώρας ἡμῶν, πού φθάνει εἰς τοιαύτη ἔκπτωσι νά περιβάλῃ μέ νομοθετικό κῦρος εἰς τήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως κακουργηματικές ἐκδηλώσεις περί τό γενετήσιο ἔνστικτο, ἐφευρέσεις δαιμόνων φρικώδεις καί εἰδεχθεῖς πού ὡστόσο «ἀναγνωρίζονται» ἀπό τούς δῆθεν «προδευτικούς» ὡς δῆθεν «σεξουαλικός προσανατολισμός» τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Φαίνεται ὅτι τό τρομακτικό παράδειγμα τῆς Ὁλλανδίας τῆς ὁποίας ἡ ἔννομος τάξις ἀνεγνώρισε «κόμμα παιδοφίλων» μεταδίδεται ὡς λοιμική νόσος καί παρ’ ἡμῖν.

Εἰς τό ὑπό ψήφισι νομοσχέδιο καί εἰς τό ἄρθρο 4 καθιερώνεται ἡ παγκόσμια φασιστική πρωτοτυπία εἰς τήν ἑλληνική ἔννομο τάξη περί συλλογικῆς εὐθύνης τῶν νομικῶν προσώπων γιά «ἀδικοπραγίες ἑνός φυσικοῦ προσώπου πού ἐνεργεῖ εἴτε ἀτομικά εἴτε ὡς μέλος ὀργάνου καί κατέχει διευθυντική θέση» καί ἀπαραδέκτως ἀναγορεύεται ὁ ἐκπρόσωπος τῆς Ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας (Ὑπουργός Δικαιοσύνης), εἰς φυσικό δικαστή.

Ὁ προφανής στόχος τοῦ νομοσχεδίου εἶναι ἡ φίμωση τῆς πληροφορήσεως, ἑκατοντάδων ἱστολογίων, ἐφημερίδων καί περιοδικῶν, ἀφοῦ ἀκόμα καί ἡ ἀναφορά εἰς τήν ἐγκληματικότητα ὁμάδων λαθρομεταναστῶν ἤ εἰς τό ἐπιβαλόμενο ἀπό τό Ἰσλάμ «τζιχάντ» καί εἰς τόν φονταμενταλισμό του, θά ἀποτελῇ πρᾶξι ποινικά κολάσιμη.

Μέ τήν νέα λογική τοῦ νομοσχεδίου θά ἔπρεπε νά ὁδηγηθοῦν πάραυτα εἰς τίς φυλακές οἱ χιλιάδες τῶν ὀρθοδόξων Ἑβραίων, ἐάν διήρχοντο ἀπό τήν Ἑλληνική ἐπικράτεια, πού καταθέτουν ἀδιάσειστα ἱστορικά ντοκουμέντα καί μαρτυρίες γιά πράξεις καί παραλείψεις τῶν σιωνιστῶν ἡγετῶν εἰς τίς ἐν Ἀμερικῇ ἱστοσελίδες τους http://www.israelversus judaism.org καί http://www.jewsnotzionists.org. index.htm καί πού ἀφοροῦν εἰς τό εἰδεχθέστατο ἔγκλημα γενοκτονίας τοῦ Ἑβραϊκοῦ λαοῦ πού διέπραξε ὁ παρανοϊκός δικτάτωρ Ἀδόλφος Χίτλερ καί τό ναζιστικό χυδαῖο καθεστώς του. Θά ἔπρεπε νά ὁδηγηθῇ εἰς τίς φυλακές καί ὁ Ραββίνος τῆς Σλοβακίας Michael Ber Weissmandl ztl, Κοσμήτωρ τοῦ Ἱδρύματος Nitra Yeshiva διά τό βιβλίο του «Min Hametzar» (Ἀπό τά βάθη) πού ἐξεδόθη εἰς τήν Ν. Ὑόρκη εἰς τά Ἑβραϊκά καί ἀναφέρεται εἰς τά χρόνια 1942-1945 καί εἰς τίς παραλείψεις τῶν σιωνιστῶν ἡγετῶν διά τήν σωτηρία τῶν ἑβραίων τῆς Σλοβακίας.

Στοιχοῦντες οἱ προτείνοντες Ἐξοχώτατοι κ. Ὑπουργοί Εὐ. Βενιζέλος, Ἀνδρ. Λοβέρδος, Χρ. Παπουτσῆς, Δημ. Ρέππας καί Μιλτ. Παπαϊωάννου εἰς τήν φρικώδη ἀντίληψι τοῦ τ. Πρωθυπουργοῦ κ. Γεωργίου Παπανδρέου διά τήν ἀποποινικοποίησι τῶν ναρκωτικῶν οὐσιῶν, ὁ ὁποῖος εἰς ἀνύποπτο χρόνο εἶχε δηλώσει: «μιά γλάστρα σέ κάθε μπαλκόνι», μέ τό πρόσχημα τῆς κωδικοποιήσεως τῶν διατάξεων διά τίς ναρκωτικές οὐσίες καί τοῦ ἐξορθολογισμοῦ τῶν ποινῶν νομιμοποιοῦν τήν χρῆσι, κατοχή καί προμήθεια ναρκωτικῶν οὐσιῶν καί εἰσάγουν διά πρώτη φορά εἰς τήν ἑλληνική ἔννομο τάξη ἀλλά καί εἰς τήν σκέψι καί ἀντίληψι τῆς ἑλληνικῆς νεολαίας τήν ὀλέθρια καί ἐγκληματική ἄποψι ὅτι ὁ θάνατος ἐκ τῶν ναρκωτικῶν οὐσιῶν δύναται νά κατηγοριοποιηθῇ.

Εἰς τό ἄρθρο 29 τοῦ ὑπό ψήφισι Νομοσχεδίου «Καλλιέργεια κάνναβης δημόσια χρήση ναρκωτικῶν οὐσιῶν, πλαστογραφία ἰατρικῆς συνταγῆς» ἀναφέρεται: «1. ὅποιος γιά δική του ἀποκλειστική χρήση καλλιεργεῖ φυτά κάνναβης σέ ἀριθμό ἤ ἔκταση πού δικαιολογοῦνται μόνο γιά τήν ἀτομική του χρήση, τιμωρεῖται μέ κράτηση μέχρι τριῶν μηνῶν ἤ μέ πρόστομο μέχρι πεντακοσίων εὐρώ. 2. Ὅποιος κάνει χρήση ναρκωτικῶν δημοσίως τιμαρεῖται μέ κράτηση μέχρι ἕξι μηνῶν ἤ μέ πρόστιμο μέχρι χιλίων εὐρώ. Ὁ δράστης τῆς πράξης τοῦ προηγουμένου ἐδαφίου μπορεῖ νά κριθεῖ ἀτιμώρητος, ἐάν τό δικαστήριο, ἐκτιμώντας τίς περιστάσεις τέλεσης τῆς πράξης καί τῆς προσωπικότητας τοῦ δράστη, κρίνει ὅτι ἡ ἀξιόποινη πράξη ἦταν ἐντελῶς συμπτωματική καί δέν εἶναι δυνατόν νά ἐπαναληφθῇ. 3. Δέν τελεῖ ἄδικη πράξη ὅποιος, γιά δική του ἀποκλειστικά χρήση, μέ ὁποιονδήποτε τρόπο προμηθεύεται ἤ κατέχει ναρκωτικά, σέ ποσότητες πού δικαιολογοῦνται μόνο γιά ἀτομική του χρήση.»

Ἡ ἐγκληματική αὐτή διάταξις ἀντιβαίνει πλήρως εἰς τή λογική καί ἀποτελεῖ γελοιοποίησι τῆς ἀληθείας, διότι δέν εἶναι ἐφικτόν νά κριθῇ δεόντως καί νά ἐκτιμηθῇ ἡ προσωπική χρῆσις ναρκωτικῶν οὐσιῶν. Ποῖος καί μέ ποῖα κριτήρια θά ὁρίσῃ ποία εἶναι ἡ ἀνάγκη προσωπικῆς χρήσεως ὀπιοειδῶν ἐπί παραδείγματι, διά τόν ἕνα ἤ τόν ἄλλον χρήστη ἤ ἐξηρτημένον; Ἕνας χρήστης πού ἐκκινεῖ μέ 50 mg ἡρωΐνης εἰς τήν κατηφορική πορεία θανάτου πού βαδίζει μπορεῖ νά χρειάζεται 2 ἤ 3 ἤ παραπάνω γραμμάρια τήν ἡμέρα. Εἰς τήν πραγματικότητα ἀνοίγεται λεωφόρος εὐρύχωρος διά μικρούς καί μεγάλους ἐμπόρους ναρκωτικῶν οὐσιῶν, διά νά δροῦν ἐλεύθερα καί χιλιάδες νέοι νά σπρώχνωνται εἰς τήν ἐξάρτησι.

Εἰς τό ἄρθρο 23 «ἰδιαίτερα διακεκριμμένες περιπτώσεις» ὅπου ἀναφέ-ρονται οἱ περιπτώσεις διακινήσεως πού τιμωροῦνται μέ τήν ἐσχάτη τῶν ποινῶν (ἰσόβια) ἤ μέ πρόσκαιρη κάθειρξη προβλέπεται ὅτι οἱ ποινές ἐπιβάλλονται «ὅταν (ὁ δράστης) κατ’ ἐπάγγελμα χρηματοδοτεῖ τήν τέλεση κάποιας πράξης διακίνησης ἤ κατ’ ἐπάγγελμα διακινεῖ ναρκωτικές οὐσίες καί τό προσδοκώμενο ὄφελος τοῦ δράστη στίς ἀνωτέρω περιπτώσεις ὑπερβαίνει τό ποσόν τῶν 50.000 Εὐρώ». Ἄν αὐτή ἡ παράγραφος τοῦ νομοσχεδίου δέν ἀποτελεῖ τήν ναυαρχίδα τῆς οὐσιαστικῆς ἀποποινικοποιήσεως τῆς διακινήσεως τῶν ναρκωτικῶν οὐσιῶν, συλλήβδην ἔχομε ὑποστεῖ ἐπιδημία κρετινισμοῦ, διότι ὅπως προκύπτει ἀπό τά στοιχεῖα τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ κέντρου παρακολουθήσεως ναρκωτικῶν καί τοξοκομανίας τέσσερα κιλά ἰνδικῆς καννάβεως ἤ δύο κιλά ἡρωΐνης κοστίζουν περίπου 40.000 Εὐρώ. Ἑπομένως διά νά ἐμπίπτῃ κανείς εἰς τάς διατάξεις τοῦ ἀθλίου αὐτοῦ νομοθετήματος θά πρέπει νά διακινῇ τόνους ναρκωτικῶν!

Ὅλα τά ἀνωτέρω πού ἐπιτυχῶς ἐπεσημάνθησαν εἰς τό Ὑμέτερον δημοσιογραφικόν ὄργανον «Ριζοσπάστης» ὡς προεῖπον νομοθετοῦνται μέ τό πρόσχημα τοῦ «ἐξορθολογισμοῦ τῶν ποινῶν διά τήν διακίνηση ὥστε νά μήν ἀντιμετωπίζονται μέ τόν ἴδιο τρόπο οἱ μικροδιακινητές καί οἱ μεγαλέμποροι καί νά μήν μπαίνουν οἱ χρῆστες φυλακή». Ὄντως οἱ χρῆστες ἔχουν ἀνάγκη ἀπό θεραπευτικά προγράμματα καί ὄχι φυλακές καί θά πρέπει μέ ὅλους τούς τρόπους νά ὁδηγοῦνται εἰς τήν ἐπιλογή τῆς ἀπεξαρτήσεως. Ὅμως γιά νά γίνῃ κάτι τέτοιο θά πρέπει νά ὑπάρχουν τόσα «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα ὅσα ἔχει ἀνάγκη ἡ χώρα μέ ἐπαρκές ἐξειδικευμένο ἐπιστημονικό προσωπικό. Σήμερα ὅμως ὑποχρηματοδοτοῦνται τά σχετικά προγράμματα καί τά κέντρα προλήψεως τινάζονται εἰς τόν ἀέρα μέ ἀποτέλεσμα νά εἶναι ἀδύνατος ἡ προσφορά τοῦ πολυσημάντου ἔργου τους.


᾿Εξοχωτάτη κ. Παπαρήγα,

Μέ ἰδιαίτερο σεβασμό καί ἐκτίμηση εἰς τό Ὑμέτερο πρόσωπο χρεωστῶ ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς ἐπικοινωνίας μεθ’ Ὑμῶν νά ἀντικρούσω καθηκόντως τόν διακηρυσσόμενον ὑπό τοῦ Ὑμετέρου κομματικοῦ σχηματισμοῦ ἀθεϊσμόν καί νά παρακαλέσω νά ἐπανεκτιμήσητε τά ἐπιστημονικά, φιλοσοφικά καί ἱστορικά δεδομένα πού κρατοῦν Ὑμᾶς δεσμῶτες εἰς τό «μουράγιο» τῆς τραγικῆς ἐγκοσμιοκρατίας.

Ὁ ἀθεϊσμός καί ὁ ἀγνωστικισμός ἐνῶ δῆθεν καταλύουν τό θρησκευτικό κοσμοείδωλο περί δημιουργίας καί περί εὐφυοῦς σχεδιασμοῦ, οὐσιαστικῶς ὑψώνουν τό ἕωλο, ἀβάσιμο καί ἀνεπέρειστο ἐπιστημονικῶς καί λογικῶς κοσμοείδωλο τῆς ἀσυναρτήτου τυχαιότητος, ὡς αἰτίας καί οὐσίας τοῦ ἐκπληκτικῆς συνθέσεως καί ἁρμονίας τοῦ κόσμου μέ τήν ἀντιεπιστημονική ἀντιλογική καί ἐξ ἐμπαθείας καί μίσους κατά τοῦ Δημιουργοῦ προβολή τῆς δῆθεν φυσικῆς ἐπιλογῆς καί τῆς δῆθεν κοινῆς καταγωγῆς τῶν ζωντανῶν εἰδῶν. Διά τῶν κατωτέρω ἀποδεικνύεται ὅτι ὁ κόσμος εἶναι δημιούργημα τῆς ἀπερινοήτου σοφίας καί ἀγάπης τοῦ ἐκτός αὐτοῦ ὑπάρχοντος Τρισαγίου Θεοῦ κατά τήν ὑπέροχον ἔκφρασιν τοῦ ἱεροῦ ψαλμωδοῦ: «ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλει τό στερέωμα» (Ψαλμ. 18,1). Βεβαίως αἱ πλέον σύγχρονοι φυσικαί θεωρίαι τῆς σχετικότητος τοῦ ᾿Αϊνστάιν, τῆς ἀπροσδιοριστίας τοῦ Χάϊζεμπεργκ καί τῶν κβάντα τοῦ Μάξ Πλάνκ, ἀλλά καί ἀρκεταί νεώτεραι καταδεικνύουν τήν σαθρότητα τῆς ἐξελικτικῆς θεωρίας, πού ἀποδίδει τήν ὕπαρξη τοῦ κόσμου εἰς τήν τυχαιότητα καί εἰς τήν μηχανοκρατία τῆς φυσικῆς ἐπιλογῆς. Αἱ ἐπιστημονικαί καί φιλολοσοφικαί ἀποδείξεις κατά τοῦ μεγάλου τούτου ψεύδους πού συντηροῦν γνωστοί διεθνιστικοί κύκλοι τῶν ὁποίων δυστυχῶς ἀναμεταδόται τυγχάνετε εἶναι:

1. Τό πεπερασμένον τοῦ ὑλικοῦ σύμπαντος, ῾Ο μαθηματικός τύπος τοῦ ᾿Αϊνστάϊν Ε=m c2 ἥτοι ὅτι ἡ ἐνέργεια ἰσοῦται πρός τό γινόμενον τῆς μάζης ἐπί τό τετράγωνον τῆς ταχύτητος τοῦ φωτός, τήν άλήθειαν ταύτην ἀκριβῶς βεβαιεῖ διότι ἡ ὕλη-μάζα καί ἡ ἐνέργεια εἶναι ἕν καί τό αὐτόν νόμισμα. ῾Η συμπαντική ὕλη σχηματίζεται ἐν τῷ συνόλῳ της ἐκ χημικῶν στοιχείων, τά βασικά συστατικά τῶν ὁποίων εἶναι μονάδαι σταθεραί, δηλαδή πεπερασμένα σωματίδια ἡλεκτρισμοῦ ὁρισμένης μάζης καί ὡς ἐκ τούτου ἔχει τέρμα-ὅρια ὡς βεβαιεῖ καί ἡ σύγχρονος ἀστροφυσική, τό σύμπαν εἶναι σφαιρικόν-κυρτόν κατά τήν θεωρία τῆς σχετικότητος μέ διάμετρον ἔχουσαν μῆκος δέκα περίπου δισεκατομμυρίων ἐτῶν φωτός. ῾Επομένως τό ὑλικόν σύμπαν ὡς πεπερασμένον εἶναι ὑλικόν δημιούργημα «ἐξ οὐκ ὄντων», εἶναι ἀποτέλεσμα-αἰτιατόν καί ὡς τοιοῦτον δέν εἶναι ἄναρχον, δέν δύναται νά ἔχει τήν αἰτίαν τῆς ὑπάρξεώς του ἐν ἑαυτῷ καί εἶναι παραλογισμός νά ἰσχυρίζεταί τις, ὅτι προῆλθεν ἐκ τοῦ μηδενός ἤ εἶναι αὐταπάτη. ῾Ο χῶρος καί ὁ χρόνος μποροῦν νά νοηθοῦν μόνον, ἀφ᾿ ἧς τό ὑλικόν σύμπαν ἐδημιουργήθη «ἐξ οὐκ ὄντων». Τό πεπερασμένον ὑλικόν σύμπαν εἶναι δημιούργημα ἄλλης οὐσίας καί ὑπάρχει, διότι ἀντίκειται εἰς τήν λογικήν, ὅτι ἐκ τοῦ ἀπαισίως χαίνοντος μηδενός καί ἐκ τῆς ἀνυπαρξίας ἐδημιουργήθη τό ἀσυλλήπτου κάλλους ἁρμονίας καί τάξεως ὑλικόν σύμπαν καί ὅτι ὑπάρχει εἰς τό μηδέν, τό ὁποῖον κατά τήν λογικήν καί τήν ἐπιστήμην σημαίνει ἄρνησιν ὑπάρξεως. Τό ὑλικόν σύμπαν ἀποτελεῖ τήν μεγαλειωδεστέραν ἀπόδειξιν ὑπάρξεως τοῦ ἀληθοῦς Θεοῦ, διότι διακηρύσσει τοῦτο, ὅτι ὑπάρχει ἑτέρα οὐσία ἄπειρος, μή ὕλη, ἀκατάληπτος καί ἀπερινόητος, ἥτις τό ἔφερεν «ἐξ οὐκ ὄντων» εἰς τό εἶναι δημιουργικῶς, ὅτι ἡ ἄπειρος αὐτή «μή ὕλη-οὐσία» εἶναι ἀναίτιος καί ἄναρχος ἄλλως θά ἦτο καί αὐτή πεπερασμένη, ὅτι πρός τήν ἄπειρον ταύτην καί ῾῾μή ὕλην-οὐσίαν᾿᾿ τό ὑλικόν σύμπαν ἔχει σχέσιν αἰτιατοῦ πρός αἴτιον. ῾Η ἄπειρος αὐτή «μή ὕλη-οὐσία», τήν ὁποίαν «πνεῦμα» ἀπεκάλεσεν ὁ ἐνανθρωπίσας Λόγος (᾿Ιωαν. δ, 24) εἶναι ὀντότης ἐνσυνείδητος τήν ὁποίαν ἀποκαλοῦμεν Θεόν πού ἐνέχει τόν λόγον καί τήν αἰτίαν «τοῦ ἑαυτοῦ εἶναι ἐν ἑαυτῷ», εἶναι ἀναίτιος καί ἄπειρος.

2.῾Ωσαύτως ἡ ἀέναος διηνεκής κίνησις, ἀλλοίωσις, μεταμόρφωσις τῆς συμπαντικῆς ὕλης-μάζης ὑπό τό κράτος ἀτέγκτων φυσικῶν νόμων (ἐννόμων δυναμικῶν νομοτελειῶν) πρός ἐπιτέλεσιν καί παραγμάτωσιν πάντοτε ὁρισμένων σκοπῶν μαρτυρεῖ ὅτι εἶναι δημιούργημα ἐν τῷ συνόλῳ της διότι τήν αἰτίαν τῆς κινήσεως, τροπῶν καί μεταμορφωσεών της ἔχει ἐκτός αὐτῆς, καθ᾿ ὅσον αὐτή δέν ἔχει συνείδησιν τοῦ ἑαυτοῦ της.

3. Οἱ αἰώνιοι, ἀΐδιοι, ἀναλλοίωτοι φυσικοί νόμοι διά τῶν ὁποίων πραγματοποιεῖται ὁ τελολογικός σκοπός τοῦ κόσμου διότι ἡ διηνεκῶς, κινουμένη, τρεπομένη, ἀλλοιουμένη ὕλη, ἡ ἐξ ἀλόγων σωματιδίων μάζης ἡλεκτρικῆς ἀποτελουμένη, δέν εἶναι δυνατόν νά ἐκπορεύει δυνάμεις ἐννόμους σταθεράς καί ἀτρέπτους καί νά ὑποταγῆ συνάμα εἰς αὐτάς, διότι ἐκ «πηγῆς-μάζης» στερουμένης νοήσεως, εἰδέναι καί συνοχῆς δέν εἶναι δυνατόν νά προέλθουν δυνάμεις διά τῶν ὁποίων ἐκδηλοῦται ἄπειρος σκοπιμότης, σοφία καί πρόνοια ἐπιμαρτυρεῖ τήν ὡς ἄνω ἀλήθειαν, τό ἀγεφύρωτον χάσμα μεταξύ ἀνοργάνου καί ὀργανικῆς ὕλης ἀποδεικνύει ὅτι ἡ συμπαντική ὕλη διακρίνεται εἰς δύο βαθμίδας, τήν ἀνόργανον (ἡλεκτρόνια, ἄτομα, σωματίδια, στοιχεῖα, ἀέρια, ὑγρά, ὀρυκτά) καί τήν ἐνόργανον ἤ ζῶσαν μέ τίς μυριάδες τῶν γενῶν τῶν ἐνοργάνων ὄντων. ῾Η μέν πρώτη ὑπακούει ὡς ὄγκος, εἰς τόν παγκρατῆ νόμον τῆς βαρύτητος χαρακτηρίζεται διά τῆς μηχανικῆς κινήσεως ἡ δέ δευτέρα διακρίνεται ἀπό ὀργανικῆς-ζωϊκῆς κινήσεως, θρέψεως, ὀργανικῆς ἀφομοιώσεως καί καταλαγῆς τῆς ὕλης, κινήσεως πάντοτε σκοπίμου, μέ ὁρισμένας καί ἀναλλοιώτους ἱκανότητας προσαρμογῆς καί ἐπιλογῆς καί μέ ἱκανότητα ἀναπαραγωγῆς καί διαιωνίσεως δι᾿ ὁρισμένων συστημάτων, ὀργάνων καί τρόπων ἀναπαραγωγῆς. Τό ἀγεφύρωτον χάσμα μεταξύ ἀνοργάνου καί ὀργανικῆς ὕλης ἐπεκτείνεται καί μεταξύ τῶν διαφόρων ἐνοργάνων ὄντων ἐπικυρουμένου τοῦ ἀποφθέγματος ῾῾πᾶν ὄν μόνον ἐξ ὁμοίου ὄντος γεννᾶται καί ἀναπαράγεται᾿᾿ καταρριπτομένων οὕτω τῶν ἀντιεπιστημονικῶν καί ἀντιλογικῶν θεωριῶν τόσον τῆς αὐτομάτου γενέσεως τῶν ἐνοργάνων ὄντων ὅσον καί τής ἐξελίξεως αὐτῶν.

4. ῾Η ὀργανική διάπλασις καί ἡ ζωή τῶν ἐνοργάνων ὄντων μέ τήν ἀπερινόητον σοφίαν, ἁρμονίαν, νομοτέλειαν, πρόβλεψιν πού εἰς κάθε ἐχέφρονα δημιουργεῖ τό θάμβος, τήν ἔκσταση καί τήν ὑπέρβαση.

5. Αἱ ἰδιότητες τῶν κατωτέρων τοῦ ἀνθρώπου ἐμψύχων ὄντων καί ἡ ἀνθρωπίνη ψυχή. Τά ἔνστικτα, ὁρμέμφυτα εἰς τά κατώτερα τοῦ ἀνθρώπου ἔμβια ὄντα, μή προϋπάρχοντα εἰς τήν ἀνόργανον ὕλην ὡς καί ἡ διά τοῦ ἀνθρώπου μόνον ἀμέσως ἐκδηλουμένη ἐνσυνείδητος νόησις καί ἡ αὐτεξουσία βούλησις ἀποδεικνύουν τήν ἐκ τοῦ ἀπερινοήτου Νοός σύνθεσιν καί δημιουργίαν αὐτῶν. Ἰδιαιτέρως ἡ ἀνθρωπίνη ψυχή εἶναι ἐνσυνείδητος πνευματική καί ἐλευθέρα ὑπόστασις κατ᾿ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ.

6. ῾Η ἁρμονία τοῦ ὑλικοῦ σύμπαντος καί ἡ ἀσύλληπτος μαθηματική τάξις καί σκοπιμότης εἰς αὐτό ὁδήγησαν τά ἐξοχώτερα πνεύματα τῆς οἰκουμένης διά μέσου τῶν αἰώνων νά καταθέσουν ὡς εὐλαβεῖς προσκυνηταί τῆς θείας δυνάμεως καί σοφίας τό θάμβος τους καί τήν ἔκπληξή τους διότι ὅπως εἰς τά ἐλάχιστα συστατικά τῆς συμπαντικῆς ὕλης οὕτω καί εἰς τάς κινήσεις καί ἀλληλεπιδράσεις τῶν ἀφαντάστων ὑλικῶν ὄγκων τῶν οὐρανίων σωμάτων, τά ὁποῖα δι᾿ ἰλιγγιωδῶν ταχυτήτων διατρέχουν τό ὑλικόν σύμπαν ἐκδηλοῦται ἡ ἀσύλληπτος δύναμις, σοφία καί πρόνοια ἑνός ἐξωκοσμίου καί ὑπερυλικοῦ Θεοῦ. Οἱ ὄγκοι τῶν οὐρανίων σφαιρῶν, ὁμάδων γαλαξιῶν ὡς καί συστροφῶν αὐτῶν, αἱ ἀποστάσεις, αἱ ἕλξεις καί ἀπώσεις των, αἱ ταχύτηται καί ἀκτινοβολίαι, αἱ ἀλληλεπιδράσεις αὐτῶν εἶναι προδήλως ἀπολύτως προϋπολογισμένα μεθ᾿ ὑπερμαθηματικῆς ἀκριβείας. ῾Ως ἐκ τούτου καίτοι ἰλιγγιωδῶς περιφέρονται πέριξ ὁρισμένων κέντρων οὐδεμία διά μέσου τῶν αἰώνων παρουσιάζεται διαταραχή.

Κατόπιν τῶν ἐκτεθέντων ὁ «ἀφελής» ἀγνωστικισμός τοῦ Ὑμετέρου κομματικοῦ σχηματισμοῦ πού ἀποδίδει τό θαῦμα τῆς ζωῆς εἰς τήν τυχαιότητα καί τήν ἀσυνειδησία καί ἀνυπαρξία τοῦ μηδενός ἀποτελεῖ τό πλέον χαρακτηριστικό γνώρισμα τοῦ τραγικά πεσμένου καί ἀποτυχημένου ἀνθρώπου πού συμπνίγεται στήν χοϊκότητα καί ἀδυνατεῖ νά ἀναχθῆ ἀπό τήν κτίση στόν κτίσαντα.

Κατά ταῦτα παρακαλῶ ὅπως ἐπενεκτιμήσητε τήν Ὑμετέραν στάσιν καί τάς ἐν λόγῳ ἀρχάς τοῦ Ὑμετέρου κομματικοῦ σχηματισμοῦ διότι ἄλλως ἀναποδράστως θά ὑπηρετήσητε τόν σχεδιασμό τοῦ διεθνιστικοῦ σατανιστικοῦ χώρου καί θά ἐπαναλάβετε τήν δεδομένη ἱστορική ἀποτυχία τῆς γαλλικῆς ἐπαναστάσεως καί τοῦ λεγομένου «ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ» διότι θέτοντας εἰς τά πρός κατεδάφισι μέσα στήν ἀνθρώπινη ψυχή τόν αἰώνιο Θεό, οὐσιαστικά κατεδαφίζεις καί καταδολιεύεις πλήρως τόν ἄνθρωπο ἐπειδή κατά τήν μεγαλειώδη ρήσι τοῦ Ντοστογιέφκι «χωρίς Θεό ὅλα ἐπιτρέπονται».

Μετά πλείστης τιμῆς
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Πηγή: http://hellenicrevenge.blogspot.com

ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ (ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ): 19/1/1957 - ΘΥΣΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΔΡΑΚΟΣ "ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ" (ΚΥΠΡΟΣ - ΕΟΚΑ)

Αγνή και μεγάλη μορφή ο Μάρκος Δράκος, κράτησε περήφανα τα ελληνοχριστιανικά ιδανικά που του μεταλαμπάδευσε η οικογένειά του, αψηφούσε κάθε κίνδυνο ακόμη και το θάνατο, και ριχνόταν μέσα στη φωτιά με πάθος για την ιδέα της Ένωσης με την Ελλάδα. Δεν πτοήθηκε από φυλακίσεις και βασανιστήρια, αντίθετα έζησε ώρες απόλυτης λευτεριάς στο αντάρτικο, στήνοντας ενέδρες, περιγελώντας το θάνατο ως την ημέρα που η προδοσία στάθηκε αφορμή της θυσίας του. Aπό μικρό παιδί διακρινόταν την αρετή του και για την πίστη του στο Θεό και την Ελλάδα. Πριν και μετά από κάθε μάχη έκανε την προσευχή του, διάβαζε και ανέλυε στους συναγωνιστές του την Αγία Γραφή.

Ο Μάρκος Δράκος με το ψευδώνυμο «Λυκούργος» ήταν η προσευχόμενη προσωπικότητα του Αγώνα. Κατά τις δύσκολες στιγμές της Οργάνωσης, γονάτιζε σε μια σκοτεινή γωνιά του κρησφύγετου και προσευχόταν στο Θεό. Τα παλικάρια του τον λάτρευαν. Τον είχαν για πρότυπό τους. Σαν τον καλό Σπορέα έσπερνε στις ψυχές τους τον καλό σπόρο, την Αλήθεια του Χριστού. Αγωνιζόταν με την προσευχή και με το άψογο παράδειγμά του βοηθούσε τα παλικάρια του να γίνουν ηθικές προσωπικότητες.

Ο Μάρκος Δράκος γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1932 στη Λεύκα. Τελείωσε το Δημοτικό σχολείο της Λεύκας και ήταν πρώτος σε όλα τα μαθήματα. Το 1950 αποφοίτησε από την Εμπορική Σχολή Σαμουήλ. Στη ψυχή του φώλιαζε πάντα το όραμα της ελευθερίας, χαρακτηριστικό δε τούτου ήταν και το ποίημα που έγραψε όταν ήταν στην Δ΄ τάξη, με τίτλο «Κύπρος», στο οποίο πρόβλεπε το ξεσηκωμό του 1955 για αποτίναξη του αποικιακού ζυγού. Όπως τόνιζε:

Μια λαμπρόφωτη όμως ημέρα,
που κι αυτή για πολύ δεν αργεί,
θα χυμήξουμε όλοι αντάμα
και θα πούμε το ζειν ή θανείν.

Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, ο Δράκος προσλήφθηκε ως λογιστής στην Ελληνική Μεταλλευτική Εταιρεία και το 1952 έγινε μέλος της Παγκύπριας Εθνικής Οργάνωσης Νεολαίας, που λόγω των εθνικών της προσανατολισμών, ο τότε Βρετανός Κυβερνήτης της Κύπρου Ρόναλντ Άρμιτεϊτζ, έκλεισε τα κεντρικά της γραφεία. Αυτό, όμως, δε στάθηκε εμπόδιο για συνέχιση της δράσης της οργάνωσης, με μπροστάρη το Δράκο. Το 1953 ο ήρωας έγινε μέλος της ΣΕΚ, γεγονός που οδήγησε στην παραίτησή του από την ΕΜΕ. Την ίδια χρονιά, έγιναν πολλές αντιβρετανικές εκδηλώσεις απ’ αφορμή τη στέψη της βασίλισσας Ελισάβετ. Πιο εντυπωσιακή ενέργεια, ήταν η πρόκληση βλάβης στον ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό Δεκέλειας, εξαιτίας της οποίας η Λευκωσία βυθίστηκε για ώρες στο σκοτάδι. Επικεφαλής της ομάδας που έκανε το σαμποτάζ ήταν ο Δράκος.

Τον επόμενο χρόνο, ο Μάρκος Δράκος μυήθηκε στην ΕΟΚΑ, μαζί με άλλα στελέχη της ΣΕΚ, η οποία, στη συνέχεια, απετέλεσε φυτώριο αγωνιστών. Τη συμμετοχή του στην Οργάνωση, ο ήρωας την κράτησε μυστική από την οικογένειά του, μέχρι που αναγκάστηκε να αποκαλυφθεί στη μητέρα του Δέσποινα, η οποία, μετά από αρκετή προσπάθεια, συγκατάνευσε και του έδωσε την ευχή της.

Ο Διγενής επιλέγει τον Μάρκο ως τον πρώτο που θα έδινε το σύνθημα για την έναρξη του Αγώνα της ΕΟΚΑ. Ο Δράκος ηγήθηκε τη νύκτα της 31ης Μαρτίου 1955 ομάδας της ΕΟΚΑ, με την επωνυμία «Αστραπή», η οποία ανατίναξε με απόλυτη επιτυχία την Κυπριακή Ραδιοφωνική Υπηρεσία, το μετέπειτα ΡΙΚ, που ήταν το μοναδικό ραδιόφωνο στην Κύπρο. Μαζί του, οι αγωνιστές Μίκης Φυρίλλας, Παναγιώτης Παπαναστασίου, Αρέστης Χειλίδης και Παύλος Ευτυχίου και οδηγός του αυτοκινήτου που τους μετέφερε ο Γεώργιος Ζεβεδαίος.

Στις 24 Μαΐου 1955, με προεργασία από το Δράκο, ο αγωνιστής Χαρίλαος Ξενοφώντος τοποθέτησε βόμβα στο σινεμά «Παλλάς», με σκοπό το θάνατο του Κυβερνήτη Άρμιτεϊτζ. Η βόμβα είχε τοποθετηθεί κάτω από το κάθισμα του Κυβερνήτη, λόγω όμως κακής λειτουργία του ωρολογιακού μηχανισμού, η έκρηξη έγινε μετά τη λήξη της παράστασης και την αποχώρηση του Κυβερνήτη.

Τον Ιούνιο ακολούθησε προδοσία από μέλος των ομάδων της Λευκωσίας, με αποτέλεσμα πολλά μέλη των ομάδων της ΕΟΚΑ να συλληφθούν. Ο Δράκος συνελήφθη από τους Άγγλους στις 30 Ιουνίου 1955, με την κατηγορία της κατοχής σφαιρών, κρατήθηκε στις κεντρικές φυλακές Λευκωσίας μέχρι τις 15 Ιουλίου και μεταφέρθηκε στο Φρούριο της Κερύνειας, βάσει του νέου νόμου περί κρατήσεως προσώπων άνευ δίκης. Δραπέτευσε μαζί με άλλους 15 συναγωνιστές του στις 23 Σεπτεμβρίου αφού είχαν κόψει τα σίδερα του “κελιού” του Φρουρίου και αφού είχαν δέσει τις κουβέρτες και τις χρησιμοποίησαν ως σχοινί για να κατεβούν από το μεγάλο ύψος του “κελιού” τους. Με την δραπέτευση του επικηρύχθηκε με το ποσό των πέντε χιλιάδων λιρών.

Μετά την δραπέτευση έλαβε διαταγή από τον Γρίβα να προωθηθεί στην ανταρτική ομάδα του Κύκκου, μαζί με τους Μίκη Φυρίλλα, Λεύκιο Ροδοσθένους, Ανδρέα Πολυβίου, Παύλο Νικήτα και Χριστάκη Ελευθερίου. Προωθήθηκαν στην περιοχή «Βασιλικής», όπου υπήρχαν και άλλοι αγωνιστές, κατασκεύασαν κρησφύγετα και άρχισαν εντατική εκπαίδευση.

Η ομάδα του Δράκου, που αριθμούσε τότε 15 άτομα, ανέπτυξε στο επόμενο διάστημα πλούσια δράση εναντίον των Άγγλων, στην περιοχή Ξερού – Λεύκας – Μαραθάσας. Στις 15 Δεκεμβρίου 1955, μέλη της ομάδας Δράκου με την επωνυμία «Ουρανός», έστησαν ενέδρα στο δρόμο Ξερού-Κάτω Πύργου, όπου, μετά από μάχη, έπεσε μαχόμενος ο ήρωας Χαράλαμπος Μούσκοςκαι τραυματίστηκε στο κεφάλι ο Δράκος, ο οποίος, όμως, κατόρθωσε να διαφύγει. Κατά τη μάχη στο «Μερσινάκι», όπως είναι γνωστή, συνελήφθησαν επίσης οι αγωνιστές Ανδρέας Ζάκος και Χαρίλαος Μιχαήλ, οι οποίο μαρτύρησαν αργότερα στην αγχόνη, τον Αύγουστο του 1956.

Ο Δράκος έτυχε μυστικά περίθαλψης από το γιατρό Διομήδη Ησαΐα και, με άλλα μέλη της ομάδας του, επέστρεψε και πάλι στην περιοχή Κύκκου.

Αρχές του 1956, προωθήθηκε στην περιοχή και ο Αρχηγός Διγενής, ο οποίος χώρισε την ομάδα του Δράκου σε μικρότερες, για λόγους καλύτερης απόκρυψης, διοίκησης και τροφοδοσίας. Έτσι, με τον ήρωα –στο κρησφύγετο στην περιοχή «Καστανιές», κάτω από το Θρονί της Παναγίας- έμειναν οι αντάρτες Νίκος Ιωάνου, Στέλιος Ξαπόλυτος, Γιάγκος Θωμά, Μίκης Φυρίλλας και Νίκος Παστελλόπουλος, ενώ, λίγο αργότερα, προστέθηκαν και οι Χαράλαμπος Ευσταθίου και Ανδρέας Γαστριώτης, οι οποίοι κατέφυγαν στον Κύκκο, μετά που κηρύχτηκαν καταζητούμενοι στη Λευκωσία. Στην ομάδα εντάχθηκε τον Απρίλιο ’56 και ο Νεόφυτος Σοφοκλέους, ο οποίος εργαζόταν στο Κυβερνείο και τοποθέτησε βόμβα κάτω από το κρεβάτι του νέου Κυβερνήτη Σερ Τζον Χάρντιγκ. Η βόμβα δεν εξερράγη, αλλά ο Σοφοκλέους, με την τοποθέτησή της κατέφυγε στα βουνά, καθότι όλες οι υποψίες θα στρέφονταν εναντίον του, αφού ήταν ο θαλαμηπόλος του Κυβερνήτη.
Το Μάιο-Ιούνιο το 1956, οι Άγγλοι διεξήγαγαν στην περιοχή Κύκκου σαρωτικές έρευνες, με χιλιάδες στρατιώτες, ελικόπτερα και μικρά αεροπλάνα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, τόσο οι ομάδες του Διγενή και του Δράκου, όσο και οι άλλες ομάδες, που κρύβονταν στην περιοχή Τσακκίστρας – Κάμπου – Κύκκου να αναγκάζονται να μετακινούνται συνέχεια, για να μη συλληφθούν. Ο ίδιος ο Αρχηγός, μετά από μύριες ταλαιπωρίες και κινδύνους πολλών ημερών, κατόρθωσε να βγει από τον κλοιό και να φτάσει στο Σαϊττά, απ’ όπου προωθήθηκε στη Λεμεσό.

Ο Δράκος υπεραγαπούσε τον Αρχηγό του. Να τι αφηγήθηκε χαρακτηριστικά, ο συναγωνιστής του ήρωα Χαράλαμπος Ευσταθίου, που είχε το ψευδώνυμο «Βράχος»:

«Τον Αρχηγό Διγενή τον υπεραγαπούσε. Θυμούμαι, για παράδειγμα, ότι στις προσευχές που έκανε ο Δράκος, παρακαλούσε πάντα το Θεό να φυλάει τον Αρχηγό, κι εμείς ας χάναμε τη ζωή μας. Μια νύκτα στο λιμέρι της «Βασιλικής» Κύκκου, ο δικός μας φρουρός στο λιμέρι του Δράκου αντιλήφθηκε μεγάλη αυτοκινητοπομπή αγγλικών στρατευμάτων να έρχεται από τον Πεδουλά προς το μοναστήρι. Ο φρουρός έσπευσε αμέσως να ειδοποιήσει το Δράκο, ο οποίος μας ξύπνησε αμέσως όλους. Στη συνέχεια πήρε εμένα και πήγαμε στο λιμέρι του Αρχηγού, που βρισκόταν σε κάποια απόσταση, για να σιγουρευτεί ότι ο Διγενής έλαβε γνώση της αυτοκινητοπομπής. Εκεί, διαπιστώσαμε ότι ο σκοπός δεν είχε αντιληφθεί τα αυτοκίνητα, οπότε αφυπνίσαμε τον Αρχηγό και τους άλλους και πήραν τα μέτρα τους. Ευτυχώς, οι έρευνες που ακολούθησαν τις επόμενες μέρες δεν κάλυψαν την περιοχή των λιμεριών».

Ο Δράκος, που είχε τότε το ψευδώνυμο «Λυκούργος», προχώρησε με την ομάδα του προς τις Γερακιές και από εκεί προς τη Λινού Σολέας. Το Σεπτέμβριο ’56 προωθήθηκαν στον Καλοπαναγιώτη, όπου κρύβονταν σε κρησφύγετο στην τοποθεσία «Τρουλλινός», στ’ ανατολικά του χωριού. Στο μέρος αυτό η ομάδα έμεινε αρκετό καιρό, στη διάρκεια του οποίου εκτέλεσε σειρά επιχειρήσεων εναντίον των Άγγλων.

Στις 12 Νοεμβρίου 1956, μαζί με τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη, ηγήθηκε επίθεσης στην Ξεραρκάκα, εναντίον φάλαγγας στρατιωτικών οχημάτων στο δρόμο Λεύκας-Καλοπαναγιώτη.

Το Γενάρη του 1957 υπήρξε μεγάλη προδοσία στην περιοχή, ως αποτέλεσμα της οποίας συνελήφθησαν οι ομάδες του Νίκου Ιωάννου και Πολύκαρπου Γιωρκάτζη, κοντά στις Γερακιές. Ο Δράκος θεώρησε τότε αναγκαίο να μετακινηθεί προς Σολέα και πάλι. Έτσι, κάποια βροχερή νύκτα βρέθηκαν στην Τεμπριά, με σκοπό να έρθουν σε επαφή με τον τομεάρχη Φρίξο Δημητριάδη και να κατασκευάσουν κρησφύγετο, για να μείνουν στην περιοχή. Το κρησφύγετο άρχισε να ετοιμάζεται νύκτα μέσα σε χαλαζοθύελλα πάνω από χωριό Σινά Όρος, ενώ χιλιάδες Άγγλοι στρατιώτες κατέφθαναν στην περιοχή της Σολιάς. Μπροστά σ’ αυτό το γεγονός, ο Δράκος έκρινε ότι έπρεπε να μετακινηθούν αμέσως στα Κατύδατα, όπου υπήρχε κρησφύγετο στο σπίτι του Δημοσθένη Σχίζα.

Το Γενάρη του 1957 καταδιωκόμενος από τους Άγγλους κατέληξε μαζί με την ομάδα του στην περιοχή Ευρύχου-Σινά Όρους, όπου άρχισαν τη δημιουργία νέου λημεριού. Πλησίαζαν τα μεσάνυκτα της 18ης του Γενάρη, όταν η ομάδα του Δράκου, από τους Νεόφυτο Σοφοκλέους, Σάββα Ταλιαδώρο, Κώστα Λοΐζου και Τεύκρο Λοΐζου, μέσα σε φοβερή κακοκαιρία, πήρε το δρόμο, μέσω των βουνών ανατολικά της Ευρύχου, προς τα Κατύδατα, μέσω του μεταλλείου της «Φουκάσας». Ο σύντροφός του Τεύκρος Λοίζου από τη Λεύκα αφηγήθηκε για τις τελευταίες στιγμές του Μάρκου Δράκου:

«Την 7.30 μ.μ. υπό βροχήν και χάλαζαν, εν μέσω κεραυνών, αστραπών και βροντών, ξεκίνησαν ίνα συναντήσωσιν τον τροφοδότην των εις ορισμένον σημείον, όστις θα παρέδιδεν εις αυτούς τσίγγους τους οποίους είχεν ζητήσει δια στέγασιν του λημεριού. Μετά οδοιπορίαν 20 λεπτών ήκουσαν να βάλλουν εναντίον των αυτόματα. Εκτυπώντο αγρίως υπό ενεδρευόντων Άγγλων. Οι 4 άνδρες έπεσαν κατά γης ίνα προφυλαχθώσιν και λάβωσι θέσεις μάχης. Ο πέμπτος παρέμεινε εις το λημέρι προς φύλαξιν αυτού. Μετ’ ολίγον απηγκιστρώθησαν έρποντες και με πολλάς προφυλάξεις κατόρθωσαν να επιστρέψωσιν εις το λημέρι κατόπιν πορείας 2 περίπου ωρών. Εκεί τη συστάσει του Δράκου, εκάμαμεν την προσευχήν μας και εφάγαμεν κάτι πρόχειρον. Μετά αφού προσηυχήθημεν εξεκινήσαμεν προπορευομένου του Δράκου. ‘Ολίγα λεπτά μετά την εκκίνησιν ο Δράκος με παρεκάλεσεν να του τραγουδήσω έναν ύμνο που τον ηγάπα υπερβολικά. Και ενώ εβαδίζαμεν υπό βροχήν ετραγουδούσα χαμηλή τη φωνή, συνοδευόμενος και υπό του Δράκου:

Όπου κι αν στρέψω τη ματιά μου
πάντα εσέ, Θεέ, θα ιδώ,
και με τον νου και την καρδιά μου
στέκομαι κι όλο Σ’ ευλογώ.
Σε βλέπω πέρα μες στα δάση
με τα πουλιά που κελαϊδούν
που στα κλαδιά μέσα κρυμμένα
κάθε αυγούλα Σε υμνούν.

‘Ή εκκίνησις από το λημέρι είχε γίνει την 10ην μ.μ. Την 11ην εσταματήσαμεν ίνα αναπαυθώμεν ολίγον. Η βροχή εξηκολούθει. Μετά 5 λεπτά της ώρας ξεκινήσαμε με κατεύθυνσιν προς την περιοχήν του ποταμού όστις διέρχεται κάτωθι του χωρίου Ευρύχου. Τότε ο Κωνσταντίνος Λοϊζου συνέστησε ν’ αλλάξη η πορεία και να διέλθωμεν άνω της Ευρύχου. Πράγματι ο Δράκος επέτρεψεν και ηκολούθησε την υποδειχθείσαν νέαν γραμμήν.
“Προπορευομένου του Δράκου, η ομάς εβάδιζε προς την νέα κατεύθυνσιν. Μόλις όμως είχομεν προχωρήση περί τα 30 μέτρα, Άγγλοι ενεδρεύοντες ήρχισαν να βάλλωσιν εξ επαφής. Όλοι επέσαμεν κατά γης και ο Δράκος ήρχισε βάλλων κατά των Άγγλων. Οι υπόλοιποι, επειδή έμπροσθέν μας κι υψηλότερον ευρίσκετο ο Δράκος, δεν ηδυνάμεθα να πυροβολήσωμεν. Εις μίαν στιγμήν ο Δράκος έπαυσε να βάλλη. Τον είδαμε να ξαπλώνεται και ηκούσαμεν βαρύν ρόγχον, όστις επανελήφθη δυο έως τρεις φοράς και αμέσως κατόπιν είδαμεν τον Δράκον τελείως ακίνητον. Το λαμπρό παληκάρι ήτο νεκρόν”.

Ο Δράκος είχε δεχθεί 40 σφαίρες σε όλο του το σώμα. Από τα πυρά των Άγγλων τραυματίστηκε, επίσης, σοβαρά στο πόδι ο Κώστας Λοΐζου. Οι υπόλοιποι αντάρτες πήραν στον ώμο το Λοΐζου και, μετά από πολύωρη ταλαιπωρία, έφτασαν στα Κατύδατα.
Ξημέρωνε Σάββατο, 19 Ιανουαρίου 1957. Πίσω από τα βουνά, στην περιοχή ανάμεσα στα χωριά Ευρύχου – Σινά Όρους βρίσκεται ένα λαγκάδι που οι παλιοί το ονομάζουν “το αρκάτζιν του Δράκου”. Κατά σύμπτωση στο χώρο αυτό θυσιάστηκε ο Δράκος – το 25χρονο παλικάρι από τη Λεύκα …

Το βράδυ της 18ης Ιανουαρίου 1957, ο Μάρκος Δράκος πέρασε στην αιωνιότητα. Εκείνο το βροχερό βράδυ ο Μάρκος Δράκος πέρασε από τα πρόσκαιρα ανθρώπινα στα δώματα της αθανασίας. Το αγνό του αίμα πότισε το δέντρο της ελευθερίας και η θυσία του χαλύβδωσε τη θέληση των παλληκαριών να συνεχίσουν των Αγώνα. Το άψυχο του σώμα τάφηκε κρυφά στα Φυλακισμένα Μνήματα από τους αποικιοκράτες, γιατί φοβούνταν τις εκδηλώσεις εναντίον τους, που ανέμεναν να γίνουν στη διάρκεια της κηδείας του στη γενέτειρά του Λεύκα.

Ο Διγενής έπλεξε το εγκώμιο του Μάρκου Δράκου με αυτά τα λόγια:

«Υπήρξεν αγνός, τίμιος, ανιδιοτελής και γενναίος μαχητής. Εκ των πρώτων προσέτρεξεν εις τας τάξεις της Οργανώσεως. Ο θάνατός του με απεστέρησε ενός αρίστου συμπολεμιστού, την δε Κύπρον ενός τέκνου της, το οποίον θα της ήτο λίαν χρήσιμον, όχι μόνον εις τον απελευθερωτικόν αγώνα, αλλά και εις την μετ’ αυτόν δημιουργικήν εργασίαν διά την πρόοδον και ευημερίαν της. Η θλίψις μου διά τούτο ήτο μέγιστη. Αλλά και όλη η Κύπρος εθλίβη και τον εθρήνησε δικαίως. Ήρωες, ως ο Δράκος, και θνήσκοντες δεν παύουν να ζουν. Παραμένουν φωτεινοί οδηγοί των επιζώντων, διά την εκπλήρωσιν της αποστολής των εις ωραίους ευγενείς αγώνας».

Σήμερα, το άγαλμα του Μάρκου Δράκου βρίσκεται σε ένα πολύ σημαδιακό σημείο της Λευκωσίας. Στον δρόμο που οδηγεί στο Λήδρα Πάλας, ελάχιστα μέτρα κάτω από τον προμαχώνα της Ρόκκας, όπου κυμματίζει η εμετική ημισέλινος. Ο Μάρκος Δράκος, με το χέρι υψωμένο δείχνει με το δάχτυλό του κάπου μακριά. Δείχνει το δρόμο του αγώνα για την τελική δικαίωση των πόθων του λαού μας. Αυτό ζητά σήμερα το νεκρό παλικάρι από όλους εμάς. Να αγωνιστούμε ενωμένοι για να απαλλάξουμε τα Ελληνικά χώματα της Κύπρου μας από τον ξένο κατακτητή. Για να ανατείλει και πάλι ο Ελληνικός ήλιος σε μια ελεύθερη πατρίδα. Στη βάση του ανδριάντα γράφει: “Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία”. Στον Δράκο υπήρχαν και περίσσευαν και τα δύο.

Πηγή: http://ellas2.wordpress.com

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΥΦΗΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΝΑ "ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ" ΤΗΝ ΓΓ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΘΡΑΚΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΥΦΗΛΙΟΥ
12-1-2012

H Κυβέρνηση μετά την κατάργηση προ διετίας του Υπουργείου Μακεδονίας- Θράκης, συνεχίζει το προπαρασκευασμένο και συντονισμένο πρόγραμμα της εθνικής αποδόμησης της βορείου Ελλάδος, με την κατάργηση και της Γενικής Γραμματείας Μακεδονίας – Θράκης.

Σε μια εποχή που η Μακεδονία και η Θράκη επειγόντως χρειάζονται μια ισχυρή κυβερνητική υποστήριξη για την περιφερειακή και τοπική ανάπτυξή τους και χρειάζεται να προστατεύσουν την ένδοξη ιστορία, τα έθιμα, και την μοναδική ελληνική τους ταυτότητα, η Ελληνική κυβέρνηση γύρισε την πλάτη της σε 3 εκατομμύρια Έλληνες.

Το 2012 που οι Μακεδόνες θα γιορτάσουν την εκατονταετηρίδα της απελευθέρωσής τους θα μείνει στην ιστορία του έθνους ως το έτος που η Αθήνα....

«απεμπόλησε» τον βορρά της. Αυτή θα είναι μία από τις θλιβερότερες επετείους των Μακεδόνων που θα οφείλεται στην Κυβέρνηση των Αθηνών.

Οι Παμμακεδονικές Οργανώσεις εντός και εκτός Ελλάδας, που αντιπροσωπεύουν πάνω από 3 εκατομμύρια Μακεδόνες σε όλο τον κόσμο, χαρακτηρίζουν την απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει την Γενική Γραμματεία Μακεδονίας-Θράκης ως εθνικά απαράδεκτη και την καλούν να αναθεωρήσει αμέσως την απόφαση αυτή.

Οι Μακεδόνες:
• Παμμακεδονική Ένωση ΗΠΑ-Κώστας Χατζηστεφανίδης, Πρόεδρος
• Παμμακεδονική Ένωση Αυστραλίας-Δημήτρης Μηνάς, Πρόεδρος
• Παμμακεδονική Ένωση Καναδά-Χαράλαμπος Μουτουσίδης, Πρόεδρος
• Παμμακεδονική Ένωση Ευρώπης-Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Τσορμπατζόγλου, Πρόεδρος
• Μακεδονικά Τμήματα Αφρικής-Αμύντας Παπαθανασίου, Πρόεδρος
Νίνα Γκατζούλη, Συντονίστρια
(Εκπροσωπούσα 150 και πλέον Μακεδονικές Οργανώσεις)
• Φιλόπτωχος Αδελφότης Ανδρών Θεσσαλονίκης, Θεόδωρος Δαρδαβέσης, πρόεδρος
• Ομοσπονδία Δυτικομακεδονικών Σωματείων, Γεώργιος Τζούλης, πρόεδρος
Ε.Α.Σ. ΣΕΓΑΣ Θεσσαλονίκης, Δημήτριος Γάκης, πρόεδρος
• «Ομάδα 21» Μακεδονίας - Θράκης, Αντώνης Δασκόπουλος, πρόεδρος
• Σύλλογος Απανταχού Πισοδεριτών «Η Αγία Τριάς», Μιχαήλ Λιάκος, πρόεδρος
• Θρακική Εστία Θεσσαλονίκης, Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, πρόεδρος
ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΟ "ΚΟΙΝΟ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ"
• Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων Φλώρινας
• Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων Αμυνταίου
• Φιλεκπαιδευτικός Όμιλος Φλωρίνης «Αριστοτέλης»
• Πολιτιστικός Σύλλογος Σιταριάς Φλώρινας
• Πολιτιστικός Σύλλογος "Νέοι Ορίζοντες" Σιταριάς Φλώρινας
• Πολιτιστικός Σύλλογος "Ο Μέγας Αλέξανδρος" Πολυπλάτανου Φλώρινας
• Πολιτιστικός Σύλλογος «Μέγας Αλέξανδρος» Εθνικού - Κρατερού - Αγίας Παρασκευής
• Πολιτιστικός Σύλλογος «Ελπίδα» Μελίτης Φλώρινας
• Φορέας ιστορίας και πολιτισμού "Ιερά Δρύς" Κέλλας Φλώρινας
• Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος "Αμύντας" Σκοπιάς Φλώρινας
• Σύνδεσμος Γραμμάτων και Τεχνών Νομού Κοζάνης
• Πολιτιστικός Σύλλογος Κοζάνης "Οι Μακεδνοί"
• Κίνηση Δημοτών Έδεσσας «Ίων Δραγούμης»
• Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων Έδεσσας-Αλμωπίας
• Λαογραφική Εταιρεία Νομού Πέλλας
• Σύλλογος Φίλων Αρχαιοτήτων Έδεσσας «Οι Τημενίδες»
• Πολιτιστικός Σύλλογος «Βιβλιόφιλοι Έδεσσας»
• Πολιτιστικός Σύλλογος Κάτω Γραμματικού Έδεσσας «Πατριάρχης Χρύσανθος»
• Σύλλογος «Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού» Αριδαίας
• Σύλλογος «Φίλων Μακεδονικής Πολιτιστικής Παράδοσης» Αλμωπίας
• Μορφωτικός Σύλλογος Ίδα Εξαπλατάνου «Ιων Δραγούμης»
• Ιστορική & Λαογραφική Εταιρεία «Φίλιππος» Γιαννιτσών
• Μακεδονικός Χορευτικός Πολιτιστικός Σύλλογος «Αμύντας» Καλυβίων
• Μορφωτικός Περιβαλλοντικός Όμιλος Πέλλας «Αρχαία Πέλλα»
• Μορφωτικός Σύλλογος Νέων Άρνισσας Έδεσσας
• Μορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος Λευκαδίων Νάουσας «Η Αγία Παρασκευή»
• Μορφωτικός Χορευτικός Σύλλογος Χαρίεσσας Νάουσσας " 'Αγιος Δημήτριος"
• Πολιτιστικός Σύλλογος Νέων Πολυπλάτανου Νάουσσας
• Μακεδονική Καλλιτεχνική Εταιρεία Κιλκίς «Τέχνη»
• Πολιτιστικός Σύλλογος Γρίβας Κιλκίς
• Πολιτιστική Εταιρεία Πανελλήνων «Μακεδνός» Θεσσαλονίκη
• Ομοσπονδία Δυτικομακεδονικών Σωματατείων Θεσσαλονίκης (72 σύλλογοι-μέλη)
• Πανελλήνιος Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων «Ο Παύλος Μελάς» Θες/νίκη
• Παμμακεδονική Ένωση Μακεδονικού Αγώνα - Θεσσαλονίκη
• Σύλλογος Κοζανιτών Θεσσαλονίκης «Άγιος Νικόλαος»
• Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Ν. Σερρών Θεσσαλονίκης
• Σύλλογος Σκοπηνών Θεσσαλονίκης "Ο Ορφέας"
• Ένωση Βαβδινών Θεσσαλονίκης
• Πολιτιστικός Σύλλογος "Εμμανουήλ Παππάς" Θεσσαλονίκης
• Πολιτιστική και Επιμορφωτική Εταιρεία Αρναίας Χαλκιδικής
• Εταιρεία Μελέτης και Έρευνας της Ιστορίας των Σερρών
• Πολιτιστικός Σύλλογος Πεντάπολις Σερρών
• Σύλλογος Σιδηροκαστρινών και περιχώρων "Το Ρούπελ"
• Πολιτιστικός Μακεδονικός Σύλλογος "Μέγας Αλέξανδρος" Χαρωπού Σερρών
• Λαογραφικός Πολιτιστικός Σύλλογος Χρυσοχωράφων Σερρών
• Πολιτιστικός Σύλλογος Σκοτουσαίων Σερρών
• Σύνδεσμος Μοναστηριωτών Θεσσαλονίκης «Καρτερία»
• Σύλλογος Σταρτσοβιτών «ο Άγιος Μηνάς» Νέου Πετριτσίου Σερρών
• Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Σερρών-Μελενίκου
• Αδελφότητα Κυριών και Δεσποινίδων Μελενίκου "Η Αρμονία"
• Σύλλογος Ευελπίδων Μελενίκου
• Παμμακεδονική Συνομοσπονδία Αθηνών.
• Ομοσπονδία Δυτικομακεδονικών Σωματείων Αθηνών.
• Συνομοσπονδία Μακεδόνων Λεκανοπεδίου Αττικής.
• Σύνδεσμος «Αλέξανδρος Φιλίππου Έλλην Μακεδών»
• Σύνδεσμος Γυναικών Θεσσαλονίκης εν Αθήναις
• Σύνδεσμος Μακεδόνων και Θρακών Παπάγου-Χολαργού
• Σύλλογος Μακεδόνων Βόλου
• Σύνδεσμος Πολιτών Ρήγας

ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΙΑΜΕΠ ΚΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΥΦΗΛΙΟΥ

Αλληλογραφία ΕΛΙΑΜΕΠ και Μακεδονικών οργανώσεων
Διαβάστε την ενδιαφέρουσα ηλεκτρονική αλληλογραφία μεταξύ των Μακεδονικών οργανώσεων και του υκ. Θάνο Ντόκου Γενικού Διευθυντή του ELIAMEP σχετικά με την εκδήλωση της 10ης Ιανουαρίου για τις σχέσεις Ελλάδος και ΠΓΔΜ η οποία διοργανώθηκε από το ELIAMEP.

Friday, January 13, 2012
Θάνος Ντόκος είπε:

Αγαπητή κυρία Γκατζούλη,

Ευχαριστώ για το μήνυμά σας της 10ης Ιανουαρίου 2012 σχετικά με την εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ για τις σχέσεις Ελλάδας-ΠΓΔΜ.
Εκτιμώ ιδιαίτερα την προσωπική σας, αλλά και των συλλόγων που εκπροσωπείτε, «αγωνία» και ενδιαφέρον για την εξέλιξη αυτού του σημαντικού ζητήματος. Σας διαβεβαιώ ότι την αγωνία αυτή συμμερίζονται και άλλοι, ακόμα και αν δεν υπάρχει πλήρης ταύτιση απόψεων.
Επί της ουσίας του μηνύματός σας, θα ήθελα να σας επισημάνω ότι το ΕΛΙΑΜΕΠ προσκαλεί στις συζητήσεις του πρόσωπα και όχι οργανώσεις.

Σε κάθε περίπτωση οι θέσεις των Μακεδόνων ακούστηκαν στην εν λόγω συζήτηση από τον κ. Καρακωστάνογλου, στον οποίο φρόντισα να δώσω το λόγο κατ’ εξαίρεση (αφού οι κανόνες της συζήτησης προέβλεπαν την υποβολή ερωτήσεων και πολύ σύντομων τοποθετήσεων).

Επίσης, θα φροντίσω να ενημερώνεστε μελλοντικά για κάθε σχετική δραστηριότητα (εκδήλωση δημοσίευση) του ΕΛΙΑΜΕΠ, σε περίπτωση που αυτό δεν συνέβαινε μέχρι τώρα.

Σας εύχομαι καλή χρονιά.

Με εκτίμηση,
Θάνος Ντόκος
Γενικός Διευθυντής ΕΛΙΑΜΕΠ

---------------------------------------------

Thursday, January 18, 2012

ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΥΦΗΛΙΟΥ είπαν:

Ιανουάριος 2012

Προς κ. Θάνο Ντόκο


Γενικό Διευθυντή

Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής & Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ)

Αγαπητέ Κύριε Ντόκο,

Ευχαριστούμε για το ηλεκτρονικό σας μήνυμα και θα επιθυμούσαμε να σας γνωρίσουμε τα ακόλουθα:

Η πολιτική του Ιδρύματος σας να μην προσκαλεί οργανώσεις δεν αποκλείει την πρόσκληση ατόμων που είναι ενταγμένα μεν σε οργανώσεις, που εκφράζουν προσωπικές θέσεις λόγω των γνώσεων και εμπειρίας τους. Έχουμε εμπειρία και είμαστε γνώστες του θέματος. Πρόσκληση από το Ίδρυμα σας δεν έλαβε κανένας από εμάς ως άτομο. Ως εκ τούτου η προσπάθεια του Ιδρύματος σας να εμφανίσει αντικειμενικότητα στις παρουσιάσεις των θεμάτων αφήνει πολύ εύλογα ερωτηματικά.

Η καλοσύνη σας να δώσετε τον λόγο στον Καθηγητή κ. Καρακωστάνογλου, για ελάχιστα λεπτά της ώρας, ο οποίος κατήλθε στην Αθήνα για να παρευρεθεί στην συνάντηση και αυτοβούλως να παρουσιάσει τις απόψεις μας, όντας όσο καλός γνώστης του θέματος όσο και οι καλεσμένοι σας, αμβλύνεται από τον πολύ μεγαλύτερο χρόνο που δώσατε σε άλλους παρευρεθέντες, εν πολλοίς άσχετους επί του θέματος.

Κύριε Ντόκο, η Σλαβική επιβουλή κατά της Μακεδονίας δεν αποτελεί υπόθεση των Μακεδόνων αλλά όλου του Ελληνικού Έθνους καθ' όσον η σλαβοποίηση της ιστορίας και του πολιτισμού των Μακεδόνων θα συρρικνώσει και τον Ελληνικό πολιτισμό, κάτι για το οποίο δυστυχώς το Ίδρυμά σας δεν επέδειξε το κατάλληλο ενδιαφέρον, αντίθετα με εκατομμύρια Έλληνες που ανησυχούν, όπως εσείς επισημαίνετε. Μάλιστα συνεργάτες σας έχουν αναφερθεί [1] σε μεγάλους αριθμούς μελών μιας «Μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα βασιζόμενοι σε στοιχεία από ΜΚΟ αγνώστου προελεύσεως (2% του πληθυσμού, Τριανταφυλλίδη 2002). Με άλλα λόγια η κ. Τριανταφυλλίδη αναπαράγει τις θέσεις της Σκοπιανής προπαγάνδας εναντίον της Ελλάδας ή η Σκοπιανή προπαγάνδα βασίζεται σε τέτοιου είδους μελέτες προερχόμενες από άτομα του Ιδρύματός σας. Ποια είναι η ποιοτική και ποσοτική εκτίμηση του ΕΛΙΑΜΕΠ για το ζήτημα;

Οι μονόπλευρες θέσεις των μελών του πάνελ-όχι και τόσο σύνηθες γεγονός για πανεπιστημιακό περιβάλλον-να παραμείνουν στις θέσεις της σύνθετης ονομασίας της γείτονος, μας αφήνουν έκπληκτους, ιδιαίτερα δε με τις τελευταίες εξελίξεις στην ΠΓΔΜ. Η σταθερότητα στα Βαλκάνια είναι ύψιστης σημασίας για όλους μας. Αλλά η σταθερότητα στην περιοχή δεν μπορεί να επιτευχθεί, εκτός εάν όλες οι χώρες των Βαλκανίων συνεργαστούν για να το πετύχουν. Όταν μία από τις χώρες της περιοχής, η ΠΓΔΜ, προωθεί τη βία με απόλυτο εθνικισμό [2,3] συνηγορώντας υπέρ μιας φανταστικής ταυτότητας, τότε τα αποτελέσματα αυτών των δραστηριοτήτων δεν μπορεί να είναι παρά μόνο αρνητικά.

Ο πρόεδρος της Ενωμένης «Μακεδονικής» Διασποράς (ΕΜΔ – οργάνωση της Σκοπιανής Διασποράς που εδρεύει στις ΗΠΑ) κ. Metodija Koloski παραδείγματος χάρη, σε συνέντευξη που εδόθη κατά τη διάρκεια συνεδρίου που είχε η ΕΜΔ στο Τορόντο του Καναδά το 2010 [4], συμφώνησε για μια «Ενωμένη Μακεδονία» στα σχόλια Καναδού επιχειρηματία με την παρουσία Καναδών πολιτικών.

Κύριε Ντόκο γιατί αυτή η εμμονή του ΕΛΙΑΜΕΠ στη σύνθετη ονομασία; Όσο πιο ενδοτικές γίνονται οι θέσεις της Ελλάδας, τόσο πιο πολύ αυξάνεται ο αλυτρωτισμός της ΠΓΔΜ...αυτό δυστυχώς είναι το αποτέλεσμα της ενδοτικής πολιτικής που ακολούθησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις βοηθώντας έμμεσα στο μακεδονισμό των Σλάβων. Μπορείτε επομένως να μας διευκρινίσετε ποια είναι τα αποτελέσματα της επιρροής του Ιδρύματός σας στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδος; Οι ειδήμονες του ΕΛΙΑΜΕΠ έχουν σκεφτεί πως δίνοντας τον όρο Μακεδονία στους γείτονες, για πρώτη φορά στα χρονικά της ιστορίας δημιουργείται χώρα που θα φέρει το όνομα «Μακεδονία» έστω και μ’ ένα διαχωριστικό προσδιορισμό; Ο λαός αυτής της χώρας θα δικαιούται τη «Μακεδονική» εθνικότητα και θ’ απαιτήσει η γλώσσα του να είναι η «Μακεδονική». Εμείς οι Μακεδόνες, κ. Ντόκο, τι θα είμαστε; Μήπως η Διασπορά αυτής της χώρας;

Επιπροσθέτως, σε συνέντευξη [5] του Γκιόργκι Ιβάνοφ στο συνεργάτη σας Γιώργο Τζογόπουλο, ο Πρόεδρος του γειτονικού κράτους ισχυρίστηκε ότι «τα 2/3 από τα μέλη του ΟΗΕ» έχουν αναγνωρίσει τη χώρα του με τη συνταγματική της ονομασία, όμως είναι εντυπωσιακή η έλλειψη επίσημων στοιχείων. Το ΕΛΙΑΜΕΠ και οι συνεργάτες του ασχολούνται επί σειρά ετών με το ζήτημα. Γνωρίζετε ποια είναι αυτά τα μέλη του ΟΗΕ;

Και μία γενική ερώτηση: Ποια πιστεύετε πως είναι η ευθύνη του ΕΛΙΑΜΕΠ απέναντι στους χρηματοδότες του;

Τέλος, σας ευχαριστούμε για την προθυμία σας να μας ενημερώνετε για τις συναντήσεις και δημοσιεύσεις σας, ευελπιστώντας ότι θα καταστούν αντικειμενικότερες, και θα γίνουν αντικειμενικότερες όταν το θέμα δεν τίθεται μονόπλευρα, αλλά εκφράζονται και άλλες απόψεις.

Με εκτίμηση,

Οι Μακεδόνες:

Παμμακεδονική Ένωση ΗΠΑ-Κώστας Χατζηστεφανίδης, Πρόεδρος
Παμμακεδονική Ένωση Αυστραλίας-Δημήτρης Μηνάς, Πρόεδρος
Παμμακεδονική Ένωση Καναδά-Χαράλαμπος Μουτουσίδης, Πρόεδρος
Παμμακεδονική Ένωση Ευρώπης-Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Τσορμπατζόγλου, Πρόεδρος
Μακεδονικά Τμήματα Αφρικής-Αμύντας Παπαθανασίου, Πρόεδρος

Συντονιστική Επιτροπή Μακεδονικών Οργανώσεων, Νίνα Γκατζούλη, Συντονίστρια
(Εκπροσωπούσα 150 και πλέον Μακεδονικές Οργανώσεις)

Φιλόπτωχος Αδελφότης Ανδρών Θεσσαλονίκης, Θεόδωρος Δαρδαβέσης, πρόεδρος Ομοσπονδία Δυτικομακεδονικών Σωματείων, Γεώργιος Τζούλης, πρόεδρος
Ε.Α.Σ. ΣΕΓΑΣ Θεσσαλονίκης, Δημήτριος Γάκης, πρόεδρος
«Ομάδα 21» Μακεδονίας - Θράκης, Αντώνης Δασκόπουλος, πρόεδρος
Σύλλογος Απανταχού Πισοδεριτών «Η Αγία Τριάς», Μιχαήλ Λιάκος, πρόεδρος
Θρακική Εστία Θεσσαλονίκης, Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, πρόεδρος

ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΟ "ΚΟΙΝΟ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ"
Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων Φλώρινας
Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων Αμυνταίου
Φιλεκπαιδευτικός Όμιλος Φλωρίνης «Αριστοτέλης»
Πολιτιστικός Σύλλογος Σιταριάς Φλώρινας
Πολιτιστικός Σύλλογος "Νέοι Ορίζοντες" Σιταριάς Φλώρινας
Πολιτιστικός Σύλλογος "Ο Μέγας Αλέξανδρος" Πολυπλάτανου Φλώρινας
Σύλλογος «Μέγας Αλέξανδρος» Εθνικού - Κρατερού - Αγίας Παρασκευής
Πολιτιστικός Σύλλογος «Ελπίδα» Μελίτης Φλώρινας
Φορέας ιστορίας και πολιτισμού "Ιερά Δρύς" Κέλλας Φλώρινας
Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος "Αμύντας" Σκοπιάς Φλώρινας
Σύνδεσμος Γραμμάτων και Τεχνών Νομού Κοζάνης
Πολιτιστικός Σύλλογος Κοζάνης "Οι Μακεδνοί"
Κίνηση Δημοτών Έδεσσας «Ίων Δραγούμης»
Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων Έδεσσας-Αλμωπίας
Λαογραφική Εταιρεία Νομού Πέλλας
Σύλλογος Φίλων Αρχαιοτήτων Έδεσσας «Οι Τημενίδες»
Πολιτιστικός Σύλλογος «Βιβλιόφιλοι Έδεσσας»
Πολιτιστικός Σύλλογος Κάτω Γραμματικού Έδεσσας «Πατριάρχης Χρύσανθος»
Σύλλογος «Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού» Αριδαίας
Σύλλογος «Φίλων Μακεδονικής Πολιτιστικής Παράδοσης» Αλμωπίας
Μορφωτικός Σύλλογος Ίδα Εξαπλατάνου «Ιων Δραγούμης»
Ιστορική & Λαογραφική Εταιρεία «Φίλιππος» Γιαννιτσών
Μακεδονικός Χορευτικός Πολιτιστικός Σύλλογος «Αμύντας» Καλυβίων
Μορφωτικός Περιβαλλοντικός Όμιλος Πέλλας «Αρχαία Πέλλα»
Μορφωτικός Σύλλογος Νέων Άρνισσας Έδεσσας
Μορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος Λευκαδίων Νάουσας «Η Αγία Παρασκευή»
Μορφωτικός Χορευτικός Σύλλογος Χαρίεσσας Νάουσσας " 'Αγιος Δημήτριος"
Πολιτιστικός Σύλλογος Νέων Πολυπλάτανου Νάουσσας
Μακεδονική Καλλιτεχνική Εταιρεία Κιλκίς «Τέχνη»
Πολιτιστικός Σύλλογος Γρίβας Κιλκίς
Πολιτιστική Εταιρεία Πανελλήνων «Μακεδνός» Θεσσαλονίκη
Πανελλήνιος Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων «Ο Παύλος Μελάς» Θες/νίκη
Παμμακεδονική Ένωση Μακεδονικού Αγώνα - Θεσσαλονίκη
Σύλλογος Κοζανιτών Θεσσαλονίκης «Άγιος Νικόλαος»
Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Ν. Σερρών Θεσσαλονίκης
Σύλλογος Σκοπηνών Θεσσαλονίκης "Ο Ορφέας"
Ένωση Βαβδινών Θεσσαλονίκης
Πολιτιστικός Σύλλογος "Εμμανουήλ Παππάς" Θεσσαλονίκης
Πολιτιστική και Επιμορφωτική Εταιρεία Αρναίας Χαλκιδικής
Εταιρεία Μελέτης και Έρευνας της Ιστορίας των Σερρών
Πολιτιστικός Σύλλογος Πεντάπολις Σερρών
Σύλλογος Σιδηροκαστρινών και περιχώρων "Το Ρούπελ"
Πολιτιστικός Μακεδονικός Σύλλογος "Μέγας Αλέξανδρος" Χαρωπού Σερρών
Λαογραφικός Πολιτιστικός Σύλλογος Χρυσοχωράφων Σερρών
Πολιτιστικός Σύλλογος Σκοτουσαίων Σερρών
Σύνδεσμος Μοναστηριωτών Θεσσαλονίκης «Καρτερία»
Σύλλογος Σταρτσοβιτών «ο Άγιος Μηνάς» Νέου Πετριτσίου Σερρών
Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Σερρών-Μελενίκου
Αδελφότητα Κυριών και Δεσποινίδων Μελενίκου "Η Αρμονία"
Σύλλογος Ευελπίδων Μελενίκου
Παμμακεδονική Συνομοσπονδία Αθηνών.
Ομοσπονδία Δυτικομακεδονικών Σωματείων Αθηνών.
Συνομοσπονδία Μακεδόνων Λεκανοπεδίου Αττικής.
Σύνδεσμος «Αλέξανδρος Φιλίππου Έλλην Μακεδών»
Σύνδεσμος Γυναικών Θεσσαλονίκης Μακεδονίας εν Αθήναις
Σύνδεσμος Μακεδόνων και Θρακών Παπάγου-Χολαργού
Σύλλογος Μακεδόνων Βόλου
Σύνδεσμος Πολιτών Ρήγας
Σύλλογος Φλωρινιωτών Θεσσαλονίκης

Πηγές:
[1] http://fra.europa.eu/fraWebsite/attachments/MR-CH4-4-Greece.pdf
[2] http://www.youtube.com/watch?v=XfTVO4Gg0Jg&feature=player_embedded (πανό που δείχνει την «Ενωμένη Μακεδονία» στις 8 Σεπτεμβρίου 2011 στα Σκόπια – παρούσα η πολιτική ηγεσία της ΠΓΔΜ).
[3] http://greeknation.blogspot.com/2012/01/fyrom_15.html (η κηδεία της Ελλάδας και το κάψιμο της Γαλανόλευκης)
[4] http://makpress.blogspot.com/2012/01/3-video.html#axzz1j47XYt6B
[5] http://blogs.eliamep.gr/admin/sinentefxi-tou-proedrou-tis-pgdm-gkiorgki-ivanof-sto-giorgo-tzogopoulo/