Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ

Του Γεώργιου Βιζυηνού
==========

- Τον είδες με τα μάτια σου, γιαγιά τον Βασιλέα
ή μήπως και σου φάνηκε, σαν όνειρο να πούμε,
σαν παραμύθι τάχα;

- Τον είδα με τα μάτια μου, ωσάν και σένα νέα,
Πα να γενώ εκατό χρονών, κι ακόμα το θυμούμαι
σαν νάταν χθες μονάχα.

- Απέθανε, γιαγιά;

- Ποτέ, παιδάκι μου, κοιμάται.

- Και τώρα πια δεν ημπορεί
γιαγιάκα να ξυπνήση;

- Ω, βέβαια! Καιρούς καιρούς,
σηκώνει το κεφάλι,
και βλεπ' αν ήρθεν η στιγμή,
πόχει ο Θεός ορίσει.

- Πότε, γιαγιά μου, πότε;

- Οταν τρανέψης, γιόκα μου,
να αρματωθείς, και κάμης,
τον όρκο στην Ελευθεριά,
συ κι όλη η νεολαία,
θα σώσετε την χώρα.

Κι ο βασιλιάς θα σηκωθεί
τον Τούρκο να χτυπήση.

Και χτύπα-χτύπα, θα τον πα
πίσω στην κόκκινη μηλιά,
και πίσω από τον ήλιο,
που πια να μη γυρίση!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου